Semua Bab เสน่ห์รักคุณแม่ลูกแฝด : Bab 101 - Bab 110

เมย์รู้สึกดีทุกครั้งที่มีลดา คุณตาคุณยายของลดา พวกเขาคอยให้กำลังใจและถือเป็นครอบครัวของเธอ และนี่เธอเพิ่งจะมีเขาเข้ามาในชีวิตเมื่อไม่กี่วันมานี่เอง เธอกลับรู้สึกดีเป็นพิเศษ มันทำให้หัวใจเธอชุ่มไปด้วยน้ำเย็นๆ ที่ทำเอาใจฟู และเธอก็พยายามเก็บอารมณ์ไม่ให้มันฟุ้งมาก แต่ก็อดที่ยิ้มให้กับเขาไม่ได้ คิระเห็นรอยยิ้มของหญิงสาวส่งมาให้เขา “ปะครับ เรากลับกันเถอะ” คิระหันไปมองที่เมย์ จากนั้นก็จับมือหญิงสาวพาเธอออกจากงานไป ฟีโอน่าได้แต่ยืนมอง ที่เห็นชายหนุ่มจับมือผู้หญิงคนนั้น คนที่เขาบอกว่าเป็นเพียงพนักงานบริษัท แต่การแสดงออก พร้อมปกป้องเจ้าหล่อน มันไม่ใช่ลูกน้องกับเจ้านายธรรมดาๆ อย่างแน่นอน เขารู้จักกับพ่อของเด็ก? เขาชอบเธอเหรอ? แต่เธอมีลูกแล้วนะ! หรือว่าพวกเขาเป็นเพื่อนกันหรือเปล่า? เขาจึงปกป้องเธอ และดูความสนิทสนมของพวกเขาสิ มันต้องมีอะไรแน่!!! ฟีโอน่าที่คิดไม่ตก เธอยังรักเขาและไม่อยากปล่อยเขา แต่ผู้ชายคนนี้หากบอกเลิก ก็คือเลิก และเขาจะไม่ให้ผู้หญิงตามตอแยเด็ดขาด ฟีโอน่ากลับเข้ามาในงานจัดแสดงที่บริษัทตนสังกัด พร้อมกับเพื่อร่วมงานคนอื่นๆ

“ค่ะ ดาก็มีแค่เรื่องนี้ล่ะคะ ดาพอจะมองออกว่าอาจารย์ลุกซ์ชอบยัยเมย์ ดาก็แอบเชียร์อาจารย์อยู่นะคะ แต่พอมาเป็นอย่างนี้ดาก็รู้สึกใจหายแทนอาจารย์อยู่ค่ะ เพราะอีกคนก็น้าเล็กของดาเอง และดาก็พอจะมองออกว่ายัยเมย์ก็รักน้าเล็กเช่นกัน” ลดาพูดไปมองหน้าผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าของเธอไป เธอรู้สึกสงสารเขาอยู่แต่ก็อย่างที่ว่า น้าชายของเธอก็สำคัญเช่นกัน “อือ ... ดาได้พูดคุยกับอาจารย์เรื่องเมย์และเห็นว่าอาจารย์ทำใจได้บ้างแล้ว ดาก็รู้สึกสบายใจขึ้นมากเลยค่ะ ตอนแรกแอบเป็นกังวลว่าอาจารย์จะเฮิร์ทมากแค่ไหน แต่ตอนนี้ดาสบายใจขึ้นแล้วล่ะค่ะ ... หากมีอะไรให้ดาช่วยก็บอกได้นะคะ ดาพร้อมช่วยอาจารย์เต็มที่เลย ถึงยังไง เราก็รู้จักกันมานาน แถมอาจารย์ยังเคยเป็นที่ปรึกษาภาคนิพนธ์ของดาด้วย” “ครับ ขอบคุณครับ ผมไม่เป็นไรแล้ว … หากพูดตามจริงก็รู้สึกเฮร์ทอยู่ครับ แต่พอมาฟังที่คุณดาเล่ามาวันนี้ ก็ดีขึ้นมากแล้วละครับ” ลุกซ์ที่ยิ้มรับกับความหวังดีของหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้า “ขอบคุณสำหรับการ์ดเชิญนะครับ” ลุกซ์มองดูการ์ดที่ลดายื่นมันให้เขา เขายิ้มให้กับตัวเอง และรู้สึกถึงคนที่เขาเป็นห่วงมาตลอด และเขาหวังว่าเธอจะมีคว

พนักงานบริษัทของคิระมีประมาณ 80 คนได้ แต่โต๊ะที่ถูกจัดเตรียมไว้ในงาน มีมากกว่าพนักงานของบริษัท โดยเฉพาะโต๊ะสำหรับแขกรับเชิญของลูกค้าบริษัทถูกจัดไว้ในโซนด้านหน้าทางฝั่งขวามือ โต๊ะเหล่านี้มีประมาณเกือบ 20 โต๊ะได้ แต่มี 3 โต๊ะเท่านั้นที่มีคนนั่ง และหนึ่งในโต๊ะนั้นก็มีโต๊ะของฟีโอน่า เพ็ญนีติ์และผู้จัดการของทั้งสองคนนั่งอยู่ด้วย หากมองว่าเป็นงานเลี้ยงปีใหม่ที่จัดอย่างใหญ่โตก็นับว่าเป็นไปได้งานหนึ่งที่เล่นเปิดห้องเลี้ยงพนักงานอย่างหรูทีเดียว เมื่อทั้งสองสาวเห็นเมย์ที่เข้ามาภายในงานต่างก็หันไปมอง เสียงซุบซิบของพนักงานเริ่มดังขึ้นเล็กน้อย ลดากวาดสายตามองไปรอบๆ ก็ไม่เห็นคนที่เธอเชิญมาเมื่อช่วงบ่าย “อือ ... เขาคงไม่มา” “ใครหรือดา?” เมย์ถามด้วยความสงสัยว่าลดาหมายถึงใคร “ไม่มีอะไรหรอก เข้าไปข้างในเถอะ แขกพากันมาเยอะแล้ว” ลดาไม่ตอบคำถามแต่กลับลากเพื่อนสาวให้ไปยังโต๊ะที่จัดรอพวกเธออยู่ “คุณเล็ก กับคุณแม่ล่ะ?” เมย์ถามหาคนที่เป็นพ่องานแม่งานของค่ำคืนนี้ “น้าเล็กอยู่ในงานนี้ล่ะ เดี๋ยวก็ออกมา” ลดาบอกเมย์ “อือ ... งานใหญ่เหมือนกันนะ พนักง

ฟีโอน่าก็ตกใจ เพ็ญนีติ์ที่นึกว่าฟีโอน่า น่าจะมีสิทธิ์ แต่ตอนนี้คงไม่ใช่ เธอมองไปที่เพื่อนรุ่นพี่ที่ทำงานในวงการเดียวกัน เพราะพวกเธอ 3 คน รวมทั้งเมย์ด้วยที่ไม่รู้ว่านี้คืองานแต่งงานของคิระ แต่คนอื่นๆ รู้กันหมดแล้ว แขกที่ทยอยกันเข้ามา เริ่มมีคนคุ้นหน้าคุ้นตาเมย์บ้างแล้ว “ดาพวกเขามาได้ยังไงกัน!!!?” เมย์ถามเพื่อนรัก เมื่อเห็นเพื่อร่วมห้องสมัยเรียนปริญญาตรีเดินเข้ามาภายในงาน “ยินดีด้วยนะ เมย์ ลดาด้วยนะ สมดังใจแล้วสินะ” กิ่งกาญ มีน และเวนิส กล่าวทักทายลดาและเมย์ เพื่อนสมัยเรียนที่พวกเธอสนิทด้วยมากในชั้นเรียน กล่าวคำที่ทำเอาเมย์งงไปกันใหญ่ เธอมองมาที่ลดา ที่ยิ้มไม่หุบ และมองไปที่เพื่อนๆ ของเธอที่นั่งจนเกือบเต็ม 3 โต๊ะได้ คนที่เข้ามามีทั้งเพื่อนของคิระ และคนรู้จักในแวดวงธุรกิจของบริษัท เมย์ที่นั่งตาค้างอยู่ที่โต๊ะ ทำเอาลดาอดที่จะขำไม่ได้ ลุกซ์ที่ไม่รู้ว่าจะขำหรือเสียใจให้กับตัวเองดี “ใจเย็นๆ กันครับทุกท่าน งานเลี้ยงฉลองปีใหม่ของทางเรายังไม่สิ้นสุดเพียงเท่านั้น แต่ยังมีการจัดเลี้ยงฉลองสมรสของประธานสุดหล่อคนปัจจุบันของบริษัทแลนด์เพาเวอร์พร็อพเพอร์

คิระยื่นไมค์ให้เมย์ เมย์ที่ยังตื่นเต้น ไม่รู้จะพูดอะไรดี เธออ้ำๆ อึ้งๆ “พูดถึงผมก็ได้ครับ” คิระกระซิบข้างหูของเธอ ทำเธอตื่นจากภวังค์ “เอ่อๆ ... คือ ดิฉันพฤษา มัตสึโมโตะ ดิฉันไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี ไม่ได้เตรียมอะไรมาเลยค่ะ สำหรับงานวันนี้ก็ไม่ได้คาดหวัง เพราะคุณเล็กเขาไม่ได้บอกอะไรเมย์เลย ... หากบอกว่าเราสองคนรู้จักกันได้ยังไง ... อือ ... เรื่องของเราสองเกิดขึ้นก่อนเด็กสองคนนี้จะเกิด หากนับก็ 11 ปีได้ มันเป็นเรื่องของโชคชะตาที่เล่นตลกกับคุณเล็กและเมย์ ทำให้เราทั้งสองพลาดที่อยู่ด้วยกัน ...” เมย์มองไปที่ใบหน้าของชายหนุ่มที่สูงกว่าเธอ เขามองเธอตอบ “เมย์รู้สึกขอบคุณเขาที่ตามหาเรา ตามหาเมย์และลูกๆ จนเจอ เมย์ต้องขอโทษเขาที่หนีเขาไปและไม่ติดต่อเขาเลยตลอดหลายปีที่ผ่านมา .. ถึงแม้ว่าเราทั้งสองจะไม่อยู่ด้วยกัน แต่เมย์ยังคิดถึงเขา และขอบคุณเขาที่มอบของขวัญที่ดีที่สุดมาให้กับเมย์ ... ลูกๆ ของเราถือเป็นของขวัญที่วิเศษที่สุด และ ... เขาที่ยืนอยู่ตรงนี้ ถือเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เมย์ได้รับ ... ขอบคุณเพื่อนรักของเมย์ ลดา หรือหลานสาวของเขา ขอบคุณลูกๆ ที่ทำให้เราทั้งสองได้กลับมาเจอก