All Chapters of I love you, Sister: Chapter 271 - Chapter 280

-Savanna-What? Sabi ko na nga ba eh. Inlove na sa akin ang gagong ‘to!Pero ano nga ba ang nararamdaman ko para sa kanya? Hindi ko alam. Wala akong maramdaman dito sa puso ko. Hindi ako marunong magmahal. Pero kapag sumasagi siya sa isip ko, hindi ko namamalayan na napapangiti na pala ako.Kapag inaasar ako ni Valerie sa kanya, deep inside me, kinikilig ako. Kapag hindi ko siya nakikita, hinahanap ko siya. Namimiss ko rin ang mga halik niya.Is this what they call love? I’m not sure, though. Pero ayoko. Ayokong makaramdam ng ganito, dahil masakit. Madami nang nasaktan, at ayokong isa ako sa mga makakaranas nito. The thought alone frightened me to the core.Pano kung iwanan niya din ako kagaya ng mommy ni Tamara? Kahit na hindi ko pa alam ang story nila, alam kong isa sa kanila ang nagloko at nang-iwan.At isa na namang bata ang kawawa, like what happened to Valerie. Naghiwalay ang mga parents niya kaya naiwan siyang mag-isa, pero bilib din ako sa kanya. She still believed in love ka

-Norman-Masakit malaman na ang babaeng pinakamamahal mo ay may minamahal nang iba. There was no other way to put it. It just hurts. I’ve loved Savanna since she was twelve. Back then, it was innocent, almost childish, pero alam kong nasa puso ko na siya kahit noon pa, that’s why I still have her picture. I even made it as a wallpaper on my phone.Years passed, and though life led me to other people, to other fleeting romances, she never really left my heart. Marami man akong naging karelasyon, siya pa rin ang nag-iisa sa puso ko. Pero ang malaman na may minamahal na siyang iba, masakit. Maybe that’s what makes it hurt the most. She was never mine to begin with, yet losing her still feels like losing everything.Umuwi na kami ni Leo pagkatapos siyang ihatid sa bahay ni Valerie. Pagdating sa bahay, kakaiba ang tingin na ibinigay sa akin ng mga tauhan ko. Hindi sila naimik sa akin dahil akala nila ay galit ako.I knew it had something to do with what happened earlier. Muntik ko na silan

-Savanna-“What’s going on?” tanong ko kay Norman nang huminto ulit ang barilan. “Sino ‘yung mga bumabaril?”“I have no idea.” he said, his voice low and intense. “Nakita ko lang ‘yung sasakyan mo sa labas kaya bumaba ako, pero noong nakita kong pinagbabaril nila itong convenience store. Natakot ako dahil alam kong nandito ka sa loob kaya nakipagbarilan ako sa kanila.”“Oh, God!” naiiyak na isinubsob ko ulit ang aking mukha sa dibdib niya. Ano ba itong pinasok ko? “Thank God, you’re here. I’m so sorry, I…”“It’s okay. Ang importante ligtas ka.” sabi niya sabay halik naman sa noo ko. Mukhang nakakadami na ito ah! “Pero sana huwag nang matigas ang ulo mo. Tignan mo, mapapahamak ka pa dahil ayaw mong sumunod sa akin. Pano na lang kung hindi ako sumunod agad? Pano na alng kung hindi ko nakita ‘yung sasakyan mo?”“This is not the right time to scold me, Norman!” itutulak ko sana siya palayo sa akin dahil sa inis ko, pero narinig kong tumunog ang bell chime. Ibig sabihin, may pumasok.Agad

“Savanna-“Norman, wait!” itinulak ko siya palayo. “Who the hell is Fernando?” tanong ko habang nakahalukipkip. “Bakit parang kilalang-kilala mo siya? May alam ka ba na hindi ko alam?”He sighed, brushing his fingers through his hair. “You will know pagdating natin sa bahay ng mommy mo.”“No. I want you to tell it to me now.” pagpupumilit ko. Sa lahat ng ayaw ko ay ang pinaglilihiman ako.“Teka nga. Sagutin mo nga ako. Bakit mo ba ako iniwan ha?” biglang iniba ni Norman ang topic at pinaningkitan ko siya ng mga mata. “Ang ganda-ganda ng usapan natin kagabi na susunduin kita sa bahay ni Valerie at aalis tayo ng 7, pero anong ginawa mo?”“Excuse me, huwag mong ibahin ang usapan!” galit na sabi ko sa kanya. “At saka pinagalitan mo na ako kanina, bakit ibinabalik mo na naman?”“At heto pa. Binuksan mo ang laptop ko at binasa ang mga nakasulat notebook ko. Every importat files and informations are saved in there. Bakit mo pinakialaman, ha?”Natahimik ako. How did he know about it?“Ano, sa

-Norman-“Savanna, you’re burning up!” naupo ako sa tabi niya at kinuha ang isa niyang kamay. I began rubbing her palm between my hands, trying to create warmth, hoping somehow it could ease her trembling.“Hmmm…” mahina niyang ungol pero hindi siya nagmulat ng mga mata.Kahit siguro anong gawin kong pagkiskis sa mga palad namin ay hindi ako makakalikha ng init dahil basang-basa pa rin ang damit niya na nakadikit sa kanyang balat.I took a deep breath as I let go of her hand, pero kinuha niya ulit ang mga kamay ko. “Hold me, please. Nilalamig ako. I need heat right now.” bulong niya sa nanginginig ang boses.“Savanna, I’m so sorry, but I need to take off your clothes. You are soaking wet. Mas lalong tataas ang lagnat mo kapag nababad ng matagal ang basa mong damit sa katawan mo.” I told her.Pero wala akong narinig mula sa kanya.Tumayo ako mula sa kama, at muli kong narinig ang ungol niya na nagpoprotesta. Inuna kong hubarin ang kanyang boots. Nang matanggal ko ang mga ito, nakita ko