All Chapters of The Hidden Castiglione Heirs: Chapter 41 - Chapter 50

Sarie POV Kinabahan ako habang papalapit ang sasakyan namin sa isang maliit na bahay. Halo-halo ang nararamdaman ko. Excitement, kaba, at kaunting takot. Ito na… ang bahay. Ang tahanan ko. Imbes na sa bahay nila Keizer pumunta, sa bahay namin kami dumiretso, kung nasaan ang mga magulang ko. Pagkaparada ni Keizer ng sasakyan, sila agad ang nakita ko—ang mga magulang ko—nakatayo sa beranda. Kita ko ang pagkasabik sa kanilang mga mata na makita kami. Parang may kung anong gumuhit sa puso ko. Bago pa man tuluyang ma-off ni Keizer ang makina, nakawala na ako sa seatbelt ko at tumakbo palabas ng sasakyan. Sina Keefer at Kheimer ay sumunod sa akin. "Mama!" sigaw ni Keefer, at tumakbo papunta sa kanila. Si Kheimer naman ay tumatawa habang buhat-buhat na siya ni Mama. Niyakap ako nang mahigpit ni Mama. Sumunod si Papa, ang mga mata'y nanlalabo. "Ang aking Sarie," bulong niya, puno ng emosyon ang boses. "Mama, Papa," ang nasabi ko lang, habang ang mga luha'y umaagos na sa pisngi k

8 YEARS AGO Keizer POV 'DAMN THAT WOMAN! ' I angrily throw the glass of champagne I'm holding. The madness that I've been keeping since earlier finally bursts. 3 years of a fucking relationship! I let her hide our relationship from everyone, especially her parents, and then suddenly I'm going to discover that she's fucking engaged with that stupid pharmacy boy! I knew it! I should have trusted my own gut. She's been void to me for a very long time, and I ignored all of that because I trusted her and I loved her! But look what she did! She let her parents put her in engagement with some random boy! She couldn't even fight for me to her parents, while I was ready to let go of everything just to be with her. "Damn you, Hiraya!" I throw another glass of champagne. I almost break everything I have in my house, but I don't give a shit about that. All I want is to bring out all the anger I feel for that woman. The hatred I felt for women started to grow. Why did I never learn my ow

SPECIAL CHAPTER OF KEEFER Sarie POV "Mommy, where are you pupunta?" tanong ni Amara, curious na curious habang pinapanood akong magbihis. Simpleng damit lang ang suot ko, pero mas inayos ko ang sarili ko kaysa sa karaniwan. Kinakabahan ako. Matagal na rin kasi akong hindi nakakapunta kay Keefer. "Pupunta ako sa bahay ng kuya mo," sagot ko, pilit na inilalabas ang boses ko na magaan, kahit na may kakaibang bigat ang nararamdaman ko sa tiyan. "Talaga? Bibisita ka kay Kuya Keefer?" tanong ulit niya, at lumiwanag ang mukha. "Um-hmm," pagsang-ayon ko, ngumiti ng bahagya. Ang totoo, hindi ko alam kung ano ang aasahan ko. "Gusto ko pong sumama, Mommy," pagpupumilit niya, at nag-pout. "Sigurado ka?" tanong ko, kahit na sa loob-loob ko’y natutuwa ako na gusto niyang sumama. Mas hindi awkward kung kasama ko si Amara. "Opo! Miss ko na po si Kuya Keefer," sabi niya, at hinawakan ang kamay ko. Hindi ko na siya pinagbihis; pupunta lang naman kami sa bahay ni Keefer. Ilang minuto l

AFTER LIFE Sarie POV Pero nagkamali ako, limang araw ang lumipas, pero walang Keizer at Khairro na bumalik. Sinubukan naming humingi ng tulong sa mga pulis pero pinigilan nila kami. Masyado daw delikado, lalo na ay mga bata ang biktima, baka kung ano pa daw ang mangyari. Nandito pa rin kami sa resort nag-stay dahil delikadong lumabas lalo na wala sila Keizer. "S-sarie," rinig kong tawag ni Hiraya sakin. Kita ko kung paano siya nangayayat sa mga araw na nakalipas. Halatang walang maayos na tulog ito. "Hiraya? May kaylangan ka ba? Kumain kana ba?" nag aalala kong tanong sa kanya. "No, I'm fine. How about you? How are you doing? Don't stress yourself, okay? Alam mo namang masama yan kay baby," saad niya kaya naman napatingin ako sa malaking umbok ng tyan ko. Sa mga nakalipas na araw ay lagi na lang sumisipa ang tyan ko. Siguro ay hinahanap-hanap niya ang daddy niya. "O-oh my gad! Asarie! Your water broke!" gulat na sigaw ni Hiraya. "N-no, this can't be happening

3 YEARS AGO-THE PAST(A/N:But if you're going to convert this story with story side one, it also happened 8 years ago, but since this is story side 2, we're going to put it 3 years before the prologue. ) Hindi ko mapigilan ang pagpatak ng mga luha ko habang hawak-hawak ang kanan kong pisnge matapos kong makatanggap ng malakas na sampal mula sa aking ama. Galit na galit si Daddy sakin matapos niyang malaman kung sino ang karelasyon ko ngayon. Sa sobrang galit niya ay para bang gusto niya na akong tabuyin bilang anak niya. "I'm telling you, Hiraya, pag hindi mo hiniwalayan ang lalaking iyan, magkalimutan na lang tayong dalawa at lumayas kana dito sa pamamahay ko!" Pagbabanta niya sakin. Hindi ako makasagot sa kanya dahil ramdam ko ang pamamanhid ng buong katawan ko. Hindi ko rin mapigilan ang pag-iyak dahil sa mga salitang naririnig ko sa aking ama. "Dad, please don't do this to Ate," pigil sa kanya ng nakababata kong kapatid. Pero mukhang walang balak magpaawat si Daddy.