Semua Bab ฉุดลากกระชากรัก[นิยายชุดหนุ่มบ้านไร่]: Bab 41 - Bab 50

แสงแดดอ่อน ๆ ที่ส่องทะลุผ้าม่านเข้ามาทางหน้าต่าง ปลุกคนที่นอนหลับยาวนานให้ตื่นขึ้น ร่างบางขยับตัวด้วยความเมื่อยล้า ตากลมโตปรือขึ้น สมองเริ่มประมวลผล ลลนาลุกไปแล้ว เมื่อคืนพี่สาวนอนกับเธอในห้องนี้ใบหน้าสวยระบายยิ้ม ในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดี เธอกับพี่สาวได้ปรับความเข้าใจกัน และพี่ก็รักเธอมาก ตลอดเวลาที่ผ่านมา เป็นเพราะไม่เคยหันหน้ามกันจึงทำให้เข้าใจกันผิด ต่อไปนี้เธอจะมีความสุขมากที่สุดผู้หญิงคนหนึ่งที่เรียนจบปริญญาตรีด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง คิดว่าตัวเองเก่ง ตัวเองเจ๋งที่สุด แต่ในชีวิตจริงมันไม่ได้ง่ายอย่างที่เธอคิด ยิ่งได้มาเจอด้วยตัวเองจึงทำให้เธอรู้ว่าเธอมันก็แค่กบในกะลา โลกในมุมที่เธอรู้จัก มันมีแต่ความสวยงาม แต่โลกที่เธอกำลังเผชิญอยู่ มันมีความซับซ้อนมากมาย โดยเฉพาะใจของคน เธอยังต้องศึกษาเรียนรู้อีกเยอะ เด็กจบใหม่ที่ขาดประสบการณ์อย่างเธอจะไปสู้อะไรใครได้ก๊อก ๆ ๆเสียงเคาะประตูมาพร้อมกับใบหน้าที่ยิ้มหวานของพี่สาว พี่ปอของเธอสวยจริง ๆ มิน่าถึงได้เป็นนางร้ายมือหนึ่งของเมืองไทย ถ้าหันไปเล่นบทนางเอกน่าจะดังกว่านี้อีกเยอะ คิดเมื่อพี่สาวเดินมาลูบศีรษะด้วยความอ่อนโยน “เป็

ลันลดายกยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยัน เมื่อเห็นสายตาที่ ทุกคนมองมาที่เธออย่างตกตะลึง แผนเอาคืนของเผ่าเพชรช่างร้ายกาจ เธอไม่ต้องทำอะไรเลยสักนิด แค่เดินผ่านก็ทำให้คนพวกนี้ก็แทบ ดิ้นตาย โดยเฉพาะกาญจนาและสามสาวที่หน้าซีดลงอย่างเห็นได้ชัด “นังปอมากับคุณเผ่าเพชรได้ยังไง”ธิดากระซิบถามปะหนันที่ยืนอยู่ข้าง ๆ กัน “เราพลาดแล้ว นังนี่มันธรรมดาที่ไหน ไม่อย่างนั้นมันจะเบ่งใส่เราเหรอ” ปะหนันบอกกับธิดา“จะทำยังไงกันดี”ธิดาหันมาถามช่อทิพย์อีกที“เงียบเถอะ รอฟังคำสั่งจากคุณกาญก่อน”ช่อทิพย์บอกให้เพื่อนใจเย็น ๆ ในขณะที่เธอเองก็รู้สึกกลัว ไม่น้อยไปกว่ากัน“แยกย้ายกันไปทำงานได้แล้ว” กาญจนาสั่งเมื่อขบวนของ เผ่าเพชรเดินเข้าไปในลิฟต์“ว่าแล้ว เด็กคนนี้ต้องไม่ใช่คนธรรมดา มิน่าคุณคมถึงดูแล อย่างดี” ดวงเดือนพูดขึ้น ก่อนจะเดินจากไป แต่กลับถูกกานดาดึงแขนเอาไว้“เดี๋ยวสิป้า ช่วยคิดหน่อยสิว่าฉันจะทำยังไงดี”“ทำเขาไว้เยอะ ก็สมควรโดน”ดวงเดือนหันมาตอบหน้าตาเฉย“ใครจะรู้ล่ะว่าจะเป็นเจ้าใหญ่นายโต ช่วยฉันด้วยนะป้า”กานดายังไม่ยอมปล่อยมือจากแขนดวงเดือน“หาเวลาไปขอโทษเธอซะ ปล่อย ฉันจะไปทำงานต่อ” พ

“เป็นไงบ้างจ๊ะป่าน เหนื่อยไหม”ลลนาเดินมารับน้อง เมื่อรถยนต์จากโรงแรมแล่นเข้ามาจอดหน้าบ้าน เผ่าเพชรสั่งให้ลูกน้องฝีมือดีอยู่กับอาคมชุดใหญ่ เธอจึงยอมกลับมารอน้องที่ไร่ ลันลดาอยากจะกลอกตา พี่สาวของเธอก็เป็นไป กับเขาด้วยอีกคน อยากจะจับคู่ให้เธอกับอาคมอย่างนั้นเหรอ“คิดอะไรอยู่คะ ถึงอยากจับคู่ให้ป่าน” ลันลดาถามตรง ๆ เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้ ดูก็รู้ว่ามันคือแผน“เอ่อ...” ลลนาตอบคำถามน้องไม่ได้ เมื่อน้องถามมาตรง ๆ“คิดว่าป่านไม่รู้เหรอคะ”“พี่แค่อยากให้ป่านรู้ใจตัวเอง พวกเราคิดว่าคุณคมชอบป่าน แล้วป่านก็...”“อย่าพยายามเลยค่ะ คุณคมเขาไม่ได้ชอบป่านหรอกค่ะ”ลันลดาบอกกับพี่สาว เพราะไม่อยากให้เข้าใจผิดไปมากกว่านี้ อาคมไม่ได้ชอบเธอ ระยะเวลาแค่ไม่กี่วันเขาจะชอบเธอได้ยังไง“แล้วป่านล่ะ ชอบคุณคมไหม”“ป่านจะชอบเขาได้ยังไงคะ เราเพิ่งเจอกัน อะไรทำให้พี่ปอคิดแบบนั้นคะ”“พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน พี่เดาจากความรู้สึกของตัวเองน่ะ”“พี่ปอเดาผิดแล้วค่ะ ป่านไม่ได้คิดอะไรกับเขา ป่านจะกลับกรุงเทพฯ แล้วไปเรียนต่อตามที่ตั้งใจเอาไว้ พี่ปอกับคุณเผ่าอย่าพยายามเลยค่ะ ยังไงป่านก็ไม่เปลี่ยนใจ”“ถ้างั้นก็ตามนี้จ้ะ พี่แค่อ

เผ่าเพชรกลืนน้ำลายลงคอ เมื่อต้องเอ่ยขออนุญาตบางอย่างจากภรรยา งานนี้ถ้าเขาไม่ออกหน้า คนที่จะเสียใจที่สุดก็คือเขา ที่ไม่สามารถช่วยอะไรอาคมได้ “ทำไมต้องเข้าไปในห้องด้วยคะ เรียกยายป่านออกมาข้างนอก ก็น่าจะพอ”ลลนาเสียงเขียวเมื่อได้ยินสิ่งที่สามีขอร้องให้เธอช่วย ให้อาคมไปคุยกับลันลดาในห้องนอน หัวเด็ดตีนขาดเธอก็ไม่ยอม นั่นน้องสาวเธอทั้งคน เผ่าเพชรคิดอะไรอยู่ จะให้ผู้ชายเข้าหาน้องเธอเนี่ยนะ เขาบ้าไปแล้ว“ปอจ๋า...”“ไม่ค่ะ! ปอไม่อนุญาต”คำพูดที่ค้างไว้ของเผ่าเพชรถูกกลืนลงคอ เมื่อลลนาปฏิเสธข้อเสนอของเขา “ปอจะไปเรียกยายป่านให้ก็แล้วกัน” เมื่อเห็นหน้าสามีซีดลง ลลนาก็นึกสงสาร “ขอบคุณนะครับ”อย่างน้อยก็ยังมีโอกาส อันที่จริงเผ่าเพชรก็คิดเอาไว้แล้วว่าลลนาจะต้องตอบกลับมาแบบนี้ แต่เขาก็อยากเสี่ยง“พี่อยากให้เขาสองคนได้คุยกัน เราไม่รู้ว่าสองคนนั่นไปถึงไหนกันแล้ว พี่แค่มาขอโอกาสให้ไอ้คมมัน ถ้าปอไม่อนุญาต ก็ไม่เป็นไรครับ” เผ่าเพชรตอบเสียงเศร้า พยายามทำหน้าตาให้น่าสงสารที่สุด เผื่อลลนาจะเปลี่ยนใจ“เดี๋ยวปอตามป่านให้ค่ะ”ลลนาตัดบทก่อนจะลุกเดินออกไป เธอเข้าใจว่าเผ่าเพชรหวังดีกับอาคม แต่ลันลดาเป็

หัวใจดวงน้อยเต้นผิดจังหวะ เมื่ออาคมยังยืนยันการกระทำของตัวเอง จมูกโด่งเป็นสันก้มลงมาหาแก้มนวล จูบซับความหอม ก่อนจะเลื่อนมาหาริมฝีปากสีชมพูอ่อนที่เขาเฝ้าฝันหาตากลมโตเบิกขึ้นเมื่อปากหยักประทับลงมาบนเรียวปากของเธอ ก่อนจะบดจูบไปจนทั่ว ความอบอุ่นที่เกิดขึ้นกระจายไปทั่วผิวกาย แล้วไปก่อตัวอยู่ในหัวใจ หญิงสาวปล่อยใจไปกับเขา มือบางโอบรอบคอแกร่ง เมื่อจูบของอาคมทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ สัมผัสที่อ่อนโยนเปลี่ยนเป็นเร่าร้อนลิ้นร้อนแทรกผ่านเข้ามาดูดดึงควานหาความหวานในปากอิ่ม มือหนาที่กอดรัดเอวคอดในตอนแรก ลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังบอบบาง ลันลดาหอมหวานจนเขาห้ามใจไม่ไหว จากที่ตั้งใจจะขอจูบเพื่อมัดจำ แต่ตอนนี้อาคมไม่แน่ใจแล้วว่า จะหยุดได้หรือไม่ เมื่อเธอหอมหวานจนเขาอยากจะกลืนกินเธอทั้งตัว กำปั้นน้อย ๆ ทุบลงบนอกกว้าง เมื่อเริ่มขาดอากาศหายใจ ปากร้อนถอนออกอย่างอ้อยอิ่ง ตาคู่คมมองลงไปในตาคู่สวย ก่อนจะจูบหนัก ๆ ลงมาบนริมฝีปากสีชมพูที่เจ่อขึ้นอีกครั้ง“เฮียขอโทษ” เสียงแหบพร่ากระซิบชิดใบหู เมื่อเห็นแววตา ตื่นตกใจในดวงตาของเธอ“ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่คะ” หญิงสาวตอบกลับ ก่อนจะซบหน้าลงบนอกกว้าง เมื่อถูกคว