ปมรักของนายมาเฟีย 의 모든 챕터: 챕터 71 - 챕터 80

ทันทีที่ย่างกายขึ้นมาบนเรือ สายตาคู่งามก็ปะทะเข้ากับโต๊ะอาหารสุดหรู เตรียมพร้อมในการดื่มด่ำความสุขใต้แสงเทียนสลัว ท่ามกลางสายลมเย็น ๆ พัดผ่านให้คลายความเครียด ซึ่งมาพร้อมกับเสียงคลื่นทะเล และ เสียงเพลงแจ๊สที่เปิดคลอเบา ๆ สร้างบรรยากาศให้โรแมนติกทำเอาใบหน้าบูดบึ้งของหญิงสาวเมื่อครู่กลับมายิ้มแฉ่งอีกครั้งอย่างลืมตัว พลอยทำให้ชายหนุ่มยิ้มตามไปด้วยความเอ็นดู ก่อนจะปล่อยมือออกจากมือเล็กของเธอ และ เดินเข้ามาเลื่อนเก้าอี้ให้อย่างสุภาพบุรุษ“คิดว่าทำแบบนี้แล้วจะยอมใจอ่อนเหรอ ไม่มีทางซะหรอก ! เหอะ! “ใบชาทรุดตัวนั่งลุงบนเก้าอี้พร้อมกับงึมงำเสียงห้วน ๆ ให้แพททริคได้ยิน ริมฝีปากอวบอิ่มพลางยู่ขึ้นอย่างแน่วแน่ เพื่อย้ำเตือนว่าเธอจะไม่ยอมอ่อนยวบยาบหลงกลให้เขาอีกเป็นแน่ ทั้งที่จริงแล้วหัวใจอันแข็งดั่งหินของเธอกำลังหลอมละลายกลายเป็นน้ำ หลั่งไหลลงสู่ท้องทะเลให้กลายเป็นสีชมพูไปแล้ว“ฮึ ๆ ยัยมนุษย์เมียปากไม่ตรงกับใจ “แพททริคแค่นหัวเราะในลำคอเบา ๆ อย่างนึกขำกับสีหน้าพยายามจริงจังของเธอ ที่ดูยังไงก็ดูออกว่าเธอกำลังแสดงละครตบตาเขาให้หลงเชื่อ ว่าเธอใจแข็งดั่งก้อนหินโขลงใหญ่อย่างที่เอ่ยปากย้ำเตือนบอกเขาเมื่อ

หลังจากกิจกรรมร้อนรักบนเรือยอชต์เสร็จสิ้น แพททริคจึงอุ้มใบชาด้วยท่าเจ้าสาวกลับเข้ามาในห้องนอนใหญ่ที่บ้านพัก เพื่อสานต่อความสัมพันธ์ให้กระชับแน่นกว่าที่ผ่านมา มือหนาวางคนในอ้อมแขนลงบนเตียงใหญ่อย่างเบามือ ก่อนจะตามขึ้นไปคร่อมร่างเธอไว้ พลางส่งยิ้มละมุนให้เธอยามที่ดวงตาคู่งามเปล่งประกายด้วยรอยยิ้มเลื่อนขึ้นมาสบ“ไหนบอกรักเฮียหน่อยสิคะคนดี “ฝ่ามือหนาลูบผมยาวของคนตัวเล็กขึ้นลงด้วยความเอ็นดู และ เป็นครั้งที่สองของวัน ที่เขาพูดจาหวานหยดย้อยกับคนที่ตัวเองรักดั่งแก้วตาดวงใจ ถึงจะกระดากปากอยู่ไม่น้อย แต่สำหรับเธอแล้วเขายอม….“รักนะคะเฮียขา ~~ “ใบชาบอกรักเสียงหวาน พลางลากเสียงยาวในถ้อยคำสุดท้ายอย่างหยอกเย้าคนตรงหน้า ลมหายใจอุ่น ๆ ที่เป่าลดลงมาบนใบหน้าตามจังหวะการหายใจนั้นช่างคุ้นเคย และ ทำให้อุ่นซ่านไปทั่วทั้งหัวใจเลยล่ะ ราวกับได้อีกครึ่งของหัวใจที่หล่นหายกลับเข้ามาสู่ร่างกายรวมเป็นหนึ่งเดียวอีกครั้ง“เสียงยั่วแบบนี้ระวังคืนนี้จะไม่ได้นอนนะลูกแมวเหมียว “มือใหญ่ยกขึ้นมาบีบปลายจมูกเชิดอย่างกระเซ้าเย้าแหย่“ชอบนักข่มขู่เนี่ย “ใบชาแสร้งทำเสียงดุเปลี่ยนสีหน้าเป็นบึ้งตึงทันที“ไม่ดุสิครับคนดี ระวังจะไ

ใบชาหันกลับมาหาแฟนหนุ่มปรากฏว่าเขายืนกำหมัดแน่น จนเส้นเอ็นตรงท่อนแขนแกร่งนูนขึ้นมาชัดเจน หนำซ้ำยังจ้องมองตามแผ่นหลังของคนที่เพิ่งเดินจากไปตาเขม็งราวกับจะฆ่าจะแกงกัน เธอจึงรีบขานเรียกเพื่อดึงสติเขาให้กลับมา “เฮียคะ “มือเรียวเล็กเอื้อมไปจับท่อนแขนแกร่งไว้หลวม ๆ เธอรับรู้ได้เป็นอย่างดีว่าเขาอยู่ในอารมณ์ไหน“อือ “แพททริคครางเสียงตอบรับในลำคอเบา ๆ ก่อนจะคายหมัดตัวเองออก พลางหลุบตาต่ำลงมองมาที่แฟนสาว แต่ใบหน้าอันหล่อเหลายังคงดุดัน ด้วยอารมณ์โทสะที่ยังก่อตัวกันอยู่ภายในอก“เข้าห้องกันดีกว่าค่ะ “ใบชาเอ่ยบอกกับแพททริคอีกครั้ง ก่อนที่เขาเบือนหน้าหนีไปทางอื่นโดยไม่พูดอะไรออกมา เธอจึงระบายลมหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย ก่อนจะตัดสินใจกดรหัสผ่านเปิดประตูเข้าไปทันที โดยมีคนตัวสูงเดินตามหลังเข้ามา“…”หลังจากเดินเลี่ยงเอากระเป๋าสะพายข้างไปเก็บในห้องนอน ใบชาจึงเดินกลับออกมาเอ่ยถามแพททริคที่นั่งดูไอแพดอยู่ตรงโซฟาตัวยาวในท่าไขว่ห้าง “หิวไหมคะเดี๋ยวชาทำอะไรให้กิน ““ไม่หิว ““..”ฟังจากน้ำเสียงแข็งกระด้างที่ตอบกลับมา ทำให้ใบชาต้องถอนหายใจออกมาเป็นครั้งที่สอง อย่างรู้สึกเอือมระอากับความขี้หึงไร้เหตุผลของเขา

“ไม่ยอมให้เป็นอย่างนั้นหรอก ตอนนี้เฮียยอมแล้วจริง ๆ นะครับ..ที่รัก “แพททริคทำเสียงเล็กเสียงน้อยอย่างออดอ้อนเอาใจ พลางโน้มตัวลงมาสวมกอดคนตัวเล็กตรงหน้าไว้แนบอก โดยที่ท่อนแขนเรียวเล็กก็สวมกอดเอวสอบตอบรับเช่นกัน“โกหกอยู่หรือเปล่าคะเนี่ย “ใบชาแกล้งถามอย่างจับผิด“ไม่ได้โกหกนะครับลูกแมวน้อย เฮียยอมแล้วจริง ๆ ฟอด ~~ “ ไม่ว่าเปล่าใบหน้าคมคายก็ซุกเข้าตรงซอกคอขาวเนียน ฝังปลายจมูกคมสันและเรียวปากลงบนผิวเนื้ออ่อนอย่างหนัก จนเธอต้องย่นคอหนี“งั้นไปอาบน้ำก่อนเถอะค่ะชาเตรียมน้ำไว้รอแล้ว กลิ่นเหล้าหึ่งเลย”“ไปอาบด้วยกันนะ”“ชาอาบแล้วค่ะ “ใบชาดันเอวสอบให้ออกห่างขณะเอ่ยปากพูด แล้วเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าอันหล่อเหลาของคนตัวสูง โดยที่ฝ่ามือหนายังจับเอวคอดของเธอไว้หลวม ๆ“อาบด้วยกันอีกรอบได้ไหมให้เฮียชื่นใจหน่อยนะ อีกตั้งสามเดือนกว่าเราจะได้กลับมาอยู่ด้วยกัน แค่ห่างกันวันเดียวเฮียก็คิดถึงจะแย่อยู่แล้ว”“…” ริมฝีปากบางคลี่ยิ้มออกมาโดยอัตโนมัติอย่างรู้สึกสงสารและเอ็นดูกับสีหน้าท่าทางออดอ้อนราวกับเด็กน้อยงอแงเอาของเล่นจากผู้ใหญ่ของคนตัวสูง ที่ตอนนี้เร้า ๆ ขอความเห็นใจจากเธอสุดฤทธิ์ จนทำให้เธอใจอ่อนยวบลงในพริบต

“ตอบมาสิวะ !!!! “แพททริคตะเบ็งเสียงดังกว่าเดิมด้วยความเกรี้ยวกราด และ หวั่นกลัวในคราเดียวกัน เมื่อลูกน้องคนสนิทเอาแต่ก้มหน้าไม่ยอมเอ่ยออกมาเสียที ทำให้ไทม์รีบขยับปากตอบด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือทันที เปลือกตาทั้งสองพลันข่มเข้าหากันแน่นอย่างรู้สึกเจ็บปวด ไม่ต่างไปจากผู้เป็นนายครั้นที่ได้คุยสายกับหมอหนุ่มเมื่อนาทีก่อน“เจอครับ ตะ..แต่…ช่วยไม่ทัน แทงก์น้ำที่นายหญิงอยู่มันระเบิดเอาซะก่อนครับนาย ““มึงโกหกกู!! “มือหนากระชากคอเสื้อลูกน้องคนสนิทเข้ามาอย่างไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน หัวใจแกร่งเต้นแรงขึ้น เรื่อย ๆ ราวกับหัวใจจะพุ่งพรวดออกมาด้วยความเจ็บปวด ดวงตาคมแดงก่ำน้ำตาลูกผู้ชายเอ่อล้นจวนจะหลั่งไหลออกมาเต็มที กล้ามเนื้อทุกส่วนพลันอ่อนแรงทันทีจนแทบทรงตัวไว้ไม่อยู่“คะ..คุณธันบอกมาอย่างนี้ครับ ““กูไม่เชื่อ ! “แพททริคปล่อยมือออกจากคอเสื้อของไทม์ ก่อนจะพรวดพราดเดินออกไปจากลังอาวุธที่ใช้เป็นที่กำบังอย่างเกรี้ยวโกรธเพื่อไปจัดการกับตัวต้นเหตุ โดยมีเสียงของไทม์ตะโกนอยู่ตามหลังด้วยความเป็นห่วง“นาย !! “ปัง !ปัง!ปัง!“…” แพททริคกระหน่ำยิงลูกน้องของฟาโรห์ตายไปทีละคน เขามุทะลุอย่างไม่หวั่นเกรงว