All Chapters of Takasan Ang Bilyonaryong Taksil: Chapter 181 - Chapter 190

Alex’s POV“Mister, where’s my clothes?”“Andun po Ms. Lexi!” Tinuro niya ang mga damit na nasa bed. Kumunot ang noo ko… Those are dresses.“Can you give me clothes na hindi dress?”Natigilan siya at parang confuse why I said that. I bit my lips. Mama said hindi nila pwedeng malaman na boy ako. Pero hindi naman niya sinabi na pati kay mister Aidan ay ilihim kong boy ako.“I mean, mas comfortable ako sa ibang damit mister than dress.”“Sige po, Ms. Lexi. Bibili po ako agad ng mga bagong damit.”“Okay pero make sure hindi rin yung skirt. I want a big shirt and shorts. And also, can you give me a cap?”Tinitigan niya ko at pagkatapos ay tumango.“Okay. Ipapaready ko lang po.”Umalis siya at dali-dali naman akong tumayo para kunin ang cellphone na binigay ni mister Aidan.Mama is right. He’s kind but I don’t like his attitude. He’s arrogant but well sometimes kind. Pero lagi siyang galit. Hindi ko alam bakit. Pareho sila ni mama na gustong pakainin ako ng gulay.I looked at myself in the

“ROQUEZ!” Sabi ni Evos nang mapansin niya ko.“What brings you here?” aniya na para bang wala lang sa kaniya na makita kong sinasaktan niya si Vivi.My hands trembled inside my pocket. Sinasabi ng utak kong sabihin sa kaniya na nasa akin ang anak niya. Kunin niya at bumalik sila ng America.Pero hindi ko magawa. Hindi ko kayang isuplong ang batang walang kalaban-laban. Hindi siya maprotektahan ni Vivi kaya siguro sa akin niya ito pinapunta.Kung sasabihin ko sa hayop na to na kasama ko si Alex, pakiramdam ko para ko na ring pinahamak ang isa sa mga anak ko.This is making me crazy. Parang ilang ulit na sinaksak ang puso ko.Tumingin ako kay Viviana. I saw her pleading eyes. Tila winiwika niyang huwag kong ituloy ang plano kong gawin. Na para bang gusto niyang ipabatid na iligtas ko ang anak niya.Fvck! Gusto kong magmura at naiipit ako sa sitwasyong ito.Tamang gawin ko ay ilayo ang pamilya ko sa kanila pero hindi ko maatim makita na ang batang paslit na nasa loob ng sasakyan ay sasapi

Merida’s POVAyokong isipin na dahil sa ginawa kong pagpupumilit na makita si Vivi ay nagbago si Aidan. Na nagbago ang asawa ko. Humingi na ako ng tawad sa kaniya nong nakaraang linggo na hindi ko na hahanapin si Vivi at iniisip na magiging okay na kami, na balik na kami sa dati pero hindi iyon ang nangyari.Malambing pa rin siya. Sweet at walang kakaiba sa trato niya sakin maliban sa isang napapansin ko. Tutok siya sa phone niya at lagi siyang may katext. Tapos minsan nahuhuli ko siya sa terrace na may kausap. Hindi lang yun, minsan naririnig ko siyang tumatawa sa kausap niya.Sinubukan ko siyang tanungin kung sino yun, sagot lang niya ay isa sa mga palangan ng kaibigan niya.Sinubukan kong baliwalain pero isang linggo ko na yung napapansin. May minsang umuuwi siya na parang pagod siya.“Anak, ayos ka lang ba?” tanong ni mama sakin. Nabalik ako sa wisyo at napatingin sa kaniya.Kakahatid ko lang sa mga bata sa eskwelahan at kasalukuyang gumagawa ng lunch ngayon.“Opo ma.”“Napapansin

Merida’s POVNagmamadali akong umalis sa hotel pagkatapos kong magbreakdown sa harapan ni Monique. Pagkatapos kong umiyak dahil sa lantarang pagsisinungaling ni Aidan sakin. Paglabas ko, natigilan ako nang sumalubong sa harapan ko si Evos at Vivi.Literal na huminto ako sa paghinga ng ilang segundo nang matanaw ko sila. Anim na taon. Anim na taon ko silang hindi nakita, lalo na si Vivi, ang aking kaibigan. Ang taong tinuring kong kapatid, ang taong nagligtas sakin noon.“Vi…”Pero ang tuwang naramdaman ko ay unti-unting nawala dahil sa paraan ng pagsalubong ng tingin niya sakin.Tinignan niya lamang ako na para bang hindi niya ako kilala. Ibang iba noon na kapag nakikita niya ako ay magkakaroon ng tuwa sa mukha niya. Na para bang sabik rin siyang makita ako kagaya kung gaano ako kasabik sa kaniya.Malamig lang siyang nakatingin sakin. At natatakot ako. Sinisisi rin ba niya ako sa nangyari sa kaniya? Sa pagkawala ng anak niya?Bumalik yung sakit sa puso ko na matagal na panahon kong ni

Merida’s POVI tried to act na parang walang nangyari sa amin ni Aidan. Nang umuwi ako sa bahay, isang oras pagkatapos ay nakauwi na rin siya.HumaIik siya sa pisngi ko at nakipaglaro siya sa mga bata. Hindi ko na rin sinabi sa kaniya na nakipagkita ako kay Evos at Vivi. Baka ay magalit lang siya o baka ay iba ang isipin niya.“Papa, wala kaming class bukas. Pwede ba tayong lumabas bukas at magplay sa park?” tanong ni Tala na dala-dala pa ang drawing book niya.Pinanood ko ang reaction ni Aidan. Parang nag-aalangan siya. Bakit? May lakad na naman ba siya bukas?Thinking na maaaring oo, na may lakad siya ay sumisikip ang dibdib ko. Palaging kami ang priority niya. Nangako siyang hindi siya magbabago pero bakit parang nagbabago na siya ngayon?“Okay princess, makikipagplay si papa sa inyo ni Lila.”Napatingin ulit ako sa gawi niya nang marinig iyon. Para akong nakahinga ng maluwag doon. Akala ko ay hihindian niya ang mga bata.“Thank you po papa.” Yumakap si Tala sa kaniya.“Papa, I hav