All Chapters of ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว: Chapter 291 - Chapter 300

“แล้วยังไงต่อคะ?” หนิงหนานเสว่ถาม“ฉันจะส่งคนไปควบคุมที่ซ่อนของอันธพาลพวกนี้อย่างลับ ๆ แล้วแจ้งเบาะแสกับตำรวจโดยไม่ระบุชื่อ เตรียมจะจับพวกเขาทั้งหมดในคราวเดียว”การเคลื่อนไหวของเจียงเหยียนเชินรวดเร็วมากหลังจากที่เขาพบหลักฐาน ก็ส่งให้ตำรวจทันทีตำรวจก็ออกปฏิบัติการในทันที จับกุมอันธพาลเหล่านี้ทั้งหมด และในระหว่างการสอบสวนยังพบว่า เมื่อเร็ว ๆ นี้มีเงินจำนวนมากโอนเข้าบัญชีของพวกเขาตำรวจสืบสาวราวเรื่องต่อไปจนพบว่าเงินก้อนนี้ถูกโอนมาจากบัญชีของสวีจ้าว น้องชายของสวีจือหรูเมื่อทุกคนรู้ข่าว ซ่งซือหลี่ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเย็นชา “ไอ้โง่สวีจ้าวนั่น คราวก่อนโดนสั่งสอนยังไม่พอ ยังกล้ามาลงมือกับหนานเสว่อีก คราวนี้ฉันจะทำให้มันต้องชดใช้อย่างสาสม!”ในดวงตาของเขาลุกโชนไปด้วยความโกรธ ราวกับจะแผดเผาทุกสิ่งให้มอดไหม้“ซือหลี่ นายใจเย็น ๆ ก่อน”หนิงหนานเสว่จับมือของซ่งซือหลี่ พยายามทำให้เขาสงบลง“ฉันรู้ว่านายโกรธมาก ฉันก็เหมือนกัน แต่ว่าตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาที่เราจะแตกหักกับสวีจือหรู”“แต่ว่า...”ซ่งซือหลี่ยังอยากจะพูดอะไรต่อ แต่ถูกหนิงหนานเสว่ขัดจังหวะ“ฉันรู้ว่านายอยากจะแก้แค้นให้ฉัน แต่ว

“ครับ ประธานซ่ง!” ทุกคนขานรับพร้อมเพรียงกัน เสียงเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นภายใต้การนำของซ่งซือหลี่ บริษัทของหนิงหนานเสว่เปรียบดั่งหมาป่าผู้หิวโหย ที่กัดกินส่วนแบ่งการตลาดของฟู่ซื่อกรุ๊ปอย่างบ้าคลั่งราคาหุ้นของฟู่ซื่อกรุ๊ปร่วงลงอย่างต่อเนื่อง มูลค่าตลาดลดลงอย่างมาก ภายในบริษัทเกิดความแตกแยก วุ่นวายกันไปหมดบรรดาผู้ถือหุ้นของฟู่ซื่อกรุ๊ปนั่งไม่ติด พวกเขาทยอยโทรหาฟู่เฉิน เรียกร้องให้เขากลับมาจัดการเรื่องที่บริษัทโดยด่วน“ประธานฟู่ เมื่อไหร่คุณจะกลับมาครับ?” ผู้ถือหุ้นคนหนึ่งถามอย่างร้อนรนทางโทรศัพท์ “ตอนนี้บริษัทวุ่นวายไปหมดแล้ว ถ้าคุณไม่กลับมาอีก พวกเราจบเห่จริง ๆ แล้วนะครับ!”“ใช่ครับ ประธานฟู่ คุณจะปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว!” ผู้ถือหุ้นอีกคนเสริม “คุณต้องรีบกลับมาควบคุมสถานการณ์นะ!”ฟู่เฉินถูกรบกวนด้วยโทรศัพท์พวกนี้จนหัวหมุนแทบไหม้ เขาก็อยากจะกลับบริษัททันทีเหมือนกัน แต่สวีจือหรูกลับไม่ยอมให้เขาไปเด็ดขาด“อาเฉิน คุณไปไม่ได้นะ!” สวีจือหรูนอนอยู่บนเตียง ใบหน้าซีดเซียว กุมมือฟู่เฉินไว้แน่น “ฉันทรมานมาก ฉันต้องการให้คุณอยู่เป็นเพื่อน”“จือหรู ผมรู้ว่าคุณไม่สบาย แต่ว่าทางบริษ

“อืม” หนิงหนานเสว่พยักหน้า “จำไว้ ต้องทำให้เรื่องนี้เป็นข่าวใหญ่ที่สุดเท่าที่จะทำได้ ฉันจะทำให้ฟู่เฉินกลายเป็นเป้าโจมตีของทุกคน!”“ครับ ประธานหนิง ผมทราบแล้ว” เลขาเฉินรับคำสั่งแล้วจากไปหนิงหนานเสว่นั่งอยู่ในห้องทำงาน แววตาเย็นชาฟู่เฉิน ในเมื่อคุณไร้ความปรานี ก็อย่าหาว่าฉันใจร้ายก็แล้วกัน!ในไม่ช้า ข่าวเรื่องฟู่เฉินกับสวีจือหรูพลอดรักกันที่บ้านพักตากอากาศก็แพร่สะพัดไปทั่วสื่อต่าง ๆทันใดนั้น กระแสสังคมก็ลุกเป็นไฟ ภาพลักษณ์ของฟู่เฉินตกต่ำลงอย่างฮวบฮาบ เขาถูกตีตราว่าเป็น “ผู้บริหารโง่เขลาไร้ความสามารถ” และ “ขาดความรับผิดชอบ”“ฟู่เฉินคนนี้ ช่างไม่เอาไหนจริง ๆ!”“บริษัทจะเจ๊งเพราะเขาอยู่แล้ว เขายังมีอารมณ์ไปเสเพลข้างนอกอีก!”“ตาบอดจริง ๆ ตอนนั้นเลือกเขามาเป็นประธานได้ยังไง?”“คนแบบนี้ ไม่สมควรบริหารบริษัทเลย!”“ต้องให้เขาลงจากต่ำแหน่ง!”ที่บริษัทมีการเรียกประชุมผู้ถือหุ้นทันทีตั้งแต่ครั้งที่แล้วที่ฟู่เฉินเสนอว่าจะเอาเงินทุนของตัวเองมาค้ำประกันเพื่อช่วยให้บริษัทผ่านพ้นวิกฤตไปได้ อีกฝ่ายก็หายตัวไปเลยกลับกันหนิงหนานเสว่กลับใจอ่อนให้เวลาพวกเขาได้เตรียมตัวอย่างเพียงพอแต่ผู้มีอ

เลขาเฉินแอบแจ้งสถานการณ์ที่ลำบากและการตัดสินใจของฟู่เฉินให้หนิงหนานเสว่ทราบ“ประธานหนิง ตอนนี้ประธานฟู่ถูกทุกคนทอดทิ้งแล้วครับ” น้ำเสียงของเลขาเฉินเต็มไปด้วยความจนใจและผิดหวัง “เขายังคงลุ่มหลงไม่เลิก จะอยู่ข้างผู้หญิงคนนั้นให้ได้”“เหอะ นี่เขาทำตัวเอง” หนิงหนานเสว่หัวเราะอย่างเย็นชา “เขาคิดว่าตัวเองยังเป็นฟู่เฉินคนเดิมที่ทรงอิทธิพลอยู่งั้นเหรอ? ตอนนี้เขาเป็นแค่คนโง่ที่ถูกผู้หญิงมอมเมาจนหัวปักหัวปำเท่านั้นแหละ”“ประธานหนิง แล้วคุณจะทำยังไงต่อครับ?” เลขาเฉินถาม “ประธานฟู่ไม่อยู่ที่บริษัท เป็นโอกาสดีที่เราจะลงมือ”“ก็ต้องซ้ำเติมตอนที่เขาอ่อนแอสิ!” ในดวงตาของหนิงหนานเสว่ฉายแววอำมหิตเสี้ยวหนึ่ง “ฉันจะทำให้เขาได้ลิ้มรสชาติของการสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่าง!”“ประธานหนิงฉลาดหลักแหลมมากครับ!” เลขาเฉินกล่าว “ผมได้เริ่มดำเนินการตามคำสั่งของคุณแล้ว”“ดีมาก” หนิงหนานเสว่พยักหน้าอย่างพอใจ “จำไว้ ต้องรีบเผด็จศึก อย่าให้เขามีโอกาสได้หายใจ!”“ครับ ประธานหนิง!”ภายใต้การร่วมมือของหนิงหนานเสว่และซ่งซือหลี่ วิกฤตของฟู่ซื่อกรุ๊ปยิ่งทวีความรุนแรงขึ้น บริษัทของหนิงหนานเสว่เปรียบดั่งหมาป่าผู้หิวโหยที่เข้าแ

“รุ่นพี่...” หนิงหนานเสว่มองเจียงเหยียนเชิน ในใจเต็มไปด้วยความซาบซึ้งซ่งซือหลี่ยืนอยู่ไม่ไกล มองดูความใกล้ชิดสนิทสนมระหว่างหนิงหนานเสว่และเจียงเหยียนเชิน ในใจเกิดความรู้สึกที่ซับซ้อนขึ้นมาเขาทั้งดีใจกับพวกเขา และก็รู้สึกผิดหวังเล็กน้อยงานเลี้ยงฉลองดำเนินมาได้ครึ่งทาง หนิงหนานเสว่กำลังจะยกแก้วไวน์ขึ้นเพื่อฉลองช่วงเวลาแห่งชัยชนะที่หาได้ยากนี้กับทุกคน แต่เจียงเหยียนเชินกลับยื่นมือออกมาขวางเธอไว้“เสว่เอ๋อร์ ช่วงนี้เธอเหนื่อยเกินไปแล้ว ดื่มน้อย ๆ หน่อยดีกว่า” น้ำเสียงของเจียงเหยียนเชินเต็มไปด้วยความเป็นห่วงหนิงหนานเสว่มองสายตาที่เป็นห่วงของเจียงเหยียนเชิน ในใจก็รู้สึกอบอุ่นขึ้นมา เธอพยักหน้า วางแก้วไวน์ในมือลง แล้วหยิบแก้วน้ำผลไม้ขึ้นมาแทน“ค่ะ ฉันฟังรุ่นพี่นะคะ” หนิงหนานเสว่ยิ้มแล้วพูดการกระทำของเจียงเหยียนเชินอยู่ในสายตาของซ่งซือหลี่ เขายกแก้วไวน์ขึ้น แล้วเดินไปข้าง ๆ หนิงหนานเสว่“หนิงหนานเสว่ ฉันดื่มให้เธอ” ซ่งซือหลี่กล่าว “ยินดีด้วยที่ประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่ขนาดนี้”หนิงหนานเสว่ยกแก้วน้ำผลไม้ในมือขึ้น ชนแก้วกับซ่งซือหลี่“ขอบใจนะ เสี่ยวลี่” หนิงหนานเสว่กล่าว “ถ้าไม