Semua Bab บุรุษที่ข้าเล็งไว้ไม่ใช่ท่านหรอกพี่ชาย!: Bab 51 - Bab 60

ดูสิ! ตอบนางแต่สายตาจับจ้องที่หยวนลี่หมิง ช่างมารยาเสียจริง “หากไม่เป็นอันใดแล้ว ข้ากับพี่ใหญ่ต้องขอตัวก่อนนะเจ้าคะ” “ไปกันเถิดเจียวซือ” บุรุษที่มีใบหน้าเรียบเฉยกล่าว ก่อนจะเดินเข้ามาจับมือนางแล้วลากให้เดินออกมาด้วยกัน “เจ้าค่ะ ลานะเจ้าคะคุณหนูฝู” สิ้นเสียงกล่าว นางก็โดนดึงจากมาทันที สีหน้าของหยวนลี่หมิงยังคงราบเรียบแววตาฉายชัดถึงความเคร่งเครียดพลางครุ่นคิดว่าบุตรสาวอัครเสนาบดีต้องการบอกอันใดเขา หรือนี่จะเป็นเพียงการดึงรั้งความสนใจของเขา ‘หากอยากช่วยเหลือคหบดีหมิง อีกสองวันพบกันที่ศาลาร้างนอกเมือง’ มันคือข้อความในกระดาษซึ่งเขาซ่อนมันเอาไว้ในช่องลับตรงแขนอาภรณ์ “พี่ใหญ่ ท่านเป็นอันใดไปเจ้าคะ สีหน้าไม่ค่อยดีเลย” “ไม่มีอันใด พี่แค่ไม่ชอบใจสตรีผู้นั้น” “ท่านคงหมายถึงคุณหนูฝูที่พยายามจะเข้าหาท่านใช่หรือไม่เจ้าคะ” “อืม” ไม่รู้ว่าจดหมายนั่นหมายถึงอันใด ท่านน้าของเขาจะมีอันตรายจริงหรือไม่ แต่ที่เขาทราบคือเจตนาของสตรีผู้นั้นที่พยายามจะเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเขาให้ได้

           “คิดว่าฟ้องท่านพ่อท่านแม่แล้วข้าจะกินเต้าหู้เจ้าน้อยลงหรือ” เขายิ้มพลางจ้องมองนางด้วยแววตาพราวระยับ บ่งบอกถึงความหลงใหลมากล้น ตั้งแต่เมื่อใดกันนะที่เขาถูกสตรีผู้นี้ล่อลวง            อาจจะเป็นตั้งแต่ตอนนั้นที่นางเริ่มเปลี่ยนแปลงตนเอง ทำให้เขาสงสัยและจับตามองกระมัง ยิ่งจับตามองก็ไม่รู้ตัวว่าอยากจะละสายตาจากนางได้ พอนางทำน้ำแกงไก่มาให้ แล้วคังอ๋องเรียกไปสนทนาตามลำพัง เขาจึงมีโทสะพลั้งมือทำร้ายนาง            พอนางหายไปไม่โผล่หน้ามาให้เห็นเช่นที่บอกกล่าว กลับกลายเป็นเขาที่ไปลอบมองนางอยู่บ่อยครั้ง ยิ่งเพ่งพิศยิ่งพบเจอความปากร้ายแต่ใจดี แม้ภายนอกจะดูแข็งกระด้างพูดจาหวานหูเอาใจใครไม่เป็น แต่แท้จริงนางกลับใจอ่อนอยู่บ่อยครั้ง            ผ่านไปหนึ่งปีถึงได้พบนางยามที่นางไปต้อนรับทัพของคังอ๋อง ท่าทีของนางที่คล้ายผู้เฒ่าจันทราทำให้เขารู้สึกไม่พอใจยิ่งนัก ดังนั้

             “ขอรับ แต่ทำเช่นนี้คุณหนูรองอาจจะน้อยใจได้นะขอรับ” เพ่ยตงเสียงเบาในประโยคท้ายก่อนจะรีบเดินหนีไปในทันทีเมื่อเห็นสายตาดุแฝงไม่พอใจของคุณชาย                       ยามค่ำคืนเงาดำสายหนึ่งกระโดดไปมาในจวนหมิงก่อนจะเปิดหน้าต่างเข้าไปภายในห้องทำงานของนายท่านตระกูลหมิง เงาร่างสายนั้นเอากระดาษบางอย่างสอดไว้ใต้ในลิ้นชักขนาดไม่ใหญ่มากทางด้านซ้ายของโต๊ะ ก่อนจะพยายามค้นหาบางสิ่งบางอย่างอยู่ครู่ใหญ่เมื่อไม่เจอจึงกลับออกไปอย่างเงียบเชียบ            เมื่อเงาร่างสายนั้นจากไปทางหน้าต่าง เงาร่างอีกสายหนึ่งก็เข้าห้องทำงานของคหบดีหมิงทางประตู เขาพยายามรื้อค้นหาบางสิ่ง ก่อนจะพบเจอกระดาษบางอย่างที่ทำให้ความรู้สึกของเขาแตกสลาย มือใหญ่ที่กำเทียนส่องดูเนื้อความบนจดหมายสั่นเทา            ‘ข้

             “เจ้าก็ใช้มารยาหญิงสิ หากไม่ทำ ข้าจะเปลี่ยนสาวใช้” สิ้นเสียงของนาง สาวใช้คนสนิทรีบลงมือทันที            หลินถงทรุดตัวลงนั่งก่อนจะใช้สองแขนสองขากอดขาของบุรุษตัวใหญ่เอาไว้ ส่วนคุณหนูเช่นนางก็รีบก้าวเท้าเดินเข้าไปในเรือน            “เพ่ยตง ท่านให้ความร่วมมือกับข้าเถิดนะ ข้ายังอยากรับใช้คุณหนูต่อไป” กล่าวจบก็เงยหน้าส่งสายตาอ้อนวอนบุรุษที่ยืนอยู่            พลั่ก! หมิงเจียวซือผลักประตูให้เปิดออกอย่างแรง ทำให้คนที่คิดหนีไม่ทันกระโจนตัวออกทางหน้าต่าง            “ลี่หมิง ท่านจะหนีหน้าข้าไปถึงเมื่อใด”            “...” เขาไม่ตอบแต่เอามือเท้าขอบหน้าต่าง นัยน์ตาคมเหม่อมองไปที่อื่น       

          ‘เจียวซือ เมื่อถึงเวลาข้าจะอธิบายให้เจ้าฟังทุกอย่าง หวังว่าเจ้าจะยอมให้อภัย’ เขาต้องแก้แค้นให้ตระกูลของตนก่อนแล้วค่อยจัดการเรื่องส่วนตัว            ประกายโศกเศร้าพาดผ่านนัยน์ตาคมชั่วครู่ก่อนจะเลือนหายไปอย่างรวดเร็ว            ฝูหว่านอิ๋งมองท่าทีของบุรุษที่ยืนอยู่ตรงหน้าพลางกำมือแน่นด้วยความไม่พอใจ ครั้งนี้ที่นางสามารถเข้าหาเขาได้อย่างเต็มที่เพราะบิดาทราบถึงตัวตนของเขาแล้วว่าเขาเป็นบุตรชายของตระกูลหยวนที่มีชีวิตรอด ดังนั้นหากนางไม่สามารถกราบไหว้ฟ้าดินกับเขาได้ จุดจบของเขาก็มีแต่ความตาย นั่นคือข้อตกลงระหว่างนางและบิดา            หากไม่เพราะพึงใจเขาตั้งแต่ตอนที่เขายื่นมือช่วยเหลือนางยามที่รถม้าโดนโจรปล้นในวันนั้นนางมีหรือจะชายตามองบุรุษที่ไม่มียศถาบรรดาศักดิ์เช่นเขา            เมื่อทราบว่าจุดอ่อ