All Chapters of Hiding My Sons From My Heartless Husband : Chapter 91 - Chapter 100

NEW ENEMY UNLOCK Nang magising ako, nakita ko sila Mommy at Daddy na nasa sala, nakaupo sa sofa habang nilalaro si Kio. "Mom, Dad," tawag ko sa kanila―agad naman silang lumingon sa akin. "Bat gising pa po kayo?" Tanong ko at inabot sa maid ang dala kong gamit. "Son," tawag sakin ni Mommy. May nakita naman akong isang folder sa gilid nila kaya naman kinakabahan akong lumapit sa kanila. "Mom," kinakabahang panimula ko at umupo sa harap nila. "Pinapabigay sayo ni Jason yan. Pagkaalis mo kaninang umaga dumating iyan, but don't worry, hindi namin tinignan ang laman niyan dahil yun ang sabi ni Jason," ika ni Mommy kaya agad-agad kong kinuha ang folder at binuksan ito. Nakaipit doon ang resulta ng DNA test. 0.00% 0.00% 0.00% 0.00% 99.9% Positive Napangiti na lang ako ng makita ang resulta. Anak ko nga talaga siya. "Mom, tulog na po tayo," nakangiti kong saad, parang alam na nila ang resulta, base sa reaksyon ko. "Sige, let's sleep―kakausapin pa kita buka

HIRAYA Things feel surreal and unrealistic right now. Hindi parin ako makapaniwala na nasa harap ko lang ngayon ang taong matagal ko nang hinahanap. I slowly walk towards her and try to reach her face. "B-baby, it's really you―" pero bago ko pa man siya mahawakan ay isang mabilis na sasakyan ang dumiretso sa harap namin. Before I could realize what happened, I just saw Hiraya's unconscious body after being hit by a car. "Hiraya!" gulat na tawag ko sa kanya at dali-daling tumakbo papunta sa gawi niya. "Oh god, please stay awake!" She just kept vomiting while trying to speak with me. Pinipilit niyang ibuka ang bibig niya na para bang may gusto siyang sabihin pero ni isang salita ay walang lumabas. "Call a goddamn ambulance!" utos ko sa mga guard ng makalapit sila sa gawi namin. Inilibot ko ang paningin ko para hanapin kung saan nanggaling ang sasakyan na sumagasa sa kanya. Pag lingon ko mula sa gilid, hindi kalayuan saamin ay may nakita akong lalaking nakatayo sa gilid at

DAUGHTER Tulala lang akong nakatitig sa batang nakaupo sa harap ko. Ganitong ganito yung naramdaman ko nung una kong nakilala si Kio. And it's happening again! Right now! "Oh god, Khairro, sabihin mo nga sakin kung ilang babae ang nabuntis mo. Hindi natin alam baka hindi lang si Kio at ang batang ito ang anak mo. What if there's still more?!" Mom asks while massaging her temple. Para bang mas namomoblema pa siya kaysa sakin. "I swear to god, I have no idea. Hindi ko pa nga alam kung sino ang ina ni Kio, and yet there's another one," saad ko at napahilamos na lang ng mukha. Sa dinami-daming iniisip ko, talagang nagkasabay-sabay pa ngayon. Pano ko nanaman sasabihin ito kay Hiraya? "Gosh, Khairro! You better find your child's mother after your problems with Cargo―this is unacceptable. Hindi naman pwedeng hayaan na lang natin na ganito," ika niya at nag walk-out. "My, my...pagpasensyahan mo na ang mommy mo, you know she's just concerned about you and about our...grandchild," saad

LAST WISHI tried to chase them, but they still got away with Hiraya and the kids. I'm so pissed off at myself. Because once again I failed to protect my family."Heads up, Khai. Mamaya mo na isipin yang iniisip mo. Ang importante ngayon ay malocate natin ang location nila," saad ni Jason sa tabi ko habang busy sa pagkalikot sa laptop niya."They flew to France using a private plane—they're probably in midair right now. I'll call Leo to prepare his private plane, so you should get ready."Wala naman akong nagawa kung hindi sundin ang sinabi niya. Jason is right. This isn't the right time to be dramatic. Hiraya and my kids need me. If I'm going to let myself down, it means I'm letting them down too.Hindi na kami nag sayang ng oras at agad na pumunta sa airport na pagmamayari ni Leo. It's currently 3PM, and estimated ni Jason, ay magla-land ang eleprano ng 7PM sa France, habang ang eleprano naman nila cargo ay 5PM."They already landed in France―we just need to track kung saan sila pup

A FATHER Tulala akong nakatingin sa dingding habang nakahiga sa kama. I was trying to remember everything after what that woman said.I know something isn't up―I feel like she's not saying everything to me."Papa!" rinig kong tawag sakin ni Navia ng makapasok siya sa loob ng kwarto ko. Pilit naman akong ngumiti sa kanya. "I just sneak here! Mama doesn't know I'm here," saad niya at sumampa sa kama.Umupo naman ako mula sa pagkakahiga at hinarap siya. "What are you doing here, hmm?" I gently ask her."Nothing much, just visiting you," nakangiti niyang sagot. Hindi ko naman mapigilang titigan siya. I was trying to find if there's a resemblance between us. But I can't find anything―she looks more like her mother."Where's your mom?" "Hmm, she's outside working—she doesn't know I'm here. So please, Papa, don't tell Mama I came to visit you—she will get mad once she finds out," malungkot niyang saad. I can't help but think, why is Navia's mother being so controlling to her when it comes