Semua Bab ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว: Bab 101 - Bab 110

ทว่าเนื่องจากก่อนหน้านี้หนิงหนานเสว่ไม่เคยร่วมงานอย่างนี้เลย จึงทำให้ไม่มีใครรู้จักเธอ ทุกคนกำลังสืบที่มาที่ไปของกุหลาบป่าท่านนี้หนิงหนานเสว่กลับใจกว้างมาก หลังจากลงชื่อเสร็จก็เริ่มทักทายคนคุ้นเคยเหล่านั้นโดยตรง“คุณนายเฉิน คุณนายหวัง ฉันหนิงหนานเสว่ไงคะ”หนิงหนานเสว่หัวเราะเบา ๆ เดินไปหา พลางยิ้มแย้มกับคุณนายเฉิน“คราวก่อนตอนวันเกิดคุณ ฉันเป็นคนทำขนมหวานเอง ยังไงคะ? จำไม่ได้แล้วเหรอคะ?”คุณนายเฉินจำได้อยู่แล้ว เพียงแต่เธอจำไม่ได้ว่าสตรีผู้เฉิดฉายตรงหน้าคนนี้ก็คือหนิงหนานเสว่!สามเดือนก่อนคุณนายเฉินฉลองวันเกิด หนิงหนานเสว่ตามไปร่วมงานเลี้ยงวันเกิดด้วยความยินดีปรีดา สุดท้ายกลับถูกขังให้ทำขนมหวานอยู่ในห้องครัวทั้งวัน ไม่มีสิทธิ์กระทั่งกินอาหารบนโต๊ะ ส่วนสวีจือหรูกลับราวกับผีเสื้อแสนสวยออกหน้าออกตาอยู่ข้างกายฟู่เฉินกระทั่งหลังจบงานเลี้ยง คุณนายเฉินถึงรู้ว่าที่อยู่ในห้องครัวคือคุณนายฟู่ ส่วนที่ตามอยู่ข้างตัวฟู่เฉินคือชู้ที่อยู่ข้างนอกคุณนายเฉินติดใจกับเรื่องนี้มาตลอด เพียงแต่หาโอกาสชดเชยไม่ได้ วันนี้กลับเป็นโอกาสดีโอกาสหนึ่งเธอคว้าข้อมือของหนิงหนานเสว่อย่างเป็นมิตรทันที ก่อนจะ

ถึงผลลัพธ์ทั้งหมดในวันนี้จะเป็นสิ่งที่เขาเลือกเอง แต่ฟู่เฉินมักรู้สึกว่าที่เขาขายหน้าขนาดนี้ต้องเกี่ยวข้องกับผู้หญิงข้างตัวเขาแน่แต่ฟู่เฉินดันไม่มีหลักฐาน กระทั่งไม่เห็นแผนการจากนัยน์ตาคู่นั้นของเธอขณะสบตากับเขาสักนิด จึงได้แต่ขบฟันกราม กล้ำกลืนความอับอายทั้งหมดลงไปเขายิ้มพูดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับคุณนายเฉิน “แค่เรื่องแทรกเล็ก ๆ น้องสาวที่บ้านไม่รู้ความ ขายหน้ากับทุกคนแล้วนะครับ”“ไม่รู้ความอยู่ในบ้านก็ช่างเถอะ อย่าพาออกมาแล้วไม่รู้ความ ยังไงซะที่นี่ก็มีแต่คนใหญ่คนโตทั้งนั้น” พอคุณนายเฉินทิ้งคำพูดนี้แล้วก็หมุนตัวไปทันทีอย่างไรก็เป็นเรื่องในครอบครัวของคนอื่น ถึงมีความคิดอะไรในใจก็พูดมากไม่ได้ เพราะจะส่งผลต่อความสัมพันธ์ของสองสามีภรรยาไม่ได้เดิมความรู้สึกก็เป็นสิ่งที่ไม่สลักสำคัญที่สุดในตระกูลไฮโซอยู่แล้ว ผลประโยชน์ต่างหากที่สำคัญที่สุด พวกเขาสงสารหนิงหนานเสว่ เห็นใจหนิงหนานเสว่ กลับไม่ให้เรื่องพวกนี้ส่งผลต่อประโยชน์หลักของตัวเองอีกด้านหนึ่ง เจียงเหยียนเชินไปพบตั๋วหลิงหัวเจ้าของหลิงหัวกรุ๊ปก่อนแล้ว ทั้งสองเจรจากันอย่างมีความสุข เจียงเหยียนเชินใช้ฝีมือด้านเทคนิคที่สูงส่งและป

“ฉันผิวบางอ่อนนุ่มแถมยังขาวขนาดนี้ จะเป็นตอได้ยังไง?”“เธอต่างหาก เพิ่งไม่เจอหน้ากี่วันเอง ทำไม? พลังรบเพิ่มขึ้นอีกแล้วเหรอ?”เจียงเหยียนเชินมองหนิงหนานเสว่ที่เปล่งประกายแล้วรู้สึกเพียงปลื้มใจนี่สิถึงจะเป็นหนิงหนานเสว่ที่เขารู้จัก เธอควรเป็นอย่างนี้อยู่แล้ว ควรมีออร่า และควรเป็นประกายวาววับเห็นท่าทางที่เจียงเหยียนเชินจ้องตัวเอง หนิงหนานเสว่หัวเราะ “เรื่องทางรุ่นพี่ยังราบรื่นดีไหมคะ?”“ได้ความช่วยเหลือจากเธอก็ต้องราบรื่นอยู่แล้ว” เจียงเหยียนเชินพูดความจริงถ้าไม่ใช่เพราะวิธีที่หนิงหนานเสว่คิดออกมาประวิงเวลาให้เขา ความร่วมมือของพวกเขาจะราบรื่นอย่างนี้ได้อย่างไรหลังจากได้ยินคำนี้ หนิงหนานเสว่ก็เริ่มตัดตัวเองออกจากเรื่องนี้ทันที “ฉันไม่ได้ช่วยอะไรรุ่นพี่สักหน่อย นี่เป็นเพราะฝีมือของรุ่นพี่เอง ไม่เกี่ยวกับฉัน!”หนิงหนานเสว่พูดไปพูดมาก็หัวเราะออกมาเลยทันใดนั้นเสียงเพลงในโถงงานเลี้ยงก็ดังขึ้น เจียงเหยียนเชินยื่นมือออกไปตรง ๆ “คุณผู้หญิงแสนสวยท่านนี้ ไม่ทราบว่าจะเต้นรำกับผมสักเพลงได้ไหมครับ?”“แน่นอนอยู่แล้วค่ะ” หนิงหนานเสว่ไม่อิดออดแม้แต่น้อย วางมือบนมือของเขาและหมุนตัวเต้นรำด้ว

ถึงปากฟู่เฉินจะไม่ได้พูดอะไร แต่แววตาและสีหน้าเขาได้แสดงความคิดในใจของเขาแล้วก็คือความคิดแบบนี้ที่ทำให้หนิงหนานเสว่สะอิดสะเอียนจนแทบจะอาเจียนออกมา!เธอผลักฟู่เฉินที่อยู่บนร่างออก แค่นเสียงเย็นแล้วสาวเท้าออกไปถึงอย่างนี้สิ่งที่อยากได้ในค่ำคืนนี้ก็ได้มาแล้ว หนิงหนานเสว่ไม่มีอารมณ์จะเสแสร้งกับคนจอมปลอมพวกนี้ แถมยังเป็นคนที่ขึ้น ๆ ลง ๆ น่าขยะแขยงอย่างนี้อีก!วันนี้เกิดเป็นเรื่องอย่างนี้ การที่หนิงหนานเสว่จะออกไปในเวลานี้ก็เหมาะสมแก่ความรู้สึกและเหตุผล ดังนั้นเธอจึงรวดออกไปจากงานเลี้ยงเลยในตอนที่เลขาเฉินเห็นฟู่เฉินจากหน้าห้อง สายตากลับมีความซับซ้อนเล็ก ๆ สุดท้ายจึงเอ่ยปากหยั่งเชิง “ประธานฟู่ไปโรงพยาบาลก่อนเถอะครับ?”“อื่ม” ตอนนี้บาดแผลของฟู่เฉินยังมีเลือดไหลอยู่ ดังนั้นสมควรทำแผลสักหน่อยจริง ๆกระทั่งขึ้นรถแล้ว เลขาเฉินก็เริ่มรายงานเรื่องของประธานจ้าว ทั้งยังให้คำพูดอย่างระมัดระวัง พยายามให้ตัวเองยืนอยู่ตรงหน้าและมองอย่างภววิสัยมาก ๆประจวบเหมาะกับฟู่เฉินอารมณ์ไม่สู้ดีนัก ดังนั้นหลังจากฟังเรื่องนี้แล้วก็โบกมือใหญ่อย่างไม่เกรงใจสักนิดทันที “ยกเลิกออเดอร์!”เลขาเฉินได้ยินคำนี้แล้ว

เห็นหนิงหนานเสว่ท่าทางมีชีวิตชีวาอย่างนี้ เจียงเหยียนเชินเข้าโหมดจมดิ่งทันทีเขาไม่ได้เห็นท่าทางแบบนี้ของหนิงหนานเสว่มานานมาก ๆ แล้ว ขณะจ้องหน้าจอคอมพิวเตอร์ แววตาของหนิงหนานเสว่จะเปล่งแสงต้องชนะเขาเคยเห็นหนิงหนานเสว่ที่เป็นแบบนี้สมัยเรียนมหาวิทยาลัยเท่านั้น ชีวิตคู่หลายปีนี้กลบประกายของเธอไปจนหมดพอคิดอย่างนี้ เจียงเหยียนเชินก็เดือดจัด ขนคิ้วขมวดเข้าหากัน ทั้งยังด่าฟู่เฉินในใจอีกหลายตลบหลังจากอ่านพักหนึ่ง หนิงหนานเสว่ก็พูดออกมาตรง ๆ “เอาละ ฉันจะกลับไปแล้วค่ะ”“กลับไป? เธอจะกลับไปที่ไหน?”“วิลล่าตระกูลฟู่”หนิงหนานเสว่เก็บแฟลชไดรฟ์เอาไว้ แล้วเลิกคิ้วมองไปทางเจียงเหยียนเชิน“ฉันก็เป็นคนแบบนี้แหละค่ะ บางครั้งเพื่อให้บรรลุเป้าหมายของตัวเอง ฉันก็ไม่เลือกวิธีเหมือนกัน!”ถ้าไม่ถูกบีบมาถึงขั้นนี้ หนิงหนานเสว่ก็ไม่รู้ว่าที่แท้ตัวเองก็มีช่วงเวลาแบบนี้อยู่เหมือนกันตอนนี้เธอกระทั่งเสียใจและไม่เข้าใจว่าเมื่อก่อนตัวเองจะสงบเสงี่ยมไปทำไม!ทำไมไม่ใช้กำลังและอุบายแต่แรก? ถ้าเป็นแบบนี้แต่แรกได้ ลูกของเธอก็คงไม่ต้องตาย บางทีตอนนี้สุยสุยยังอยู่อย่างมีความสุขพอคิดถึงสุยสุยของตัวเอง หัวใจขอ