All Chapters of Hiding My Sons From My Heartless Husband : Chapter 11 - Chapter 20

Keizer POVI woke up to an empty bed. Sarie wasn't besides me. So I went ahead and showered, since it was weekend.When I came down to the lobby, she wasn't there either. I went to the kitchen, but she wasn't there either. I was about to leave the kitchen when I heard sobs coming from the bathroom. I stopped and listened."Pakiramdam ko nga *HIK pampalipas o-oras niya na lang ako. Tuwing uuwi siya ng lasing ganon lagi ang nangyayari *HIK Pakiramdam ko binababoy ako ng sarili kong asawa. Hindi ko na kaya Kisha *HIK sobrang sakit na." She was sobbing to whoever she was talking to on the phone."Gusto ko siyang makausap pero lagi siyang walang oras *HIK. Gusto kong magpaliwanag sa kanya. Gusto kong sabihin sa kanya kung bakit hindi ako nagpakita ng halos isang taon! *HIK." She was crying, her voice strained with pain. "K-kasi hanggang ngayon nasasaktan pa rin ako. P-pag nakikita ko s-siya, bumabalik lahat ang sakit na nararamdaman ko. Sakit nung m-mamatay ang anak namin na siya ang dahi

Sarie POVNang natapos ang party ay agad akong umalis. Napatingin ako ng oras sa relo ko ng mapansing sobrang dilim na sa labas. Jusko! alas nueve na!"Bat parang nag mamadali ka?" Biglang sulpot ni Keizer."M-may pupuntahan ako. Yung k-kaibigan ko may usapan kaming magkikita." Utal kong sagot sa kanya sa sobrang kaba dahil hindi ko naman talaga kikitain ang kaibigan ko."Pero gabi na itext mo na lang siya aalis patayo bukas." Seryong saad niya, napakagat na lang ako ng labi dahil hindi pwede hindi ako makaalis ngayong gabi!"Saglit lang to mga isang oras lang sige bye bye na." Humalik ako sa pisnge niya at sumakay sa sasakyan ko. Habang palabas ako ng parking nakita ko pa si Hiraya sa isang sulok pero mukang hindi niya ko nakita na naka tingin sa kanya. Pinabayaan ko na lang siya alam ko namang mag uusap silang dalawa.Pagdating ko sa apartment ko agad akong bumaba at pumasok sa loob at nakita ko sila manang nasa kusina. Nakapatong si Keefer sa lamesa habang si manang hawak ang dalaw

Sarie POV Pagod kaming pumasok sa kwarto namin. Agad na nahiga si Keezer sa kama kaya tumabi ako sa kanya. "May masakit ba sayo?" Tanong niya. "Yung paa ko masakit," sagot ko. Umupo naman siya pag kakahiga niya at minasahe ang paa ko. "Still hurts?" Tanong niya habang pinipisil ang hita ko. "Hmm hmm," sagot ko sa kanya habang tumatango. Arte. Hindi ko papigilang mapadaing bawat pisa niya sa hita ko pano ba naman ay iba ang nararamdaman ko. "H-hoy, ano yan?" Inis na tanong ko nang paghiwalayin niya ang hita ko. "Honeymoon to, babe, ano pa nga ba?" Sagot niya at pumagitna sa pagitan ko. Babe? Baby? Ano sunod? Honey? Sweetheart. Tss, ang dami kasing babae e. "Bukas na lang masakit katawan ko." Nagpa-cute pa ako sa kanya dahil hindi ko talaga kaya ngayong gabi, sobrang sakit ng balakang ko. "Okay bukas! Basta dito tayo magdamag." Walang alinlangan siyang pumayag kaya naman napangiti ako at sinuklian ko na lang siya ng halik. "Magdamag talaga? Papatayin mo ba talaga ako?" "Hah

Sarie POVAlas dyes na ng gabi ngunit hindi pa rin umuuwi si Keizer. Ilang araw na rin ang lumipas nang mangyari ang insidenteng iyon, at mula noon ay wala man lang akong naririnig na balita mula kay Keizer.Kahit na gusto ko siyang puntahan sa hospital at kausapin para magpaliwanag, alam kong mainit pa rin ang ulo niya sa akin, kaya napagdesisyonan ko na lang na pahapuin muna ang init ng ulo niya dahil alam kong uuwi at uuwi pa rin naman siya."Ano kaba hija! Nalusaw na yang ice cream, ano bang ginagawa mo?" Biglang sulpot ni manang, bigla naman akong napalingon sa kinakain ko."Hindi ko rin alam, manang, basta na iinis ako.""Hintayin mo na lang ang asawa mo paniguro akong pauwi nayon." Hindi ko alam, parang mas lalo lang akong nainis.Maya-maya ay narinig kong nagbukas-sara ang pinto kaya naman dali-dali akong lumabas ng kusina."Keizer." Agad akong lumapit sa kanya at niyakap siya. Pero agad niyang tinanggal ang pagkakayakap ko."K-Keizer," naluluha kong tawag sa kanya."Look, Asa

Sarie POV Ngayon ko lang naramdaman ang panlalamig ng palad ko pagkatapos kong makitang hindi nga nag send kay Keizer ang message ko bago ako umalis ng bahay, ang panalangin ko lang talaga ay wag syang umuwi dahil malilintikan talaga ako pag naabutan niyang wala ako sa bahay. Nagpaalam na lang agad ako kayla Eren at Kisha na kaylangan kong umalis dahil may emergency sa bahay, Omuo na lamang ang dalawa at hinayaan nakong umalis. Alas otso nang gabing makarating ako sa tapat nang bahay namin, huminga muna ako ng malalim dahil sa sobrang pagod ko kakatakbo. Mabilis na kumilos ang mga paa ko para pumasok sa loob ng bahay namin, nananalangin na sana wala si Keizer, ngunit pagpasok na pagpasok ko palang sa tahanan namin, siya agad ang sumalubong sakin. "K-keizer, nasasaktan ako." Hirap kong sabi rito. Takot akong tumingin sa galit niyang mga mata. Mukhang kanina pa siya nakauwi, at kamalas-malasan lang dahil minuto siyang nauna sa akin. Dahil dito, nalaman niya na umalis ako ng bahay