Semua Bab I Was Just A Contract, Now I'm His Obsession: Bab 11 - Bab 20

Miles Craig's Point of View*Dahan-dahan akong nagmulat at nanlalaki ang mga mata ko nang makita ko ang sinag ng araw sa labas. Teka lang anong oras na?Kinuha ko ang phone ko at tiningnan ko ang oras at alas 7 na ng umaga na mas lalo kong kinatalon sa higaan at nung lumabas ako para tingnan kung nakabihis na ang mga anak ko para sa school.Nakikita ko na tapos ng kumain ang dalawa at parang ihahatid na sila ng Ion sa school na kinahinga ko ng maluwag."Mommy, good morning."Niyakap naman ako ng anak kong babae na si Zyrylle at pati na rin si Zyrus. "Papasok na kami sa school, mommy.""I'm sorrym babies. Ngayon lang nagising si mommy.""It's okay, mommy. Kailangan mo ring magpahinga noh. Inayusan na kami ni Tito Ion at nagluto 'rin si Grandpa ng breakfast."Napangiti naman ako kina dad at Ion. Mabuti naman at hindi ako nag-iisa dito."Thank you.""Okay, tayo na baka ma-late na kayo."Napatango naman ang dalawa sa sinabi ni Ion at agad na silang nag-kiss sa pisngi ko at pati na rin ka

Miles' Point of View*Kinalmahan ko ang sarili ko habang nakatingin kay Justin. Hindi ko alam na minana na pala nito ang negosyo ng pamilya nila kasi sa pagkakaalala ko sa taong ito ay Casanova ang isang ito. Pero ngayon pormal na ang mukha n'ya. Hindi 'yung palaging hangover ang mukha palagi.Hindi na ako nagsalita at nanatili lang ako sa kinatatayuan ko. Mukhang naramdaman ng katabi ko na tahimik ako kaya nagsalita na s'ya."Stop it, Justin. Nandidito kami sa meeting hindi 'yung pagtripan mo s'ya."Nanlalaki naman ang mga mata ni Justin dahil sa sinabi ni Zep at maski ako 'rin naman ay nagugulat din naman sa sinabi n'ya.Hindi naman kasi s'ya ganito. Napangiti na lang si Justin at dahan-dahan na napatango."Okay, okay, I get it. Titigil na. Have a sit."Tumayo s'ya at nagtataka ako dahil hinilaan n'ya ako ng upuan na kinataka ko. "Have a sit, Miles. It's been a long time. Mas lalo ka atah gumanda.""Seriously, Justin."Napatingin naman kami kay Zep na nagsalita agad. Mahina namang

Miles' Point of View*Nakatingin pa 'rin ako sa kanya at natutulala ako sa mukha n'ya at ganun din s'ya na nakatingin sa akin."Are you okay, miss?" tanong n'ya sa akin.Nagising ako sa totoong mundo at agad akong napaayos ng tayo at nahihiyang napatingin sa akin."Ayos lang ako. Pasensya na, bigla naman kasing bumukas ang pintuan. Pasensya na talaga, Dylan.""You know my name?"Natigilan naman ako. Sino namang hindi makakakilala sa kanya eh ang sikat n'ya!"Sikat po kayo...""Nasaan na si Dylan!"Natigilan ako nang may sumigaw sa unahan na parang mga fans n'ya siguro. Teka lang tumatakas s'ya sa mga fans niya!Agad aking napatingin tingin sa paligid hanggang sa hinila ko ang kamay n'ya at mabuti sumunod naman s'ya sa akin hanggang makaabot kami sa isang bakanteng vip room.Nag-sign ako sa kanya na wag maingay at narinig nga namin sa labas ang mga fans niya na hinahabol siya kanina. Nakahinga naman s'ya ng maluwag at ganun na 'rin ako at napatingin sa akin.At dahan-dahan s'yang napa

Miles' Point of View*"What?" Parang nabinge ako dahil sa sinabi n'ya ngayon. Anong wife?"Nothing."Napakunot ang noo ko habang nakatingin sa kanya."By the way, anong ginagawa mo dito? Di ba ang sabi ko na magpahinga ka.""Gutom ako."Yun na lang ang rason ko para tumigil na ang isang ito pero mali ako nagpatuloy s'ya sa pagsasalita."No, let me do that," biglang sumeryoso ang boses n'ya habang nakatingin sa niluluto ko.Di na lang ako nagsalita at kumuha s'ya ng isang apron at sinuot n'ya 'yun at inagaw n'ya sa kamay ko ang sandok na hawak ko."Let me take care of this stuff for now. Magpagaling ka muna dyan."Nakikita ko ngayon na mukhang gumaling s'ya sa pagluluto. Hindi ko alam na may kakayahan pala s'ya sa ganitong bagay na akala ko hindi s'ya marunong.Baka natuto na siya nung mga panahon na kasal na sila ng first love niya.Dahan-dahan na lang akong umatras at pumunta na lang ako sa gilid at kinuha ang plato na paglalagyan ng ulam.Hanggang sa matapos nang lutuin ang lahat n

Miles' Point of View*Nakarating ako sa isang room kung saan busy ang lahat ng mga tao sa paga-arrange para sa photoshoot at agad kong hinahanap kung nasaan si Dylan. Hanggang sa makita ko ang room nito at lalapit sana ako nang pigilan ako ng dalawang bodyguards."Sino po sila?""Ah ako po ang secretary ng CEO. Ako ang pinapunta n'ya dito para i-welcome si Mr. Dylan."Nagtinginan naman sila habang nakatingin sa akin. Mukhang di pa ako paniwalaan dahil bago pa ako dito."Si Mr. Jones ang hinihintay po namin dito hindi po ang secretary n'ya.""For this moment, busy po si Sir Jones kaya ako ang pinadala niya dito. Kayo ba ang nga bodyguards ni Mr. Dylan?""Yes po. Pero tanging si Mr. Jones lang po ang pwede makakausap kay Sir Dylan. Yun po ang sabi ng manager nito."Ah kaya pala. Ang manager naman pala ang may dahilan at hindi si Dylan. "Can I talk to your manager?"Tumango naman ito."Teka lang po. Tatawagin ko po muna siya."Tumango na lang ako at napatingin ako sa relo ko dahil maya