Lahat ng Kabanata ng The Billionaire's Aggressive Maid: Kabanata 21 - Kabanata 30

Chapter 20Calista POVUmuwi na kami sa mansion, tahimik lang ang biyahe pero dama ko ang ngiti ni Sir Levi habang nasa likod niya si Princess, tulog na tulog, nakasandal ang ulo sa balikat ko. Ang sarap sa pakiramdam—yung kahit papaano, kahit sandali lang, parte ako ng mundong ito. Pero huwag kang magkakamali, hindi ibig sabihin nun ay comfortable na ako. Kahit kailan, hindi ako naging parte ng ganitong klaseng karangyaan. Tagilid man ang mundo ko sa kanto, at kahit pa may konting lambing ang prinsesang ito sa akin, hindi ko pa rin makalimutan na nagtatrabaho lang ako rito.Pagdating sa driveway, bumukas ang mga ilaw ng harapang gate na para bang automatic sa pagdapo ng mga gulong ng mamahaling sasakyan ni boss. Tangina, ang yaman talaga ng lalaking ’to. Parang kahit isang segundo lang na pumikit siya, may limang milyon na agad siyang kinikita. Pero kahit gano’n, may kung anong laman ang tingin niya tuwing tumitingin siya sa anak niya—parang guilt? O baka ako

Chapter 22Levi POV Pagkarating ko sa opisina, hindi pa man ako nakakaupo sa executive chair ko, sasalubong na agad sa’kin ang secretary ko. “Sir Levi, Mr. Cheng from Hong Kong just called. He moved your call to 9PM instead of tomorrow. And the local investors for the development site in Cavite are already in the conference room waiting.”I just nodded. “Reschedule the Cavite group for tomorrow. Sabihin mo urgent yung call ni Cheng. And... tell them I’ll make up for it with an exclusive dinner invitation next week.”“Noted, Sir.”Nang makaalis siya, saka ko lang pinatong nang maayos ang suit ko sa likod ng upuan at umupo. I pressed a button under my desk. The large tinted window behind me adjusted automatically—dimming the city lights to a soft grey hue. The skyline of Manila at night was one of the things I found strangely comforting. From here, mataas, malayo sa gulo. Pero kahit gano’n, tonight, my mind wasn’t with the numbers or meetings.

Chapter 24 Calista POV Pagkatapos kong iligpit ang mga pinagkainan ni Princess at siguraduhing mahimbing pa rin siyang natutulog, tumambay muna ako sa balcony ng kwarto ko. Malamig ang hangin, pero hindi yun sapat para patayin ang init ng mga iniisip ko. Tangina talaga. Hindi ko na alam kung ako pa ba 'to. Eto na nga ba yung sinasabi nilang komplikasyon? Yung akala mo trabaho lang, pero parang nagiging ibang klaseng laban? Hindi laban ng yaya at amo, kundi laban ng... sarili ko. Kasi habang tumatagal, para akong sinasalubong ng multo ng hindi ko naman hinahanap — si Levi. Pinilit kong isantabi. Tumayo ako, nag-ayos ng sarili. Matutulog na sana ako pero kung kailan gusto mo nang matahimik, dun pa talaga magulo ang mundo. Tok tok tok! Napalingon ako sa pinto. Tangina, sino 'yan sa ganitong oras? Napakunot noo ako. Naglakad ako papunta at dahan-dahang binuksan ang pinto.

Calista POVGamit ang isa ko pang kamay, kinuha ko ang kamay niya at nilagay na dalawa kong perlas. Nakapadilat naman ako ng maramdaman ko maayos na pagpipisil nito.Ang basang basa niyang kamay, ay mas malalong nagdadala ng mainit na sensation sa buong katawan ko dahilan para mas lalong tumayo ang aking mga nip**. Pareho kaming baliw na baliw sa bawat sandali, tanging tunog lamang ng Aircon, tv, pag halinghing namin, at ng bawat paghampas at pagdidikit ng katawan niya sa akin.Yung tunog na parang pumapalakpak ang aming maselang bahagi ng katawan habang nagkakaisa. Hingal na hingal kami pareho ng huminto siya sa paghalik, habang pawis na pawis naman ito kahit na may Aircon. Malapit na akong labasan "ahhh, sir ang sarap! Faster!!! Ahhhhh shitttt!!" 2ngol ko habang nakasabunot na sa aking buhok sa subrang pagkali***"As you please" Sabi niya naman at mas lalong umayos ng pwesto. Yung pwesto na makakabwelo siya.Ang sara

Calista POV“Levi...” bulong ko.“Hindi ko sinasadya. Pero ikaw ang nagsimula ng lahat,” aniya. “Simula pa nung una kitang nakita.”Napakagat ako sa labi, tumingin sa ibang direksyon. Pilit kong hinahanap ang tapang kong lumaban, pero wala. Naiwan yata sa kusina kasama ni Aling Nena.Bigla siyang ngumiti. ‘Yung nakakalokong ngiti na parang may alam siya.“Pero kung gusto mong itago ‘to, fine. Pero huwag mo akong tatarayan sa harap ng mga tao pagkatapos mong... pagkatapos nating...” sabay tingin niya sa sofa sa gilid ng study room.“Levi!” sigaw ko. “Tumigil ka nga. Muntik na nga akong atakehin sa puso kanina sa kusina, tapos ngayon, gaganito ka pa?”“Then huwag mong kalimutan kung sino ang nagsimula ng h4lik kagabi,” aniya, malamig pero mapanukso ang tono.“Hindi ako!” balik ko agad.“Hindi? Eh sino ‘yung napapikit habang binubulongan ko ng—”“LEVI!”Bigla siyang tumawa. As in, tawang-