All Chapters of ลงทัณฑ์เมียลับมาเฟีย: Chapter 51 - Chapter 60

บทที่ 50เพลงมีนาหลับไปนานหลังจากที่หมอกลับไปแล้วไม่มีอันตรายอะไรแต่หมอสั่งห้ามห้ามมีเพ-ศสัมพันธ์ก่อนในช่วงนี้ พวกเพื่อนๆ จะรู้ดีว่าธารามนั้นไม่เข้าใกล้เด็กทำตัวเหมือนไม่ชอบแสดงท่าทีเหมือนรังเกียจแต่จริงๆ แล้วเขาอยากมีลูกนั่นเป็นความใฝ่ฝันของเขาตั้งแต่ตอนเป็นวัยรุ่นแต่ด้วยที่ธารามทำงานและไม่มีเวลาไปจีบผู้หญิงมีเพียงแต่ผู้หญิงที่เข้ามาหาเงินเขาซื้อเพียงความสุขแค่ชั่วคราวในบางครั้งเท่านั้นมือหนาลูบเข้าที่หน้าท้องของเพลงมีนาเบาๆ เพื่อที่ไม่ให้เธอรู้สึกตัวดวงตาจ้องมองเธอที่นอนหมดสภาพอยู่ตรงหน้า"เพลง" เขาเอ่ยเรียกเธอให้รู้สึกตัวเปลือกตาบางค่อยๆ ลืมขึ้นกระพริบตาถี่ๆ หันซ้ายและขวาตรงหน้าของเธอนั้นคือผู้ชายใจร้ายที่ทำร้ายเธอจนเป็นลม"หิวน้ำไหม" ธารามเอื้อมมือหยิบแก้วน้ำวางอยู่บนโต๊ะด้านข้างหัวเตียงเตรียมที่จะให้เพลงมีนานั้นดื่มกลัวว่าเธอนั้นจะกระหายหลังจากที่ตื่นนอนแต่ต้องถูกมือของเพลงมีนาปัดแก้วน้ำหล่นลงพื้นจนแตกกระจายเสียงดัง ปกติแล้วถ้าเขาถูกทำแบบนี้เขานั้นต้องโมโหและหันกลับมาทำร้ายเธอแต่ในครั้งนี้เขาเพียงหันหน้าไปมองแก้วน้ำที่แตก"สำนึกหรอคิดได้หรอว่าทำร้ายลูกตัวเอง" จากที่เป็นผู้หญิงนิ

บทที่ 52"นายของพวกมึงเป็นใคร" ธารามนั้นต้องยอมเพราะว่าลูกน้องของตนเองนั้นยังมาไม่ทันถึงจึงเอ่ยถามพวกมันไปเขาพยายามที่จะไม่หันมองในรถเพราะเพลงมีนาอยู่ในนั้นกลัวว่าพวกมันจะรู้และคิดว่าเพลงมีนาจะต้องเข้าไปแอบได้"เฉิน" คำตอบของพวกมันเป็นชื่อคนที่เขาไม่รู้จักและไม่ใช่ศัตรูของเขาอย่างแน่นอน"เขาเป็นใคร""เป็นคนที่เกลียดมึงมาก จับตัวมันมาเอาตัวของผู้หญิงมา" เขาเอ่ยสั่งให้กับลูกน้องนั้นเปิดประตูรถธาราม"อย่า" ผัวะ!! เขาทำท่าทีจะไม่ให้คนอื่นเปิดรถแต่ต้องถูกหมัดต่อยเข้าที่หน้า ธารามเลือกที่จะนิ่งไม่โต้ตอบเพราะว่าตัวเองนั้นยังอยู่ในกำมือของพวกมันต่อให้สู้ยังไงก็แพ้"ไม่มีใครเลยครับ" สายตาของธารามที่หันมองคนที่เปิดประตูรถแล้วไม่เจอเพลงมีนา"ผู้หญิงตัวคนเดียวอยู่ในรถมึงยังหาไม่เจอหรอวะ!! " สายตานายคนถือปืนเรงใส่ธารามนั้นไม่พอใจลูกน้องที่หาผู้หญิงเพียงคนเดียวไม่เจอ"ผัวะ!! พรึ่บพับ!! ธารามใช้โอกาสนี้เตะคนตรงหน้าที่กำลังขู่เขาอยู่ทำให้ปืนนั้นกระเด็นออกจากมือเขาเหวี่ยงตัวเองเท้าขวาเข้าที่คอและล็อคไว้ควักปืนออกมาจากด้านหลังของตนเองหันหลังเข้ารถใช้มันเป็นตัวประกัน"บอกให้พวกมันออกไป""ไม่ต้องมาสั่งกู

บทที่ 54ยังคงมีลูกน้องคอยตามประกบอยู่รถคันหลังถึงแม้ว่าจะเอารถส่วนตัวมาเพราะว่าความปลอดภัยของเมียเขานั้นต้องมาก่อน เขาขับรถสปอร์ตหรูเข้ามายังมหาลัยสายตาทุกคนต่างจ้องมองฮือฮา และยิ่งธารามก้าวขาลงจากรถสาวๆ ต่างพากันกรี๊ดดังแต่ต้องเงียบลงทันทีเมื่อเขาเดินมาเปิดประตูให้กับเพลงมีนา"ถึงแล้วครับเมีย""เพลงบอกแล้วไงคะว่าอย่าพูดแบบนี้เพลงไม่ชอบและเพลงก็ไม่ได้เป็นเมียของเฮีย" เพลงมีนาเดินเข้าไปในมหาลัยโดยที่ไม่สนใจธารามแต่เขานั้นกลับรีบปิดประตูรถและเดินไปจับมือของเธอไว้"วันนี้แข่งรายงานใช่ไหมเดี๋ยวผัว เข้าไปเชียร์นะ" เพลงมีนาดึงมือออกจากเขาจับแผ่นรายงานของตนเองและเดินต่อไปข้างหน้าโดยที่ไม่ได้พูดแต่เมื่อหันหลังให้กับเขาแล้วเธอฉีกยิ้มออกมาเหมือนกับคนที่ดีใจอะไรสักอย่าง"นาย""มึงมาพอดีเลย""ผมมีเรื่องจะบอกครับคือว่าโกดังของเราตอนนี้มีปัญหาเกี่ยวกับช่างที่ซ่อมแซม""เอาไว้ก่อนเรื่องนี้สำคัญกว่าโกดังกู" ลูกน้องคนสนิทเป็นคิ้วขมวดเข้าหากันจ้องมองหน้าเจ้านายแบบงงๆ"เรื่องอะไรครับนาย"" มึงรีบไปหาซื้อป้ายไฟและใส่ชื่อเมียกูมาให้เร็วที่สุดเพราะว่าวันนี้เมียกูประกวดรายงาน อ๋อแล้วมึงไปจัดการเรื่องกรรมการ

บทที่ 56มือหนาลูบสัมผัสตั้งแต่ใบหน้าจนถึงต้นคอของเธอจนกระทั่งสัมผัสยังผิวแขนเขาเริ่มข่มอารมณ์ของตนเองยิ่งได้อยู่ใกล้ได้กลิ่นหอมๆ จากร่างกายและผิวสัมผัสที่เนียนนุ่มนั้นทำเอาธารามเริ่มอดใจไม่ไหว"หยุดนะ" เพลงมีนาลืมตาขึ้นมาสั่งให้เขาหยุดและปัดมือของเขาออก"ยังไม่ได้ทำอะไรเลย""รู้นะคะว่าเฮียคิดอะไรอยู่""อืม ใช่คิดแบบนั้นแหละ" เขายอมรับความจริงกับเธอง่ายๆ เพราะว่าเขาคิดแบบนั้นกับเธอจริงๆ แต่พยายามหักห้ามใจตัวเองอีกอย่างอยู่บนรถมีคนขับรถอยู่ด้วย"พูดง่ายจังนะคะ""เอ้า จะพูดยากตรงไหนอ่ะก็คิดแบบนั้นจริงๆ อยากเอาเมียก็ยอมรับความจริงไป ทำไมจะให้พูดอ้อมค้อมว่าผมไม่ได้คิดอะไรหรอกขอโทษนะครับแค่มือไปโดนให้พูดแบบนี้หรอ""นี่เฮียเพลงไม่ตลกนะคะอีกอย่างเราทั้งสองคน..อื้มเธอถูกเขาจู่โจมโดยที่ยังไม่ทันได้ตั้งตัวมือทั้งสองข้างของเธอนั้นพยายามผลักหน้าอกของเขาออก แต่ต้องหยุดการกระทำเปลี่ยนมากอดคอของเขาแทนและสัมผัสโต้ตอบเขาอย่างเล่าร้อน"เฮีย" เธอจับเข้าที่คอเสื้อของเขาและใช้สายตามองไปชี้คนขับรถ"เฮ้ย! จอดข้างทางสิแล้วมึงก็ลงไปจากรถด้วย กูจะเoากับเมีย" เขาสั่งให้คนขับรถของตัวเองนั้นจอดเข้าข้างทางและให้ล

บทที่ 58ธารามคุยโทรศัพท์อยู่พักใหญ่ยังไม่ยอมเข้าบ้านบอกให้เพลงมีนานั้นเข้าไปอาบน้ำรออยู่บนห้องแต่เธออาบน้ำเสร็จ ก็เผลอหลับอยู่บนเตียง เขาเดินขึ้นไปบนห้องของเธอยิ้มและส่ายหัวเล็กน้อยนั่งลงที่เตียงใช้มือลูบหัวของเธอเบาๆ ก่อนที่จะหยิบผ้าห่มมาปกคลุมร่างกายให้ร่างบางที่นอนขดหนาวอยู่ตรงหน้าเขา"หลับไปซะแล้ว""คุยโทรศัพท์กับใครหรอคะทำไมคุยนานจัง" เพลงมีนาลืมตาขึ้นมาหลังจากที่รู้สึกตัวเหมือนมีคนมานั่งด้านข้างเธอเอ่ยถามพร้อมกับแววตาที่จ้องมองธารามนั้นหลบสายตาของเธอเหมือนกับว่าเขามีอะไรอยู่ในใจแต่ไม่กล้าที่จะบอก"ธุระน่ะ พักผ่อนเถอะนะ" ธารามขยับตัวเอามือออกจากหัวของเธอกำลังจะยืนขึ้นแต่เพลงมีนานั้นจับเข้าที่ข้อแขนของเขาไว้มองจ้องหน้าของเขา"มีอะไรหรือเปล่า""เฮียโกหกว่าเฮียเป็นเคเดย์เพื่อที่จะลองใจเพลง ในสายตาของเฮียธารามคงจะมองเพลงเป็นผู้หญิงที่ไม่ดีสินะ" ต่อให้เขาทำร้ายเธอกระทำย่ำยีแต่ในใจของเธอนั้นก็มีเขาเป็นที่หนึ่งเขาง้อเธอเพียงแค่หน่อยเดียวเธอให้อภัยเขาทุกอย่างรู้ความจริงว่าเขาโกหกเธอก็ยังให้อภัย"อืม กูเลวตั้งแต่แรกอยู่แล้วดูแลตัวเองแล้วก็ลูกให้ดี" เธอจ้องมองหน้าเขาคิ้วขมวดงงกับสีท่าการแ