All Chapters of ภรรยาเก่าท่านแม่ทัพ: Chapter 11 - Chapter 20

หลินซูซานเดินออกจากร้านค้าของครอบครัวกับสาวใช้มุ่งหน้าไปที่เหลาอาหารตั้งอยู่ไม่ไกลกันมากเพราะว่าแถวนี้คือแหล่งการค้าของเมืองหลวงนั้นเอง ผู้คนจึงคึกคักเดินหาซื้อของกันมากมายตามแหล่งการค้าเดินมาไม่ถึงเค่อก็มาถึงหน้าเหลาอาหารที่นางมากินประจำ ลูกค้าก็เดินเข้าเหลาเรื่อยๆหลินซูซานเดินเข้าไปก็เจอกับคุนหนูเจียงอวี่หร่านที่มากับเพื่อนคุณหนูทั้งหลาย นางจำหน้าได้ทุกคนที่พากันด่าว่านางไร้ยางอายวางยาคู่หมั้นของตัวเองที่โรงเตี๊ยมเมื่อคืนวันก่อนด้านแม่ทัพหลินซูเฉินนั้นได้ออกเดินทางจากจวนมาที่จวนของแม่ทัพจางอี้เทียนคู่หมั้นของน้องสาวของตัวเองแต่คลาดกันกับแม่ทัพจางอี้เทียนที่ต้องรีบออกไปทำภาระกิจที่ฮ้องเต้สั่งการด่วนเป็นความลับได้ออกเดินทางไปแล้วมีเพียงพ่อบ้านที่ดูแลจวนแม่ทัพหลินจึงฝากจดหมายหมั้นหมายคืนท่านแม่ทัพจางอี้เทียนถ้าเขากลับมาถึงเมืองหลวงอีกครั้ง จากนั้นจึงเดินทางไปที่หอส่งข่าวที่ให้ช่วยสืบหาคนวางยาน้องสาวและคนที่ออกมาใส่ร้ายน้องสาวจนดังไปทั้งเมืองหลวงในตอนนี้ และแม่ทัพหลินซูเฉินส่งจดหมายไปหาคนของตัวเองที่เมืองชายแดนใต้ให้ไปซ่อมแซ่มบ้านของมารดาและขุดบ่อน้ำตามที่น้องสาวบอกให้ทำอะไรบ้างแม่ทัพ

วันเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนไปไวเหมือนโกหก สองแฝดของฟางอี้หลิงนั้นได้ห้าขวบแล้ว คอยสร้างเสียงหัวเราะกับรอยยิ้มให้คนในจวนกับสองตัวป่วนที่วิ่งไปทั้งแปลงนาด้านหลังจวนที่มารดาสร้างมาหกปี จนตอนนี้ออกดอกออกผลให้เก็บเกี่ยวอย่างไม่มีที่สิ้นสุดไม่กี่วันก่อนบิดากับพี่ชายได้จบศึกที่ยืดยื้อมานานหลายปี กลับไปเมืองหลวงครานี้จะกราบทูลรายงานกับองค์ฮ้องเต้ขอเกษียณตัวจากตำแหน่งแม่ทัพใหญ่ให้บุตรชายรับตำแหน่งแม่ทัพใหญ่แทน ขอออกมาเลี้ยงหลานกับลูกสาวที่เมืองจี้เป่ย ในทุกวันนางจะพาหลานๆเดินตรวจงงานทุกวันหลังจากที่ฝึกร่างกายให้แข็งแรงในตอนเช้าแล้วก็มีอาจารย์มาสอนที่จวนอีกที เพื่อเตรียมเข้าเรียนตอนหกขวบเต็มตอนที่ท่านพ่อเข้าไปเมืองหลวงฟางอี้หลิงฝากเสบียงไปให้ฮ้องเต้กับฮองเฮาสามรถม้า สร้างความดีใจให้ฮองเฮาที่ญาติผู้น้องยังคิดถึงส่งความห่วงใยมาให้ ส่วนเรื่องอดีตพระสวามีนั้นนางไม่เคยเอ่ยถามถึงเลยสักครั้งฝั่งชายแดนเหนือท่านอ๋องหยวนอวิ๋นฉีที่พึ่งจบศึกกับแคว้นเหลียวกำลังเดินทางกลับเมืองหลวง กองทัพใหญ่ของท่านอ๋องมาถึงประตูเมืองผู้คนต่างก็มาต้อนรับอย่างล้นหลวม ผ้าเช็ดหน้าของสาวน้อยสาวใหญ่ปลิวว่อนต่างก็ชื่นชมในความเก่งกา

หลังจากท่านแม่ทัพโจวหลี่เฉิงกลับไปไม่นาน เซี่ยเสี่ยวหลานก็ทำบัญชีงานของบิดาเสร็จจึงเดินออกมาจากห้องหนังสือของบิดาและเห็นหลังอดีตสามีเดินออกนอกจวนไป เธอจึงเดินไปหาบิดาที่ห้องโถงและมองดูหีบสมบัตินับร้อยหีบตาลุกวาวเลยทีเดียว โฮะๆรวยแล้วเรา"ท่านพ่อนี้หรือคือของที่ท่านแม่ทัพให้มาชดเชยให้ลูกหลังหย่า" รวมกันได้ตั้งร้อยห้าสิบหีบเลยทีเดียวเอาไปต่อทุนดีกว่าเราไม่ต้องขอเงินท่านพ่อใช้แล้วเราอิอิ เซี่ยเสี่ยวหลานหัวเราะหึๆอย่างมีความสุขและทำใบหน้าที่ชั่วร้ายยิ่งนักในสายตาของบิดา"หลานเอ๋อร์ลูกต้องการเงินมากขนาดนั้นเลยหรือลูก ในคลังสมบัติของเราพ่อก็มีให้ลูกเยอะแยะ สินเดิมของแม่เจ้าใช้ทั้งชาตินี้ก็ไม่หมดหรอกลูก" นายท่านเซี่ยต้าเหิงส่ายหัวที่เห็นลูกสาวทำหน้าตาแวววาวที่ได้เห็นหีบสินสอดที่ท่านแม่ทัพส่งมาเพิ่มให้อีก"มันไม่เหมือนกันเจ้าค่ะท่านพ่อ" เซี่ยเสี่ยวหลานตอบ"เงินของท่านพ่อกับเงินของท่านแม่ต้องใช้จ่ายอย่างประหยัดเพราะลูกกลัวมันหมดเจ้าคะ แต่เงินของท่านแม่ทัพใช้ด้วยความสบายใจยังไงละเจ้าคะ เขาให้มามันก็ถูกต้องแล้วเจ้าค่ะท่านพ่อเรื่องอะไรจะให้เสียตัวเปล่าๆจริงไหม พี่ฟางพี่มู่ตาล" ก่อนจะหันไปถามสองส

จางอี้เทียนหลังจากมาทำภารกิจลับให้ฮ้องเต้ที่แคว้นตงได้หนึ่งเดือนแล้วเพราะต้องสืบหาข่าวที่ได้รับมาว่าทางแคว้นตงจะก่อสงครามนี้ จึงต้องให้แม่ทัพจางอี้เทียนที่พึ่งจะกลับมาจากการปราบชนเผ่ากบฏกลับมาถึงเมืองหลวงเพียงแค่ไม่กี่วัน ก็ทำให้ต้องเดินทางด่วนทั้งยังไม่ได้บอกใครว่าไปที่ไหนเพราะคือภารกิจลับนั้นเองแต่คนที่ส่งให้ไปสืบข่าวการวางยาก็ส่งส่งหมายมารายงานว่าเป็นคุณหนูเจียงอวี่หร่านกับเพื่อนของนางที่ซื้อตัวของเสี่ยวเอ้อร์วางยาในเหล้าที่พวกแม่ทัพสั่งมากินฉลองกันแม้แต่ของหลินซูซานเองก็โดนด้วยิ แต่เจาะจงให้แม่ทัพเพียงคนเดียวที่โดนวางยากับหลินซูซานเพราะต้องการให้แม่ทัพจางอี้เทียนเกลียดคู่หมั้นของตัวเองยิ่งกว่าเดิม และเรื่องที่พอแม่ทัพออกจากเมืองหลวงก็ปล่อยข่าวให้คุณหนูหลินซูซานเสียหายเพราะพวกนางจ้างคนไปปล่อยข่าวทุกที่ของตลาดแหล่งชุมชน แต่ไม่ได้ทำให้คุณหนูหลินซูซานอับอายในทุกวันคุณหนูกับมาที่ร้านค้าและรับซื้อของจากชาวบ้านมาขายในร้านของนางและไม่ได้สนใจข่าวลือนั้นเลยทั้งยังด่าคุณหนูเจียงอวี่หร่านจนวิ่งหนีไปพร้อมกับเพื่อนที่เหลาอาหารอีกจางอี้เทียนถึงกับยกยิ้มมุมปากที่นางปากกล้าไล่คนที่มาหาเรื่องนางช

ในเมืองจี่เป่ยที่ตอนนี้สองแฝดนั้นพาท่านตาเดินไปทั่วเมืองจนจะแทบทุกซอย ในมือนั้นถือของกินมากมายเดินยิ้มให้ชาวบ้านไปทั่ว วันหยุดที่ทั้งสองชอบเข้ามาทุกวันกับน้องสาวที่กินเก่งไม่ต่างกันจากพี่ชาย"พี่ใหญ่เจ้าคะข้าอยากกินอาหารที่เหลาแต่ตอนนี้ท้องของน้องเล็กอิ่มมากเลยเจ้าค่ะเพราะขนมที่ท่านตาซื้อให้ถ้าท่านแม่มาด้วยคงโดนดุแน่ๆเลยเจ้าคะพี่ใหญ่""น้องเล็กเหนื่อยหรือยังเอาไว้พวกเราเขาไปนั่งพักที่ร้านน้ำชาก็ได้ถ้ายังกินข้าวไม่ได้ แล้วค่อยกลับไปที่ร้านของท่านแม่"อดีตแม่ทัพฟางอี้หลุนมองหลานทั้งสองคนคุยกันแล้วก็ยิ้มด้วยความเอ็นดู ตั้งแต่มาที่บ้านเดิมของภรรยาไม่เคยมีวันไหนที่จะไม่ยิ้มที่ได้อยู่พร้อมหน้าลูกหลานที่ใส่ใจชายแก่อย่างเขาให้มีความสุขของปั้นปลายชีวิตส่วนบุตรชายพึ่งจะเดินทางกลับไปค่ายทหารไม่กี่วันเพราะได้มาส่งบิดาจึงรั้งอยู่ที่นี้กับน้องสาวและหลานๆจนไม่อยากจะกลับไปที่ค่ายอีก แต่ต้องทำเพราะมันคือหน้าที่ต้องปกป้องบ้านเมืองให้สงบสุข สองพ่อลูกที่รู้ว่าบุตรสาวที่เจอนั้นเก่งกาจขึ้นจากเมื่อก่อน เมื่อก่อนถูกเลี้ยงดูเหมือนหญิงสาวในห้องหอพอแต่งเข้าตำหนักท่านอ๋องหยวนอวิ๋นฉีจากคนที่เคยอ่อนหวานจิตใจดีกลา