Semua Bab สุดที่รักของเสี่ยแฝด: Bab 11 - Bab 20

"งั้นก็เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า" เขาว่าพลางเปลี่ยนท่าทีดูจริงจังมากขึ้นกว่าเดิม มือยกขึ้นขยับแว่นแล้วลดลงมากอดอก เอนแผ่นหลังกว้างพิงพนักเก้าอี้ด้านหลัง "ผมถูกใจหนู เห็นคุณเสือบอกว่ายังเรียนอยู่ เลยอยากถามว่าคืนนี้หนูไปทำงานไหมครับ ผมจะไปหา"แน่นอนว่าเรื่องนั้นสุดที่รักไม่ได้แปลกใจเลยสักนิดเพราะได้ยินที่เขาพูดหมดแล้ว ถ้าเขาไม่ชอบหรือสนใจเธอก็คงจะไม่ทำแบบนั้น ต่อให้ทำไปตามสันดานผู้ชายก็คงไม่ถึงขั้นมาขอเธอกับคุณเสือแน่เรื่องเดียวที่ติดใจคือเธอเพิ่งนอนกับคุณเสือมาเมื่อคืน คุณเสือที่เป็นน้องชายฝาแฝดของเขา ไม่ได้สงสัยว่าพวกเขาถือไหมหรอกเพราะดูแล้วไม่น่าจะถืออะไร แถมคุณสิงห์ก็ทำแบบนี้มาหลายรอบแล้วจากที่ฟังแต่คืนนี้นอนกับน้องคืนต่อไปจะให้นอนกับพี่เลยมันก็…ยังไงๆอยู่ไหม หรือว่าเธอไม่ควรคิดมากกันคุณเสือเองก็ยังพูดว่าเขาซื้อกินไม่คิดมาก แล้วตัวเธอจะถือให้มันหนักทำไมในเมื่อเป็นแค่ผู้หญิงที่น้องชายเขาซื้อกินชั่วครั้งชั่วคราว เขาอาจจะได้แล้วไม่เอาซ้ำเลยให้พี่ชายมาซื้อต่อก็ได้ในโลกของอาชีพขายเรือนร่างเรื่องพวกนี้คงเป็นเรื่องธรรมดา ได้เงินไปรักษาป้าแล้วก็จบไป มิน่ามีนาถึงบอกให้เธอถอดหัวใจเอาไว้ที่บ

ช่วงสองทุ่มณ ตึกแชงกรีล่า“เด็กใหม่ เจ๊นภาเรียกไปหา” สิ้นประโยคนั้นมือสวยที่กำลังเช็คความเรียบร้อยของเครื่องแต่งกายที่จะใช้ทำงานในวันนี้ก็พลันชะงัก ดวงตากลมโตสีน้ำตาลเข้มมองเข้าไปในกระจกเบื้องหน้า ก่อนจะมาหาผู้หญิงคนหนึ่งในชุดนักเต้นวาบหวิวเหมือนกันกับตัวเองที่ยืนอยู่ด้านหลังแม้ว่าตรงนี้จะมีมีนาที่กำลังนั่งให้ช่างแต่งหน้าอยู่อีกคน แต่คำว่าเด็กใหม่นั้นหมายถึงเธอแน่นอน“หนูเหรอคะ”“อืม ไปที่ห้องรับรองวีไอพีที่ชั้นหนึ่งนะ” ถ้าจำไม่ผิดสุดที่รักเห็นหน้าผู้หญิงคนนี้ผ่านๆในห้องแต่งตัวเมื่อวาน แต่เพราะเพิ่งมาทำงานและไม่รู้จักชื่อเสียงเรียงนามกันจึงไม่ได้พูดคุยด้วย“มีอะไรเหรอพี่ฟ้า” มีนาที่นั่งแต่งหน้าอยู่เป็นคนถามขึ้นแทนแม้ว่าเจ๊นภาจะไม่ได้เรียกตัวเอง อาจเพราะเห็นสีหน้าไม่ค่อยดีนักของสุดที่รักทว่าสิ่งที่เพื่อนไม่รู้คือสีหน้านี้ไม่ได้มาจากความกลัว แต่เป็นเธอเพราะรู้อยู่แล้วว่าใครจะมาหาในคืนนี้ มันไม่ใช่ความกลัวแต่เป็นความตะขิดตะขวงใจเพราะเมื่อวานเธอเพิ่งโดนน้องชายฝาแฝดของเขาเปิดบริสุทธิ์ไปหมาดๆ“เห็นว่ามีลูกค้าวีไอพีของเจ๊นภารีเควสนะ รีบไปสิเจ๊แกรออยู่” ผู้หญิงคนนั้นเอ่ยกับมีนาก่อนจะหันกลั

“อ่ะ อื้อ…” เพราะคิดแบบนั้นสะโพกสวยจึงค่อยๆทิ้งลงบนแก่นกายลำเขื่องอย่างทุลักทุเล เสียงครางหวานหูหลุดรอดออกจากปากทว่าเด็กสาวก็ยังเก็บกลั้นเอาไว้แม้จะเริ่มเสียวจนแทบทำต่อไม่ไหวแต่เธอก็ยังอดทน แม้จะตัวสั่นระริกแต่ก็ยังกัดฟันรับของเขาเข้าไปจนสุด เมื่อสุดแล้วร่างเล็กจึงซบเข้าที่อกของเขา ตั้งใจจะพักสักครู่เพื่อปรับตัวและลมหายใจทุกอย่างอยู่ในสายตาของสิงหราชหมดทุกอย่าง เดิมเมื่อเช้าเขาเองก็สัมผัสได้อยู่แล้วว่าเธอเป็นผู้หญิงประเภทที่ร่างกายลามกอ่อนไหวไปหมดทุกส่วนจนน่าแกล้งให้หงี่ยิ่งกว่าเดิมคิดได้อย่างนั้นชายหนุ่มก็พลันกอดล็อคเอวคอดเอาไว้แน่น ก่อนที่เอวสอบจะเริ่มขยับกระเด้าหนักไม่ให้หญิงสาวบนตักได้ตั้งตัว“อ๊า!! อ๊ะๆๆๆ คุณสิงห์ คุณ อ๊ายย!” สุดที่รักร้องจนเสียงหลง ดวงตาสวยเบิกกว้างอ้าปากค้างด้วยความจุก คิดไม่ถึงว่าเขาจะทำไม่บอกไม่กล่าวแบบนี้ด้านชายหนุ่มพอได้กระแทกเองแล้วก็พลันหยุดไม่ได้ ช่องทางของเธอมันทั้งคับทั้งแน่นเกินกว่าจะบรรยายออกมาได้หมด ขนาดเมื่อคืนโดนน้องชายของเขาเอาไปแล้วแต่ก็ยังแน่นมากพอเสียวทีก็ตอดของเขาจนแทบขาดติดรูไม่แปลกใจที่ไอ้เสือมันพาเข้าไปนอนในห้อง เพราะตัวเขาเองก็อยากพ

หนึ่งวันผ่านไปณ ตึกแชงกรีล่า"ป้าเย็นเป็นยังไงบ้างรัก""ดีขึ้นแล้วล่ะมีน การผ่าตัดผ่านไปได้ด้วยดี" สิ้นเสียงถามสุดที่รักก็หันมาตอบเพื่อนด้วยรอยยิ้มที่เต็มแก้มกว่าทุกวัน ตั้งแต่เกิดเรื่องอุบัติเหตุของป้า เธอเพิ่งจะได้มาเบาใจจริงๆ ก็วันนี้"ดีจัง แล้วนี่เรื่องค่าใช้จ่ายแกเคลียร์หมดแล้วเหรอวะ ถ้าไม่พอยืมฉันก่อนได้นะรัก ฉันเองก็พอมีอยู่" มีนานั่งลงบนเก้าอี้ตัวข้างๆ กัน ก่อนจะเอ่ยถามอย่างเป็นห่วงเนื่องจากรู้มาตั้งแต่แรกเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายที่เพื่อนต้องแบกรับตั้งแต่ตัดสินใจมาทำงานนี้สุดที่รักก็ไม่ปริปากบอกเธอเลยว่าจัดการเรื่องนี้ยังไงบ้าง ขนาดเรื่องของลูกค้าฝาแฝดที่มาพากลับบ้านทั้งคู่เธอก็ยังรู้พร้อมคนอื่นเพราะยัยเพื่อนตัวดีไม่เล่าอะไรเลยเอาแต่เก็บเรื่องทุกอย่างเอาไว้คนเดียว ไม่รู้ว่าตัวแค่นี้จะแบกอะไรมากนัก"เคลียร์หมดแล้วแหละมีน ขอบใจแกมากนะที่ช่วยชี้ทางให้ฉัน ถ้าไม่มีแกตอนนี้ฉันคงไม่รู้ว่าจะต้องแก้ปัญหาพวกนี้ยังไง""เงินตั้งเยอะไม่ใช่เหรอ ผ่าตัดแต่ละครั้งต่อให้เป็นโรงพยาบาลรัฐก็เถอะ" มีนาเอ่ยถามขึ้นอีกอย่างไม่เข้าใจแต่พอถามจบแล้วนึกขึ้นได้ว่าเมื่อคืนวานเพื่อนตัวเองกลับกับใครก็เหมือนจะ

เกิดความโกลาหลอยู่พอสมควรหลังจากที่มีนาได้ยินคำพูดหาเรื่องระยะเผาขน หากสุดที่รักจับเอาไว้ไม่ทันเชื่อว่าเพื่อนคนสวยของเธอน่าจะถึงตัวสามคนนั้นไปแล้ว“มีน ช่างมันเถอะ อย่ามีเรื่องกันในที่ทำงานเลย” สุดที่รักพูดห้ามเสียงเบาขณะที่มือขาวจับแขนคนข้างตัวเอาไว้แน่น ด้านมีนาเองเมื่อได้ฟังคำพูดนั้นก็พลันยั้งฝีเท้าตัวเองเอาไว้ส่วนหนึ่งเป็นเพราะหญิงสาวนึกขึ้นมาได้ว่าตัวเองเคยมีเรื่องทะเลาะวิวาทในที่ทำงานจนโดนเจ๊นภาคาดโทษกลายๆ ไปแล้ว และไม่ใช่มีกับใครที่ไหน ก็กับรายเดิมที่เพิ่งปากเปราะเอ่ยแซะเพื่อนเธอไปเมื่อครู่นั่นแหละถ้าไม่ได้ความสวยและความที่มีแต่ลูกค้ารวยๆ มาติด ป่านนี้อาจจะโดนเตะจนกระเด็นออกไปถึงไหนต่อไหนแล้วก็ได้“ปากหมานักอีนี่” แต่ถึงแม้จะคิดอย่างนั้นมีนาก็ยังเอ่ยลอดไรฟัน ดวงตาสวยเบิกกว้างอย่างโมโหจับจ้องนังสามคนนั้นเขม็ง“มีน ฉันโอเค” สุดที่รักทอดถอนหายใจออกมาเมื่อเห็นว่าผู้หญิงที่ชื่อชมพู่และเพื่อนไม่ได้เอ่ยปากท้าทายอะไรหลังจากเห็นท่าทางของมีนา เพราะแบบนั้นจึงจูงมือเพื่อนสาวมานั่งที่เก้าอี้ตัวเดิมคบกันมาตั้งแต่ปีหนึ่งเธอรู้ดีว่ามีไม่กี่คนที่มีนาจะซอฟด้วย นอกจากพี่สาวเพียงคนเดียวที่เพิ่ง