All Chapters of ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว: Chapter 301 - Chapter 310

317 Chapters

บทที่ 301

“ก็ได้” ซ่งซือหลี่ถอนหายใจ “ในเมื่อพวกเธอพูดแบบนั้น งั้นฉันจะทำตามที่พวกเธอบอก”“เสี่ยวลี่ ขอบคุณนะ” หนิงหนานเสว่กล่าว “ฉันรู้ว่านายอยากจะแก้แค้นมาก แต่เราต้องใจเย็นลงก่อน อย่าให้ความแค้นเข้ามาครอบงำจิตใจได้”“ฉันรู้” ซ่งซือหลี่พยักหน้า “ฉันจะให้ความร่วมมือกับแผนการของเธออย่างเต็ม”“ดี” หนิงหนานเสว่ยิ้ม “ฉันเชื่อว่าเราจะทำสำเร็จแน่!”ทั้งสามคนปรึกษาหารือเกี่ยวกับรายละเอียดเพิ่มเติม จากนั้นจึงแยกย้ายกลับไปทำงานของตนหลังงานเลี้ยงจบลง หนิงหนานเสว่ก็กลับไปที่ห้องทำงานและเริ่มจัดการกับกองเอกสารที่ทับถมกัน เจียงเหยียนเชินเดินเข้ามาพร้อมนมร้อนในมือแก้วหนึ่ง “เสว่เอ๋อร์ ดื่มนมสักหน่อย แล้วก็รีบพักผ่อนเถอะ” เจียงเหยียนเชินยื่นแก้วนมร้อนให้หนิงหนานเสว่ “ช่วงนี้เธอคงเหนื่อยมาก ต้องดูแลร่างกายให้ดีนะ”“อืม ขอบคุณค่ะ รุ่นพี่” หนิงหนานเสว่รับแก้วนมมา จากนั้นก็ดื่มไปเข้าไปหนึ่งอึก “รุ่นพี่ก็รีบพักผ่อนเร็วหน่อยเถอะค่ะ”“ฉันไม่เหนื่อย” เจียงเหยียนเชินกล่าว “ฉันจะจัดการกับเอกสารพวกนี้เป็นเพื่อนเธอเอง”“ไม่ต้องหรอกค่ะรุ่นพี่ ตอนนี้ร่างกายรุ่นพี่เพิ่งหายดี พี่พักผ่อนให้มากเถอะค่ะ” หนิงหนานเสว่ก
Read more

บทที่ 302

เขาคิดอยู่เสมอว่าเขากับหนิงหนานเสว่เป็นคนที่คล้ายกัน แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า จะไม่เหมือนกันเสียทีเดียวการฟื้นตัวของเจียงเหยียนเชินทำให้ทุกคนโล่งใจ โดยเฉพาะหนิงหนานเสว่ ในที่สุดก็ความกระวนกระวายใจก็สงบลงแต่สวีจือหรูที่อยู่ที่บ้านพักตากอากาศที่ห่างออกไป กลับกำลังกระสับกระส่ายราวกับเสือติดจั่น นั่งไม่ติดสวีจ้าวไปสืบข่าวมาได้ว่าบรรดาพวกพ้องที่เธอส่งไปทั้งหมดได้ถูกจับเข้าคุกหมดแล้ว ไม่มีใครรอดแม้แต่คนเดียวหนิงหนานเสว่ไม่เป็นอะไรก็แล้วไป ที่เกิดเรื่อง ตอนนี้ก็หายดีแล้ว ทุกอย่างที่พวกเขาทำจึงสูญเปล่า“อะไรนะ? นายบอกว่าเจียงเหยียนเชินฟื้นตัวแล้วเหรอ?” เสียงของสวีจือหรูแหลมจนราวกับว่ามันจะบาดแก้วหู “นายบอกว่าคนพวกนั้นเก่งมากไม่ใช่เหรอ? ทำไมแค่กับผู้หญิงคนเดียวก็จัดการไม่ได้?”“หนิงหนานเสว่ทำอะไรไม่ได้สักอย่าง แต่แม้แต่ผู้หญิงเพียงคนเดียวพวกมันก็จัดการไม่ได้ ให้เงินพวกมันไปเยอะแยะขนาดนั้นจะไปมีประโยชน์อะไรกัน?”“นั่นมันไม่ใช่เงินจำนวนน้อยๆ เลยนะ!”สวีจ้าวแอบย่องเข้าไปในบ้านพักตากอากาศ หลบหูตาของฟู่เฉินแล้วไปเจอกับสวีจือหรู เขาทำหน้าเศร้า ลดเสียงให้เบาลงแล้วกล่าวว่า “พี่ ผมพยายามเต็มที
Read more

บทที่ 303

สวีจือหรูขว้างไอแพ็ตที่อยู่ในมือลงไปบนพื้นอย่างเดือดดาล หน้าจอแตกเป็นเสี่ยงๆ ในทันทีใบหน้างดงามบูดบึ้ง ภายในสายตาเต็มไปด้วยโทสะและความหวาดกลัวเธอให้สวีจ้าวออกไปก่อน ส่วนตัวเธออยู่ต่อเพื่อจัดการกับฟู่เฉินสวีจือหรูอยู่ภายในห้องเพียงลำพัง ภายในใจเต็มไปด้วยความกระวนกระวายและเป็นกังวลเธอเดินไปที่ด้านหน้าหน้าต่าง มองดูท้องฟ้าที่มืดครึ้มนอกหน้าต่าง พึมพำกับตัวเองว่า “หนิงหนานเสว่ อย่าเพิ่งรีบได้ใจไป ฉันจะไม่ให้เธอไม่อยู่อย่างเป็นสุขหรอก!”หลังจากนั้นไม่กี่วัน สวีจือหรูแสร้งทำเป็น “รู้ดีถึงคุณธรรม” พยายามเกลี้ยกล่อมฟู่เฉินให้กลับบริษัท“อาเฉิน คุณกลับไปเถอะ” สวีจือหรูนอนอยู่บนเตียง ใบหน้าขาวซีดราวกับอยู่ในสภาพที่อิดโรย “เรื่องของบริษัทเป็นเรื่องด่วน คุณอยู่ที่นี่กับฉันตลอดไปไม่ได้หรอก”“แต่ร่างกายของคุณ...” ฟู่เฉินมองสวีจือหรูด้วยความกังวล “ฉันไม่เป็นไรค่ะ” สวีจือหรูฝืนยิ้ม “คุณไม่ต้องห่วงนะ ฉันจะดูแลตัวเองให้ดี”“ไม่ได้ ผมเป็นห่วง” ฟู่เฉินกล่าว “ผมอยู่เป็นเพื่อนคุณดีกว่า”“อาเฉิน ฟังฉันนะ” สวีจือหรูจับมือฟู่เฉิน “ฉันรู้ว่าคุณเป็นห่วงฉัน แต่เรื่องของบริษัทจะเสียเวลามากกว่านี้ไม่
Read more

บทที่ 304

“งั้นก็ได้” สวีจ้าวพยักหน้า “พี่ ถ้าพี่มีอะไรจะให้ผมทำก็บอกผมได้เลย”“อืม” สวีจือหรูกล่าว “ช่วงนี้นายก็อยู่ที่นี่ไปก่อน ดูแลฉันให้ดีๆ แล้วช่วยฉันจับตาดูฟู่เฉินด้วย อย่าให้เขาติดต่อกับหนิงหนานเสว่”“ได้ ผมรู้แล้ว” สวีจ้าวกล่าวเมื่อฟู่เฉินกลับไปถึงที่บริษัท เขาก็เรียกประชุมด่วนในทันที“ทุกท่าน ช่วงนี้สถานการณ์ของบริษัทล่อแหลมมาก” ฟู่เฉินนั่งอยู่ที่ตำแหน่งหลักในห้องประชุม สีหน้าเคร่งเครียด “เราต้องรีบดำเนินการตามมาตรการให้เร็วที่สุดเพื่อแก้ไขวิกฤตการณ์ในตอนนี้”“ประธานฟู่ คุณมีแผนอะไร?” ผู้ถือหุ้นคนหนึ่งถาม“ผมได้เตรียมมาตรการรับมือไว้ประมาณหนึ่งแล้ว” ฟู่เฉินกล่าว “ก่อนอื่น เราต้องรักษาเสถียรภาพของราคาหุ้นและทำให้ความเชื่อมั่นของนักลงทุนกลับมา ต่อจากนั้น เราต้องทำการตลาดให้แข็งแกร่งขึ้น ชิงส่วนแบ่งทางการตลาดที่สูญเสียไปกลับคืนมา และสุดท้ายก็คือ เราจำเป็นต้องปรับโครงสร้างภายในเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการดำเนินงานของบริษัท”“ประธานฟู่ มาตรการพวกนี้ก็ดูดีนะ แต่จะรายละเอียดจะทำยังไงกันล่ะครับ?” ผู้ถือหุ้นอีกรายถาม “ผมจะรับผิดชอบเรื่องพวกนี้ด้วยตัวเอง” ฟู่เฉินกล่าว “ผมจะกำหนดรายละเอียดขอ
Read more

บทที่ 305

เมื่อฟู่เฉินกลับมาถึงบริษัท สิ่งที่มาต้อนรับเขาไม่ใช่การต้อนรับที่อบอุ่นจากพนักงาน กลับได้รับการต้อนรับด้วยเอกสารกองโตเท่าภูเขาและสีหน้าที่เต็มไปด้วยความร้อนรนเขารู้ดีว่า ในช่วงที่ตัวเองไม่อยู่ สถานการณ์ของบริษัทย่ำแย่จนถึงที่สุดฟู่เฉินขัดจังหวะเลขาเฉิน เขาไม่มีอารมณ์คุยเรื่องที่น่าสิ้นหวังแบบนี้เขาแค่อยากรู้ว่า เขายังพอมีความหวังที่จะแก้ไขอะไรได้อยู่ไหม“ช่วงที่ฉันไม่อยู่ นายได้ทำตามที่ฉันสั่งไหม?” ฟู่เฉินถาม“ครับ ประธานฟู่” เลขาเฉินตอบกลับอย่างรวดเร็ว“ผมทำตามที่คุณสั่งด้วยการทำให้เสถียรภาพของราคาหุ้นส่วนหนึ่งมั่นคงมากขึ้น แล้วก็เพิ่มความแข็งแกร่งทางการตลาด แต่...”“แต่อะไร?” ฟู่เฉินขมวดคิ้วแน่นขึ้น“แต่ประธานหนิงรุกหนักเกินไป เรา...เราเริ่มจะรับมือไม่ไหวแล้วครับ” เสียงของเลขาเฉินเบาลงยิ่งขึ้นอีกฟู่เฉินไม่ได้พูดอะไร เขาเดินไปที่หน้าโต๊ะทำงาน มองดูเอกสารกองโตราวกับภูเขาที่ทับถมกันอยู่ รู้สึกปวดหัว เขารู้ เขาต้องรีบดำเนินการตามแผนการให้เร็วที่สุด ไม่เช่นนั้นฟู่ซื่อกรุ๊ปได้จบเห่แน่ “แจ้งหัวหน้าแต่ละแผนกให้มาประชุมที่ห้องประชุมอีกสิบนาที!”ฟู่เฉินกล่าว“ครับ ประ
Read more

บทที่ 306

“ถึงตอนนั้นก็ไปด้วยกันนะ”“อืม” เจียงเหยียนเชินพยักหน้าอีกด้านหนึ่ง ฟู่เฉินก็ได้รับบัตรเชิญจากคุณสวีและภรรยาเหมือนกันเดิมทีเขาวางแผนที่จะพาสวีจือหรูไปร่วมงาน จะได้อวดความสัมพันธ์และระดับของพวกเขา“จือหรู คุณสวีและภรรยาจัดงานเลี้ยงทางธุรกิจและเชิญเราไปร่วมงานด้วย”ฟู่เฉินถือบัตรเชิญ พูดกับสวีจือหรู“คุณอยากไปไหม?”“อยากไปอยู่แล้วสิคะ” สวีจือหรูยิ้มและกล่าวขึ้น“นี่เป็นโอกาสดี จะได้รู้จักกับเพื่อนๆ ทางธุรกิจตั้งมากมาย”“งั้นก็โอเค” ฟู่เฉินกล่าว “งั้นถึงตอนนั้นเราก็ไปด้วยกันนะ”“อืม” สวีจือหรูพยักหน้า “อาเฉิน คุณดีจริงๆ เลย”เธอซบอยู่ในอ้อมแขนของฟู่เฉิน รอยยิ้มแห่งความสุขปรากฏขึ้นบนใบหน้า ทว่าเมื่อฟู่เฉินได้รู้ว่าหนิงหนานเสว่ก็จะไปเข้าร่วมงานเลี้ยงด้วย ภายในใจก็มีอารมณ์ที่ซับซ้อนผุดขึ้นมา“อะไรนะ? หนิงหนานเสว่ก็จะไปด้วยเหรอ?”ฟู่เฉินขมวดคิ้วและถาม“ครับ ประธานฟู่” เลขาเฉินตอบ“คุณสวีและภรรยาเชิญเธอไปด้วยเหมือนกันครับ”ฟู่เฉินไม่ได้พูดอะไร สีหน้าของเขาไม่ค่อยดีนักเขาไม่รู้ว่าทำไม แต่เมื่อนึกถึงภาพที่หนิงหนานเสว่กับเจียงเหยียนเชินไปร่วมงานเลี้ยงด้วยกัน เขาก็รู้สึกไม่สบ
Read more

บทที่ 307

ฟู่เฉินมองสวีจือหรูที่กำลังดีอกดีใจ แต่ภายในใจกลับมีความรู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูกกลับผุดขึ้นเขาเดินไปที่โซนเสื้อผ้าผู้ชาย เลือกชุดสูทมาลวกๆ“คุณผู้ชาย คุณนี่ตาแหลมจริงๆ เลยนะคะ ชุดนี้คือชุดสูทชุดใหม่ล่าสุดของร้านเรา ใช้ผ้านำเข้าจากอิตาลี งานแฮนด์เมด เหมาะกับคุณมากเลยค่ะ” พนักงานขายให้คำแนะนำอย่างอบอุ่นฟู่เฉินไม่ได้พูดอะไร เขาเพียงหยิบชุดสูทสีดำขึ้นมาเงียบๆ แล้วเดินเข้าไปในห้องลองเสื้อเขาเปลี่ยนชุดเป็นชุดสูท มองตัวเองในกระจก จู่ๆ ก็รู้สึกแปลกๆ ขึ้นมาเล็กน้อยนี่ใช่เขาเหรอ?ฟู่เฉินผู้เคยห้าวหาญทะนงตน ตอนนี้กลับกลายเป็นหุ่นเชิดที่ถูกสวีจือหรูควบคุม“อาเฉิน คุณเปลี่ยนชุดเสร็จหรือยังคะ?” สวีจือหรูพูดเร่งจากด้านนอก“เสร็จแล้ว”ฟู่เฉินเปิดประตูห้องลองเสื้อแล้วเดินออกไป“ว้าว อาเฉิน คุณใส่ชุดสูทตัวนี้แล้วดูหล่อมากเลย!” ภายในดวงตาของสวีจือหรูเปล่งประกายไปด้วยความชื่นชม“เหมือนดาราในหนังเลย!” ฟู่เฉินยิ้ม แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรเขารู้ว่าสวีจือหรูชอบที่จะได้ยินคำพูดหวานหู แต่ตอนนี้เขายังไม่มีอารมณ์จะพูดอะไรแบบนั้น“เอาตัวนี้แหละ” ฟู่เฉินพูดขึ้น น้ำเสียงแฝงไปด้วยความอ่อนล้าเล็กน้
Read more

บทที่ 308

เมื่อกลับมาถึงที่รถ สวีจือหรูยังคงจมอยู่กับความสุขในการเลือกชุดราตรี“อาเฉิน คุณว่าเราจะเป็นคู่ที่ดึงดูดสายตามากที่สุดในงานเลี้ยงไหมคะ?” เธอถามด้วยความตื่นเต้น“แน่นอนสิ” ฟู่เฉินกล่าว น้ำเสียงของเขาดูเหม่อลอยเล็กน้อย“งั้นก็ดีค่ะ” สวีจือหรูพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ“อาเฉิน คุณดีจริงๆ เลยนะ ยังมาเลือกชุดเป็นเพื่อนฉันด้วย” เธอซบอยู่ในอ้อมแอนของฟู่เฉิน ใบหน้าปรากฎรอยยิ้มแห่งความสุขขึ้นฟู่เฉินไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่ลูบหลังเธอของเบาๆแต่ภาพของหนิงหนานเสว่กลับยังคงตราตรึงอยู่อย่างต่อเนื่องอยู่ในหัวของเขาไม่ไปไหนในวันงานเลี้ยง เหล่าคนที่มีชื่อเสียงจากหลากหลายวงการมารวมตัวกัน สถานที่จัดงานได้มีการตกแต่งอย่างยิ่งใหญ่อลังการ บรรยากาศอบอุ่นและหรูหราการมาถึงของหนิงหนานเสว่และเจียงเหยียนเชินได้สร้างความฮือฮาขึ้นหนิงหนานเสว่สวมชุดราตรีสีม่วงอ่อน ดูสง่างามและเปล่งประกายไปทั่วทุกสารทิศเจียงเหยียนเชินสวมชุดสูทสีดำ ดูหล่อเหลาและสง่าผ่าเผย ทั้งยังมีเสน่ห์ ทั้งสองยืนเคียงข้างกัน ราวกับคู่ที่สมบูรณ์แบบ กลายเป็นจุดสนใจของทั้งงาน“ประธานหนิง ประธานเจียง ยินดีต้อนรับ!” คุณสวีและภรรยากล่าวต้อน
Read more

บทที่ 309

หนิงหนานเสว่พูดอย่างเรียบเฉย สายตากวาดไปยังฟู่เฉินและสวีจือหรู“บังเอิญจริงๆ เลยนะ”“ประธานฟู่ ช่วงนี้บริษัทเป็นยังไงบ้างครับ?” เจียงเหยียนเชินมองไปที่ฟู่เฉินและถาม“ก็ได้อยู่” ฟู่เฉินกล่าว น้ำเสียงเย็นชา“งั้นก็ดีครับ” เจียงเหยียนเชินยิ้ม แต่ไม่ได้พูดอะไรอีกบรรยากาศดูอึดอัดเล็กน้อย“มา ทุนท่านเชิญดื่มด้วยกันครับ!” ประธานสวียกแก้วเหล้าขึ้นมา“ขอให้ความร่วมมือของพวกเราดียิ่งขึ้นไปอีก!”“ชนแก้ว!” ทุกคนยกแก้วขึ้นพร้อมกันและดื่มจนหมดแก้วงานเลี้ยงยังคงดำเนินต่อไป หนิงหนานเสว่และเจียงถิงเฉินกลายเป็นจุดสนใจของผู้คนหลายคนเอื้อมสูงเข้ามาพูดคุยกับพวกเขา หวังว่าจะสร้างสัมพันธ์ความร่วมมือกับพวกเขาได้ฟู่เฉินมองภาพนี้ ภายในใจเต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย“อาเฉิน คุณคิดอะไรอยู่น่ะ?” เสียงของสวีจือหรูขัดจังหวะความทรงจำของฟู่เฉิน“ไม่มีอะไรหรอก” ฟู่เฉินได้สติ ฝืนยิ้มออกมา“งั้นเราไปทางนั้นกันดูไหม?”“ได้” สวีจือหรูพยักหน้าอย่างเชื่อฟังเธอควงแขนฟู่เฉินแน่น ราวกับกลัวว่าเขาจะหนีไปทั้งสองเดินฝ่าฝูงชนไป โดยจนถึงตอนนี้ก็ยังไม่สามารถทำตัวให้เข้ากับบรรยากาศที่คึกคักนี้ได้จิตใจของฟู่
Read more

บทที่ 310

“ฉันแค่คิดว่า ผู้หญิงน่ะ ควรให้ความสำคัญกับครอบครัวมากกว่า” สวีจือหรูกล่าว น้ำเสียงแฝงไปด้วยความได้ใจเล็กน้อย “ยังไงซะ การดูแลสามีแล้วก็ลูกๆ ก็เป็นหน้าที่ของผู้หญิง”“ความคิดของคุณสวีโบราณมากเลยนะคะ” หนิงหนานเสว่กล่าวพร้อมกับยิ้มออกมา “แต่ว่า ฉันไม่ได้คิดแบบนั้น”“อ้อ งั้นประธานหนิงคิดว่าผู้หญิงควรเป็นยังไงเหรอคะ?” สวีจือหรูถาม น้ำเสียงแฝงไปด้วยความจิกกัดเล็กน้อย“ฉันคิดว่า ผู้หญิงควรยืนด้วยลำแข้งของตัวเอง แสวงหางานและความฝันของตัวเอง” หนิงหนานเสว่พูด น้ำเสียงหนักแน่นเด็ดขาด “ไม่ใช่เกาะผู้ชายจนกลายเป็นภาระของผู้ชาย”“เหอะๆ ความคิดของประธานหนิงนี่เป็นเอกลักษ์จริงๆ เลยนะคะ” สวีจือหรูยิ้มเยาะ “แต่ว่า ฉันกลับคิดว่า ผู้หญิงที่แข็งแกร่งเกินไปน่ะไม่ดีหรอก”“ถ้าความแข็งแกร่งไม่ดี งั้นความอ่อนแอดีกว่าเหรอคะ?” หนิงหนานเสว่ถามกลับ “คุณสวี คุณคิดว่าคุณอยู่ประเภทไหนเหรอคะ?”“ฉัน...” สวีจือหรูอ้ำอึ้งไปชั่วคราว ไม่รู้จะตอบอย่างไรดี“พอได้แล้ว จือหรู หยุดพูดได้แล้ว” ฟู่เฉินที่อยู่ข้างๆ ทนดูต่อไปไม่ไหวจึงพูดขึ้น “ทุกคนล้วนมีทางเลือกของตัวเอง เราควรเคารพกับทางเลือกของคนอื่น”“อาเฉิน ฉันแค่...” ส
Read more
PREV
1
...
272829303132
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status