All Chapters of พันธะร้ายดีไซน์รัก : Chapter 31 - Chapter 40

"พอแล้ว ต้องไปอยู่ห้องฉันใช่ไหม" มือเป็นตุ๊กแกเลย ไม่ว่าจะดันจะผลักยังไงเขาก็ไม่ยอมปล่อยฉันให้หลุดไปง่าย ๆ"อือ""เอาล่ะปล่อย""อีกหน่อยได้ไหม" ยังจะมีหน้ามาต่อรองอีกนะ"ไม่ ถ้าจะไปพักห้องฉันก็ปล่อยก่อนที่จะเปลี่ยนใจ" มือที่ลูบไล้อยู่บริเวณสะโพกหยุดชะงัก พร้อมกับฮาเซลที่เงยหน้าขึ้นมาสบตา"อยู่ตลอดไปเลยได้ไหม" ยังจะต่อรองอีก"ไม่ได้" เมื่อฉันปฏิเสธฮาเซลก็แสดงสีหน้าไม่พอใจมากขึ้นกว่าเดิม"ช่วยใจอ่อนกับฉันสักหน่อยสิ""นี่ก็ใจอ่อนมากแล้วนะ" ขนาดนี้ยังไม่เรียกว่าใจอ่อนอีกหรือไง ฉันก็ยอมสุด ๆ แล้ว"ถ้าใจอ่อนต้องยอมรับคำขอแต่งงานของฉันแล้ว" ฉันส่ายหัวให้กับความเอาแต่ใจตัวเองของเขาและดันตัวฮาเซลออก"ก่อนจะคิดเรื่องนั้น จัดการเรื่องวุ่นวายที่เกิดขึ้นตอนนี้ก่อนดีไหมคะเจ้าชาย""ก็จัดการแล้วนี่ไง" เขาตอบด้วยสีหน้ามั่นใจ"ข่าวเต็มไปหมดเลย จัดการยังไง""อันนั้นตั้งใจปล่อยเอง แต่ฝีมือการถ่ายรูปคนของการ์เนทไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ ฉันว่าเธอสวยน้อยลง""ฮาเซล!" สวยน้อยลง งั้นที่ผ่านมาฉันก็จัดว่าสวยอยู่ใช่ไหม แล้วปล่อยข่าวเองอีกแล้วเหรอเนี่ย!"ข่าวของเราก็กลบความสนใจเรื่องที่มิร่าถูกส่งเข้าโรงพยาบาลได้อย่างดี

ณ คลับการ์เบรียลล่าสายตาทั้งแปดคู่จ้องมองหญิงสาวที่กำลังยกแก้วเหล้าเข้าปากทั้งน้ำตา ผมหยักศกยุ่งเหยิงเพราะเธอขยุ้มหัวตัวเองไปมา คิม การ์เนท เฮเลนและคารีน่า มองสภาพของฉันด้วยสายตาเวทนา"เดี๋ยว! จะยกขวดดื่มแบบนี้ไม่ได้!" เฮเลนแย่งขวดวิสกี้ออกจากมือ เมื่อเห็นว่าเพื่อนตัวเองกำลังยกขวดดื่ม"ไม่เมาสักทีอะ" มือเล็กขยุ้มผมตัวเองอีกครั้ง ทำไมดื่มเท่าไหร่ก็ไม่เมาสักทีเนี่ย!"สรุปว่าอกหัก เจ้าชายไม่รักเหรอ" คารีน่าผู้ที่พึ่งรู้เรื่องทั้งหมดหันมาถามและดึงตัวฉันเข้าไปกอด"ไม่รู้ ไม่รู้อะไรทั้งนั้น ฮึก!" น้ำตาที่แห้งไปกลับมาไหลอีกครั้ง"อาการหนักนะเนี่ย" เฮเลนได้แต่ส่ายหัวให้กับสภาพของฉันที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน"งั้นเลขาธิการคนต่อไปก็เป็นเคทเลยใช่ไหม" การ์เนทถามสรุปเรื่องที่ฉันเล่าไปทั้งหมดอีกครั้ง ซึ่งฉันก็ได้แต่พยักหน้ารับ"อือ""เข้าใจละ ก็เท่ากับว่าเคทก็ต้องยุติความสัมพันธ์ระหว่างเจ้าชาย""ไม่ได้ยุติ ไม่ได้เป็นอะไรกันแต่แรกแล้ว" ยิ่งพูดก็ยิ่งจุกอยู่ในอก"ปากก็พูดแบบนั้น แต่น้ำตาไม่หยุดไหลเลยนะ" คิมยื่นกระดาษทิชชูให้ฉันเช็กคราบน้ำตา"หยุดกรอกเหล้าใส่ปากตัวเองสักที!" เฮเลนแย่งขวดเหล้าออกจากมือฉัน

ผู้ชายหน้าตาดีคนหนึ่งยืนตัวสั่นก้มหน้ามองพื้นหลบสายตาหลายคู่ที่จ้องมองมาที่เขา วันนี้คิดว่าจะเป็นวันเริ่มต้นชีวิตใหม่กับตำแหน่งงานและโอกาสที่เขาไม่เคยคาดฝันว่าจะได้รับเลือก แต่ทำไมสิ่งที่อยู่ตรงหน้ากำลังทำให้เขารู้สึกกลัวกับงานใหม่ที่ยังไม่ทันจะได้เริ่มเขาเป็นเพียงเด็กหนุ่มจบใหม่ที่กำลังหางานและถูกทาบทามจากญาติที่ทำงานอยู่ภายในติดต่อให้ลองมาทดสอบ ตำแหน่งผู้ช่วยเลขาธิการประจำราชวงศ์ ใครจะไปคิดว่าคนอย่างเขาจะผ่านการทดสอบและได้เริ่มงานที่นี่ ราชวงศ์เป็นกลุ่มคนอีกชนชั้นที่ประชาชนต่างให้ความเคารพ แต่ก็สามารถ แต่พวกเขาที่เห็นในโทรทัศน์หรือพบเจอตามวาระโอกาส ช่างต่างกับสิ่งที่เขากำลังเจออยู่ตรงหน้า"หมอนี่เป็นใคร" เสียงต่ำเอ่ยปากถามหลังจากนั่งจ้องเขาอยู่นาน"ผู้ช่วยเลขาธิการคนต่อไปค่ะ เขาจะมาเริ่มฝึกงานพร้อมกับคุณเคทตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป" คำตอบของผู้ช่วยเลขาธิการคนปัจจุบันทำให้ฮาเซลปาดสายตากลับมาจ้องที่ผู้ชายตรงหน้าอีกครั้ง"ผู้ชาย" คำถามของเขาทำให้บรรดาพี่น้องที่อยู่ในห้องต่างหันมามองอย่างพร้อมเพรียง"เขาเป็นเพียงคนเดียวที่ผ่านการทดสอบได้เต็มหนึ่งร้อยคะแนนค่ะ""ผู้ชาย" ฮาเซลยังคงถามย้ำอีกค

"ไม่ลงมาเดินด้วยกันเหรอ~""ไม่""เปลืองน้ำมันนะ~""เดี๋ยวเติมให้ตลอดชีวิตเลย""เป็นเจ้าชายนี่ดีจังนะ ใช้เงินแก้ปัญหาไปเลย~"ฮาเซลมองคนตัวเล็กที่เดินอยู่ข้างรถ เคทโวยวายและลงเดินในระยะที่ใกล้ถึงเพ้นท์เฮาส์ โดยที่เขาปล่อยให้รถไหลตามเธอไปเรื่อย ๆ"เมาแล้วไหนนางพญา" ฮาเซลพยายามกลั้นขำกับคนที่เดินอยู่ข้างรถ เธอถอดรองเท้าถือไว้ในมือและเดินหมุนไปหมุนมา"นี่หงาย~" เคทชี้นิ้วเข้าหาตัวเองและโน้มตัวลง มองเข้ามาในรถ"มีแต่ยัยขี้เมา""นี่เคท อาลาเดียเองค่ะ คนที่น่ารัก ๆ" รอยยิ้มของเธอทำให้เขาอดยิ้มตามไปด้วยไม่ได้เหล้าของเฮเลนถูกการ์เนทช่วยดื่มไปมากพอสมควร ทำให้เคทเมาช้ากว่าเพื่อนของเธอ ทำให้รอดจากการกลับคืนสู่ธรรมชาติในครั้งนี้ นึกว่าจะได้แบกคนเมาขึ้นห้องอีกแล้ว และถือว่าครั้งนี้เธอเมาไม่มาก ยังพอมีสติอยู่บ้าง นางพญาที่เพื่อนแซวกันก็คือ ยัยลูกแมวตัวเล็กที่เดินหมุนไปหมุนมาอยู่ข้างรถเขานี่แหละ"ดาวสวยจังเลย" คนตัวเล็กหยุดเดินกะทันหันและเงยหน้ามองท้องฟ้ายามค่ำคืน"อยู่ ๆ จะหยุดเดินแบบนี้ไม่ได้นะ" เขาแตะเบรกกะทันหัน เมื่อเคทก็หยุดนิ่งอยู่กับที่"ลงมานี่หน่อย~" เสียงเล็กเรียกเขาและกวักมือให้ฮาเซลลงมาจ

"ฉันยังไม่พร้อมนะ เดี๋ยวก่อนสิ!" ยิ่งกว่าเจอแม่ของเขาอีกไม่ใช่หรือไง บุคคลที่มีอำนาจตัดสินสูงสุดน่ะ"พ่อใจดีกว่าแม่เยอะไม่ต้องกลัว" ก็พ่อของนายไง ก็พูดได้สิ!"ฮาเซล หยุด!""ไม่"เขายังคงดื้อดึงที่จะลากฉันไปโดยไม่สนใจเสียงของฉันสักนิด จนในที่สุดต้องใช้วิธีสุดท้าย เพราะยังไงเขาต้องทำตามฉันแน่"ถ้านายเป็นเด็กดีคืนนี้ฉันจะตามใจนาย"กึก! ฮาเซลหยุดลากฉันแล้วหันกลับมาทำหน้าตาดีใจใส่ทันที"จริงเหรอ" ตาใสเชียวนะ อายุเท่าไหร่กันแน่เนี่ย!"...อือ""งั้นเรากลับกันตอนนี้เลยไหม" เปลี่ยนอารมณ์เร็วเกินไปจนฉันกลัว ฉันกวาดสายตามองไปรอบตัว ตอนนี้ผู้ดูแลกกำลังแอบมาทางเราเป็นระยะ"ยังค่ะเจ้าชาย ฉันต้องอยู่ฝึกงานก่อน" เราทำตัวสนิทสนมกันเกินไปหรือเปล่าเนี่ย แล้วฉันก็ยังไม่เลิกนิสัยขี้กังวลอีกนะเนี่ย"ฝึกกับคุณปู่น่ะเหรอ""เปล่า""กับใคร" น้ำเสียงของเขาเปลี่ยนไปทันที เมื่อรู้ว่าคนที่ฉันต้องฝึกงานด้วยไม่ใช่คนที่เขาคิด"ผู้ช่วยของฉันไง เดี๋ยวจะแวะไปดูเขาสักหน่อยไม่รู้ว่าตอนนี้เป็นยังไงบ้าง" จะจำกฎระเบียบทั้งหมดได้หรือยังนะ"..." เสียงรอบตัวเงียบสงบลง แม้แต่ฮาเซลที่จู่ ๆ เขาก็เงียบไป ฉันเงยหน้าขึ้นมองคนตัวสูงที