Semua Bab สินธรภัทรทิรา[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่]: Bab 41 - Bab 50

เมื่อมาถึงโรงพยาบาล ทุกอย่างก็เป็นอย่างที่คิดไว้ เด็กคนนั้นไม่มีบัตรผ่านเข้าเมือง แถมพูดภาษาไทยไม่ได้ ดีที่ยังพอฟัง รู้เรื่องบ้าง หญิงสาวเดินเรื่องให้เธอกว่าจะเสร็จก็เกือบบ่าย แถมพอสอบถามก็ไม่มีญาติพี่น้องที่ไหน ลุงชัยรู้สึกผิดมากที่รับคนเข้ามาทำงานส่งเดช ไม่ได้คัดกรอง จนทำให้หญิงสาวเดือดร้อน ดีที่ได้ธาวินทร์มาคุยกับเจ้าหน้าที่ให้ ทุกอย่างจึงผ่านไปได้ด้วยดี ถึงแม้จะไม่ชอบเรื่องเส้นสาย แต่ถ้ามันจำเป็นก็เลี่ยงไม่ได้หญิงสาวถูกธาวินทร์ซักฟอก เรื่องที่เธออยู่กินกับสินธร หญิงสาวตอบบ้างไม่ตอบบ้าง เพราะไม่อยากให้เพื่อนผิดใจกันไม่นานพยาบาลก็มาเรียกเจ้าของไข้ไปคุย ภัทรทิราจึงได้โอกาส ชิ่งหนีธาวินทร์ เพราะมีเข้มมาด้วย ธาวินทร์จึงยอมรามือจากเธอหมอแจ้งว่าเด็กในท้องได้รับการกระทบกระเทือนอย่างแรง สาเหตุไม่น่าจะมาจากสะดุดล้ม เพราะตามเนื้อตัวหญิงสาวมีรอย เขียวช้ำเต็มไปหมด เธอถูกทำร้ายร่างกายอย่างหนัก และเด็กในท้อง อาจจะไม่มีโอกาสได้ลืมตาดูโลก หญิงสาวยกมือทาบอก ตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน ก่อนจะลูบหน้าท้องตัวเอง เวรกรรมอะไรกันนะ แล้วหญิงสาว คนนั้นมาจากไหน ทำไมถึงมาอยู่ในไร่เธอได้“ผมโทร. บอก

ภัทรทิรานั่งลงบนพื้น ไม่สนใจแม้กระทั่งผ้าขนหนูที่ ป้านวลเอามาให้ ภาพของสินธรยังติดอยู่ในหัว ที่แท้เขากับเด็กคนนั้น ก็ยังมีอะไรกันมาตลอด กี่ครั้งแล้ว... ที่เขาโกหกเธอ “เกิดอะไรขึ้นคะคุณวิวของป้า ทำไมเป็นแบบนี้” ป้านวลถามด้วยความห่วงใย ก่อนจะใช้ผ้าขนหนูผืนใหญ่ห่อตัวหญิงสาว แล้วใช้ผ้า อีกผืนเช็ดไปตามเส้นผมที่เปียกชื้น ภัทรทิรายังนั่งเงียบ ไม่ตอบอะไรทั้งนั้น มีเพียงน้ำตาที่ไหลลงมาเป็นสาย “ไอ้เข้มใช่ไหมคะ มันทำอะไรคุณวิวคะ บอกป้ามาค่ะ”“เปล่าค่ะ ไม่มีอะไร ขอวิวอยู่คนเดียวนะคะ วิวขอร้อง”“แต่...”“นะคะป้า วิวโตแล้วนะคะ วิวรู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่”“ก็ได้ค่ะ คุณวิวอาบน้ำก่อนนะคะ เดี๋ยวจะไม่สบาย ป้าเป็นห่วงคุณวิวนะคะ จะทำอะไรคิดให้ดี ๆ นะคะ”“ขอบคุณค่ะป้า วิวจะเข้มแข็ง” หญิงสาวสัญญากับป้านวล ก่อนจะปล่อยโฮออกมาเมื่ออยู่ตามลำพัง เธอกำลังจะเป็นแม่คน ในขณะที่จับได้ว่าพ่อของลูกเธอมีชู้ “แกต่างหาก... วิว ที่เป็นชู้”ภาพของเด็กกระถินในอ้อมแขนสินธรลอยกลับเข้ามาในหัว วันนั้นเธอก็เห็นเต็มตานี่ว่าสองคนนั่นกำลังทำเรื่องแบบนั้นกันอยู่รอยยิ้มเย้ยหยันปรากฏขึ้นบนริมฝีปากบาง “มึงมันโง่ไง

“กรี๊ดดดด!” กระถินกรีดร้อง เมื่อเห็นฝ่าเท้าของเข้มถีบ เข้าไปที่กลางอกสุพจน์เต็มแรง จนร่างผอมหงายลงไปกองกับพื้น“ไม่ยอมรับใช่ไหม ว่ารู้เห็นเป็นใจกัน ได้! งั้นก็จะกระทืบพ่อมึงบ้าง ดูซิจะปากแข็งแค่ไหน” เข้มตวาดลั่น เมื่อไม่มีใครยอมรับว่าวางยาสินธร เด็กสาวยังลอยหน้าลอยตาตอบว่าตัวเองยกเหล้าไปให้สินธร แล้วถูกสินธรลวนลาม“ยังไงลูกฉันก็เป็นเมียนายแล้ว นายต้องรับผิดชอบ” นางบังอร แม่ของกระถินโวยขึ้น “ดูละครมากไปไหมป้า สมัยนี้ตรวจสอบได้ทุกอย่าง คิดจะ จับนายทำลูกเขยด้วยวิธีควาย ๆ ง่ายไปมั้ง!” เข้มพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน เขามีผลตรวจร่างกายสินธรอยู่ในมือ เขาไม่กลัว“ฉันจะแจ้งความ ถ้านายไม่รับผิดชอบ นางถินมันยังเด็ก นาย ติดคุกแน่” นางบังอรยังคงพูดต่อ เพราะคิดว่าถือไพ่เหนือกว่า กระถินกลืนน้ำลายลงคอ เพราะไม่คิดว่าเรื่องราวจะบานปลายขนาดนี้ เธอคิดแค่ว่าคุณหมอกตื่นมาเห็นเธอนอนอยู่กับเขา แล้วเขาต้องรับผิดชอบ เธอคิดแค่นี้จริง ๆ“บ้าละครทั้งบ้าน” เข้มส่ายหัวให้กับความคิดง่าย ๆ ของคนครอบครัวนี้ “ไหนใครอยากเป็นเมียฉัน!”เสียงแหบห้าวที่ดังมาจากหน้าประตูห้องเรียกสายตาของทุกคนให้หันไปมอง กระถินยิ้ม

สินธรนอนซมอยู่กับเตียงมาหลายวันแล้ว จนป้านิ่มต้องตามหมอมาดูอาการ เพราะคิดว่าเป็นผลข้างเคียงจากยาที่กระถินใส่ ให้กิน หมอตรวจร่างกายอย่างละเอียด ทุกอย่างปกติ แต่ที่เป็นแบบนี้เพราะอ่อนเพลียและพักผ่อนน้อย ตั้งแต่ภัทรทิราจากไปสินธรก็ซึมลงทุกวัน ข้าวปลาก็กินน้อยลง บางมื้อก็ไม่แตะเลยด้วยซ้ำ เข้มกับป้านิ่มต่างก็พากันกลุ้มใจเพราะกลัวชายหนุ่มจะทรุดลงไปมากกว่านี้“ฝืนทานข้าวต้มหน่อยนะคะ ป้าเพิ่งทำเสร็จใหม่ ๆ” ป้านิ่มเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับเรียกคนที่นอนซมบนเตียงให้รู้สึกตัว“ไม่หิวครับ” สินธรปฏิเสธก่อนจะหันหลังหนี เมื่อป้านิ่มรูดผ้าม่านออกจากหน้าต่างเพื่อรับแสง“ไม่หิวก็ต้องทานค่ะ ฝืนสักนิดนะคะ เดี๋ยวจะป่วยเอาได้” ป้านิ่มยังคงเกลี้ยกล่อมอย่างใจเย็น“ดีครับ ตายไปเลยยิ่งดี” สินธรพูด ก่อนจะดึงผ้าห่มขึ้นไปปิดหน้า“ทำไมพูดแบบนี้ล่ะคะ ถ้าตายตอนนี้ก็ไม่ได้เห็นหน้าลูกนะคะ”“อยู่ต่อก็ไม่ได้เห็นครับ วิวสั่งไม่ให้หมอกเข้าใกล้”“แล้วคุณหมอกต้องเชื่อคุณวิวเหรอคะ คุณหมอกเป็นเด็กดีตั้งแต่เมื่อไรกัน” ป้านิ่มยังคงชวนคุย เด็กคนนี้นางเลี้ยงมากับมือ ชอบไม่ชอบอะไร นางรู้ทุกอย่าง โดยเฉพาะเรื่องห้าม ถ้ายิ่งห้ามก็เหมื

กระถินมองกับข้าวที่วางอยู่ในสำรับ ก่อนจะถอนหายใจ ดึกขนาดนี้เขาคงไม่กลับมา เด็กสาวยิ้มจืดชืดให้กับตัวเอง ก่อนจะเดินกลับเข้าห้องนอน หลังจากนั่งมองทางมาตั้งแต่บ่าย วันที่สินธรเนรเทศครอบครัวเธอออกจากไร่ ชีวิตของกระถิน ก็เปลี่ยนไปเมื่อเข้มยื่นมือเข้ามาช่วย เพราะสินธรยกเรื่องนี้ให้เข้มเป็นคนจัดการต่อ เข้มจะไม่เอาเรื่องเธอกับพ่อแม่ รวมถึงคนที่เกี่ยวข้องทั้งหมด แต่เธอต้องมาอยู่กับเขา กระถินเต็มใจรับข้อเสนอ เพราะ ไม่อยากให้ใครต้องมาเดือดร้อนเพราะเธอเด็กสาวถูกส่งตัวมาอยู่ที่นี่ ในขณะที่พ่อแม่และคนอื่น ๆ แยกกันไปคนละที่ เพราะเข้มกลัวว่าครอบครัวของเธอจะไปสร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นอีกกระถินรู้สึกผิดที่ทำร้ายสินธร หลายครั้งที่เธออยากไปหา ภัทรทิรา อยากไปขอโทษหญิงสาว แต่ถูกเข้มห้ามไว้ คำพูดของเธอ คงไม่มีประโยชน์ เพราะสองคนนั้นเลิกกันสมใจเธอแล้วตั้งแต่ย้ายมาอยู่ที่นี่ ก็เหมือนถูกปล่อยเกาะ เพราะถูกทิ้งให้อยู่คนเดียว นาน ๆ เข้มจะแวะมาหาสักครั้ง อย่างวันนี้เขาโทร. มาบอกว่าจะมาหา แต่จนป่านนี้ก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงาเสียงรถกระบะที่ขับมาจอดกลางดึก ปลุกให้เด็กสาวตื่นขึ้น กระถินเป็น