Madaling-araw na ngunit hindi pa rin makatulog si Alexis. Nakatitig siya sa kisame, habang ang kaba sa dibdib ay tila unti-unting nilalamon ang kanyang katahimikan. Ilang beses na niyang tiningnan ang orasan, ilang beses na niyang sinubukang tawagan si Ralph, ngunit hindi ito sumasagot. Wala rin ito sa mga kaibigan, hindi rin nagpaalam kung saan pupunta. Ang tanging iniwan lang nito ay isang katahimikang mas malakas pa sa sigawan nilang kanina. Nang sumapit ang alas-tres ng umaga, umupo si Alexis sa may sofa, tangan ang telepono. Doon siya inabot ng antok, ngunit hindi mahimbing—dahil sa bawat saglit na napapapikit siya, ang larawan ni Ralph, galit at malamig, ay paulit-ulit na bumabalik. Samantala, sa isang maliit na bar sa kabilang bahagi ng siyudad, nakaupo si Ralph sa may dulo ng counter, tahimik na humihigop ng alak. Isa, dalawa, tatlo—hindi na niya alam kung ilang baso na ang nainom niya. Hindi siya palainom. Pero ngayong gabi, parang wala na siyang lakas na harapin ang saril
Last Updated : 2025-07-27 Read more