All Chapters of ลงทัณฑ์เมียลับมาเฟีย: Chapter 21 - Chapter 30

บทที่ 21   เสื้อผ้าปกคลุมร่างกายนั้นถูกถอดออกด้วยมือหนาทั้งสองของเขา ใบหน้าจ้องมองยังเลือนร่างเล็กนอนหงายอยู่ตรงหน้าของเขา สายตาที่จ้องมองเธอนั้นดั่งเสือร้ายกำลังจะขย้ำเหยื่อเขาจ้องมองทุกสัดส่วนจนกระทั่งเลื่อนตัวต่ำลงแยกขา ดันเข่าขึ้นเอาตัวเองเข้าอยู่ระหว่างขาของเธอ "เฮียจะทำอะไรหรอคะ" เธอนั้นใช้มือจับเข้าที่แขนของเขาเอ่ยถามเขาในขณะที่ใบหน้ากำลังก้มต่ำลง เขาไม่ตอบเธอใช้เพียงแต่รอยยิ้มที่ส่งให้จนกระทั่งใบหน้าของเขาแนบ ใช้ปากสัมผัสที่กลีบอูมของเธอ"อื้มส์" ใบหน้าน้อยหลับตาพริ้มกัดปากด้วยความเสียวซ่านมือนั้นปล่อยออกจากแขนของเขาจับเข้ายังหัวของคนที่กำลังทำให้เธอเสียวจนอารมณ์พลุกพล่าน "อื้มส์เสียวจัง" ลิ้นหยาบสัมผัสเข้ากลีบบานทั้งสอง สอดเข้ายังรูช่องแคบนั้นไปมาสัมผัสกับน้ำหล่อลื่นที่เอ่อล้น คนตัวเล็กนอนบิดและแอ่นสะโพกตามปากของเขาจนกระทั่งเธอถึงฝั่ง "ไม่ไหวแล้วค่ะ" ใบหน้าบิดเบี้ยวเสียงสั่นกระเส่าเอ่ยบอกกับเขาว่าตนเองนั้นพร้อมที่จะปลดปล่อยจากนั้นก้นของเธอกระตุกเล็กน้อยได้ปลดปล่อยตามต้องการเขายังคงกระทำให้ไม่หยุดจนกระทั่งใบหน้า

บทที่ 23 เธอกับเขานั้นนั่งหยอกล้อกินของอร่อยกันริมชายหาดเพลงมีนาเห็นว่าของกินมากมายและเยอะมากจึงชวนลูกน้องของธารามหลายๆคนมานั่งร่วมด้วย ซึ่งขออนุญาตเขาแล้วธารามไม่ได้ว่าอะไรแค่ไม่ให้นั่งใกล้เมียตัวเองเท่านั้น "มันอยากกินก็ให้มันย่างกินกันเองพอแล้วมือร้อนหมดแล้วเนี่ย" เขาจับเข้าที่มือของเธอในขณะที่เพลงมีนานั้นจับที่คีบปิ้งกุ้งให้กับลูกน้อง"ไม่เป็นไรหรอกค่ะเขาเป็นผู้ชายทำไม่ค่อยเป็นหรอก""ไม่จริงพวกมันทำเป็นใช่ไหม!!!โดนเจ้านายมองด้วยสายตาขนาดนี้ ลูกน้องทั้งหมดจะไม่รีบพยักหน้าได้ยังไง เขาลุกขึ้นและดึงตัวของเพลงมีนาให้ลุกขึ้นเช่นกันหลังจากที่อิ่มแล้ว"ปล่อยให้มันกินกันอยู่นี่แหละเราไปเดินเล่นกัน" "อย่างนั้นทุกคนกินกันให้หมดเลยนะคะไม่ต้องเหลือไว้ถ้าไม่พอไปซื้อใหม่นะตังค์อยู่ที่เฮียธาราม" ลูกน้องทุกคนต่างพากันดีใจยกมือไหว้เพลงมีนาพร้อมกับรอยยิ้มที่สดใสซึ่งพวกเขาทำแต่งานเฝ้าคอยระวังให้กับธารามคอยรับใช้คอยเป็นมือเท้าให้ไม่ค่อยได้รับความสุขแบบนี้จนกระทั่งกลับไปหาครอบครัวของพวกเขา "อย่ามาใจดีกับลูกน้องฉัน" เมื่อเดินออกมาจากลูกน้องได้ไม่ไกล เขานั้นเอาแขนโอบเอวของเธอดึงกระชับเข้าหาตัวก้มใบ

บทที่ 25 เอ็นร้อนถูกถอดออกจากช่องสวาทและเสียบเข้าไป นับเกินร้อยครั้งต่อให้เขาเสร็จเขาก็ยังคงทำอยู่แบบนั้นแล้วไม่มีทีท่าว่าเอ็นร้อนของเขานั้นจะอ่อนตัวลงยิ่งเขาโมโหและยิ่งกระทำแรงจนกระทั่งร่างบางนั้นหมดเรี่ยวแรงไม่มีทีท่าขัดขืนนอนหายใจหอบหืดอยู่บนเตียงร่างกายอ่อนลงเรื่อยๆ "ใกล้ตายแล้วหรอ หึ สาแก่ใจหรือยัง ทำตัวเองสาแก่ใจหรือยัง" มือหนาจับเข้าที่คางของเธอและบิดกลับมามองหน้าของตนเองอีกครั้ง กัดฟันพูดแล้วจ้องมองหน้าของเธอแววตาคู่น้อยเต็มไปด้วยน้ำตาเอ่อล้นมองยังใบหน้าของคนที่ทำร้ายร่างกายตัวเองด้วยความเกลียด"เพลงเกลียดคุณ! ใช่แน่จริงคุณก็ทำให้เพลงตายตรงนี้เลยสิคุณอยากรู้ไหมว่าแผนการของเพลงคืออะไร เพลงจะทำให้คุณรักและเพลงก็จะหักหลังคุณทุกทางจะเอาความลับของคุณไปเปิดเผยกับไอ้ชนัน !!  เพลงมีนาเธอพูดความจริงออกมายิ่งทำให้ธารามนั้นโกรธไอ้ชนันนั่นคือศัตรูหมายเลข 1 ของธารามที่เป็นมาเฟียด้วยกันแต่คนละแก๊ง ที่สำคัญเป็นลูกเลี้ยงของพ่อที่แท้จริงของธารามที่เขาทิ้งแม่ธารามไปมีคนใหม่"เรื่องทั้งหมดพี่ชายของมึงคงเล่าให้ฟังแล้วสินะเพลง หึ! กูไม่น่ามีเพ

บทที่ 27กรี๊ด!! เสียงดังฟิ้วของปืนลมเงียบยิงมาจากทางด้านหลังเข้าท้ายทอยของหัวหน้าแก๊งโจรคนที่ยืนบีบคอของเพลงมีนา มันล้มลงด้วยขนาดตัวที่ต่างกันทำให้เพลงมีนานั้นล้มลงด้วย กระสุนปืนนั้นมาจากลูกน้องคนสนิทของธารามที่ยืนอยู่บนหลังคา ลูกน้องพวกโจรต่างพากันหันเตรียมที่จะยิงเขาแต่ต้องหยุดชะงัก"ถ้าพวกมึงคิดว่ามึงแน่มึงก็ยิง และมึงก็เตรียมตัวตายกันได้เลยมึงมองดูรอบๆ สิ" ลูกน้องคนสนิทของธารามนั้นได้ระดมพวกเพิ่มขึ้นอีกเท่าตัวจนกระทั่งล้อมบ้านพักนี้ไว้แล้ว ทำให้ลูกน้องของพวกมันนั้นวางปืนลงชูมือขึ้นในทำนองที่ยอมแล้ว ธารามรีบเข้าไปหาเพลงมีนา เธอนั้นช็อคอยู่กับร่างไร้วิญญาณที่มีเลือดไหลออกมา"เพลง""กรี๊ด!!!เสียงกรี๊ดสุดท้ายที่เธอนั้นส่งออกมาก่อนที่จะหมดสติลงไปธารามรีบคว้าตัวของเธออุ้มออกจากตรงนี้วิ่งขึ้นห้องข้างบนทันที"เพลงๆ" เมื่อเขาวางเธอลงที่เตียงแล้ว เขาตบหน้าของเธอเบาๆ เพื่อเรียกสติแต่ดูเหมือนว่าเพลงมีนานั้นจะไม่ตื่น จนกระทั่งเขารีบเดินไปเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดหน้าให้กับเธอจนมือไม้สั่น สายตาบ่งบอกถึงความเป็นห่วงเป็นใยผู้หญิงคนนี้จนทำอะไรไม่ถูก"เ

บทที่ 29 ไข่ฟูๆวางอยู่บนจานกลางโต๊ะอาหารธารามเป็นคนทอดเองส่วนเพลงมีนานั้นเป็นคนปลุง สายตาของเพลงมีนาที่จับจ้องมองลุ้นว่าธารามจะชิมออกมาแล้วพูดว่าอร่อยอย่างที่เธอนั้นคิดไหม "หิวหรือไงมองขนาดนั้น จะมุดเข้ามาอยู่ในจานไข่แล้ว" เธอเหลือบตามองธารามฉีกยิ้มกว้างเหมือนกับเด็กน้อยเพิ่งได้ของเล่นชิ้นใหม่"จะยิ้มทำไมไปตักข้าวมาสิ" เธอลุกขึ้นจากเก้าอี้ทันทีหยิบจานตักข้าวให้กับเขา "เรียบร้อยแล้วค่ะ" หลังจากวางจานข้าวเสร็จเธอกลับมานั่งที่เดิมจ้องมองธารามที่กำลังจะกิน"ถ้าหิวก็ตักข้าวมาสิ""ไม่เอาหรอกค่ะไข่ใบเดียวไม่พอเพลงหรอก" ในตอนแรกเธอตั้งใจว่าจะทอด 2 ใบแต่ดันทำไข่แตกไป 1 เลยให้ลูกน้องของธารามนั้นตอกให้ 1 ใบเท่านั้น"ก็แล้วทำไมไม่ทอดเยอะๆ""ทำแตกไป 1 ใบเพลงก็เลยทอดแค่ใบเดียว" "ทำยังไงให้ไข่แตก" "เถอะค่ะคุณชิมสักทีเถอะเพลงรอลุ้นจะแย่อยู่แล้วว่าไข่ทอดของเพลงจะอร่อยหรือเปล่าถามอยู่นั่นแหละ" เขาส่ายหน้าไปมาในใจอยากจะหัวเราะในการลุ้นของคนตรงหน้าทำท่าทีน่ารักน่าเอ็นดูจนกระทั่งเขายกช้อนในมือนั้นตักเข้าที่ไข่ทอด "กินสิคะ" มือของเขานั้นยังคงถือช้อนที่ตักไข่ไว้ไม่ทันจะเอาเข้าปากเหลือบตามองเพลงมีนาที่