Semua Bab The Disguised Heiress: Dumped by Her Ex, Married to a Secret Billionaire: Bab 31 - Bab 40

Mas mahirap pa pala sa inaakala niya si Clarissa. Hindi gaya ng dati—hindi na ito ang babaeng kayang takutin o paikutin, hindi na siya ‘yung dating empleyadong palaging tahimik at takot humarap sa mga may kapangyarihan. Ngayon, nakatayo siya nang matikas, may dalang apoy sa mga mata at bangis sa bawat galaw.Nagsimulang tumagaktak ang malamig na pawis sa noo ni Lyle habang unti-unting nanginginig ang kanyang labi. Hindi makapagsalita, parang may nakasakal sa kanyang lalamunan. Nangingibabaw sa opisina ang tensyon, makapal ang hangin sa pagitan nilang dalawa habang tumalikod na si Clarissa, hindi na nagsayang ng kahit isang salita pa.Kada hakbang ng stilettos niya sa marmol na sahig ay parang martilyong dumadagundong sa puso ni Lyle. Paulit-ulit. Parang isang paalala ng pagkatalo, ng kabiguang hindi niya matanggap. Lumalalim ang kaba niya. Nanginginig ang mga kamay niyang nakakapit sa armrest ng upuan, tila nilalamig na hindi niya maintindihan.“Bakit?” bulong niya sa sarili, nangin

At the same time, sa loob ng Montefalco Family Villa…Sa isang malawak at marangyang living room na punung-puno ng mamahaling kagamitan at eleganteng disenyo, nakaayos si Isadora—ina ng pamilyang Montefalco—habang marahang sumisipsip ng mainit na gatas at kumakain ng avocado toast na gawa ng personal chef nila. Naka-cross legs siya sa isang velvet armchair, suot ang silk robe, at may mahinhing ngiti sa kanyang mukha habang binabasa ang newspaper.Tahimik. Maaliwalas ang paligid. Isang perpektong umaga—hanggang sa mapansing may tumatawag sa cellphone ni Isadora.Napalingon si Isadora sa biglang pag-alingawngaw ng ringtone mula sa side table. Napaangat ang kilay niya sa istorbo."Hello?" sagot niya, medyo iritado pa ang tono."Chairman! Masama po ang nangyari sa kompanya!" sigaw ng project manager mula sa kabilang linya, halos nanginginig pa ang boses sa kaba."Bakit, anong nangyari?""Ang… ang second daughter n’yo po! Si Miss Clarissa—sinaktan niya si Lyle Xavier! Sa harap ng mar

Pagka-end ng tawag, hindi na nag-aksaya ng oras si Luis. He drove as fast as he could to the nearest drugstore, halos hindi na niya napapansin ang mga stoplight sa daan. Ang tanging laman ng isip niya ay ang mukha ni Clarissa—iyong namamagang pisngi at ang sakit sa mga mata nito na pilit niyang binubura sa memorya.Pagdating niya roon, hindi lang basta siya bumili ng gamot—para siyang nag-shopping para sa buong barangay. Kinuha niya ang lahat ng anti-inflammatory creams, ointments, antiseptic sprays, tablets, gauze, cotton, iodine—lahat ng puwedeng makatulong sa tiniis na sakit ni Clarissa.Hindi siya tumigil hangga’t hindi halos mapuno ang trunk ng sasakyan. Parang mas gusto pa niyang bilhin ang buong pharmacy kung puwede lang.Pagdating niya sa condo, agad siyang umakyat. Pagbukas niya ng pinto, nadatnan niya si Michelle na nakaupo sa sofa, may hawak na baso ng malamig na tubig, pero halatang stressed at hindi mapakali.“Michelle,” tawag niya. “Where is she?”Michelle pointed to

Sa labas ng restaurant.Si Joaquin Mendoza, suot ang paborito niyang Italian blazer, ay nakasandal lang sa kotse habang dahan-dahang nilalaro ang mamahaling lighter sa mga daliri. Parang wala siyang pake sa paligid, pero sa gilid ng kaniyang mga labi ay may nakaukit na cynical smirk—parang alam niya ang isang bagay na ikagugulat ng lahat. Ang tingin niya kay Clarissa, na nasa loob ng restaurant, ay malamig, matalim, at puno ng bahagyang panunuya.Sa kaniyang tabi, nakayakap sa baywang niya si Selena—isang sosyalera ring kagaya niya. Kumakapit ito sa kaniyang braso, pero hindi iyon sapat para alisin ang atensyon ni Joaquin mula sa isang babae—si Clarissa.Nang mapatingin siya sa lalaking kaharap ni Clarissa, unti-unting nag-iba ang ekspresyon niya. Kaunti lang, halos hindi halata—pero malinaw na may kiliti ng pagka-curious sa mga mata niya.Hindi niya kita nang buo ang mukha ng lalaki. Nakatalikod ito, nakaupo nang kalmado pero imposing. Kita lang ang broad shoulders, ang straight p

Mabilis na bumungad kay Clarissa ang init ng hangin at ang maingay na sigalot ng lungsod—isang matinding kaibahan mula sa tahimik at malamig na loob ng sasakyan.Napapikit siya ng bahagya habang ina-adjust ang mata sa tindi ng sikat ng araw. Pagkatapos ay dahan-dahan siyang bumaba.Tumama ang takong ng kanyang stilettos sa sementadong daan at kumalabog ito nang malutong, elegante ang bawat hakbang.Pagkatapos tumigil, lumingon siya pabalik kay Luis. Hinipan ng hangin ang kanyang mahabang itim na buhok, bahagyang ibinunyag ang maputing parte ng kanyang leeg—manipis at mahaba gaya ng isang ballet dancer.May bahagyang ngiti sa kanyang labi habang tumango. “Thanks.”Hindi sumagot si Luis. Nanatili siyang nakatitig, para bang gusto pa niyang sabihin ang isang bagay—pero pinili na lang niyang manahimik habang pinagmamasdan ang papalayong likod ni Clarissa.Hanggang sa tuluyan na itong makapasok sa gusali at maglaho sa paningin niya.Saka lang niya muling pinaandar ang makina. Tahim