บทที่ 8 ท่าทางที่แปลกไปของเปี่ยวตี้ (4/4)

            มุมปากหยักยกยิ้มเล็กน้อยเมื่อเห็นสตรีที่ตนเองโอบอุ้มนิ่งเงียบ โดยไม่รู้ว่ากำลังมีใครบางคนจับจ้องภาพนี้ด้วยสายตาไม่พอใจ

            โชคดีที่รถม้าจอดอยู่ไม่ไกลนัก นางจึงต้องทนอับอายเพียงสามชั่วอึดใจ แต่เมื่อเขาวางนางลงในรถม้าดวงหน้าหวานก็ต้องเห่อร้อนขึ้นมาอีกครั้ง

            “ขออภัยข้าไม่ทันทรงตัว” เขากล่าวพร้อมกับผละออกห่างหลังจากเสียหลักจนเซเกือบล้มทับตอนวางตัวนางนั่งในรถม้า จมูกของเขาจึงกดลงบนแก้มเนียนอย่างไม่ได้ตั้งใจ

            “มะ ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ”

            “เจี่ยวจือ เจ้าทำให้ข้าด้วยได้หรือไม่”

            “ทะ ท่านว่าอันใดนะเจ้าคะ” หมิงเจียวซือที่พยายามรั้งสติตนเอ