Todos los capítulos de Hiding My Sons From My Heartless Husband : Capítulo 81 - Capítulo 90

SCANDALOUS Matapos ang pangyayaring iyon ay hindi ko na nagawang magpakita pa kay Keizer. Ang alam ko na lang ay nakarating na kami sa Nueva Ecija para sa gagawin naming medical mission. "Doc, may bisita ka sa labas," tawag ni Doc Mejia. Agad naman akong tumayo at pinasalamatan ko siya. Paglabas ko ng tent na pinagtutuluyan namin ay nagulat ako nang si Khairro ang nakita ko. Agad siyang lumapit sa gawi ko at sinalubong ako ng yakap. "I miss you," bulong niya sa tenga ko at hinalikan ako sa pisngi. "Namiss din kita," saad ko at niyakap siya pabalik. "Wala ka bang trabaho? Ang layo naman ng byahe mo para lang mapuntahan ako." "I took a day off just to visit you. I also have an upcoming mission next month―baka pag-alis ko pauwi ka palang." Rinig ko ang pagkadismaya sa boses niya kaya naman mahigpit ko siyang niyakap. "Then, I'll be the one visiting you," pangaalo ko sa kanya. Nag-stay lang si Khairro lang ilang oras at byumahe na rin agad siya pabalik ng Maynila

FAREWELL NANG maghapon ay nagpaalam ng umuwi ang kapatid ni Khairro, habang ang magulang niya ay nasa loob na ng bahay, kaya naman kaming dalawa na lang natira sa backyard. "Khai, can I ask you something?" tanong ko sa kanya. "What is it?" "Hmm, I saw something in your room kasi eh—it's the job application? In Minnesota sa Mayo Clinic. Don't you think it's a waste kung hindi mo tatanggapin yung work kung na tanggap ka naman?" mahabang tanong ko sa kanya. Na pahinto naman siya sa ginagawa niya. "I don't think it's a waste―marami pa naman akong nakukuhang good opportunity here, ayos na sakin yon," saad niya at muling bumalik sa ginagawa. "But Tita said it's your dream job in Minnesota, sayang naman kung hindi mo tatanggapin diba? Lalo na open pa rin yung job application sayo," pangungumbinsi ko sa kanya. I'm not convincing him because I want him to leave―I am convincing him because I don't want him to regret something in life just because of me. His mother said it

SURPRISE Khairro said in a few days he is flying to Minnesota. Gusto ko siyang kausapin bago siya tuluyang umalis. I want to fix things between us. Napagdesisyonan kong puntahan siya sa bahay ng mga magulang niya―he's probably staying there dahil umalis na siya sa bahay nila. 10AM nang makarating ako sa bahay nila, ang pinagtaka ko lang ay mukhang walang tao sa loob. Maya-maya pa ay may lumabas na bodyguard sa gate kaya naman dali-dali akong lumapit dito. "Ah? Ma'am Hiraya? Ano pong ginagawa niyo dito?" tanong niya ng makalapit ako sa gawi niya. "Bibisitahin ko lang si Khairro, kuya, andyan po ba siya?" tanong ko na ipinagtaka niya. "Ma'am, hindi niya po ba alam? Ngayon po ang alis ni Sir," saad niya na ikinahito ko. 'What? Why didn't he tell me? ' "Kaninang 8am papo sila umalis nila madam dahil mga 11am ho ata ang flight ni sir," saad niya. Ramdam ko naman ang panghihina ng katawan ko. 'No way he leaves without telling me?! ' "Ma'am, ayos lang po ba kayo?"

DAY 1 TO BE A DAD "KHAIRRO WAKE UP!!" Nagising na lang ako sa lakas ng boses ni Mom sa labas. 'Damn it! My eyes hurt so bad, fuck! ' Tamad akong tumayo mula sa pagkakahiga at naglakad papuntang pinto. "Khairro, wake up! We are going to get late!" sigaw niya mula sa labas. "Wait! I'm coming! Tsk!" inis kong sigaw pabalik at binuksan ang pinto. "What are you yelling at Mom? It's 6am in the morning!" "Did you forget that I and your dad are leaving? You need to take care of Kio while we're gone!" inis niyang saad at inabot sakin ang isang bata. "What the! Who the heck is this kid? And why the hell do I need to take care of this while you're gone?!" gulat na tanong ko sa kanya, bigla namang umiyak ang bata mula sa bisig ko na nagpataranta sa akin. Muntikan ko na itong mabitawan, buti na lang ay nahawakan siya ni Mom. "Are you drunk or what? This is your son! Have you forgotten what happened last night?!" sigaw niya. Bigla namang nag-flashback sa isip ko ang nang

FIRST ENCOUNTER Tanghaling tapat at nandidito ako sa bar, nakatambay mag-isa. Today is weekend, dati kahit mga ganitong araw ay nasa hospital ako para mag trabaho, but now, I just want to relax to ease my mind. Masyadong maraming nangyari sa buhay ko sa mga nakalipas na araw―parang hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala. "One shot of margarita please." saad ko bartender, nagsimula namang maghalo ito ng alak at inabot sakin ang isang shot glass. "Excuse me, Sir," tawag ng kung sino mula sa likod ko, nang lingunin ko iyon ay isang babaeng nakasuot ng mascara ang nakita ko, tanging ang mga mata at labi niya lang ang nakikita ko. Parang nagulat pa siya nang lingunin ko siya dahil nanatili lang siyang nakatulala mula sa kinatatayuan niya. "Yes?" agaw ko sa atenyon niya, para naman siyang na balik sa realidad ng tawagin ko siya. "P-pinapabigay po sa inyo mula sa table 3," saad niya at inalagay sa harap ko ang isang glass ng alak, napalingon naman ako sa table na tinur