“ฮูหยินเจ้าพาท่านแม่กับคุณชายรองเผยไปพักผ่อนก่อนเถอะ ตรงนี้ข้าจะจัดการเอง” หลัวหยางโหวจงใจเรียกหลิวหลิงลี่ว่าฮูหยิน เพื่อย้ำเตือนเผยไจ่เหวินกับลูกน้องให้ระลึกอยู่เสมอ แม้เขาจะไม่อยู่ข้าง ๆ นางก็ตามชายหนุ่มเจ้าของจวนเห็นว่า ในเมื่อเผยสิงเวยกับไป๋ฉินหลันไม่ได้ปฏิเสธความผิดของตนเองแล้ว เขาก็ไม่จำเป็นจะต้องให้พยานนั่งอยู่ที่นี่ เพราะสำหรับเผยไจ่เหวินอย่างไรทั้งสองคนก็เป็นพี่น้องที่เติบโตด้วยกันมา และจากที่หลัวหยางโหวลองสังเกตคุณชายรองตระกูลเผยมาช่วงเวลาหนึ่ง ก็พอจะรู้ว่าเผยไจ่เหวินหาได้เป็นคนที่มีจิตใจหนักแน่น โหดเหี้ยมพอที่จะมองคนสายเลือดเดียวกันต้องตายไปต่อหน้าได้ส่วนหลิวหลิงลี่นั้น ถึงเขาอยากให้นางจิตใจเข้มแข็ง กล้าจัดการคนที่ทำร้ายนาง แต่เขาก็ไม่อยากให้นางต้องฝืนเห็นคนตายต่อหน้า ดังนั้นจึงใช้มารดาเป็นข้ออ้างเมื่อไป๋ฉินหลันเห็นหลิวหลิงลี่ลุกขึ้นเดินไปพยุงเฉินอี้เหริน สตรีตระกูลไป๋ก็รีบลุกขึ้นเพื่อจะเข้าไปหานายหญิงของจวนอย่างรวดเร็ว เพื่อจะขอให้หลิวหลิงลี่ช่วยขอร้องหลัวหยางโหวแทนนาง แต่ทว่ากลับถูกพ่อบ้านประจำจวนขวางเอาไว้“ท่านป้า นายหญิงอย่าเพิ่งไป ท่านช่วยขอร้องท่านโหวแทนข้าด้วย ข้
Last Updated : 2025-11-06
