All Chapters of The CEO's Wallflower: His Wife in Name Only: Chapter 51 - Chapter 60

CHAPTER 52Noong gabi ring iyon…Hindi makatulog si Madame Hazel kaya napilitan siyang uminom ng gamot. Akala ni Michelle kaya hindi makatulog ang ina ay dahil natatakot pa rin sa nangyari, kaya pinili niyang tabihan ito ngayong gabi.“Bakit mo ginawa ito?”“Mom?”“Sabi ko bakit mo ginawa ito!”“Mom… gising po kayo,” ni hindi pa tuluyang nakakatulog si Michelle nang marinig niyang nagsalita ang ina sa panaginip. Dahil sa bisa ng gamot, hindi rin magising si Madame Hazel.Kaya ang anak ay hindi rin nakatulog, binantayan na lang ang ina hanggang mag-umaga. Doon lang nagising si Madame Hazel.“Kumusta po kayo, Mom?”“Bakit mo naman ako tinatanong niyan?”“Kagabi po, nagsasalita kayo habang natutulog.”“Nagsalita ng ano?” biglang nag-alala si Madame Hazel, natatakot na baka nasabi niya sa panaginip ang mga bagay na dapat ay itinatago.“Parang ilang ulit po kayong nagsabi ng ‘bakit mo ginawa ito’, ano po ang ibig sabihin no’n?” Wala kasing nakakaalam na nasaktan si Jacey dahil pinrotektaha

CHAPTER 54“Ano ang iniisip mo?” tanong ni Lorien nang mapansin niyang tahimik lang si Jacey pero hindi naman tulog. Bahagya siyang yumuko para masilip ang mukha nito.“Wala naman,” sagot ni Jacey nang mahina lang.“Kung iniisip mo pa si Mom, huwag mo na siyang alalahanin. Narinig ko na rin ang sinabi niya bago ako umakyat. Alam kong hindi na siya galit sayo. Saan pa siya makakahanap ng manugang na katulad mo?” Nakangiting sabi ni Lorien.“Okay,” sagot niya na may halong sama ng loob. ‘Naiisip niya, alam kaya ni Lorien kung ano talaga ang gusto ko? Paano niya malalaman kung hindi naman niya nararamdaman ang nararamdaman ko? Napabuntong-hininga na lang siya nang malalim.’“Ano raw, sabi mo wala kang iniisip?” Mula sa pagkakaunan sa braso niya, inilipat ni Lorien ang ulo ng asawa sa unan, saka siya yumuko at itinukod ang katawan sa ibabaw ni Jacey. “Sabihin mo nga sa akin kung ano talaga ang iniisip mo,” dagdag niya, dahil natatakot na baka nanliliit pa rin ito dahil sa ina niya.“Kapa

CHAPTER 56“Halika na, mag-gatas ka na ulit,” sabi ni Kate habang tinanggal ang takip ng bote at iniabot sa bibig ni Baby Katie.“Katie ba ang pangalan niya?” tanong ni Madame Hazel na hindi pa rin inaalis ang tingin sa bata.“Opo, Kaitlyn short for Katie,” sagot ni Kate.“Magaling ka ring pumili ng pangalan,” sabi ni Madame Hazel. Alam niya kasi kung ano ang pangalan ng ina at ng tita ng bata, kaya napansin niyang magkatunog ito.“Ang ninang niya ang nagbigay ng pangalan,” paliwanag ni Kate.“Ninang?”“Opo, si Jacey po ang nagbigay ng pangalan sa pamangkin niya. Noong panahong iyon, hindi pa ako nagigising mula sa operasyon.”“Hindi pa nagigising?” Napatingin nang masinsinan si Madame Hazel sa ina ng bata.“Naaksidente po ako noon kaya kinailangang magpa-cesarean agad,” paliwanag muli ni Kate.Sakto namang bumaba si Jacey mula sa itaas.“Bakit ka bumaba? Sabihin mo lang kung may kailangan ka,” sabi ni Kate.Nakatingin pa rin si Madame Hazel kay Kate na parang binabasa ang iniisip ni

CHAPTER 58Ang magandang sasakyan ay pumarada sa parking area ng kumpanya. Marami talagang sasakyan sa bahay nila, kaya pinili na lang niyang gamitin ang medyo luma pero mamahalin pa rin.Bumaba siya mula sa kotse at dumiretso papasok sa loob ng kumpanya.“Magandang umaga po, nandito na po ako para magsimulang magtrabaho.”“Kayo po ba ang bagong sekretarya?” tanong ng empleyadong nasa harapan na parang napilitan lang makipag-usap.“Opo.”“Sige po, pakiakyat na lang po sa ikalimang palapag.” Ang ikalimang palapag na iyon na ang pinakataas ng gusali, na may kabuuang limang palapag lang pero malawak, dahil may pabrika sa likod.Sumunod si Kate at sumakay sa elevator.“Nasira ba ang elevator?” pinindot niya pero walang ilaw o signal na lumabas, at hindi rin bumukas ang pinto.“Minsan po talaga ganyan, baka kailangan niyo pong gumamit nalang ng hagdan,” sabi ng parehong empleyado na lumapit ulit.“Sige po,” wala siyang nagawa kundi gamitin ang hagdan. Umakyat siya hanggang sa itaas, at p

CHAPTER 60Noong Gabi ng araw ding iyon...Habang nagmamaneho pauwi si Kate, napansin niyang may isang sasakyan na sumusunod sa kanya.Sinundan siya ng kotse hanggang sa malaking mansyon. Pero sa laki nito, parang hindi na maituturing na bahay lang.“Namiss ka ni Mama, anak,” sabi ni Kate habang inaalis sa pagkakarga ng yaya ang anak. “Naging makulit ba siya kanina?”“Hindi naman po siya naging makulit. Madali po na alagaan si Baby Kaitlyn,” sagot ng yaya.“Sabi ko naman sa iyo, pwede mo siyang tawagin na Katie lang, hindi kailangan buong pangalan,” sagot ni Kate.“Opo.”Pagkatapos ay inakyat niya ang anak papunta sa kuwarto. Hindi na niya tinanong kung nasaan si Jacey dahil alam na niyang kasama ito ni Lorien sa appointment, gaya ng nabanggit bago umalis kaninang umaga.“Anak, huwag kang malulungkot ha, sapat na ang mama mo para sa’yo,” bulong ni Jacey. Naiisip niya na kapag nagkaroon na ng sariling pamilya si Jacey, mas lalo silang mawawalan ng oras para sa kanila ni Katie. Naka