Todos los capítulos de The Cold Billionaire's Forbidden Maid: Capítulo 101 - Capítulo 110

Tatlong buwan ang lumipas mula nang mahulog si Agnes sa hagdan at tuluyang mawalan ng malay. Tatlong buwan na ring araw-araw na binabantayan ni Nica ang ina sa ospital—minsan mag-isa, minsan kasama ang amang si Gerald, at madalas ay kasama si Rafael, ang fiancé niya. Lahat sila, araw-araw naghihintay ng kahit anong senyales ng paggising.Umaga iyon, tahimik ang kwarto. Naroon si Nica, nakaupo sa tabi ng kama ng ina habang pinupunasan ng basang bimpo ang kamay nito. Halos hindi na siya umuuwi. May mga pagkakataong dito na siya natutulog sa upuang bakal na nilagyan niya ng maliit na unan.“Mom, please gising ka na,” mahina niyang sabi habang pinisil ang kamay ng ina. “Ang tagal mo nang tulog. Miss ka na namin ni Daddy. Gusto ka na naming makita na nakangiti ulit.”Walang tugon. Kagaya ng dati. Pero ilang segundo pa lang ang lumipas, napansin ni Nica na parang kumislot ang mga daliri ni Agnes. Napasinghap siya.“Mommy?” tawag niya ulit, halos hindi makapaniwala. “Mommy, naririnig mo ba a

Katatapos lang ni Camilla mag-ayos ng suot niya nang marinig niya si Bernard na may kausap sa telepono. Nakaupo ito sa gilid ng kama, walang saplot pang-itaas, hawak ang cellphone habang seryosong nakikinig.“What? Are you sure?” malakas na sabi ni Bernard, halatang nabigla. “Kailan pa?”Napalapit si Camilla, kumakabog ang dibdib. “Anong nangyari, Bernard?” tanong niya, pilit pinapakalma ang sarili.Pagkababa ng tawag, mariin siyang napamura. “Damn it. Gising na si Agnes Luceros.”Nanlaki ang mga mata ni Camilla. “What?! Hindi ‘yan posible! Sabi mo, ilang buwan pa bago siya magising!”“Hindi ko rin alam,” sagot ni Bernard, tumayo ito at kinuha ang polo niya. “Pero sigurado ako sa sinabi ng tauhan ko. Nagising na siya kaninang umaga. Alam mo ang ibig sabihin niyan, Camilla.”Natigilan si Camilla. Napalunok siya habang napasandal sa kama, tila nanghihina. “Hindi pwede ‘to… Bernard, hindi pwede. Alam niya… alam niyang ako ang nagtulak sa kaniya.”Tiningnan siya ni Bernard, malamig ang mg

Katatapos lang ni Rafael ang meeting para sa bagong proyekto ng Watson Group nang simulan niya agad ang pag-check ng cellphone. Paulit-ulit niyang tinap ang screen pero walang sumagot. Tatlong missed calls na mula sa number ni Nica. Tila hindi inaasahan ang kawalan ng tugon; ang dati namang mabilis tumugon na fiancée ay hindi nagpapa-signal ngayon.Nagmadali siyang umalis ng opisina at dumiretso sa ospital. Habang papasok sa lobby, nakasalubong niya ang ina — si Vivian Watson — na may kaunting ngiti at mukhang pilit na nagpapakumbaba. Alam ni Rafael ang malamig na relasyon nila ni Vivian simula pa noong pinili niyang makasama si Nica, kaya nagtaka siya sa hindi pangkaraniwang pagbati ng ina.“Raf,” bati ni Vivian, mahinahon pero may halong pag-aalinlangan, “kumusta naman ang meeting mo? Napakaganda raw ng prospects.”“Okay po, Mom,” sagot ni Rafael habang pilit pinipigilan ang kaba sa dibdib niya. “Importanteng meeting lang. Ano pong balita sa bahay? Kumusta na kayo?”Ngumiti si Vivia

Paulit-ulit na napamura si Rafael habang nakaupo sa maliit na conference room sa Watson residence. Bukod sa galit, ramdam niya ang takot — hindi lang para kay Nica kundi para sa buong pamilya. Lumipas ang ilang minuto at wala pa ring trace sa numero na tumawag kay Agnes. Pati ang operator ng telepono ay hindi ma-trace ang origin ng tawag; burner sim, masked call—lahat ng sinubukan nila ay dead end.“Fuck!” sigaw ni Rafael, at nagtaas pa ng boses nang tumunog ang telepono at walang ibang pumipigil sa kanya. “Three hours. Three hours! Anong klaseng tao ang gagawa ng ganito?”“Nagpa-file na kami ng missing person report,” sagot ng isang aide, nagta-type sa laptop habang nagpapakita ng log. “Pero ang bumihag, sabi sa kanila at pinagsabihan sila — na kung magpaapulis kayo, papatayin nila si Nica. Hindi lang ‘yan, may threat pa na kung magsalita si Agnes na si Camilla ang nagtulak, papatayin din nila si Nica.”Humigpit ang hawak ni Rafael sa telepono. “So basically, napilit nilang manahimik

Pinalibutan ng mga pulis ang safe house ni Bernard. Umaalingawngaw sa paligid ang tunog ng mga putok at sigawan ng mga tauhan. Makikita ang mga pulis na sumusugod, at si Rafael mismo ang nag-uutos sa mga kasamahan niya. May tama na siya ng bala sa balikat at binti, pero matindi pa rin ang determinasyon sa mukha niyang mailigtas si Nica.“Sir, kailangan n’yo nang umatras! You’re wounded!” sigaw ng isa sa mga pulis na kasama niya.Umiling si Rafael, hinihingal siya pero nanatili pa ring matatag. “No! Hindi ako aalis hangga’t hindi ko nakikita si Nica! Naririnig n’yo ba ako? Buhay siya ro’n—at ako ang magliligtas sa kaniya!”Napamura siya nang biglang may sunod-sunod na putok ng baril. Agad siyang sumilong sa isang nakataob na mesa at binunot ang baril. “Damn it!” bulong niya. “Nasaan ka, Nica…”Nang sumilip siya muli, nakita niya sa hindi kalayuan ang isa sa mga tauhan ni Bernard na mabilis na tumatakbo papunta sa likod ng bahay. Sinundan niya ito, kahit ramdam niya ang kirot ng sugat