All Chapters of บุรุษที่ข้าเล็งไว้ไม่ใช่ท่านหรอกพี่ชาย!: Chapter 21 - Chapter 30

          ‘ในเมื่อเจ้าเปลี่ยนแปลงตน ข้าก็จะเปลี่ยนแปลงตนเองเช่นกัน’ หากต่อจากนี้นางทำดีกับเขา เขาก็จะดีตอบแทนนางเช่นกัน แต่ทว่าหลังจากนั้นหยวนลี่หมิงกลับไม่มีโอกาสได้ทำเช่นนั้นเป็นปี เพราะหมิงเจียวซือหายหน้าไปตามที่บอกจริง ๆ                       นัยน์ตาเมล็ดซิ่งจ้องมองไปนอกโรงเตี๊ยมที่คลาคล่ำไปด้วยผู้คนซึ่งมารอต้อนรับคังอ๋องที่ไปรบกับชนเผ่าทะเลทรายและได้รับชัยชนะกลับมาและหากนางไม่ได้รับจดหมายทวงสัญญาเป็นการส่วนตัวนางก็คงไม่มาอยู่ที่นี่ในตอนนี้หรอก            ตอนนั้นที่นัดกันไปจิบน้ำชาที่โรงเตี๊ยมปินฉาน คังอ๋องคล้ายอยากให้คุณหนูในชนชั้นสูงทั้งหลายเห็นว่ามากับนาง แน่นอนว่าเย็นวันเดียวกันข่าวลือก็แพร่ไปอย่างรวดเร็วว่าคังอ๋องนั้นใกล้ชิดสนิทสนมกับบุตรสาวคหบดีผู้หนึ่ง แต่น่าเสียดายงานของนางยังไม่ทันได้เสร็จลุล่วง เขาก็ได้รับพระบัญชาจากฮ่องเต้ให้นำทัพหล

          “ขออภัยนะเจ้าคะที่ข้าเสียมารยาทเอ่ยแทรก แต่ตัวข้านั้นที่เป็นน้องสาวของพี่ใหญ่ ฟังจากคุณหนูฝูเล่า ท่านกับพี่ใหญ่ดูเหมือนจะมีวาสนาต่อกันนะเจ้าคะ” นางกล่าวพร้อมกับพยายามดึงรั้งชายอาภรณ์ของตนคืนมา แต่พี่ชายต่างมารดาที่เปลี่ยนเป็นคนเกเรตั้งแต่เมื่อใดไม่รู้ไม่ยอมปล่อยมือ ทั้งยังมองนางด้วยสายตาดุอีก            “คุณหนูรองหมิงช่างเป็นคนตรงไปตรงมา” คุณหนูตระกูลฝูกล่าวพลางก้มหน้าเล็กน้อยคล้ายเขินอาย            “เมื่อครู่ข้าเห็นเจ้ารีบกลับเรือนไม่ใช่หรือ จะรอช้าอยู่ไย รีบไปกันได้แล้ว” พี่ชายนิสัยแย่กล่าวพร้อมกับกระตุกชายอาภรณ์นางอย่างแรงคล้ายกับส่งสัญญาณให้นางพยักหน้าตอบรับ            “ยังเจ้าค่ะ นี่ก็ใกล้ยามอู่ (11.00-12.59) ข้าเริ่มรู้สึกหิวแล้วอยากจะหาอาหารเลิศรสกินก่อนแล้วค่อยกลับ”            “เช่นนั

                                                                                      6                                                                 สัมพันธ์ลึกซึ้งระหว่างพี่น้อง             ทันทีที่กลับถึงจวนหยวนลี่หมิงหรือที่ผู้อื่นเข้าใจว่าเขาคือคุณชายตระกูลหมิง หมิงเลี่ยงรุ่ยก็ลอบเข้าเรือนของน้องสาวนอกไส้ เนื่องจากช่วงหนึ่งปีที่ผ่านมาเขาลอบเข้ามาสังเกตนางอยู่บ่อยครั้ง เขาจึงหาตัวนางได้ไม่ยาก            ‘วันนี

          “พี่ใหญ่ ตั้งสติเถิดเจ้าค่ะ ข้าเป็นน้องสาวท่านนะ” นางพยายามส่งเสียงเรียกสติของเขา แต่บุรุษที่กำลังซุกไซ้อยู่บริเวณลำคอนางหาได้สนใจไม่ คล้ายกับยามนี้เขาไร้ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีแล้ว            อาภรณ์ของนางถูกถอดออกไปอย่างรวดเร็วพร้อมกับอาภรณ์ของเขา มือใหญ่ข้างที่ว่างเลื่อนลงไปเคล้นคลึงส่วนอวบอูมตรงกลางตัวก่อนจะจับเรียวขาของนางให้อ้าออก            “พี่ใหญ่ ท่านพยายามตั้งสติได้หรือไม่ ข้าเป็นน้องสาวท่านนะเจ้าคะ ต่อให้ท่านถูกวางยาปลุกกำหนัดมาท่านก็ไม่ควรทำเช่นนี้กับน้องสาวท่าน”            “เจ้าไม่ใช่น้องสาวข้า” สิ้นเสียงเขาก็ถูไถแท่งหยกของตนแล้วดันเข้าไปภายในส่วนลึกของดอกเหมย            เพราะไม่มีการเตรียมพร้อมใด ๆ หมิงเจียวซือจึงรู้สึกเหมือนส่วนนั้นของนางแทบจะฉีกออกจากกัน ความเจ็บปวดแล่นเข้ามาใน

                                                                                   7                                                                             ไม่รู้ไม่ชี้             ด้านหยวนลี่หมิงที่กว่าจะรู้สึกตัวก็เป็นเช้าวันต่อมา พอลืมตาตื่นขึ้นเขารู้สึกปวดหัวยิ่งนัก มือใหญ่ยกขึ้นกุมศีรษะตนมุมปากยกยิ้มเล็กน้อยเมื่อคิดถึงฝันหวานละมุนเมื่อคืน เขาไม่คิดว่าตนจะพึงใจสตรีผู้หนึ่งจนเก็บเอาไปฝันว่าได้ร่วมรักประสานเป็นหนึ่งเดียวกับนาง