Semua Bab ลงทัณฑ์เมียลับมาเฟีย: Bab 61 - Bab 70

บทที่ 61ทางด้านของเพลงมีนาเธอนอนร้องไห้อยู่หลายวันจนกระทั่งร่างกายของตนเองนั้นซูบผอมไม่ยอมทานข้าวกินแต่น้ำแล้วก็นม อาการป่วยของเธอเหมือนจะกำเริบเธอเริ่มเจ็บหน้าอกอีกจึงไปหาหมอและเอายากลับมากินเธอเสียใจเรื่องธารามเขาไม่เคยติดต่อเธอมาอีกเลยเขาหายไปตั้งแต่วันนั้น"ดีแล้วเพลง ดีแล้วที่ทุกอย่างเป็นแบบนี้เธอจะไปรักผู้ชายใจร้ายทำไมเขาไปก็ดีแล้วเขาปล่อยเธอให้เป็นอิสระแล้ว" เธอร้องไห้อยู่หลายวันจนกระทั่งลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัว แต่งหน้าทำผมใหม่ลุกขึ้นมาสวยแซ่บเมื่อมองหน้าตนเองที่กระจกหยดน้ำตานั้นไหลรินออกมาก๊อกๆๆ" ใครหรอคะเปิดเข้ามาเลยค่ะเพลงไม่ได้ล็อก" เธอรีบเช็ดน้ำตาของตนเองคิดว่าเป็นแม่บ้านแต่เมื่อประตูเปิดเข้ามาแล้วคนตรงหน้าคือพี่ชายกลับมาจากต่างประเทศโดยที่ไม่ได้บอกเพื่อที่จะมาเซอร์ไพรส์น้องสาว"เฮีย" เพลงมีนารีบลุกขึ้นจากเก้าอี้พุ่งตรงหาพี่ชายและโอบกอดพี่ด้วยความคิดถึง"นี่คิดถึงเฮียจนร้องไห้เลยหรอ" ระยะเวลาเพียงแค่ 1 เดือนที่คุณเพลิงนั้นไปต่างประเทศและวันนี้เขากลับมาเพลงมีนาไม่รู้ด้วยซ้ำเธอแต่งตัวสวยเพื่อที่จะออกไปผ่อนคลายเปิดหูเปิดตาหลังจากที่ร้องไห้อยู่บ้านมาหลายวัน"ใช่ค่ะคิดถึงมากๆ

บทที่ 63เขารีบวิ่งขึ้นมาหน้าตาตื่นยิ้มกริ่มมาตั้งแต่ด้านล่าง เมื่อถึงหน้าห้องของตัวเองจับเข้าที่ลูกบิดประตูและเปิดเข้าไปช้าๆ ร่างบางนอนห่มผ้าอยู่บนเตียงเปลี่ยนชุดเป็นเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขา"เด็กแสบเอ้ย" เขาถอนหายใจเหมือนรู้สึกโล่งที่ทุกอย่างจบลงด้วยดีคนที่ตนเองนั้นรักปลอดภัยและนึกถึงในตอนที่เธอโมโหในงานแต่งใส่ชุดดำถือพวงหรีดเข้าไปอย่างไม่อายใครธารามนั่งลงที่เตียงช้าๆ กลัวว่าเธอนั้นจะรู้สึกตัวมือหนาลูบเข้าที่ศีรษะลูบไล้จนถึงปลายผมของคนตัวเล็กก้มหน้าลงหอมหน้าผากของเธอเบาๆ"ขอโทษนะที่กูทำไม่ดีสารพัดแต่ก็ยังรักผู้ชายเลวๆ คนนี้" เพลงมีนายกมือบีบเข้าที่หัวของตนเองด้วยที่เธอถูกลูกน้องคนสนิทของธารามโปะยาสลบจึงทำให้ฤทธิ์ยานั้นยังคงไม่หาย"โอ๊ย" เธอกระพริบตาถี่ๆ มองรอบๆ หันซ้ายและขวาจ้องมองคนตรงหน้าที่นั่งยิ้มอยู่"ขนาดในฝันยังตามมาหลอกหลอนเลย" เพลงมีนาคิดว่าตัวเองนั้นกำลังฝันอยู่ที่ลืมตามาแล้วเจอธารามทำเอาธารามกลั้นหัวเราะไว้ไม่ไหว"ฮ่าๆ กูในชีวิตจริงนี่แหละไม่ใช่ความฝัน" ทำให้เธอสะดุ้งนั่นไม่ใช่เสียงหัวเราะของธารามแต่กลับเป็นมือที่ซุกซนต่างหาก จับกุมเข้าเนินอกข้างขวาและบีบ"โอ๊ยนี่ เจ็บนะ" เ

บทที่ 66หญิงสาวนอนกอดแฟนอยู่ในอ้อมอก เพลงมีนามานอนที่บ้านของธารามพี่ชายอนุญาตให้ทั้งสองคนคบกันอย่างเปิดเผยไม่กีดกันและห้าม ต่างฝ่ายต่างเคลียร์ใจกันหมดทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิม"เมียจ๋าขอจับหน่อย" เมื่อเพลงมีนาขยับร่างกายเตรียมที่จะลุกในยามเช้าเพราะว่าเธอนั้นต้องไปเรียนธารามกับคว้ากอดและมือซุกไซร้เล่นอยู่ที่เนินนูนของเธอบนหน้าอก"เฮียคะพอได้แล้ว""ทำไมล่ะขอเล่นแค่นี้ไม่ได้หรอที่เมื่อคืนนี้แอ่นให้""ก็เพลงต้องรีบไปเรียนนี่คะ" เธอถูกดึงเข้าอยู่ในอ้อมแขนของเขาประทับรอยจูบลงที่แก้มซ้ายและขวาเขาไม่อยากปล่อยให้เธอออกจากอ้อมกอดเลยสักวินาที"เฮียคะเพลงก็อยู่กับเฮียทั้งคืนแล้วเพลงจะไปอาบน้ำไปเรียนค่ะ" เธอฟาดฝ่ามือลงที่แขนของเขาเบาๆ ให้เขาปล่อยตนเองนั้นไปอาบน้ำ"ไปด้วย""ไปไหนคะ""ไปเฝ้าเมียเรียน กลัวหมามันมองเมียกู" เขาหวงเมียแค่ไหนแค่ไปเรียนก็ยังไม่ยอมปล่อยให้ไปคนเดียวเมื่อถึงมหาวิทยาลัย เขาเดินโอบกอดเอวเธอโชว์ทุกคน จนถึงตึกเรียนไม่ยอมปล่อยให้เพลงเดินมาคนเดียว"เฮียอายคนอื่นเขา""จะอายใครทำไมผัวมาส่งเรียน ไม่ต้องอายหรอก""อุ๊ยเพลงลืมมือถือไว้ในรถ" เธอค้นกระเป๋าสะพายของตนเองและไม่พบมือถือจึ

บทที่ 68คุณเพลิงโทรบอกกับเพลงมีนาว่าวันนี้ไม่ได้กลับบ้านมีธุระที่ต้องจัดการอยู่ต่างจังหวัดกับพราวมุกเพลงมีนาจึงนั่งทานข้าวอยู่คนเดียวมองออกไปนอกบ้านทั้งรถแล้วก็คนยังยืนอยู่ที่เดิมช่วงเวลา 1 วันเต็มๆ ที่เธอปล่อยให้เขายืนตากแดดรอ"ปากร้ายดีนักต้องเจอแบบนั้นแหละ" เธอลุกขึ้นจากเก้าอี้ในขณะที่แม่บ้านกำลังเสิร์ฟอาหารคิดว่าจะไปดูธารามที่หน้าบ้านก่อนแล้วค่อยกลับมาทาน เมื่อเดินออกมาจนถึงประตูรั้วเป็นอย่างที่เขาคิดคนที่นั่งพิงประตูรั้วอยู่เป็นลูกน้องของธาราม"นายครับคุณผู้หญิงออกมา" เขารีบลุกขึ้นทันทีวิ่งไปเปิดประตูรถของธาราม เขากลับหลับอยู่บนรถแอร์เย็นฉ่ำประตูรั้วเปิดเพลงมีนาเดินออกมายืนอยู่ด้านข้างประตูรถ"เวรแล้วไงหลับซะยาวเลยบอกแล้วกลางคืนอย่าหักโหม" เสียงของลูกน้องคนสนิทพูดพร้อมกับก้มหัวลงรีบเดินหนีไปทางอื่นเมื่อเห็นสายตาของเพลงมีนา"ถ้าง่วงก็กลับไปนอนที่บ้านนะคะอย่าเอาร่างกายของตัวเองมาทรมาน" เสียงของเพลงมีนาดังขึ้น เขานั้นกระพริบตายุกยิกและลืมตาขึ้นมาดีดตัวขึ้นพรวดสะดุ้งเมื่อเห็นเธออยู่ระยะใกล้"เพลง""ถ้าง่วงก็กลับไปนอนที่บ้านอย่าใช้ให้ลูกน้องนั่งทรมานอยู่ตรงนี้""ก็มันร้อนนั่งมาทั้งวั

บทที่ 70ขบวนกำลังเริ่มขึ้น เพลงมีนาเป็นคนถือป้ายนำซึ่งไม่ได้แต่งตัวเหมือนกับคนอื่นเขาแค่เธอใส่ชุดนักศึกษากระโดดเด่นเปล่งประกายโชว์ความสวยจนทุกคนต้องจับจ้องมองเธอโดยเฉพาะกลุ่มผู้ชายนั่นทำเอาธารามไม่ชอบจนเลือดขึ้นหน้าหึงหวงเมียแต่ทำอะไรไม่ได้นอกจากนั่งขบกรามอยู่ที่ร่มไม้"มึงเป็นอะไรวะเนี่ยนั่งหน้ามุ่ยเชียว" ธารามหันมองหน้าเพื่อนและเอ่ยถาม"เฮียเขาจะเป็นอะไรล่ะคะคุณเพลิง เขาก็หึงเพลงมีนาที่โดดเด่นอยู่ในงานนั่นแหละค่ะ ดูสิสายตาผู้ชายจับจ้องมองเป็นตาเดียวกันเลย" พราวมุกนั้นยั่วยวนกวนพี่ชายตัวเองเพราะรู้ว่าพี่ชายตนเองนั้นกำลังหึงหวงแฟนแต่ทำอะไรไม่ได้"น้องกูนี่มันมีเสน่ห์จริงๆ สงสัยจะต้องพาไปประกวดนางแบบซะแล้วสิ""มึงหยุดความคิดของมึงเลยนะไอ้คุณเพลิงถ้ามึงพาเพลงมีนาไปเป็นนางแบบกูฆ่-ามึงแน่""ฮ่าๆ กูไม่เคยคิดเลยนะว่าผู้ชายแบบนึงนิสัยกระด้างร้ายกาจปากหมาและก็เลวจะหลงน้องกูได้ขนาดนี้" คุณเพลิงส่ายน่าไปมาขำธารามที่กำลังเป็นอยู่ แตกต่างจากธารามคนเดิมเปรียบดังหน้ามือและหลังมือก็ว่าได้"ด่ากูขนาดนี้ไม่เอาตีนกระทืบหน้ากูเลยล่ะ""เอ้ากระทืบได้ก็ไม่บอก""กูประชด ชิ! กูนี่อยากจะเดินไปโอบกอดเมียกูแล้