เสียงอาเจียนที่ดังเล็ดลอดออกมาจากห้องน้ำไม่ขาดสาย ทำให้ตรีชฎาต้องงัวเงียตื่นขึ้นมา ดวงตาหวานหรี่มองไปทางต้นเสียง ก็ต้องขมวดคิ้วอย่างเอะใจ ก่อนจะลุกเดินไปตามเสียงนั้นทันที“คุณสิบขา เป็นอะไรไปคะ ทำไมถึงได้อาเจียนแบบนี้”ตรีชฎาใช้มือลูบหลังให้ชายหนุ่ม ที่ยังคงอาเจียนจนแทบจะหมดไส้หมดพุง“ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน อยู่ดี ๆ มันก็เกิดอยากอ้วก”พูดได้เท่านั้น สิบทิศก็ต้องโก่งคออาเจียนอีกครั้ง ก่อนจะบ้วนปาก แล้วเดินออกจากห้องน้ำอย่างอ่อนแรง โดยมีหญิงสาวช่วยพยุงไป และเมื่อมาถึงเตียง ร่างสูงก็ล้มตัวนอนอย่างหมดสภาพ ตรีชฎาจึงจับให้เขานอนดี ๆ แต่ชายหนุ่มก็เลื่อนตัวมานอนหนุนตักของเธอแทนหมอน“ผิงครับ ผมปวดหัวจังเลย มันมึนตึ้บไปหมด”ท่อนแขนแกร่งกอดเอวคอดกิ่วของภรรยาสาว หลับตาลงนิ่วหน้า เพราะอาการปวดศีรษะเข้ามารุมเร้า ตรีชฎาจึงเอามือมาอังหน้าผากของเขา เลื่อนมือมาวัดความร้อนที่แก้มสากและซอกคอ“ตัวก็ไม่ร้อนนี่คะ ผิงว่าคุณสิบไปโรงพยาบาลให้หมอตรวจหน่อยไหมคะ เผื่อจะเป็นอะไรขึ้นมา”เสียงหวานบอกเขาอย่างอ่อนโยน พลางลูบแก้มสากเบา ๆ แต่สิบทิศก็จับมือเธอมาไว้แนบอก“ไม่เอา ผมไม่เป็นอะไรมากหรอก เดี๋ยวก็หาย”สิบทิศงอแงเห
“ไปแค่นี้ ไม่เห็นจำเป็นจะต้องเอาของฝากมาให้เลย”สิบทิศเปิดฉากถากถางรณฤทธิ์ เลยโดนฤทธิ์ปูหนีบเข้าที่บั้นเอวจนเขาสะดุ้ง“คุณสิบคะ พี่ริวอุตส่าห์มีน้ำใจ ซื้อของฝากมาให้เรานะคะ”“ก็รู้ แต่มันก็ไม่มีความจำเป็นอะไรเลยนี่ ของแค่นี้ ผมซื้อให้ผิงเองก็ได้ โอ๊ย!”พูดยังไม่ทันขาดคำ เขาก็โดนมือบางบิดเข้าอีกรอบ“ผิงน่ะใจร้ายกับผมอยู่เรื่อยเลย ดูสิบิดมาได้ เนื้อผมเขียวไปหมดแล้วเนี่ย”สิบทิศมองหน้าภรรยาคนสวยตาละห้อย ลูบเอวตัวเองป้อย ๆ ทั้งรณฤทธิ์ โยธิน และณภัทร จึงได้แต่มองเขาถูกทำโทษอย่างไม่อาจช่วยเหลือได้ ทั้งขำทั้งสงสาร คิดไม่ถึงเลยว่าวันนี้จะได้เห็นเสือร้ายหงอเป็นแมว“พ่อเลี้ยงอย่าเพิ่งซีเรียสนักเลยค่ะ ตอนนี้เรามาหาอะไรทำสนุก ๆ รอข่าวจากนายชัยดีกว่าไหมคะ”สาวร่างโปร่งบางเข้ามานัวเนียร่างกำยำของพ่อเลี้ยงอย่างต้องการปลุกอารมณ์ ถ้าเป็นเวลาอื่น เขาคงจะโอนอ่อนไปกับการเล้าโลมของเธอ แต่ตอนนี้เขาไม่มีอารมณ์ที่จะทำอะไรทั้งนั้น พ่อเลี้ยงกัญจน์ผลักไสเธอออกด้วยความรำคาญ“อย่าเพิ่งมาสร้างความรำคาญตอนนี้ได้ไหมมาเรีย ผมกำลังเครียด ไม่มีอารมณ์ไปกับคุณหรอก”เสียงเหี้ยมตวาดใส่อย่างหงุดหงิด ก่อนจะลุกไปแต่งตัวเพื่อร
ตรีชฎานั่งคุยกับโยธินและณภัทรจนเพลิน ไม่ทันได้ยินเสียงรถยนต์ที่แล่นเข้ามาภายในรั้วบ้าน มะเหมี่ยวเห็นว่าเจ้านายสาวกำลังสนทนากับเพื่อน ๆ อยู่ เด็กสาวจึงวิ่งออกไปรับเจ้านายหนุ่มแทน“อ้าว มะเหมี่ยว คุณผิงไปไหนล่ะ”เมื่อลงจากรถมาไม่เห็นภรรยาสาว ร่างสูงจึงชะเง้อมองหา ก่อนจะถามเด็กรับใช้ที่ยืนรออยู่ด้านหน้า“คุณผิงกำลังคุยอยู่กับเพื่อน ๆ ที่ห้องรับแขกค่ะ”เด็กสาวบอก ขณะรับกระเป๋าเอกสารและเสื้อสูทจากชายหนุ่ม“เพื่อนผู้หญิงผู้ชาย”เสียงเข้มถามอย่างสงสัย เพื่อนคนไหนกัน“ผู้ชายคนนึงแล้วก็ผู้หญิงคนนึงค่ะ”ความใสซื่อของมะเหมี่ยว จึงตอบเจ้านายหนุ่มไปเช่นนั้น แต่คำว่าผู้ชาย ทำให้สิบทิศถึงกับเดือดดาล รีบเร่งฝีเท้าเข้าไปยังห้องรับแขกทันทีร่างสูงเดินมาถึงหน้าห้องรับแขกก็ต้องหยุดกึก เมื่อดวงตาคมเห็นแขกทั้งสอง สีหน้าถมึงทึงเมื่อครู่แปรเปลี่ยนเป็นยิ้มขัน‘มะเหมี่ยวเอ๊ย บอกว่าผู้ชายคนผู้หญิงคน ไอ้เราก็นึกว่าผู้ชายคนนั้นมันเป็นใคร ที่แท้ก็คุณโยนี่เอง’ “อ้าว คุณสิบสุดหล่อกลับมาแล้วเหรอคะ โยโกะนั่งคุยกับนังผิงแป๊บเดียวคุณสิบก็มา สงสัยคงจะทนคิดถึงโยโกะไม่ไหว ใช่ไหมคะคุณสิบขา”แม่สาวเทียมกระดี๊กระด๊า ยามเห็นร
คฤหาสน์ไม้สักมีพื้นที่กว้างขวางในตัวจังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งทุกคนทางภาคเหนือต่างก็รู้จักเจ้าของคฤหาสน์โอ่อ่าหลังนี้กันเป็นอย่างดีพ่อเลี้ยงกัญจน์ เศรษฐีผู้ยิ่งใหญ่แห่งทิศอุดรของแดนสยาม มีกิจการมากมายไว้บังหน้า ทว่ากิจการหลักของพ่อเลี้ยงกัญจน์ก็คืออิทธิพลมืดทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นบ่อนการพนัน ขายบริการผู้หญิง รวมทั้งขนอาวุธเถื่อน ใครต่างก็ทราบกันดีถึงเบื้องลึกเบื้องหลังของพ่อเลี้ยงกัญจน์ผู้นี้ แต่ไม่มีใครสามารถหาหลักฐานมามัดตัวพ่อเลี้ยงกัณจน์ได้เลยสักคนเดียว“พ่อเลี้ยงครับ เกิดเรื่องใหญ่แล้วครับ” ชัยลูกน้องคนสนิทของพ่อเลี้ยงกัญจน์ เคาะประตูห้องนอนรัวดังด้วยความตื่นตระหนก“โธ่เว้ย! คนกำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม ทำไมจะต้องมาขัดอารมณ์กูตอนนี้ด้วยวะ”พ่อเลี้ยงกัญจน์ที่กำลังซุกไซ้สาวร่างโปร่งบางอย่างเมามัน ต้องหยุดชะงักอย่างหัวเสียกับเสียงคนเคาะประตู“พ่อเลี้ยงครับ เปิดประตูหน่อยครับ”เสียงตะโกนโหวกเหวกจากด้านนอกยังดังไม่หยุดหย่อน“ไปก่อนเถอะค่ะพ่อเลี้ยง เดี๋ยวค่อยมาสนุกกันต่อก็ได้”เจ้าหล่อนบอก พ่อเลี้ยงจึงต้องหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันท่อนล่างอย่างหมิ่นเหม่ เดินหน้ายุ่งไปเปิดประตู ส่วนสาวเจ้าก็เอาผ้าห่มคลุ
“ขึ้นมาได้แล้วครับผิง”หลังจากไปถ่ายรูปเล่นด้วยกัน กระทั่งกลับมาที่บ้านพัก หญิงสาวก็ยังลงเล่นน้ำต่อในอาณาเขตส่วนตัว จนป่านนี้ก็ยังไม่ยอมขึ้นสักที“ผิงขอเล่นอีกสักพักนึงนะคะ”เสียงหวานตะโกนบอก ปล่อยให้คลื่นซัดตัวเองอย่างสนุกสนาน“เลิกเล่นได้แล้วครับ ผิงเล่นน้ำนานแล้วนะ ขึ้นมาเถอะ” “ไม่เอา ผิงยังไม่อยากเลิกเล่นเลย” ตรีชฎาวักน้ำเล่นไม่สนใจสามี “ดื้อจริง ๆ เลย” สิบทิศส่ายหน้าให้กับความดื้อรั้นของเธอ พูดยังไงก็คงไม่ยอมขึ้นเป็นแน่ ร่างสูงจึงแอบดำลงไปใต้น้ำทะเล ตรีชฎาที่กำลังเล่นน้ำอยู่สะดุ้งเฮือกทันที ยืนค้างนิ่ง เมื่อรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง กำลังไต่ร่างกายขึ้นมาเรื่อย ๆ ก่อนจะโผล่ขึ้นเหนือน้ำ“ว้าย! คุณสิบ เล่นอะไรก็ไม่รู้ ผิงตกใจหมดเลย”เสียงหวานใสหวีดร้องออกมาด้วยความตกใจ“เลิกเล่นได้แล้วครับ” สิบทิศตวัดร่างบางขึ้นเหนือน้ำ แต่เธอก็ดิ้นไปมา ปีนป่ายจะลงจากอ้อมแขนของเขาท่าเดียว“ผิงยังอยากเล่นน้ำอยู่นี่ คุณสิบปล่อยผิงลงนะ ผิงจะเล่นน้ำ เอ๊ะ!”ชายหนุ่มไม่ฟังความใด ๆ ทั้งสิ้น วางร่างบางลงบนริมหาด ใช้ตัวทาบทับบนตัวเธอไม่ให้หนีไปไหน“ดื้อจังเลยนะ สงสัยต้องกำราบสักหน่อยแล้ว”
“คุณผิงครับ” ได้ยินเสียงหนึ่งเรียก หญิงสาวจึงหยุดดื่มน้ำมะพร้าว แล้วเงยหน้าขึ้นมองคนตรงหน้า“อ้าว คุณธานิศ มาเล่นน้ำด้วยเหรอคะ”ตรีชฎาถามด้วยน้ำเสียงสดใส เมื่อเห็นว่าเป็นธานิศ“เปล่าครับ พอดีผมเห็นคุณผิง ก็เลยเข้ามาทัก เอ่อ แล้วนี่คุณสิบไปไหนล่ะครับ ถึงปล่อยให้คุณผิงมานั่งอยู่คนเดียวได้”ธานิศนึกแปลกใจ ว่าทำไมคนขี้หึงอย่างสิบทิศ ถึงปล่อยให้ภรรยาสาวมานั่งเล่นที่ชายหาดคนเดียวอย่างไม่กลัวว่าจะมีใครมาจีบเธอ“อ่อ คุณสิบไปเอาของที่บ้านพักน่ะค่ะ เดี๋ยวก็คงจะมาแล้ว เชิญคุณธานิศนั่งก่อนสิคะ”ตรีชฎาผายมือเชิญให้เขานั่งลงบนเก้าอี้ชายหาดข้าง ๆ กัน “ขอบคุณครับ”เขากล่าวขอบคุณ แล้วนั่งลงตามคำเชิญ พอดีกับที่สิบทิศเดินมาถึง เห็นแขกไม่ได้รับเชิญอย่างธานิศนั่งอยู่กับเมียรัก ดวงตาคมก็วาวโรจน์ขึ้นทันใดเผลอหน่อยเดียว มันก็แอบมาตีท้ายครัวเขาเสียแล้ว จมูกไวเหลือเกินนะไอ้ธานิศ สิบทิศสูดลมหายใจอย่างช้า ๆ ระงับความหึงหวง ก่อนจะเดินเข้าไปหาเมียรักทันที“เมียจ๋า สามีมาแล้วครับ”ร่างสูงรีบมานั่งซ้อนอยู่หลังร่างบาง พร้อมกับโอบกอดเธอไว้อย่างหวงแหน แล้วยื่นหน้ามาหอมแก้มเนียนที่ไร้เครื่องสำอางอย่างต้อง