Semua Bab NILASPAG AKO NG MAPANG-AKIT NA BOSS (SSPG): Bab 31 - Bab 40

Nanginginig ang kamay ko habang hawak ang cellphone na may recording mula sa private investigator. Doon, malinaw na narinig ko ang boses ni Ivana habang kausap si Lucian Dela Cruz."Kung hindi mo gagamitin ang pangalan mo para sirain si Cassandra, ako mismo ang magpapalabas ng scandal video niya kasama ang anak mo!"Parang kinoryente ang katawan ko. Hindi ako makapaniwala. Si Lucian, ang ama ko, kausap si Ivana... ang babaeng halos winasak ang mundo ko. Mas lalo akong nanlumo nang mapagtanto ko kung gaano kalalim ang sabwatan nila.“Cassandra…” Mababang tawag ni Dominic, nakatayo sa may pintuan ng kwarto. Kita ko ang pag-aalala sa mga mata niya. “You okay?”Hindi ako sumagot. Pinatugtog ko muli ang recording. At sa bawat salita, mas lalong tumitindi ang kirot sa dibdib ko.Lumapit siya sa akin. “Where did you get that?”“Private investigator,” mahinang sagot ko. “Sila... sila ang may pakana. Ginagamit ako ni Ivana para saktan ka, at ginagamit ako ng ama ko para sirain ang sarili kong

“Papatayin kita kung hindi mo gagawin ang inuutos ko, Ivana.”Halos mabitiwan ni Ivana ang hawak niyang cellphone sa lakas ng boses ni Lucian sa kabilang linya. Naroon ang panginginig ng kanyang tuhod, lalo na’t naramdaman niyang hindi ito basta pananakot lang—seryoso ang ama ni Cassandra.“Pero—Lucian, paano kung bumalik sa akin si Dominic? Alam kong may nararamdaman pa rin siya sa akin,” pabulong niyang sagot habang tinitingnan ang sarili sa salamin. Suot niya ang puting silk robe at may pekeng baby bump na ikinakabit niya tuwing kinakausap si Dominic.“Walang pakialam si Dominic sa ‘yo! He’s only playing along dahil iniisip niyang anak niya ‘yan. Gamitin mo ang pekeng pagbubuntis na ‘yan para pasunurin siya, at kapag nakuhanan mo na ng ebidensya sa kumpanya—sisirain natin siya.”Nagpikit si Ivana. Tumulo ang pawis sa sentido niya. Hindi na niya alam kung nasaan ang hangganan ng kasinungalingan at ang totoo. Dahil sa kagustuhan niyang maghiganti kay Cassandra, nawalan na siya ng dir

"Tingnan mo 'ko, Cassandra. Pagkatapos ng lahat... kaya mo pa rin ba akong mahalin kung kailangan kong pumatay?"Napakapit si Cassandra sa mga braso ni Dominic habang nasa loob sila ng kanyang bulletproof SUV, papunta sa isang tagong lugar sa Batangas—kung saan daw nagtatago si Lucian Dela Cruz."Kung para sa’kin ang gagawin mo... kung para sa kaligtasan ko, oo," sagot niya, kahit ang dibdib niya ay punô ng kaba. "Pero gusto kong ako ang tumapos sa kanya, Dominic. Hindi lang ikaw ang pinasakit niya."Huminto ang kotse sa isang abandonadong villa na may mga armadong tauhan sa paligid. Lumabas si Dominic, kasunod ni Cassandra, suot ang itim na trench coat, at matalim ang mga mata. Wala na ang Dominic na dati'y pinaglalaruan lang ang babae. Siya na ngayon ang lalaking handang pumatay para sa babaeng mahal niya."Ready ka na ba?" tanong nito.Tumango si Cassandra, inilabas ang baril mula sa bag. Ang mga kamay niya’y nanginginig, pero ang mga mata niya’y matalim.Pinapasok sila sa loob ng

Puno ng tensyon ang katahimikan habang nakatingin si Cassandra kay Dominic. Nasa loob sila ng kanyang penthouse, kapwa basa pa mula sa ulan, at parehong hindi makapaniwala sa mga pangyayaring naganap. Hindi pa rin humuhupa ang adrenaline sa katawan ni Cassandra matapos siyang iligtas ni Dominic mula sa planong pagdukot ni Ivana at ng kanyang ama."Sinaktan ka ba nila?" halos pabulong ang tanong ni Dominic habang dinidiinan ng tuwalya ang basang buhok ni Cassandra.Umiling siya. "Hindi… dumating ka bago pa nila magawa.""Kung nahuli lang ako ng ilang minuto, baka wala na akong buhay ngayon," sabay singhap niya, nanginginig ang boses. "Dominic… hindi ko na alam kung hanggang kailan ko pa ‘to kakayanin."Hinawakan ni Dominic ang magkabilang pisngi niya at tinitigan siya sa mata. "Hindi kita pababayaan. Kailanman. Hindi mo na kailangang kayanin 'to mag-isa, Cassandra. Nandito na ako."Ngunit kahit anong init ng mga salitang ‘yon, ramdam pa rin ni Cassandra ang lamig ng takot. Hindi lang d

Hindi pa rin mawala sa isip ko ang huling titig ni Dominic bago siya lumabas ng kwarto. Galit. Sakit. Pagdududa. Para siyang hinihila palayo sa akin ng sariling multo niya. And that hurt more than any physical blow.Pero ang mas masakit… ay ang mga sumunod na sandali.“Cassandra…”Tumigil ang hininga ko nang marinig ko ang boses na ‘yon. Isang boses na matagal ko nang gustong kalimutan. Dahan-dahang lumingon ako at nakita ko siyang nakatayo sa gilid ng veranda, may hawak na wine glass, nakangisi—si Lucian Dela Cruz, ang ama kong demonyo.“Tagal kitang hinintay. Ang tagal mong pinaamo ni Dominic.” His voice was teasing, malicious.“Anong ginagawa mo rito?” nanlaki ang mga mata ko, habang pilit pinipigilan ang panginginig ng tuhod ko.“Home sweet home,” bulong niya, at lumapit sa akin nang may lakad ng halimaw na alam niyang wala akong kawala.“Lumayo ka sa akin!” sigaw ko, pero masyadong late. Hinawakan niya ang braso ko, mahigpit.“Bakit, anak? Hindi ba't ikaw ang bunga ng kasinungali