Lahat ng Kabanata ng บุรุษที่ข้าเล็งไว้ไม่ใช่ท่านหรอกพี่ชาย!: Kabanata 31 - Kabanata 40

“เจ้าจะบอกว่าวันนั้นข้าแค่ฝันไป” “เจ้าค่ะ มันเป็นเรื่องผิดศีลธรรม เราเป็นพี่น้องกันจะทำเช่นนั้นได้อย่างไร” “แล้วรอยแดงที่คอเจ้าเล่า” “ข้าโดนแมลงกัดแล้วเกิดแพ้ขึ้นมาเจ้าค่ะ เลยเป็นผื่นแดง” “...” หยวนลี่หมิงรู้สึกจนใจที่จะเอ่ยวาจาต่อ มีหลักฐานมากมายที่จะยืนยันว่าเขาได้ล่วงเกินนางไปแล้ว แต่เมื่อนางพยายามหาข้ออ้างมาปฏิเสธเช่นนี้ เขาจะทำอันใดได้ เมื่อนางปฏิเสธที่จะให้เขารับผิดชอบ เขาหมุนตัวกลับทำท่าจะเดินจากไป “พี่ใหญ่ ท่านกับข้าเป็นพี่น้องกัน และมันจะเป็นเช่นนี้ตลอดไปไม่มีวันเปลี่ยนแปลง” วาจาของนางทำให้คนที่กำลังจะเดินจากไปชะงักฝีเท้า “อืม” เขารับคำสั้น ๆ ด้วยความรู้สึกสับสน เขาควรจะรู้สึกเช่นไรดี แต่ในเมื่อนางไม่ยอมรับเขาจะพยายามบีบคั้นไปด้วยเหตุใด เมื่อเห็นคุณชายหมิงเดินจากไปแล้ว สองสาวใช้และหนึ่งคุณหนูที่ยืนสอดส่องอยู่ไม่ไกลก็รีบเข้ามาหา “พี่รองเป็นเช่นไรบ้างเจ้าคะ บุรุษผู้นั้นไม่ได้ทำร้ายท่านใช่หรือไม่” “ไม่เลย พี่ใหญ่เขาแค่มาถามเรื่องราวกับพี่ แล้วไหนล่

                                                                              8                                                        ท่าทางที่แปลกไปของเปี่ยวตี้                    หมิงเจียวซือรู้สึกอึดอัดยิ่งนักหลังจากถูกพี่ชายต่างมารดาลากแขนออกมาจากโรงเตี๊ยมก่อนจะพาขึ้นรถม้าเพื่อกลับจวน            นัยน์ตาเมล็ดซิ่งลอบมองหมิงเลี่ยงรุ่ยที่นั่งหลับตาคล้ายจะไม่สนใจนางอยู่บ่อยครั้ง      &nbs

            พรึ่บ! คนที่เร็วกว่านางเห็นจะเป็นพี่ชายต่างมารดาที่รีบจับมือนางหนีเพื่อไม่ให้บุรุษสูงศักดิ์ได้แตะเนื้อต้องตัว            “ขออภัยพ่ะย่ะค่ะ บุรุษสตรีล้วนแตกต่าง”            ‘ช่างกล้าเอ่ยวาจาออกมาได้ ไม่ได้ดูตนเองเลย’ คังอ๋องคิดพลางจับจ้องมือเปี่ยวตี้ของตนที่กำลังจับมือของสตรีตรงหน้า            “ท่านอ๋องมีเรื่องใดจะกล่าวกับหม่อมฉันหรือเพคะ” หมิงเจียวซือรีบกล่าวขึ้นก่อนที่ทั้งสองจะเอ่ยวาจายืดยาว            “วันส่งท้ายปี เจ้าทำเจี่ยวจือ[1]มาให้ข้าได้หรือไม่”            “เจี่ยวจือหรือเพคะ” เหตุใดไม่ให้พ่อครัวในตำหนักทำให้            “คงไม่เหมาะสมพ่ะย่ะค่ะ” หยวนลี่หมิง

                                                                               9                                                                   เจี่ยวจือเจ้าปัญหา             ในวันส่งท้ายปีหมิงเจียวซือสั่งให้สาวใช้คนสนิทที่พักหลังมักถูกเพ่ยตงหิ้วตัวกลับจวนอย่างน่าสงสัยหลายครั้ง ให้ปลุกนางตั้งแต่ปลายยามเหม่า (05.00-06.59) เพื่อจะเตรียมตัวทำ เจี่ยวจือให้กับคังอ๋องและสำหรับคนในจวนหมิง            “คุณหนู หากทำเสร็จแล้วบ่าวขอแบ

             ‘ไม่รู้ป่านนี้พี่ใหญ่จะนอนไปแล้วหรือยัง’ นางคิดก่อนจะรีบเดินกลับเรือนของตนเพื่อไปยกเจี่ยวจือที่เตรียมเอาไว้ให้พี่ชาย            เมื่อได้หม้อเจี่ยวจือแล้ว หมิงเจียวซือก็รีบก้าวเท้าเดินไปที่เรือนของพี่ชายต่างมารดา            แต่พอไปถึง เรือนของหมิงเลี่ยงรุ่ยกลับมืดไร้แสงเทียน คล้ายกับว่าไม่มีใครอยู่            “พี่ใหญ่ไม่อยู่เรือนเช่นนี้ แล้วจะให้ข้านำเจี่ยวจือมาให้ด้วยเหตุใด”            นางกวาดสายตามองผ่านความมืดพบแต่เพียงความว่างเปล่า เรือนของพี่ชายต่างมารดาเงียบสงัดไม่เห็นแม้แต่เงาของบ่าวรับใช้ทั้งสอง            “หรือว่าข้ามาดึกดื่นเกินไป เขาจึงรอไม่ไหว ออกจากเรือนไปเที่ยวนอกจวนแล้ว&rdqu