جميع فصول : الفصل -الفصل 220

ตอนที่ 4 ไปต่อที่กระท่อมจนไม่ได้นอน NC25+หลังกิจกรรมสวาทที่ใต้เถาองุ่นจบลง ทั้งสองหนุ่มพาร่างอ่อนระทวยของคุณหนูกลับมาที่กระท่อมท้ายสวน เสียงหยดน้ำค้างจากชายคายังคงดังแผ่วเบา แต่ภายในกระท่อมไม้เก่าท้ายสวนนั้นกลับอบอวลไปด้วยไออุ่นบางอย่างที่ไม่เกี่ยวกับอากาศเลยแม้แต่น้อยแพรไหมนอนเหยียดยาวอยู่บนฟูกผ้าบาง ๆ ที่ปูบนพื้นไม้ เส้นผมของเธอเปียกชื้นนิด ๆ จากน้ำค้าง เสื้อผ้าชุดเดิมไม่มีเหลือให้สวมอีกแล้ว ถูกโยนกองไว้มุมห้องโดยใครสักคนสายตาของเธอปรายมองเงาร่างสูงใหญ่ของขวัญที่นั่งหันหลังอยู่ริมหน้าต่าง มือหยาบ ๆ ของเขาคลึงบุหรี่อย่างเงียบเชียบ แล้วพ่นควันออกมาช้า ๆ ก่อนเอ่ยเสียงแหบพร่า“ถ้าจะกลับ… พรุ่งนี้เช้าก็ได้นะ”แพรไหมไม่ตอบ เธอกระชับผ้าห่มผืนบางขึ้นมาแนบตัว ทั้งที่จริงแล้วภายใต้ผืนนั้น ร่างเปลือยเปล่าของเธอกำลังร้อนระอุยิ่งกว่าไฟในเตาผิงไม้เสียงฝีเท้าอีกคู่หนึ่งเดินเข้ามา บุญมากหอบตะกร้าผลไม้สดจากสวนมาวางข้าง ๆ ทันทีที่เขานั่งลงข้างเธอ“กินมั้ยคุณหนู หรืออยากกินอย่างอื่นมากกว่า…”เสียงทุ้มนั่นทำให้หัวใจเธอกระตุกวูบ มือหนายื่นมาหยิบองุ่นลูกเล็กใส่ปากเธอ ก่อนที่ริมฝีปากของเขาจะโน้มลงมาช

ตอนที่ 6 คอลเส่ว NC25++ความรู้สึกบางอย่างเกาะกุมหัวใจเธอไว้ ความกลัว ความลังเล ความอ่อนไหวที่หล่อเลี้ยงความเป็น คุณหนูแพรไหมตลอดมา ทำให้เธอยังไม่กล้ากลับไปหาพวกเขาอย่างเต็มตัวแต่ทันใดนั้นติ๊ง!หน้าจอโทรศัพท์สว่างวาบขึ้นอีกครั้งคราวนี้ไม่ใช่ข้อความธรรมดาแต่วิดีโอคอลจาก ขวัญเธอชะงัก ใจเต้นแรงอย่างควบคุมไม่ได้ก่อนจะกดปัดปฏิเสธปลายนิ้วก็ลั่นไปกดรับแบบไม่รู้ตัวภาพแรกที่ปรากฏตรงหน้า คือใบหน้าคมคายของขวัญ ใต้เงาไฟสลัวในกระท่อมไม้ เสื้อผ้าไม่มีสักชิ้น ท่อนบนเปลือยเปล่า เผยให้เห็นแผงอกแน่นเปื้อนหยาดเหงื่อเบา ๆเขายิ้มมุมปาก ยั่วเย้าไม่ต่างจากคืนนั้น“คุณหนู...” เสียงทุ้มของเขาเอ่ยเบา ๆน้ำเสียงเหมือนฝัน เหมือนเสียงจากเงาฝันที่แพรไหมพยายามหนีแต่ไม่เคยหลุดพ้นยังไม่ทันจะได้พูดอะไร ปรากฏบนหน้าจอบุญมาก เขาอยู่ในภาพเดียวกัน ยกกล้องหันเข้าตัวเองเปลือยเปล่าท่อนบนเหมือนกัน แต่กล้ามเนื้อแน่นหนา และน่ากลัวกว่านิดหน่อย เขาเอนหลังพิงพนักเตียงไม้ไผ่ สายตาจ้องเธอเหมือนจะกลืนกินผ่านหน้าจอ“ไม่คิดถึงพวกเราบ้างเลยเหรอครับ” ขวัญเอ่ยขึ้น ขณะที่มือหนึ่งของเขาเลื่อนผ่านแผ่นอกของตัวเองช้า ๆปลายนิ้วไล้ผ่า

ตอนที่ 1 ขอลองดีสักหน่อยมีร่า หญิงสาววัยสามสิบต้น ๆ ในตำแหน่ง ผู้จัดการฝ่ายการตลาด ของบริษัทข้ามชาติชื่อดังในกรุงเทพฯเธอคือนิยามของผู้หญิงเก่ง ก้าวเดินด้วยรองเท้าส้นสูงมั่นใจ เสื้อสูทเข้ารูปสีน้ำเงินเข้มเสริมบุคลิกผู้นำ และสายตาคมที่มักตรึงคู่สนทนาให้อยู่ในวินัยรูปร่างของเธอสม่ำเสมอจากการออกกำลังกายเป็นประจำ สูงโปร่ง สะโพกและเอวมีส่วนเว้าโค้งที่บอกถึงความเป็นหญิงผสมกับความแข็งแรง ดวงหน้าไข่รูปเรียวเนียน ริมฝีปากบางแต้มลิปสติกโทนสุภาพ ดวงตากลมโตซ่อนความเหนื่อยล้าจากการทำงานหนักไว้หลังเลนส์แว่นสายตาแฟชั่นแม้ภายนอกจะดูเป็นผู้หญิงสมบูรณ์แบบทั้งฐานะ การศึกษา และหน้าที่การงาน แต่ชีวิตส่วนตัวกลับเงียบเหงาเพราะตั้งแต่เลิกกับแฟนไป เธอก็ทุ่มเทเวลาทั้งหมดให้กับงาน การประชุม และโปรเจกต์นับไม่ถ้วนทุกเช้าตื่นมาพร้อมมือถือที่เต็มไปด้วยอีเมลใหม่ ๆ ทุกคืนกลับคอนโดหรูใจกลางเมืองพร้อมกับเอกสารกองโต และอาหารกล่องจากร้านสะดวกซื้อเพื่อนร่วมงานต่างมองเธอเป็นไอดอลหญิงเก่ง แต่เพื่อนสนิทกลับแซวว่า เป็นผู้จัดการก็จริง แต่ยังไม่เคยจัดการเรื่องหัวใจตัวเองได้สักทีมีร่ามักหัวเราะกลบเกลื่อน ทั้งที่ความจริงท

ตอนที่ 3 วิญญาณผู้ถูกพันธนาการอยู่ในตะเกียงโบราณแสงแดดยามเช้าสาดลอดผ้าม่านเข้ามา สะท้อนเป็นริ้วบนผ้าปูเตียงสีขาว มีร่า ลืมตาขึ้นด้วยความปวดหัวจี๊ดจากฤทธิ์เหล้า เธอยกมือกุมขมับเบา ๆ ก่อนจะพลิกกายช้า ๆ กล้ามเนื้อแทบทุกส่วนปวดระบมราวกับผ่านการใช้แรงอย่างหนัก“เมื่อคืน…ฉันดื่มไปมากขนาดนั้นเลยเหรอ…” เธอพึมพำเสียงพร่า พยายามนึกทบทวนเหตุการณ์ทีละนิด ภาพพร่ามัวจากคืนก่อนผุดขึ้นในหัว ควันสีเงิน ร่างกำยำของชายหนุ่มผิวขาวสะอาด ดวงตาสีอำพันที่แผดเผา และสัมผัสเร่าร้อนที่ชัดเจนเกินไปสำหรับแค่ฝัน ความคิดนั้นทำให้เธอเสียววูบขึ้นกลางกายอย่างห้ามไม่อยู่ เธอหน้าแดงจัด รีบส่ายหัวเบา ๆ “ให้ตายสิ ทำไมฝันถึงสมจริงขนาดนี้ แถมผู้ชายในฝันก็หล่อเกินมนุษย์”แต่แล้วสายตาก็เหลือบไปเห็น เธอไม่ได้สวมเสื้อผ้าเลยสักชิ้น ใบหน้ามีร่าซับสีเลือดทันที หัวใจเต้นกระหน่ำ เธอพยายามหาคำอธิบายกับตัวเอง คงเมาจนถอดเองละมั้ง แต่ความปวดตึงตรงหว่างขากลับย้ำชัดว่ามันไม่ธรรมดาเธอรีบลุกขึ้น คว้าผ้าขนหนูแล้วตรงไปยังห้องน้ำ น้ำเย็นจากฝักบัวไหลพรั่งพรูลงบนเรือนกายเปลือยเปล่า ละอองน้ำกระทบผิวทำให้เธอหลับตา ซ่อนความรู้สึกวาบหวามที่ตีขึ้น

ตอนที่ 5 ฉันต้องการคุณสายวันอาทิตย์ถนนย่านธุรกิจเงียบสงบผิดปกติ อาคารสูงเรียงรายไร้เงาผู้คน แต่ไฟบางชั้นยังสว่างอยู่ และหนึ่งในนั้นคือชั้นของ มีร่า ผู้จัดการฝ่ายการตลาด เธอก้าวเข้ามาในออฟฟิศที่ว่างเปล่าพร้อมแฟ้มเอกสารในมือไม่มีใครทำงานวันอาทิตย์ นอกจากเธอเองที่ต้องการความสงบเงียบเพื่อ เรียบเรียงความคิด เรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อคืน ทุกภาพยังติดตา ร่างชายหนุ่มในตะเกียง คำพูดของเขาความเร่าร้อน และคำสารภาพว่า อยากอยู่กับเธอมากกว่าที่จะเป็นอิสระเธอพยายามบอกตัวเองว่า มันเหลือเชื่อเกินไป แต่ทุกสัมผัสชัดเจนเกินจะปฏิเสธได้มีร่าทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้ผู้จัดการ มองวิวกรุงเทพฯ ผ่านกระจกสูง ลมหายใจสับสนปนระคนทั้งหวั่นไหวและสั่นสะท้านในหัวใจในเวลาเดียวกัน ที่คอนโดหรู ราฟาเอล ยืนอยู่กลางห้อง ล้อมรอบด้วยควันเงินที่หมุนวนราวกับม่านเวทมนตร์เขาหลับตา ใช้พลังที่สั่งสมมาพันปี อ่านโลกยุคใหม่จากกระแสไฟฟ้า เครือข่ายอินเทอร์เน็ต และความรู้ที่ล่องลอยอยู่ในอากาศรอบตัวแสงวูบวาบเปลี่ยนเรือนผมยาวดำให้กลายเป็นทรงสั้นทันสมัย ใบหน้าคมเข้มยังคงรูป แต่เพิ่มเติมความสมาร์ตแบบชายหนุ่มร่วมสมัย เสื้อผ้าโบราณถูกแทน