All Chapters of เส้นทางของแฟนเก่า: Chapter 1 - Chapter 10

ตอนที่ 12/3เธอยื่นข้อเสนอพลางโปรยยิ้มหวานล้ำ นัยน์จ้องใบหน้างามตาขวาง แม้วันนี้ลลินาจะเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น สวยสะพรั่งและไม่ติดความเป็นเด็กเหมือนเมื่อก่อน แต่ก็ไม่อาจทำให้เขาหัวใจหวั่นไหวอีก อย่าว่าแต่หวั่นไหวเลย แม้แต่มองเฉียดด้วยหางตายังไม่อยากมอง อากาศในห้องเขาก็ไม่อยากใช้ร่วม ไม่เคยคิดเลยว่าเรื่องราวของเขาและเธอมาจะถึงจุดนี้ได้ภาพในหัวลลินาคือเขาเซ็นเช็คสิบล้านแล้วโยนให้เธอเหมือนแฟ้มประวัติ ส่วนเธอก็เชิดหน้าฉีกยิ้มรับประหนึ่งมิสเวิลด์มงลง ประโยคที่ว่าเงินซื้อฉันไม่ได้จะไม่เกิดขึ้น ขอแค่คุณนัยน์บอกมาว่าพร้อมโอนหรือจ่ายสด!แต่มันไม่เป็นเช่นนั้นเลย นัยน์คิดว่าหากหน้าด้านกล้าเรียกร้องถึงสิบล้านก็ควรดูสารรูปตัวเองบ้าง คนสวยและเก่งไม่ได้มีแค่เธอคนเดียวในโลกคิดในอีกแง่หนึ่ง ก็แล้วทำไมเขาต้องจ้างออกล่ะ ในเมื่อเธอดั้นด้นมาแล้วก็ควรใช้งานให้คุ้มหน่อย คำว่าคุ้มของเขาไม่รู้ว่าลิมิตอยู่ตรงไหน คิดถึงวันเวลาเก่า ๆ แล้วฉุนกึก เสียทองเป็นกิโลยังรั้งใจใครไว้ไม่ได้เขาเคยรักและถนอมเธอเป็นที่สุด จึงให้เกียรติและให้ความสำคัญเธอมาเป็นอันดับหนึ่ง แต่เธอก็ยังใจดำทิ้งเขาเหมือนเป็นขยะ สิ่งที่ทำมามันไม

ตอนที่ 21/3น่าเหลือเชื่อไหมล่ะ ในที่สุดก็มีเจ้าชายขี่ม้านิลมาช่วยเธอจนได้ กลางทะเลแบบนี้คงไม่มีม้าขาวที่ไหนหรอก เขาคือเจ้าของวันเกิดหรือที่ใครต่อใครเรียกสั้น ๆ ว่าคุณนัยน์ อายุมากกว่าลลินาถึงเจ็ดปี ตอนนั้นนัยน์อายุยี่สิบเก้าปี เป็นหนุ่มเนื้อหอมที่มีสาว ๆ หมายปองมากมาย หุ่นทรงสูงโปร่ง ใบหน้าหล่อเหลาคมคาย สีผิวไม่ได้ขาวจัดจนรู้สึกว่าเป็นหนุ่มเจ้าสำอางเกินไป ที่เด่นสุดคือคิ้วดำคมขลับให้ดวงตาคู่นั้นมีเสน่ห์ แม้กระทั่งน้ำเสียงที่เอื้อนเอ่ยยังเสนาะหูน่าฟัง ดีแบบดีมาก! ดีไปหมดทุกส่วน แต่น่าเสียดายที่สถานะหัวใจไม่ว่างแล้ว เพราะแว่ว ๆ มาว่ากำลังคบหาอยู่กับพิมพ์ชนกนัยน์สบตาลลินาครู่สั้น ๆ แล้วยื่นเสื้อแจ็กเกตของเขาให้ เธอก็รีบรับมาคลุมตัวไว้โดยเร็ว ทั้งโมโหและสมเพชตัวเองเป็นที่สุด เพราะต้อยต่ำกว่าก็เลยถูกรังแกง่าย ๆ หากเธออยู่ระดับเดียวกันกับคนพวกนี้สาบานว่าจะไม่ยอมโดยเด็ดขาด เรื่องจะจบลงภายในไม่กี่วินาที ไม่ใช่ตบกลับสักฉาดหรอกนะ แต่จะใช้เงินแก้ปัญหาให้จบแบบสวย ๆ ต่างหากล่ะรองเท้าลิมิติดอิดิชันแค่แสนเดียวเองเหรอ เอาไปซะสิ! สะดวกโอนนะไม่พกเงินสดแต่ความเป็นจริงนั้น..."ทำไมพี่นัยน์ต้องอารมณ์

 ตอนที่ 2  3/3   ก่อนออกจากบริษัทนัยน์สั่งงานสายป่านไว้สองสามอย่าง แล้วเดินดุ่มนำหน้าลลินาอย่างไม่เหลียวหลังเพื่อไปที่ลานจอดรถ เขาเข้าไปนั่งหลังพวงมาลัย เธอก็เปิดประตูไปนั่งข้าง ๆ สีหน้าของนัยน์ตึงเครียดเป็นอย่างมาก แม้อุณหภูมิข้างนอกจะเย็นฉ่ำแต่ดูเหมือนว่าภายในจะร้อนยิ่งกว่าไฟ ที่ว่าร้อนนั้นหมายถึงอารมณ์ไม่ใช่อย่างอื่น คนใจเย็นและอบอุ่นเมื่อสามปีก่อนไม่รู้หายไปไหน หรืออาจจะเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ตอนที่เธอลาจาก ลลินานั่งข้างเขาเงียบ ๆ กลัวว่าหากพูดอะไรอาจจะทำให้อีกฝ่ายไม่พอใจได้ กระทั่งเวลาผ่านไปราวหนึ่งชั่วโมง จุดหมายปลายทางที่ต้องพบลูกค้าก็ยังไปไม่ถึง ลลินาจึงเอ่ยปากถามออกไปหนึ่งประโยค "เราจะไปพบลูกค้าที่ไหนคะคุณนัยน์" "บ้านลูกค้าที่จันทบุรี" แล้วก็กลับเข้าสู่ห้วงความเงียบงันอีกรอบ บรรยากาศข้างนอกมีฝนตกปรอย ๆ พลอยทำให้หญิงสาวรู้สึกง่วงขึ้นมา พยา

ตอนที่ 3 2/3 ลลินานิ่งเงียบไปหลายอึดใจ เธอไม่ได้ไว้ใจเขาขนาดนั้น ถึงแม้ว่าจะเคยมาที่นี่หลายครั้งแต่ก็ยังระวังตัวอยู่ นัยน์ไม่เคยทำอะไรเกินเลยให้ต้องอึดอัดใจหรือรู้สึกว่าเป็นการคุกคาม แต่ก็ไม่รู้หรอกว่าเขาซุ่มเงียบเพราะอยากจะกินเธอหรือเปล่า ลลินาในวัยยี่สิบสองไม่ได้คิดไปไกลขนาดนั้น เธอเห็นเขาเป็นคนใจดีที่เข้ามาช่วยเหลือเธอ และไม่รู้ตัวเลยว่าเขาหวังผลอะไรจากเธอบ้าง หญิงสาวยิ้มบาง ๆ ก่อนจะตอบกลับไปอย่างเข้าอกเข้าใจ"หนูเป็นกำลังใจให้คุณนัยน์นะคะ หนูรับรู้ความเจ็บปวดของคุณนัยน์ถึงแม้ว่าหนูจะไม่เคยมีความรักก็ตาม เอ่อ...แต่หนูคงอยู่เป็นเพื่อนคุณนัยน์ไม่ได้หรอกค่ะ ถ้าคืนนี้หนูไม่กลับไปนอนบ้านแม่ต้องฆ่าหนูแน่ ๆ หนูขอตัวกลับก่อนนะคะ มีธุระสำคัญต้องไปทำต่อ"ไม่เคยมีความรักก็เท่ากับว่ายังไม่เคยมีแฟน นัยน์รู้สึกดีกับคำพูดนี้ ถึงจะถูกปฏิเสธก็ไม่เป็นไร อันที่จริงเขาก็ไม่ได้คาดหวัง รู้อยู่แล้วว่าเธอยังไม่ได้ไว้ใจเขาเต็มร้อย เพิ่งรู้จักกันไม่นานใ

ตอนที่ 4 พอได้ยินเสียงรถยนต์เจ้าของกระท่อมก็เดินออกมาชะเง้อมอง แม้อาทิตย์กับนัยน์จะเคยติดต่อกันสองสามครั้งผ่านโทรศัพท์แต่ยังไม่เคยเห็นหน้าค่าตากันมาก่อน อาทิตย์รู้เพียงว่านัยน์คือหลานชายคนเดียวของชยุต เพราะเคยได้ยินชยุตพูดถึงชื่อนี้อยู่บ่อย ๆ ส่วนนัยน์ก็ได้ยินชื่อเสียงของอาทิตย์มาบ้าง รู้ว่าเขาทำธุรกิจเกี่ยวกับการส่งออกสินค้า อายุอานามย่างเข้าห้าสิบห้าแล้ว อีกไม่กี่ปีก็คงจะวางแผนเกษียณตัวเองถาวรอาทิตย์ทำสัญญากับท่าเรือทุกห้าปี ซึ่งเหลือเวลาอีกแค่สองเดือนก็จะหมดอายุสัญญาปัจจุบัน มีข่าวแว่วมาว่าจะไม่ต่อสัญญาอีก และนี่คือสาเหตุที่ทำให้นัยน์อยู่ไม่ติดจนต้องรีบบึ่งรถข้ามจังหวัดมาหาโดยด่วนเพราะอาทิตย์คือลูกค้ารายใหญ่"สวัสดีครับ/ค่ะ"ทั้งสองกล่าวทักทายก่อนจะแนะนำตัว พอได้ยินชื่อของนัยน์อาทิตย์ก็นึกออกทันที คิดไม่ถึงว่านัยน์จะบ้าบิ่นขับรถตามมาถึงบ้านสวนทุรกันดาร เส้นทางสัญจรยังไม่ค่อยสะดวก แต่ก็ยังดั้นด้นมาถึงนี่จนได้ หากจะบอกว่าช่วงสองสามวันที่ผ่านมาเขาเลี่ยงที่จะรับสายจากมีดีจ