Chapter 5 งานแต่ง

เมื่อพิธีการต่างๆ ผ่านพ้นไป รวมทั้งการจดทะเบียนสมรสได้เสร็จสิ้นลง เวลาล่วงเลยจนถึงขั้นตอนส่งตัวบ่าวสาวเข้าหอ ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายเข้ามาอวยพรให้กับคู่สามีภรรยาป้ายแดง                                             

“ขอให้ลูกทั้งสองรักกันมั่นคง ถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชรมี อะไรก็อภัยให้กัน แม่ฝากน้องพุฒตาลด้วยนะลูกเตชิน” มารดาของหมอพุฒตาลพูดจบ บ่าวสาวทั้งสองก็ก้มลงกราบน้อมรับคําอวยพร             “หมอพุฒตาลแม่ก็ขอฝากให้หนูดูแลเจ้าเตชินด้วย มีอะไรนิดอะไรหน่อยก็อภัยให้กัน ชีวิตคู่จะได้ชื่นมื่นส่วนเตชินเองมีครอบครัวแล้ว มีภรรยาแล้ว อะไรที่ควรและไม่ควรก็คงจะรู้ แม่บอกได้แค่นี้ ก็ขอให้ลูกทั้งสองรักกันตราบนิรันดร”                                                                           

 หมอพุฒตาลยิ้มรับคำอวยพรจากมารดาของเตชิน ก่อนจะก้มลงกราบ พร้อมกันกับเตชินอีกครั้ง เมื่อญาติผู้ใหญ่ให้พรเรียบร้อย พวกเขาออกไปกันหมดเหลือเจ้าบ่าวเจ้าสาว ที่เวลานี้นั่งกันอยู่คนละมุมของเตียง

“ผมอยากรู้จังเลยว่าคุณมีอะไรดี แม่ของผมถึงได้ซื้อมาเกือบยี่สิบล้าน!” หมอพุฒตาลตกใจกับคำพูดของเตชินเล็กน้อย ไม่นึกว่าเขาจะรู้เรื่องนี้ด้วย ก็อย่างว่านั่นแหละความลับไม่มีในโลก เมื่อเขาแอบได้ยินผู้เป็นมารดาคุยกับเพื่อนสนิทเรื่องหนี้เป็นศูนย์ ทำให้เขายิ่งไม่ชอบหน้าหมอพุฒตาลเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ

“ไหนดูซิผู้หญิงอย่างคุณจะคุ้มค่ากับเงินตรา ที่แม่ผมจ่ายไปหรือเปล่า คุณคือผู้หญิงคนแรกที่ค่าตัวแพงที่สุดเท่าที่ผมเคยจ่ายมา”                  

 เตชินไม่พูดเปล่า เขาได้ผลักร่างบางของหมอสาวจนล้มลงนอนราบไปกับเตียง หมอพุฒตาลพยายามคุมสติให้เป็นปกติที่สุด เพื่อไม่ให้เขารับรู้ถึงความกลัวของเธอ ที่มีอยู่ภายในใจเวลานี้ และมันก็ไม่แปลกที่เขาจะใช้ประโยชน์จากร่างกายของเธอ เมื่อเขาได้ชื่อว่าเป็นสามี ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตามเขามีสิทธิ์เต็มที่กับเรือนร่างนี้                         

แคว่ก! ชุดเจ้าสาวราคาแพงถูกเตชินกระชากขาดว่อนคามือ เขากระหยิ่มยิ้มย่องอย่างพอใจ เมื่อเห็นร่างเพรียวหญิงสาวตรงหน้านอนนิ่งเฉย แต่ใจของเธอนั้นมันเต้นดังออกมาราวกับกลองเพลก็ไม่ปาน ทำให้ชายหนุ่มรู้ว่าเธอกำลังกลัว เพียงแค่เธอเก็บอาการเอาไว้เท่านั้น สมแล้วกับที่เป็นหมอพุฒตาล                    

เตชินได้ดึงชุดเจ้าสาวที่หมอพุฒตาลสวมใส่ออกไปจนหมดสิ้น เวลานี้ร่างกายของเธอ ห่อหุ้มไว้เพียงแค่บรา กับชุดชั้นในตัวจิ๋วเท่านั้น ก่อนที่เขาจะจัดการกับชุดของตัวเองออก โยนไปกองกับพื้นรวมกับชุดเจ้าสาวของเธอที่ขาดว่อน                                                               

“คุณเตชินถ้าคุณจะทำอะไรฉันจริงๆ ปิดไฟได้ไหม” ประโยคแรกของวันนี้ที่เปล่งออกมาจากปากของหมอพุฒตาล ตั้งแต่แต่งงานทำพิธีการมาทั้งวัน เธอไม่เคยพูดอะไรออกมาเลยสักคำ                                

“ผมถามคุณจริงๆ เถอะวันหนึ่งคุณพูดกี่ประโยค คุณใช้ภาษาใบ้กับคนไข้หรืออย่างไร”  

เตชินพูดขณะที่เขาเล้าโลมเธอไปทั่ว มือหนาค่อยๆ ไซ้ไปตามเอวบาง ก่อนจะเลื่อนขึ้นมาปลดตะขอบราสีชมพูอ่อน เวลานี้หมอพุฒตาลทำได้เพียงหลับตาแล้วเบือนหน้าหนี เธออายเหลือเกินกับภาพตรงหน้า หน้าอกอวบนูนขาวผ่องปราศจากสิ่งห่อหุ้มใดๆ

 ช่างประจักษ์ต่อสายตาคมสร้างความพอใจให้กับเตชิน เพราะหน้าอกที่แน่นเปรี๊ยะพอดีกับอุ้งมือหนามันคือของแท้แม่ให้มา ไม่มีสิ่งใดปลอมปนเหมือนดังเช่นที่เขาเคยได้สัมผัสทุกครั้ง                  

เตชินทาบริมฝีปากลงไปที่เรียวปากอิ่มน้ำ เขาพึงพอใจกับการแสดงออกของหญิงตรงหน้า เมื่อเธอกลัวเขาเสียจนสั่นสะท้านไปทั้งตัว ข้อมือเล็กถูกเขาจับขึงราบไว้กับเตียง อย่าบอกนะว่าครั้งแรกของเธอ มันไม่น่าเป็นไปได้ที่โลกใบนี้ จะมีหญิงสาวบริสุทธิ์หลงเหลือตกมาถึงเขา

เพราะที่ผ่านมาเตชินสัมผัสกับหญิงที่ผ่านชายมาแล้วทั้งสิ้น ผู้หญิงเหล่านั้นล้วนต้องการแค่เงินตรา ส่วนเขาเองก็ต้องการแค่กามอารมณ์มาปรนเปรอ มันก็วินๆ กันทั้งคู่เพราะเขาไม่ได้คิดอะไรแค่วันไนท์สแตนด์    

สักพักร่างอรชรก็อ่อนระทวยไปตามอารมณ์ ที่เตชินสร้างขึ้นกางเกงในตัวจิ๋วถูกถอดออกอย่างง่ายดาย เรือนกายที่เปลือยเปล่าของหญิงสาว ถูกชายตรงหน้ามองเชยชมอย่างหนำใจ เขาพึ่งพอใจกับรูปร่างของเธอ มันสวยงามราวกับปั้นแต่งเอาไว้

เตชินค่อยๆ ใช้ปลายลิ้นร้อนเลียแตะกระหวัดลงไปที่ปลายยอดถัน ก่อนจะโลมเลียอย่างเมามัน สลับสองข้างไปมา จากนั้นเขาได้เอื้อมมือไปหยิบถุงยางที่อยู่บนหัวเตียงมาเสียบ สวมท่อนเอ็นที่มันแข็งขึงได้ที่ พร้อมจะใช้งาน จากนั้นเตชินได้จัดการเสียบท่อนเอ็นเข้าไป ในร่องกลีบกุหลาบบางของเธอ                        

พรึ่บ!!                                                                                      

“โอ๊ะ!โอ๊ย!” หมอพุฒตาลร้องออกมาอย่างเจ็บปวด เมื่อเตชินเสียบท่อนเอ็นนั่นเข้ามายังช่วงล่างของเธอ ความคับแน่น ไม่ได้สร้างความเจ็บปวดแค่หมอพุฒตาล แม้แต่เตชินเองก็รู้สึกได้ เมื่อท่อนเอ็นนั่นเสียบเข้าไปได้แค่ส่วนหัวของมัน เขาก็ดันเข้าไม่ได้อีกแล้ว เพราะความคับแน่นของช่วงล่างเธอ ที่ไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อนเตชินดันตัวขึ้น ก่อนจะดึงถุงยางออกใน เมื่อเธอไม่เคยผ่านชายใด เขาก็ไม่จำเป็นต้องสวมใส่มันอยากรู้เหมือนกันว่าเอาสดๆ กับใส่ถุงแบบไหนจะเอามันกว่ากัน                 

“ไม่ได้นะ! คุณถอดถุงทิ้งทำไม” แม้ในยามนี้เธอจะอายอยู่บ้าง แต่หมอสาวก็ไม่ต้องการให้เขาเอาเธอสดๆ                                                           

“เชลยอย่างคุณไม่มีสิทธิ์อุทธรณ์แม้แต่น้อย” เขาไม่พูดเปล่าแต่ได้โน้มตัวลงมา ก่อนจะยัดท่อนเอ็นเสียบเข้าไปในร่องสวาทของเธออีกครั้งอย่างไม่ปราณี                                                             

พรึ่บ!! สะโพกหนาได้โยกขึ้นลงถี่ๆ อย่างไม่สนใจใยดีคนตัวเล็กเลยสักนิด ว่าเธอจะเจ็บปวดกับการกระทำของเขาเพียงใด                         

“โอ๊ย!..” หมอสาวร้องออกมาอีกครั้ง เมื่อเตชินนั้นดันท่อนเอ็นเข้าไปจนมิดลำ                           

“อืม~อ้า~โอ้วว!..” เตชินกลับร้องครวญครางออกมาด้วยความสุขใจ                                      

ตรั่บ! ตรั่บ! ตรั่บ! สะโพกที่โยกดังแข่งกับเสียงครางของชายหนุ่มอย่างเมามัน เขาไม่เคยเอาสดกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน มันจึงสร้างความแปลกใหม่และความพึ่งพอใจให้กับเขาเป็นอย่างมาก เมื่อความสดใหม่ของเธอ บวกกับความคับแน่นของช่วงล่าง ยิ่งทำให้เขาเกิดความกระสันและต้องการตักตวงเอาความสาวจากเรือนกายของเธอให้มากที่สุด            

เมื่อเนื้อกระทบเนื้อ ความร้อนแรงก็เกิดขึ้นในเวลารวดเร็ว จังหวะกระแทกขึ้นลงของสะโพกได้ส่งให้ท่อนเอ็นพรวดเข้าไปจนมิดลำอีกครั้ง