All Chapters of ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว: Chapter 281 - Chapter 290

“ประธานหนิง ช่วงนี้คุณต้องระวังตัวหน่อยนะครับ” เลขาเฉินรีบหยิบโทรศัพท์โทรหาหนิงหนานเสว่ทันที หว่างคิ้วขมวดแน่น “ครั้งนี้ประธานฟู่ลงทุ่มสุดตัว ร่วมมือกับหลายบริษัทเพื่อเล่นงานคุณ”หนิงหนานเสว่หยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมา พาดหัวข่าวใหญ่รายงานเรื่องเธอกับคู่แข่งหลายบริษัทแข่งขันกันอย่างไม่เป็นธรรมเด่นหรา เนื้อหาไม่มีมูลความจริง พยายามใส่ร้ายป้ายสีสุดความสามารถ“ประธานหนิง เรื่องคราวนี้ลุกลามใหญ่โต ลูกค้าบางรายเริ่มหวั่นไหวแล้วครับ” เลขาเฉินพูดด้วยความกังวล “เราต้องรีบหาทางรับมือให้เร็วที่สุด”“ฉันรู้” หนิงหนานเสว่นวดหว่างคิ้วเบา ๆ “วิธีการนี้ของฟู่เฉินโหดพอตัวจริง ๆ เขาต้องการทำลายชื่อเสียงฉัน ทำให้ฉันยืนหยัดอยู่ในวงการไม่ได้”“แล้วตอนนี้เราควรทำยังไงกันดี?” เลขาเฉินถาม “จะให้จัดงานแถลงข่าวเพื่อชี้แจงข่าวลือพวกนี้ไหมครับ?”“ไม่มีประโยชน์หรอก” หนิงหนานเสว่ส่ายหัว “ในเมื่อฟู่เฉินกล้าทำถึงขนาดนี้ แสดงว่าเตรียมการไว้รอบคอบแล้ว เราพูดอะไรไปตอนนี้ก็ไม่มีใครเชื่อ”“งั้นทำยังไงดีครับ? หรือว่าเราจะนั่งรอความตายอยู่เฉย ๆ?” เลขาเฉินร้อนรน “ถ้าปล่อยไว้แบบนี้ สักวันบริษัทต้องพังเพราะเขา!”“ไม่อย่างแน

ราคาหุ้นของฟู่ซื่อกรุ๊ปร่วงลงอย่างหนัก มูลค่าตลาดหายไปกว่าครึ่ง ผู้ถือหุ้นต่างบ่นกันระงมฟู่เฉินคิดแล้วคิดอีก สุดท้ายก็ตัดสินใจไปหาหนิงหนานเสว่นี่คือโอกาสสุดท้ายของเขา ถ้าหนิงหนานเสว่ไม่ยอมปล่อยเขาไป งั้นเขาก็คงจบสิ้นจริง ๆฟู่เฉินมาถึงห้องทำงานของหนิงหนานเสว่ ที่นี่เคยเป็นห้องทำงานของเขามาก่อน ทว่าตอนนี้ เขากลับเหมือนคนนอก เหมือนผู้บุกรุกหนิงหนานเสว่นั่งอยู่หน้าโต๊ะทำงาน ก้มหน้าดูเอกสารเธอดูสงบนิ่งและสุขุม ราวกับว่าทุกอย่างอยู่ในการควบคุม“หนิงหนานเสว่” ฟู่เฉินเอ่ยเรียก เสียงของเขาแหบพร่าอย่างหนักหนิงหนานเสว่เงยหน้าขึ้น มองไปที่ฟู่เฉิน สายตาเย็นชา ไร้ความรู้สึกใด ๆ“คุณมาทำไม?” เธอถามเรียบ ๆ ฟังอารมณ์ใด ๆ จากน้ำเสียงไม่ออก“ฉันมา…เพราะอยากคุยกับเธอ” ฟู่เฉินพยายามทำให้ตัวเองดูใจเย็นหน่อย“ระหว่างเรายังมีอะไรให้คุยอีกเหรอ?” หนิงหนานเสว่หัวเราะเสียงเย็นชา ดวงตาเต็มไปด้วยแววถากถาง“ฉันรู้ ก่อนหน้านี้เป็นฉันที่ทำผิดต่อเธอ” ฟู่เฉินก้มหน้า น้ำเสียงเจือแววสำนึกผิดเล็กน้อย“แต่ว่าฉันสำนึกผิดแล้ว ฉันได้ชดใช้แล้ว เธอจะ…ปล่อยฉันไปได้ไหม?”“ปล่อยคุณไปงั้นเหรอ?” หนิงหนานเสว่อดหัวเร

ในโรงพยาบาลกลิ่นน้ำยาฆ่าเชื้อลอยคละคลุ้ง ชวนให้รู้สึกอึดอัดและหม่นหมองหนิงหนานเสว่นั่งอยู่ข้างเตียงคนไข้ มองหน้าซีดเผือดของเจียงเหยียนเชิน ในใจเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดและโทษตัวเองเธอเฝ้าอยู่ที่นี่สามวันสามคืนแล้ว ดวงตาเต็มไปด้วยเส้นเลือดฝอย หน้าตาก็ซีดเซียวลงมากในสามวันนี้ ตลอดเวลาเธอนึกย้อนทุกเรื่องราวตั้งแต่เธอและเจียงเหยียนเชินรู้จักกันมา ในใจเต็มไปด้วยความเสียใจและตำหนิตัวเองถ้าเจียงเหยียนเชินป็นอะไรไปจริง ๆ เธอจะไม่ให้อภัยตัวเองตลอดชีวิตเช้าวันที่สี่ ในที่สุดเจียงเหยียนเชินก็ฟื้นขึ้นมาสักทีเขาเห็นหนิงหนานเสว่ในสภาพโทรม ๆ ก็รู้สึกสงสารจับใจ“เสว่เอ๋อร์ ทำไมเธอทำให้ตัวเองตกอยู่ในสภาพแบบนี้ล่ะ?” เจียงเหยียนเชินพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง “ฉันไม่เป็นอะไรแล้วไม่ใช่เหรอ?”“รุ่นพี่ ในที่สุดก็ฟื้นแล้ว!” หนิงหนานเสว่ดีใจจนร้องไห้ “รุ่นพี่ทำฉันตกใจแทบตาย รู้หรือเปล่า?”“เด็กโง่ นี่ฉันก็ไม่เป็นอะไรแล้วไง” เจียงเหยียนเชินยิ้ม พยายามยกมือไปลูบหัวเธอ แต่กลับพบว่าตัวเองไม่มีเรี่ยวแรงเลย “เลิกร้องไห้ได้แล้ว ขืนร้องไห้ต่อเดี๋ยวไม่สวยนะ”หนิงหนานเสว่เปลี่ยนจากร้องไห้เป็นยิ้ม เธอกุมมือเจีย

ฟู่เฉินเหมือนตาสว่างขึ้นมาทันที โยนความรับผิดชอบทั้งหมดไปให้หนิงหนานเสว่“ผู้หญิงแบบนั้น ในใจมีแต่ผลประโยชน์ มีความจริงใจที่ไหนกัน” น้ำเสียงของฟู่เฉินเต็มไปด้วยการดูถูก “ตอนนี้เธอโดนทุกคนหันหลังให้ มีเพียงเจียงเหยียนเชินที่ยังโง่ยืนอยู่ข้างเธอ แน่นอนว่าเธอต้องกำจัดทิ้งถึงจะสบายใจ!”“อาเฉิน คุณเข้าใจคุณหนิงผิดหรือเปล่า?” สวีจือหรูลองหยั่งเชิงถาม “บางทีที่คุณเจียงได้รับบาดเจ็บอาจจะเป็นแค่เหตุบังเอิญจริง ๆ ก็ได้?”“เหตุบังเอิญเหรอ? มีเหตุบังเอิญมากมายขนาดนั้นที่ไหนกัน!” ฟู่เฉินยิ่งพูดยิ่งเดือดดาล“คุณไม่รู้หรอก ผู้หญิงคนนั้นโหดร้ายแค่ไหน ตอนแรกเพื่อแก้แค้นผม ขนาดลูกสาวของเรายังทำได้ลงคอ ยังมีเรื่องอะไรที่เธอทำไม่ได้อีก?”“อาเฉิน คุณอย่าโมโห ระวังสุขภาพด้วย” สวีจือหรูรีบปลอบประโลม “ฉันแค่คิดว่าถึงอย่างไรคุณหนิงก็เคยเป็นภรรยาของคุณ ระหว่างพวกคุณมีเรื่องเข้าใจผิดอะไรกันหรือเปล่า”“เรื่องเข้าใจผิด? ระหว่างผมกับเธอมีแต่ความแค้น!” ฟู่เฉินกัดฟันพูด “เธอทำลายทุกสิ่งของผม ผมไม่มีทางปล่อยเธอไปแน่!”สวีจือหรูมองท่าทางโกรธจัดของฟู่เฉิน รู้สึกได้ใจอยู่ลึก ๆ เธอรู้อยู่แล้ว แค่เอ่ยถึงหนิงหนานเส

จะอย่างไรหนิงหนานเสว่ก็ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าฟู่เฉินจะเลวทรามถึงขนาดนี้ ถึงขั้นใส่ร้ายเจียงเหยียนเชินที่เป็นผู้บริสุทธิ์เพื่อต่อกรกับเธอ“แล้วแบบนี้จะทำยังไงดีล่ะ?” หนิงหนานเสว่ร้อนใจราวกับไฟ เดินวนไปวนมาในห้องทำงานเธอรู้นิสัยของเจียงเหยียนเชินดี เขาไม่มีทางทำเรื่องอย่างเปิดเผยความลับทางธุรกิจเด็ดขาด เรื่องนี้ต้องเป็นแผนชั่วของฟู่เฉินแน่นอน“ประธานหนิง คุณอย่าเพิ่งร้อนใจไป” เลขาเฉินปลอบ “เราจะต้องหาทางช่วยคุณเจียงออกมาได้แน่”“ประธานหนิง ใจเย็น ๆ ก่อนครับ” เลขาเฉินพยายามทำให้หนิงหนานเสว่สงบลง “สิ่งสำคัญที่สุดสำหรับเราในตอนนี้คือหาหลักฐานมาพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของคุณเจียงให้ได้”ในขณะที่หนิงหนานเสว่ร้อนใจราวกับไฟ ซ่งซือหลี่ก็เข้ามาอย่างเร่งรีบ“หนานเสว่ ฉันได้ข่าวว่าเจียงเหยียนเชินถูกจับ ตกลงมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?” ซ่งซือหลี่ถามอย่างร้อนใจทันทีที่เข้ามา“ก็เป็นฝีมือของไอ้ชาติชั่วฟู่เฉินคนนั้นแหละ!” หนิงหนานเสว่พูดด้วยความแค้นเคือง “เขาถึงกับใส่ร้ายรุ่นพี่ว่าเปิดเผยความลับทางธุรกิจ ไร้ยางอายจริง ๆ!”“ไอ้สารเลวนี่ นับวันยิ่งหนักข้อขึ้นเรื่อย ๆ จริง ๆ!” ซ่งซือหลี่ก็โมโหเช่นกัน “ไป เ