All Chapters of Takasan Ang Bilyonaryong Taksil: Chapter 171 - Chapter 178

“Evos… please… hindi ko naman sinasadyang galitin ka e.” Takot na takot na sabi ko sa kaniya nang makabalik kami ng pad.Pero imbes pakinggan, sampal ang sinagot niya sakin.Tumulo ang luha sa mga mata ko at pakiramdam ko e yun na ang pinakamasakit na sampal na natamo ko mula sa kaniya. Halos mabali ang leeg ko at ramdam kong agad namaga ang pisngi kong nadapuan ng kamay niya.Alam kong ang galit niya na naman ngayon ay di dahil sa sinabi ko. Dahil ito sa ginawa ni ma’am Merida sa kaniya kanina.Ako na naman ang pinagbubuntunan ng galit niya.“Sagutin mo pa ako ulit baka hindi lang yan ang aabutin mo.” Galit na sabi niya sakin.Punong-puno na ako sa pananakit niya. Hindi mali ang sinabi kong huwag niyang idamay si ma’am. Kahit pa siguro tumahimik ako ay sasaktan pa rin niya ako kasi iyon lang naman ang alam niyang gawin, ang lagyan ako ng mga pasa.Natawa ako habang sunod-sunod na tumulo ang luha sa mga mata.“Bakit ka galit na galit? Dahil sinagot kita? O dahil sinampal ka ni ma’am Me

“Anak…”Naririnig ko ang boses ni mama pati na ng iyak ng bata.Nang magmulat ako ng mata, naging malabo pa sakin ang lahat no’ng una dahil sa ilaw pero nang makapag-adjust ako, nakita ko si mama kasama ni Lisa at attorney.“Ate…” ang sabi ni Lisa na nagulat nang magising ako.“L-Lisa…” halos pabulong ko.“Mer, kamusta ang pakiramdam mo?” tanong naman sakin ni attorney. Pinalibutan nila akong dalawa.“Ayos lang po ako attorney…” Sagot ko at napatingin ako kay Nadya na may dalang sanggol na umiiyak.Nanlaki ang mata ko. Instinct sakin ang nagsasabi na ang dala-dala niya ay ang anak ko.Nang makita nila akong nakatingin sa baby, agad inilapit ni Nadya sakin ang anak ko.Itinaas ko ang kamay ko para kunin ang baby ko. Sa sobrang kasiyahan na nadarama ko, naluha ako.“She’s so beautiful.” Mahinang sabi ko nang maiabot na siya ng tuluyan sakin ni Nadya.“She is. Manang mana sayo, Mer.” Sabi ni attorney.Walang pasidlan ang kasiyahan na nadarama ko. Ganito pala ang pakiramdam ng isang ina.“

Matapos kumain ni Aidan, nagtungo na rin kami sa master’s bedroom para matulog. Pero bago pa talaga ma-knock out itong asawa ko e nagdrama pa siya na kung paano daw kung siya lang ang maiiwan sa bahay, ano daw gagawin niya oras mag-away ulit ang dalawa.Dina-down niya ang sarili niya at mukhang mas siya pa ang nasaktan nang pagalitan niya si Tala kanina.Mabuti nga ngayon ay tuluyan na siyang nakatulog. Ako, kahit anong gawin kong pagpikit sa mata ko, hindi pa rin ako inaantok.Dahil iniisip ko lagi si Vivi.Sa mga nakalipas na taon, walang araw na diko siya naiisip.Matapos kong manganak, huli na nang malaman ko na dinala pala ni Evos si Vivi sa America. Grabe ang iyak ko no’n at halos ilang buwan rin akong nag-aalala to the point na nagkakasakit na ako.Kinabahan kasi ako na baka may ginawang masama si Evos sa kaibigan ko. Wala na ang baby nila, ano nalang ang mangyayari kay Vivi?Wala ng dahilan si Evos para magpigil. Knowing him, alam kong kay dali lang sa kaniya saktan si Vivi.Tu

Aidan’s POV“Bye papa!” Sabi ni Lila at naunang yumakap sakin habang si Tala e nasa likuran at naghihintay na matapos ang kapatid niya.After that incident, ramdam ko na medyo lumalayo siya sa amin ng konti ng mama niya. Hindi na siya nakikipag-unahan sa kapatid niya na para bang nagpapaubaya na siya.Napatingin tuloy ako saking asawa. Nag-aalala rin ang mukha niya habang nakatingin sakin.“Hindi mo ba yayakapin si papa?” mahinahong tanong ko kay Tala.Dahan-dahan siyang lumapit pagkatapos ay yumakap.“Bye papa.” Bulong niya.Pumikit ako at hinaIikan siya sa noo niya. “I love you so much, anak… Hindi galit si papa sayo at palagi ka niyang prinsesa kahit na anong mangyari.”Mukhang natakot talaga siya ng sobra ng magalit kami ng mama niya sa kaniya.Tumango siya at niyakap ako ulit.“Tatawag si papa pagnakarating na ako ng Dubai, okay?”“Yes po…”“At dapat magpakabait kayo kay mama.”“Okay po papa..”Tumingin ako kay Lila. “Lila, makinig kay mama at ate palagi.”“Opo papa…”“Mangako ka