All Chapters of ลงทัณฑ์เมียลับมาเฟีย: Chapter 41 - Chapter 50

พราวมุกเองเธอก็ต้องแบกรับความรู้สึกหลายๆอย่างทั้งพี่ชายและสามีที่ไม่ถูกกันทั้งเพื่อนรักและต้องสูญเสียเพื่อนรักเพราะพี่ชายเธอทำตัวเป็นกลางพยายามปลอบใจทั้งพี่และสามีแต่ตัวเองนั้นก็บอบช้ำไม่น้อย "ไม่นะคะเฮียอย่าคิดแบบนั้น พราวไม่มีวันให้เฮียตาย" ธารามเจอแต่ความเจ็บปวดที่ตัวเองนั้นก่อขึ้น "เฮียได้ยินพราวไหม" พราวมุกพยายามเรียกพี่ชาย ที่ไร้สติตรงหน้า ธารามบีบแก้วเหล้าในมือของตนเองนั้นแตกกระจายกัดฟันจ้องมองหน้าพราวมุกน้องสาวตัวเองในมือเลือดอาบเต็มไปด้วยเศษแก้วที่ปักมือพราวมุกตกใจ เธอทั้งร้องไห้แล้วสะดุ้งธารามจึงคว้าน้องสาวมาโอบกอดร้องไห้โฮอีกครั้งหลั่งไหลน้ำตาแทนความเจ็บปวดกับเหตุการณ์ที่ตนเองนั้นก่อและไม่สามารถกลับไปแก้ไขเรื่องราวในอดีตได้เขาต้องสูญเสียทุกอย่างเหลือเพียงตัวคนเดียวที่ต้องเผชิญบนโลกนี้ไม่มีแม่ที่คอยบอกคอยโทรหา "สัญญากับพราวนะคะว่าเฮียจะไม่ทำอะไรเฮียจะต้องผ่านไปให้ได้" ต่อให้พี่ชายผิดหรือว่าพี่ชายเลวแค่ไหนเธอก็ต้องทำหน้าที่ของน้องสาวปลอบใจและยังต้องกลับไปหาคุณเพลิงช่วยจัดการเรื่องศพเพื่อนรักของตนเอง พราวมุกตัดสินใจโทรหาคุณพ่อและคุณแม่บอกเรื่องราวความจริง และขอร้องให้มาดูธา

บทที่ 41 "แน่ใจแล้วหรอที่เพลงจะทำแบบนี้" ย้อนไปในตอนที่อยู่โรงพยาบาลคุณเพลิงพรวดพราดเข้าห้องฉุกเฉินเห็นน้องสาวของตนเองนั่งอยู่ที่เตียงไม่ได้ตายแบบที่หมอพูดมองจ้องทั้งน้ำตา เพลงมีนานั้นจึงขอโทษพี่ชายและบอกความจริงว่าตัวเองนั้นกำลังจะทำอะไร ธารามยอมคืนสิ่งที่คุณเพลิงรักและหวงเป็นของต้นตระกูลตนเองจริงๆอย่างที่เธอคิด "ค่ะเฮีย ชีวิตของเพลงไม่มีอะไรจะเสียแล้วในเมื่อเขาเลวมาเราก็ต้องเลวตอบ" ดวงตาคู่นี้ที่เคยมีแต่ความน่ารักมีแต่ความคิดเด็กๆกลายเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่แข็งแกร่งและต่อสู้"เพลงรู้ใช่ไหมว่าต่อจากนี้ไปเพลงกำลังจะเจออะไร" เขาจ้องมองหน้าน้องสาวด้วยความห่วงใยและกำลังเตือนว่าน้องสาวกำลังเล่นอยู่กับไฟเพลงมีนาพยักหน้าให้กับพี่ชายฉีกยิ้ม"รู้ค่ะรู้ว่าเพลงกำลังเล่นกับไฟ และเพลงเองก็รู้ว่าถ้าเขารู้ว่าเพลงยังไม่ตายเขาต้องตามราวีเพลงอย่างแน่นอน""แล้วศพที่อยู่วัดนั่นล่ะ" ด้วยความบังเอิญมีผู้หญิงรุ่นเราคราวเดียวกับเธอเกิดอาการชักและเสียชีวิต เพลงมีนาจึงให้คุณหมอจัดฉากว่าเป็นตัวเองไปบอกกับญาติให้เงินทางโน้นไปประมาณ 3 ล้าน พร้อมกับจัดพิธีศพให้อย่างอลังการทางฝ่ายญาติผู้เสียชีวิตจึงยกร่างให้และไม

บทที่ 43"นายครับมีเรื่องใหญ่แล้วครับโกดังของเราถูกวางเพลิงและไม่ไปแล้วเกือบครึ่งสูญเสียคนและลูกน้องเป็นจำนวนมาก" ธารามแต่งตัวเสร็จกำลังจะออกไปบริษัทแต่ต้องหยุดชะงักเมื่อลูกน้องรายงานว่าโกดังสินค้าอันใหม่นั้นถูกวางเพลิง"พวกใครวะ""คือว่า.."กูถามว่าพวกใคร""สายรายงานมาว่าพวกมันคือลูกน้องของคุณเพลิง" ธารามส่ายหน้าไปมาแทบจะไม่เชื่อ ว่าพวกมันคือลูกน้องของเพื่อนสนิทตัวเอง"คุณเพลิงมันคงเกลียดกูมากสินะ""นายครับผมว่าไม่น่าจะใช่คุณเพลิงที่สั่งพวกมันมาทำ" ลูกน้องคนสนิทของเขานั้นจ้องมองหน้าเจ้านายตัวเองเอ่ยพูดในสิ่งที่ตัวเองนั้นคิดทำให้ธารามนึกขึ้นมาว่าต้องเป็นฝีมือของเพลงมีนา"เพลงมีนาอย่างนั้นหรอ?"ผมคิดว่าต้องใช่""กล้ามากนะเพลง" ธารามกำมือเข้าหากันแน่นกำลังโกรธในสิ่งที่เพลงมีนานั้นทำกับตัวเองและไม่รู้ว่าเธอกำลังคิดจะทำอะไรอีกอย่างเธอกำลังสมรู้ร่วมคิดกับโรสลิน"มึงจำโรสลินได้ไหม เพลงมีนากับโรสลินกำลังร่วมมือกันทำร้ายกู แล้วกูไม่รู้เลยว่าเพลงมีนากำลังคิดอะไรอยู่" ธารามนั่งลงโซฟามือขวาบีบเข้าที่คางของตัวเองนั่งคิดทบทวนในสิ่งที่เพลงมีนานั้นจะทำต่อไปไม่ออกเดาสถานการณ์ไม่ถูก"นายครับถ้าพวกเธอร

บทที่ 45"เดินทางปลอดภัยนะคะเฮียเพลงรักเฮียนะ"เพลงมีนามาส่งพี่ชายที่สนามบินและโอบกอดพี่ชาย"ฝากดูแลพี่ชายของเราด้วยนะพราว" พราวมุกขยับมาหาเพลงมีนาจับเข้าที่มือของเพื่อนทั้งสองข้างสายตาจ้องมองหน้าเพื่อน"เพลงดูแลตัวเองดีๆ นะคิดให้เยอะๆ อะไรที่มันเสียไปแล้วมันไม่สามารถกลับคืนมาได้" เพลงมีนารู้ว่าพราวมุกนั้นกำลังจะสื่อถึงอะไรเธอยิ้มให้และเปลี่ยนเรื่อง"เพลงรู้น่า! พราวกับเฮียไปต่างประเทศทั้งทีเอาเจ้าตัวน้อยกลับใส่ท้องมาด้วยนะ" เพลงมีนาใช้มือลูบเข้าที่หน้าท้องของพราวมุก"บ้าพราวยังไม่พร้อม""เฮียก็ว่าดีเหมือนกันนะเพลงเดี๋ยวเฮียจะเอาหลานใส่ท้องมาฝากนะ""นี่คุณเพลิง""ฮ่าๆ เดินทางปลอดภัยนะคะถึงแล้วติดต่อกลับมาด้วยนะ""โอเค! หื้ม!ดูแลตัวเองนะ 1 เดือนเฮียจะรีบกลับมา ดูแลน้องสาวกูให้ดีนะ" คุณเพลิงไม่ได้เอาลูกน้องคนสนิทไปด้วยเพราะว่าให้ดูแลเพลงมีนาแทนตัวเอง คุณเพลิงเป็นห่วงน้องและอยากอยู่ แต่ก็ไม่ยอมปล่อยให้เมียไปกับคนอื่นเขาถึงส่งลูกน้องคนสนิทให้ดูแลเพลงมีนาอย่างใกล้ชิดเมื่อส่งพี่ชายเสร็จเธอนั้นกลับบ้านเพลงมีนาในตอนนี้มีลูกน้องตามประกบเกือบ 10 คนรวมถึงลูกน้องคนสนิทของคุณเพลิง การแต่งตัวของเธ

บทที่ 47 หลายวันกว่าธารามจะคิดแผนการออกทำยังไงถึงจะได้ตัวของเพลงมีนาก็หมดธุรกิจไปเกือบ 10อย่างเพลงมีนานั้นทำลายทุกวันหมดเงินไปหลายร้อยล้าน "กูมีเรื่องให้มึงช่วยอีกแล้วว่ะ" เขายืนคุยโทรศัพท์กับอลันอยู่ในห้องหลังจากที่คิดออกว่าจะทำยังไงให้ได้ตัวของเพลงมีนา"อะไรวะ ซี๊ดส์อื้ม" น้ำเสียงครวญครางที่รับสายเพื่อนนั้นธารามไม่ต้องเดาเลยว่าอลันกำลังทำอะไรอยู่"หยุดได้ไหมถ้าหยุดไม่ได้เดี๋ยวกูวางก่อน""ทำไมกูจะหยุดไม่ได้วะเออ มีอะไรว่ามามึงอยู่นิ่งๆโรสก่อนที่มึงจะตาe" และคำพูดของอลันทำให้ธารามรู้ว่าอลันกำลังมีอะไรกับโรสลินอยู่"ปล่อยกูฮื่อๆโอ๊ะ""อลันมึงอย่าเพิ่งให้โรสลินตายนะ กูต้องการใช้งานเธอ""มึงยังมีอะไรเชื่อใช้ผู้หญิงคนนี้อีกหรอวะ""มีสิมันนี่แหละจะต้องเป็นตัวล่อให้เพลงมีนาออกมาหากู" "ซี๊ดส์อืมเดี๋ยวกูจัดการให้""ไม่มีทางกูไม่ทำโอ๊ยเจ็บ~"มึงจะทำไหม พลั่บ!!!"โอ๊ย~ธารามกดวางสายแล้วมองหน้าจอมือถือ "ตายแน่โรสลิน ไอ้อลันมันไม่ปล่อยเธอไปอย่างแน่นอน" ธารามนั่งพูดอยู่คนเดียวได้สักพักเสียงไลน์ดังขึ้นนั่นแจ้งเตือนข้อความเข้า เขารีบกดดูข้อความเป็นไลน์ปริศนาไม่มีรูปภาพใครแต่พอเปิดข้อความดูเขาจะร