ทุกคนที่รู้จักและสนับสนุนแม่ทัพโจวหลี่เฉิงก็เข้ามาทักทายพูดคุยกันตลอดเซี่ยเสี่ยวหลานก็ชิมอาหารในวังทุกอย่างด้วยความอร่อย อาหารในวังก็ต้องพิถีพิถันกันมากๆรสชาติก็อร่อยในแบบของยุคโบราณ แม่ทัพโจวหลี่เฉิงยังจำสายตาที่องค์รัชทายาทมองฮูหยินของตัวเองก็รู้สึกโกรธและหึงหวงจนอยากจะลากเอาฮูหยินของตัวเองจวนเลยทีเดียวแต่ตัวต้นเรื่องกับไม่ได้สนใจอะไรเลย ยังคงกินขนมน้ำชาด้วยความอร่อยเอาเถอะในเมื่อนางมีความสุขกับการกิน เขาก็แค่กันแมลงที่มันอยากมาดอมดมดอกไม้งาม ทั้งๆที่รู้ว่าดอกไม้ดอกนี้มีเจ้าของแล้วก็ตามยังส่งสายตาน่ารังเกียจมองฮูหยินของคนอื่นตาเยิ้มเลยหึกุนซือเจียงมองหน้าเพื่อนรักแล้วหัวเราะ"เจ้าจะใส่ใจทำไมในเมื่อเขาก็แค่มอง ต่างจากเจ้าที่ทั้งนอนกอดและมีลูกกับนางอีกทั้งสองคน" กุนซือเจียงเตือนสติแม่ทัพโจวสหายที่เห็นคนจ้องมองภรรยารักก็ทำหน้าบึ้งตึง"ก็ท่านไม่มีฮูหยินจะเข้าใจได้เช่นไรท่านกุนซือเจียงท่านก็เห็นสายตาที่เขามองฮูหยินของข้า" แม่ทัพโจวสบถอย่างหัวเสีย องค์ชายสองเรียกเซี่ยเสี่ยวหลานกับแม่ทัพโจวเข้าไปคุยกันหลังจากที่ฮ้องเต้และนางสนมและเชื่อพระวงศ์กลับไปหมดแล้ว ทั้งสี่คนจึงไปนั่งที่ศาลาริมสระบัว
Terakhir Diperbarui : 2025-06-13 Baca selengkapnya