All Chapters of เส้นทางของแฟนเก่า: Chapter 21 - Chapter 30

ตอนที่ 81/3"ผมเลื่อนประชุมไปเป็นตอนบ่าย เดี๋ยวจะออกไปแล้วล่ะ อยู่คนเดียวได้ใช่มั้ย ถ้าประชุมเสร็จจะรีบกลับมา""ค่ะ อยู่ได้ วันนี้หนูก็คงไม่ได้เข้าเรียนเหมือนกัน โดดเรียนสองวันแล้วค่ะ รู้สึกผิดต่อคุณชยุตยังไงก็ไม่รู้"เขาอมยิ้มเพราะปลื้มใจแทนคุณปู่ เธอเป็นกังวลเรื่องเรียนแล้วก็ยังเป็นห่วงความรู้สึกของคนให้ทุนอีก"อย่าห่วงเรื่องนั้นเลย คุณปู่ไม่ว่าอะไรหรอก แค่ตอนสอบทำคะแนนออกมาได้ดีก็พอแล้ว""ค่ะ นี่เทอมสุดท้ายแล้ว เหลืออีกไม่กี่เดือนแล้วล่ะค่ะ ถ้าเรียนจบหนูก็จะหางานทำ แล้วจะรีบย้ายออกนะคะ หรือถ้าหนูทำพาร์ทไทม์แล้วพอจะเก็บเงินได้สักก้อนก็อาจจะย้ายออกเลยค่ะ"เขาพยักหน้าเหมือนจะเข้าใจ แล้วถามต่อ "สักก้อนนี่ก้อนเท่าไหร่ล่ะ""ก็จะเก็บให้ได้สักสามหมื่นน่าจะพอค่ะ ค่าห้องราคาถูก ๆ ไม่ต้องมีเฟอร์นิเจอร์ แค่ห้องเปล่าค่าเช่ามันไม่แพงหรอก"แล้วใครมันจะทำเงินสามหมื่นหล่นหาย? ไอ้ที่บอกว่าเก็บเงินจะไปเก็บเอาจา

ตอนที่ 83/3 ก่อนปิดโคมไฟเตรียมตัวเข้านอน ลลินาแง้มประตูออกดูว่าเขาทำอะไรอยู่ นัยน์ยังคงเปิดแฟ้มเอกสารอ่านอย่างตั้งใจ เธอไม่รู้ว่าวันนี้เขามีงานด่วนอะไรกันแน่จนต้องอ่านไปมีสีหน้าเครียดไป จึงไม่อยากออกไปรบกวนเช้าวันต่อมา ลลินาแต่งตัวเรียบร้อยด้วยชุดนักศึกษา เตรียมตัวจะออกไปเรียนช่วงเช้า ขณะที่นัยน์ก็เตรียมจะออกไปทำงาน ระหว่างที่เขากำลังแต่งตัวอยู่เธอได้เข้ามาที่โซนครัว เพื่อชงกาแฟและทำขนมปังโฮลวีทปิ้งวางไว้ให้ เมื่อทำเสร็จแล้วก็เดินไปเรียกเขาที่ห้องนั่งเล่นนัยน์นั่งจิบกาแฟไม่ถึงห้านาทีก็เตรียมจะลุกออกไปทำงาน ทว่าก่อนที่มือหนาจะคว้าลูกบิดประตูเขาหันกลับมามองเธอ"ไปด้วยกันมั้ยครับ""เอ่อ...ได้เหรอคะ""ได้ค่ะ"อบอุ่นจัง...ลลินาระบายยิ้ม มีวาสนาแต่ไร้บุพเพของแท้เป็นแบบนี้นี่เอง พอรู้ตัวว่าถ้ายืนยิ้มหวานอีกแม้นาทีเดียวก็จะทำเขาเสียเวลาได้ ลลินาจึงรีบคว้ากระเป๋าสะพายวิ่งตามเขาออกมา

ตอนที่ 92/3 ภายในร้านอาหารชั้นสามสิบของโรงแรมหรูวิวแม่น้ำ ลลินากวาดมองรอบ ๆ ด้วยความตื่นเต้น เธอเคยมาร้านอาหารแบบนี้หลายครั้งแล้ว แต่ครั้งนี้ต่างจากเดิมตรงที่มาในฐานะลูกค้าไม่ใช่บริกรสาวเสิร์ฟเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา อาหารเลิศรสถูกจัดวางเรียบร้อยบนโต๊ะ ซึ่งอาหารแบบนี้ก็เคยเห็นมานับครั้งไม่ถ้วนอีกเช่นกัน เพราะเคยยกมันไปเสิร์ฟที่โต๊ะของคนรวย แม้หน้าตาอาหารแต่ละจานจะถูกจัดออกมาอย่างสวยงาม ทว่าปริมาณมันไม่ได้เยอะถึงขั้นทำให้ท้องอิ่ม ถ้าให้ลลินาเลือกเองก็คงเลือกเป็นร้านข้างทาง แต่เพราะว่าคนที่พามาคือคุณนัยน์ คุณนัยน์ที่แปลว่าไม่เคยทานอาหารข้างทางสักครั้งในชีวิต มีหรือที่ลลินาจะกล้าฉุดเขาลงจากชั้นสามสิบ"คุณนัยน์รู้มั้ยว่าหนูเคยเห็นอาหารหน้าตาแบบนี้มานับครั้งไม่ถ้วน แต่ยังไม่เคยชิมเลยสักครั้ง""ยังไงครับ? ""ก็ตอนที่หนูรับงานพาร์ทไทม์เขาไม่ให้แอบกินของลูกค้าไงคะ"เขาหัวเราะกับคำพูดอันใสซื่อ"งั้นก็ลองชิมดู"

 ตอนที่ 10 1/3   “ยังดิวะไอ้ต่อ มึงฟังกู มึงฟังกูก่อน ทางเลือกข้อแรก ไอ้นัยน์มึงออกไปข้างนอกกับพวกกู ทางเลือกข้อที่สองแดกเหล้าที่ห้องนี้ เมาแล้วนอนนี่แม่งเลย ไม่ต้องมีใครขับรถไปส่งใคร” เป็นอีกครั้งที่นัยน์ต้องหันไปทางลลินา รู้สึกเหมือนน้ำท่วมปาก ข้อเสนออะไรของมันฟังไม่เข้าท่า ไม่ว่าจะดื่มที่นี่หรือออกไปดื่มข้างนอกก็ไม่ต่างกันสักนิด แล้วทำไมต้องรู้สึกเกรงใจจังวะ “บ้านกูไม่มีเหล้า” จนท้ายที่สุดเขาก็เอนไปอย่างแรก เพราะรู้ว่าเจ้าพวกนี้ตอนเมาสภาพย่ำแย่แค่ไหน มันต้องโวยวายเสียงดังมากแน่ ๆ “ตลกละ แต่ก่อนบ้านมึงมันโรงเหล้าดี ๆ นี่เอง” อติรีบสวนขึ้นด้วยความสงสัย ปกตินัยน์มีเหล้าดี ๆ ติดบ้านไว้ตลอด เพราะมีช่วงหนึ่งที่เขาดื่มหนักมาก เป็นช่วงที่นัยน์เลิกรากับละอองดาวแฟนคนแรก ทว่าพอมองไปที่เคาน์เตอร์บาร์ก

ตอนที่ 103/3 หลังจากคุยกับเจ๊หมิวแล้วลลินาก็ออกมาทำอาหารเช้า วันนี้พิเศษตรงที่มีข้าวกล่องให้นัยน์ไปทานมื้อเที่ยงด้วย อาหารมื้อเที่ยงของเขาเน้นโปรตีนและผัก นอกจากนั้นยังมีผลไม้สดที่ใส่แยกไปอีกกล่องนัยน์จัดการธุระส่วนตัวของตังเองเสร็จแล้วก็เดินออกมาที่โซนครัว ปกติมื้อเช้าเขาไม่นิยมทานข้าวอยู่แล้ว ลลินาจึงเตรียมกาแฟกับขนมปังปิ้งให้อย่างเคย และเพิ่มไข่ดาวไร้น้ำมันให้อีกหนึ่งฟอง"หลับสบายมั้ยครับ"เขาถามพลางนั่งที่เก้าอี้ตัวประจำเพื่อทานมื้อเช้ารองท้องก่อนออกไปทำงาน เธออยากบอกเหลือเกินว่านอนฝันหวานตลอดคืน ลลินายิ้มเขินอายแล้วเลื่อนกล่องอาหารกลางวันที่เพิ่งทำเสร็จมาตรงหน้า"หนูทำมื้อกลางวันให้คุณนัยน์ด้วยนะคะ""ที่จริงไม่ต้องลำบากตื่นเช้าทุกวันหรอก พวกกาแฟหรือว่าขนมปังผมทำเองได้ หนูจะได้นอนให้เต็มอิ่มไง ตื่นสักสิบโมงหรือเที่ยงก็ยังได้เลย""หนูอยากทำให้คุณนัยน์ค่ะ"เรียนจบเกือบเดือน