จบบริบูรณ์

บทที่ 70

ขบวนกำลังเริ่มขึ้น เพลงมีนาเป็นคนถือป้ายนำซึ่งไม่ได้แต่งตัวเหมือนกับคนอื่นเขาแค่เธอใส่ชุดนักศึกษากระโดดเด่นเปล่งประกายโชว์ความสวยจนทุกคนต้องจับจ้องมองเธอโดยเฉพาะกลุ่มผู้ชายนั่นทำเอาธารามไม่ชอบจนเลือดขึ้นหน้าหึงหวงเมียแต่ทำอะไรไม่ได้นอกจากนั่งขบกรามอยู่ที่ร่มไม้

"มึงเป็นอะไรวะเนี่ยนั่งหน้ามุ่ยเชียว" ธารามหันมองหน้าเพื่อนและเอ่ยถาม

"เฮียเขาจะเป็นอะไรล่ะคะคุณเพลิง เขาก็หึงเพลงมีนาที่โดดเด่นอยู่ในงานนั่นแหละค่ะ ดูสิสายตาผู้ชายจับจ้องมองเป็นตาเดียวกันเลย" พราวมุกนั้นยั่วยวนกวนพี่ชายตัวเองเพราะรู้ว่าพี่ชายตนเองนั้นกำลังหึงหวงแฟนแต่ทำอะไรไม่ได้

"น้องกูนี่มันมีเสน่ห์จริงๆ สงสัยจะต้องพาไปประกวดนางแบบซะแล้วสิ"

"มึงหยุดความคิดของมึงเลยนะไอ้คุณเพลิงถ้ามึงพาเพลงมีนาไปเป็นนางแบบกูฆ่-ามึงแน่"

"ฮ่าๆ กูไม่เคยคิดเลยนะว่าผู้ชายแบบนึงนิสัยกระด้างร้ายกาจปากหมาและก็เลวจะหลงน้องกูได้ขนาดนี้" คุณเพลิงส่ายน่าไปมาขำธารามที่กำลังเป็นอยู่ แตกต่างจากธารามคนเดิมเปรียบดังหน้ามือและหลังมือก็ว่าได้

"ด่ากูขนาดนี้ไม่เอาตีนกระทืบหน้ากูเลยล่ะ"

"เอ้ากระทืบได้ก็ไม่บอก"

"กูประชด ชิ! กูนี่อยากจะเดินไปโอบกอดเมียกูแล้