Lahat ng Kabanata ng The Only Woman of the Cold Billionaire Mafia Prince: Kabanata 11 - Kabanata 20

Bahagya ko namang niluwagan ang suot kong tie. “Kung sumipot ka lamang sa kasal natin noon, hindi ka na sana nagkanda-hirap-hirap sa pagtatrabaho,” ika ko sa kanya, pilit pinapaalala sa kanya ang naging tangang desisyon niya noon. “Edi sana, pamilya mo pa rin ang namumuno sa kompanya ninyo. Hindi sana kakapal ang kalyo sa palad mo. Hindi ka sana naging bayarang babae kung pinakasalan mo lang ako noon. Pasalamat ka pa nga dahil sa kabila ng iyong karumihan ay inaalok pa rin kita sa isang kasunduan pero hindi nga lang tulad ng dati. Nawala na ang natitirang respeto ko sa’yo kaya pagiging pet na lang ang maiiaalay ko sa isang basurang katulad mo,” seryosong lintanya ko, punong-puno ng pang-iinsulto. Inis naman siyang naparolyo ng mga mata dahil sa sinabi ko. “Dumaldal ka na nga lang, sa pang-iinsulto pa. Bwesit,” inis na bulong niya pero dinig na dinig ko. “Ba’t ka naman maiinis sa sinabi ko? Totoo naman, ’di ba? Isa kang babaeng marumi. Walang pinagkaiba sa nakatatanda mong kapatid

**Vaughn** Seryoso kong binuksan lahat ng files na nilalaman ng microchips. There was a lot of data inside that we needed. Mabuti na lang at nakita iyon ng tauhan ko sa maigi nilang paghahalungkat sa isang basurahan, at least, hindi nasayang ang effort kong habulin kung saan itinago ng asawa ni Paulo Mondragon ang mga microchip na may lahat ng importanteng datos na kailangan naming burahin. This is a massive amount of evidence against the underground association, kaya hindi ito puwedeng mapunta sa kalaban. I informed Demetri via a call that I had finally deleted all the data inside the microchips. Sa ngayon, ang hinahabol na lang ng grupo ko ay kung sinong tao ang pinagbigyan ni Paulo ng password ng ginagamit niyang forbidden account for receiving such massive dirty money. It was two years ago when Mondragon died, pero hindi ko alam na matalino pala talaga ang taong ’yon. Isang katok ang bumasag sa pananahimik ko sa loob ng van. Ibinaba ko ang bintana. “Nasa club siya ng tiya

Kahit puno ako ng pag-aalangan, napilitan akong sumunod sa gusto niya. Tinanggal ko ang butones ng pantalon niya, bago marahang ibinaba ang zipper. His cóck hung soft. I bit my lower lip, a nervous heat rising in my chest, before I found the courage to wrap my fingers around it. “I’m not in the mood right now. Your task is to get my cóck hard,” utos niya, mababa at may madiin ang tinig. What should I do? How do I turn him on? Parang hindi naman siya naaapektuhan sa alindog ko. Suot ko pa ang kapiranggot na slútty attire, pero parang wala lang iyon sa kanya, ni bahid ng pagnanasa ay wala sa mga mata niya, na para bang wala siyang nakikitang kàhubdan sa harap niya. Should I need to kiss him? Akmang iisipin kong halikan siya ngunit hindi niya ako hiniyaan. “Don’t even think about pressing your dirty lips to mine. Use that mouth to lick and suck my díck, not for kissing,” he growled, his tone sharp and commanding. Bahagyang humigpit ang pagkakakapit ng kanyang kamay sa buhok ko. I b

**Mira** “Ate Mira,” bungad sa akin ni Crusher pagkauwi ko ng bahay. Nakasuot siya ng uniporme at papaalis na para pumasok sa eskuwelahan. Matamis akong napangiti sa kapatid ko. Ayaw kong ipakita sa kanya ang pagod na nararamdaman ng buong katawan ko ngayon. Vaughn asked me to do a lot last night to please him. I did what he ordered. Alam kong hindi lang kagabi matatapos ang lahat. I will be working with him as his pet for who knows how many fúcking months. Hindi ko alam kung saan ako kukuha ng pambayad sa utang ko sa kanya. He doesn’t want money as payback but something else... dirty. Dirty payback. He did me dirty, but he never fúcked me. He said he doesn’t like fúcking a whore. He dropped me off at a hotel last night, and he ordered me to do a full body massage—naked. We were both naked. Well, ginawa ko lahat ng gusto niya. Hindi ko lang maintindihan ay kung bakit nagbayad pa siya ng 100,000 para sa blówjob at sa massage. Pwede naman siyang mag-hire ng iba. Maraming babae ang pu

“Oh, nandito ka pa?” saad ni Yen, katrabaho ko, noong naabutan niya akong abala sa pagpupunas ng mesa at pag-aayos ng mga upuan sa restaurant na pinapasukan ko. “Hindi ka pa sisante?” Natigilan naman ako at napalingon sa kanya. “Nakikita mo naman ang suot ko, ’di ba? Malamang hindi pa,” pabalang na saad ko bago ko siya nilagpasan at nagtungo sa kabilang mesa. “Naks naman. Ang lakas ng kapit mo. May relasyon siguro kayo ni Manager, no?” Nairolyo ko ang mga mata ko dahil sa yamot habang nakatalikod sa kanya. Ayan na naman siya. Ipipilit na naman niya na may kapit ako at may relasyon sa manager namin. Hindi niya kasi alam ang schedule ko kaya nasasabi niya na madalas akong umabsent. Pumapasok lang ako rito three times a week (MWF), 9 AM–5 PM bilang service crew. 6:30 PM–10:30 PM naman ako sa isang night bar bilang cashier. Tuwing Tuesday and Thursday, 8 AM–10 AM, nagtututor ako ng Math subject. Sideline ko rin ang pagiging waitress sa catering service ni Tiya Nadia. At pumapasok di