Semua Bab ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว: Bab 181 - Bab 190

ตอนที่หนิงหนานเสว่พูดประโยคนี้ เธอจงใจจ้องเข้าไปในดวงตาของจ้าวหวนอวี่ อยากรู้ว่าเขาจะมีปฏิกิริยาอย่างไร และก็เป็นไปตามคาด เธอมองไม่เห็นวี่แววของความตื่นตระหนกหรือประหลาดใจบนใบหน้าของคนผู้นี้ จากจุดนี้แสดงให้เห็นว่าทั้งสองคนน่าจะหารือกันมาก่อน ไม่มีใครเป็นคนดีสักคนแต่พอรับรู้แบบนี้ หนิงหนานเสว่กลับถอนหายใจอย่างโล่งอก ก่อนหน้านี้เธอยังแอบกังวลอยู่บ้าง กลัวว่าเจียงเหยียนเชินจะต้องต่อสู้อย่างโดดเดี่ยว ตอนนี้พอรู้ว่าเขามีพาร์ตเนอร์ที่แข็งแกร่ง หนิงหนานเสว่ก็สบายใจไม่นาน จ้าวหวนอวี่ก็พาหนิงหนานเสว่ไปที่ร้านอาหารพอลงจากรถแล้วเห็นว่าเป็นร้านอาหาร หนิงหนานเสว่ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยอย่างแปลกใจ เลิกคิ้วมองไปทางเขา “มาที่นี่ทำไม?”“เห็นสามีที่ไม่เอาไหนของคุณแล้ว คาดว่าเขาคงไม่ให้คุณกินข้าวแน่ ผมเลี้ยงเอง”จ้าวหวนอวี่พูดตรง ๆ โดยไม่เกรงใจเลยสักนิด เดิมทีพวกเขาก็เป็นเพื่อนสมัยเรียนกัน จึงไม่จำเป็นต้องเกรงใจอะไรมากมายพอเข้าไปในร้าน หนิงหนานเสว่ก็ไม่เกรงใจเช่นกัน เธอเปิดเมนูแล้วสั่งอาหารที่แพงที่สุด จากนั้นวางเมนูลงแล้วขมวดคิ้วมองจ้าวหวนอวี่ “คุณมาหาฉันเพราะยังมีเรื่องอื่นที่จะคุยกับฉันใช่ไหมคะ?

กล้องในมุมมืดได้บันทึกฉากนี้เอาไว้ทั้งหมด อีกด้านหนึ่ง สวีจือหรูก็ได้รับวิดีโออย่างรวดเร็ว เนื้อหาในวิดีโอชัดเจนมากเธอรีบเอาวิดีโอนั้นไปหาฟู่เฉินทันที “อาเฉิน ดูนี่สิ คุณหนิงคิดจะขายหุ้นของฟู่ซื่อกรุ๊ป!”วิดีโอถูกตัดต่ออย่างเห็นได้ชัด สวีจือหรูรู้ว่า ฟู่เฉินต้องไม่สนใจเนื้อหาช่วงต้นวิดีโอแน่นอน แต่ว่าฟู่ซื่อกรุ๊ปคือสิ่งสำคัญที่สุดในใจของเขาหลังจากดูวิดีโอจบ อารมณ์ของฟู่เฉินก็เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด เขากำหมัดแน่น แล้วขว้างมือถือกระแทกพื้นอย่างแรง ก่อนจะกัดฟันหันหลังเดินออกไปสวีจือหรูยืนนิ่งอยู่ที่เดิม มองมือถือที่ถูกขว้างแตกละเอียดบนพื้นด้วยสีหน้าเรียบเฉย ก่อนส่งเสียงหึอย่างเย็นชา เธอรู้อยู่แล้วว่าเรื่องของความรักไม่ได้ใส่ใจอะไร มีเพียงผลประโยชน์หลักต่างหากถึงจะสามารถแทงใจฟู่เฉินได้ ครั้งนี้ถือว่าหนิงหนานเสว่แทงโดนจุดตายเข้าเต็มเปาหลังจากหนิงหนานเสว่กลับมาถึงโรงแรม เธอก็รีบรายงานเรื่องแม่บ้านที่มาทำความสะอาดห้องเธอในตอนเช้าทันที พร้อมทั้งนำภาพจากกล้องวงจรปิดและหลักฐานออกมา พอแน่ใจแล้วว่าเขาถูกไล่ออก เธอจึงเอาแฟลชไดรฟ์กลับมา ยามเผชิญหน้ากับแม่บ้านที่ร้องไห้สะอึกสะอื้น หนิงหนานเ

นั่งอยู่บนพื้นนานมาก จนกระทั่งหนิงหนานเสว่รู้สึกว่าขาของตนชาไปหมดแล้ว,พยายามลุกขึ้นอย่างลำบาก ทว่าเวลานี้ประตูกลับถูกใครบางคนถีบเปิดจากข้างนอกอย่างแรงหนิงหนานเสว่ถูกผลักออกไปไกลมาก ตกลงบนพื้นอย่างแรง มองชายร่างใหญ่สี่คนที่กรูเข้ามาอย่างไม่อยากเชื่อ,“พวกนายเป็นใคร? จะทำอะไร?”สเปรย์พริกไทยในมือหนิงหนานเสว่ก็ปลิวหลุดมือไปเพราะการกระทำนี้ เธอทำได้เพียงกำแผ่นไม้ข้าง ๆ เอาไว้แน่นโดยอัตโนมัติ เตรียมพร้อมตอบโต้สุดท้ายชายร่างใหญ่สี่คนนั้นไม่พูดพร่ำทำเพลง ก้าวยาว ๆ เข้ามาทันที เตะแผ่นไม้ในมือเธอจนคว่ำ จากนั้นก็ดึงผมเธอแล้วลากออกไปทั้งอย่างนี้หนิงหนานเสว่รู้สึกเหมือนหนังศีรษะจะถูกดึงจนหลุด น้ำตาไหลลงมาในพริบตา เธอดิ้นรนไม่หยุด แต่มันไม่มีประโยชน์ด้วยซ้ำทั้ง ๆ ที่เป็นโรงแรมห้าดาวแท้ ๆ ทว่าตอนนี้ร้องเรียกหาคนแล้วกลับปราศจากความช่วยเหลือ!“ปล่อยฉันนะ พวกนายจะทำอะไร รู้ไหมว่านี่เป็นการทำผิดกฎหมาย!”หนิงหนานเสว่กัดฟันแน่น ดิ้นรนสุดชีวิตชายคนนั้นเหมือนจะรำคาญที่หนิงหนานเสว่ส่งเสียงดังเกินไป จึงชกเธอจนสลบไปในหมัดเดียวก่อนหมดสติ หนานหนิงเสว่ยังถึงขั้นได้ยินคำหยาบคายป่าเถื่อนเมื่อตื่น

“เธอ…เขาไม่ชอบเธอเหรอ?”ซ่งซือหลี่มองหนิงหนานเสว่อย่างไม่อยากเชื่อ พลันรู้สึกว่าตัวเองอาจจะหาคนผิดจริง ๆ“เขาไม่ชอบฉัน เขาชอบคนอื่น ฉันแค่ตระกูลจับคู่ให้เท่านั้น เดิมทีก็อยู่ไปได้เรื่อย ๆ แต่เขาทำให้ลูกสาวฉันตาย เพราะฉะนั้น ฉันไม่อาจยกโทษให้เขา และยิ่งปล่อยเขาไปไม่ได้!” หนิงหนานเสว่กำหมัดแน่น “นายอยากแย่งทุกอย่างของตระกูลซ่งกลับมา งั้นพวกเราร่วมมือกันเถอะ?”“เธอจะร่วมมือกับฉัน? เพราะอะไร?” ซ่งซือหลี่ฮึดฮัด สีหน้าแสดงออกถึงความดูแคลนเขาไม่ใช่คนโง่ จะดูไม่ออกได้อย่างไรว่าผู้หญิงคนนี้กำลังต่อรองกับตน จะถ่วงเวลาเหรอ?“ฉันถือหุ้นของฟู่ซื่อกรุ๊ปอยู่ห้าสิบเอ็ดเปอร์เซ็นต์ แค่นายต้องการ ฉันก็จะให้นายทั้งหมด” หนิงหนานเสว่พูดลอย ๆที่จริงแล้วของพวกนี้ไม่สำคัญอะไรเลยเมื่อเทียบกับชีวิตของเธอ ขอแค่รอดชีวิตออกไปจากที่นี่ได้ หนิงหนานเสว่ยอมแลกทุกอย่างได้ยินแบบนั้น คราวนี้ซ่งซือหลี่รู้สึกประหลาดใจจริง ๆ“นายยังมีเวลาคิดอีกสิบห้านาที”“อีกไม่นานก็จะมีคนมาล้อมนาย ถึงตอนนั้นฉันจะไม่ร่วมมือกับนายแล้ว!”หนิงหนานเสว่ยิ้มแย้มมองซ่งซือหลี่ เธอแกว่งนาฬิกาที่อยู่บนข้อมือของตัวเอง“พี่ซ่ง ครั้งหน้าจะ

ซ่งซือหลี่รู้สึกได้ถึงความโศกเศร้าของหนิงหนานเสว่ เขายิ้มบาง ๆ แล้วพูดอย่างใจเย็นเมื่อเจอกับความเมตตาที่หาได้ยากจากคนคนนี้ หนิงหนานเสว่ก็ไม่ได้พูดอะไรเพิ่ม รีบลุกเดินออกไปทันทีสำหรับหนิงหนานเสว่ ตอนนี้โลกทั้งใบก็เหมือนกันหมด พวกเขาจะทำอะไรก็ช่าง ขอแค่ไม่กระทบต่อเธอและแผนของเธอก็พอชีวิตนี้ ลมหายใจนี้ ที่จริงหนิงหนานเสว่ไม่ใส่ใจนานแล้วถ้าแก้ไขทุกอย่างเสร็จสิ้น แล้วจะได้ไปเจอลูกสาวของตัวเอง ไปอยู่กับสุยสุย เช่นนั้นเธอก็ยินดีซ่งซือหลี่มองแผ่นหลังของหนิงหนานเสว่ สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป ยกกาแฟบนโต๊ะขึ้นมา แล้วยิ้มบาง ๆ“ช่างเป็นผู้หญิงที่น่าสนใจจริง ๆ”“พี่ใหญ่ เราปล่อยตัวไปแบบนี้ จะอธิบายกับนายจ้างอย่างไรดี?” เฉียนซานมองซ่งซือหลี่ด้วยความกลัดกลุ้มตอนที่ซ่งซือหลี่มองเฉียนซาน สายตาเต็มไปด้วยความเอ็นดู เหมือนกำลังมองคนโง่คนหนึ่ง“พวกเราเป็นใคร? จะไปอธิบายเธอเรื่องอะไร? อีกอย่าง เธอทำเรื่องแบบนี้ คงจะปกปิดแทบไม่ทัน ยังจะกล้าขคำอธิบายอีกเหรอ?”“พี่ใหญ่ แบบนี้มันจะผิดกฎหรือเปล่า?” เฉียนซานยังคงไม่วางใจ เพราะเขาไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าพี่ใหญ่ที่ปกติดีทุกอย่าง ทำไมถึงยอมแหกกฎของตัวเองเพื่อ