All Chapters of The Fine Print of Falling in Love: Chapter 171 - Chapter 180

Hindi na nagdalawang-isip si Ralph nang muling makatanggap ng banta. Kinabukasan, maaga pa lang ay nagtungo na siya sa NBI upang magsampa ng kaso laban sa mga taong pinaghihinalaan nilang sangkot sa pananakot at posibleng cover-up sa embezzlement case ni Atty. Meneses. Kasama niya si Alexis, tahimik ngunit matatag sa tabi niya, hawak ang envelope ng ebidensya—mga litrato, print ng mga banta, pati na ang voice recording ng tawag na tinanggap ni Mica. “Hindi lang ito basta pananakot,” mariing sabi ni Ralph sa agent na humarap sa kanila. “This is a coordinated intimidation tactic meant to silence us. My wife was a former employee under Atty. Meneses. She is now being dragged into this as a form of leverage.” Ang agent, seryoso ang mukha habang tinatanggap ang mga dokumento. “Attorney, considering the nature of these threats and your position, we’ll recommend placing your family under temporary protective surveillance. May mga protocol kami for whistleblower-type cases.” Napalingon

Sa unang pagkakataon matapos ang mga araw ng walang tigil na takot at kaba, muling nagkaroon ng katahimikan sa loob ng bahay ng mga Santillan. Bagamat nanatiling alerto ang paligid, ramdam ang bahagyang pagginhawa ng loob nina Alexis at Ralph. Lalo na nang matapos ang mahaba at mabigat na pag-uusap nila kay Julio. Nakaharap nila ito sa dining area—wala na ang tensyon at galit sa kanilang mga mata, kundi ang malinaw na pag-unawa at pagtanggap sa katotohanang si Julio man ay isa ring biktima. “Wala akong balak manahimik na lang, Ralph,” mariing sambit ni Julio habang pinipigilan ang nangingilid na luha. “Ginamit nila ako. Pinaglaruan. At kung hindi ko pa inayos ang konsensya ko, baka sa huli… ako pa ang tuluyang maging dahilan ng pagkawasak ng pamilya ninyo. Kaya ngayon, sasabihin ko ang lahat. Tutulungan ko kayong mahuli sila.” Tumango si Ralph. “Salamat, Julio. Hindi madali ito, pero ang katapangan mong harapin ang pagkakamali ay malaking bagay para sa laban na ito.” Agad sila

Mabigat ang bawat hakbang ni Ralph habang nilalakad ang pasilyo ng ospital. Walang tunog kundi ang pag-ugong ng malamig na hangin mula sa aircon at ang mahinang yabag ng kanyang sapatos sa sahig. Sa bawat hakbang, tila dumadagdag ang bigat sa kanyang dibdib—galit, takot, at, higit sa lahat, pangamba. Nang makarating siya sa ICU, natigilan siya sa pintuan. Sa loob, nakaupo si Alexis sa tabi ng kama ni Julio, hawak ang kamay nito. Maputla si Alexis, halatang kapos sa tulog, ngunit hindi pa rin niya iniiwan si Julio. Napalingon siya kay Ralph, nagkatinginan sila, parehong may bigat sa mga mata. “Wala pa rin,” mahinang bulong ni Alexis. “Wala pa ring malay.” Tumango lang si Ralph. Gusto niyang sabihin na magiging maayos rin ang lahat. Na may ginagawa na ang mga awtoridad, na ligtas na sila, na makakabangon pa si Julio. Ngunit wala sa alinman doon ang totoo sa ngayon. Sa likod nila, biglang bumukas ang pinto. “Ralph.” Paglingon niya, bumungad ang mga magulang ni Julio—si Papa Lito at

Maulan nang araw na iyon. Hindi lang ang langit ang nagluluksa—pati ang puso ni Ralph ay napuno ng galit, pangungulila, at determinasyong hindi na muli pang may madadamay na inosente. Sa loob ng opisina ng NBI, bitbit ni Ralph ang isang itim na folder. Isa iyong makapal na compilation ng ebidensyang pinagsama-sama ni Julio bago ito binawian ng buhay. Maaaring hindi ito nabanggit ng kababata niya nang personal, ngunit malinaw ang mensahe: “Ipagpatuloy mo, Ralph. Ituloy mo hanggang wakas.” Tahimik siyang nakaupo sa harap ng hepe ng task force, si Dir. Ben Arcilla. Kasama niya si Alexis, tahimik din ngunit ramdam ang tensyon sa pagkapit niya sa bisig ng asawa. “Attorney, kung totoo ang nasa mga dokumento mong ito,” ani Arcilla habang inaayos ang salamin niya, “hindi lang si Meneses ang babagsak. May mga pangalan dito ng mga judge, city officials, at ilang negosyanteng ginamit ang legal system para sa money laundering.” “I know,” mahinang sagot ni Ralph. “At kung hindi natin gagal

Hindi pa man tuluyang natutuyo ang pawis sa noo ni Ralph matapos ang matagumpay na pagkakadakip kay Meneses, isang panibagong ulat ang ipinatong ni Mica sa kanyang mesa. “Basahin mo ‘to, Ralph,” seryosong sambit ni Mica, habang iniaabot ang isang folder na may ‘CONFIDENTIAL’ na tatak. Mabilis na binuklat ni Ralph ang dokumento. Habang binabasa ang mga pangalan, transaksyon, at koneksyon, unti-unting kumunot ang kanyang noo. Ang isang pamilyar na apelyido ang paulit-ulit na lumilitaw: Velasquez. “Impossible,” bulong ni Ralph, halos hindi makapaniwala. “Ninong ko ‘yan… Hindi siya puwedeng—” “Ralph,” putol ni Mica, marahan ngunit matatag ang tinig, “we verified the bank accounts. The money that funded Meneses’ illegal operations, the payments to hitmen, the bribes—they all trace back to dummy corporations under Cong. Velasquez’s wife and nephew.” Namilog ang mga mata ni Ralph. “Pati ‘yung kay Alexis?” Tumango si Mica. “Yes. The kidnapping, the intimidation, the staged attacks