Semua Bab เพลิงสวาทถ่านไฟเก่า: Bab 51 - Bab 60

“พี่กับลีอาเราไม่ได้มีสถานะคนรัก เธอก็แค่คู่นอนที่พี่ได้ตัวส่วนเธอก็แค่ได้เงิน หลังจากทที่พี่ยุติความสัมพันธ์กับเธอไปสามเดือนจากนั้นเธอก็มาบอกว่าเธอท้องกับพี่”“แล้วดิเอโกก็รู้ว่าคุณกำลังจะมีลูก คุณก็เลยแต่งงานกับฉันเพื่อปกป้องลูกกับเมียคุณ”“พี่ไม่ได้คิดจะปกป้องลีอา พี่คิดแค่จะปกป้องลูกเท่านั้นแต่สุดท้ายพี่ก็รู้ว่าเด็กคนนั้นไม่ใช่ลูกพี่ พี่ขอโทษที่หลอกแต่งงานกับวินนี่แต่หลังจากที่เราแต่งงานกันพี่ก็รู้ว่าพี่น่าจะตกหลุมรักคุณตั้งแต่เจอกันครั้งนั้น เราเข้ากันได้ดีวินนี่ก็รู้”“มันเป็นเพราะความเจ้าเล่ห์ของคุณต่างหาก ถึงตอนนี้คุณหรือลีอาใครจะพูดจริงไม่จริงแต่เรื่องจริงที่พูดตรงกันก็คือคุณหลอกฉัน คุณหลอกฉัน คุณหลอกฉัน!!!”“พี่ขอโทษ พี่ต้องทำยังไงวินนี่ถึงจะหายโกรธ พี่ไม่อยากเสียวินนี่ไป”“ต่อให้ฉันหายโกรธฉันก็ไม่อยากข้องเกี่ยวกับคนใจร้ายอย่างคุณอยู่ดี เราหย่ากันด้วยดีเถอะนะคะ ถ้าฉันหลอกลวงคุณเหมือนที่คุณทำกับฉันคุณจะทำยังไง”“พี่ไม่ยอมหย่า”“ฉันกำลังจะแต่งงานกับคุณนิค”“แต่งงาน? การที่วินนี่จะแต่งงานกับใครต่อใครมันง่ายขนาดนั้นเลยหรือไง”“ใช่ค่ะ ก็เหมือนตอนที่ฉันตัดสินใจแต่งงานกับคุณนั่นแหล

หลังจากโดมินิคออกมาจากห้องอาหารก็เข้าไปหาดาเนียลเลที่ยืนกอดอกอยู่ในซุ้มไม้ริมธารน้ำตก“เป็นไงบ้างครับ”ดาเนียลเลหันหลังกลับมาทำหน้าละห้อยกับโดมินิค “ดูหน้าผมสดใสไหมล่ะครับ”“ผมจะมาบอกว่าเย็นนี้ผมจะบินกลับแล้ว ผมเป็นกำลังใจให้นะครับหวังว่าอีกไม่นานจะได้ยินข่าวดี”“ขอบคุณครับ อ่อ... น้องชายคุณ” ดาเนียลเลเอ่ยถึงเซบาสเตียนน้องชายฝาแฝดของโดมินิค“เซบ? ทำไมเหรอครับ”“ตอนนี้เซบกำลังลงหุ้นในโรงแรมที่สิงคโปร์ของผม ถ้าคุณสนใจด้วยผมก็ยินดี”“แน่นอนครับ ผมไม่ได้อยากร่วมหุ้นแค่ในโรงแรมของคุณเท่านั้น กับธุรกิจที่เราแข่งกันอยู่ผมก็ไม่ได้อยากแข่งขันกับคุณต่อ อยากได้คุณมาช่วยบริหารมันมากกว่า”“ทำไมครับ” ดาเนียลเลพอจะเข้าใจสิ่งที่โดมินิคพูด แต่อยากให้อีกฝ่ายอธิบายให้กระจ่างกว่านี้อีกหน่อย“ถ้าเราทั้งสองร่วมมือกันได้ รับรองว่าเจ้าอื่นๆ สู้พวกเราไม่ได้ ผมมองว่าเม็ดเงินที่เราจะได้คงจะมากกว่าตอนที่แข่งกันหลายเท่า คุณคิดแบบนั้นไหมครับ”ดาเนียลเลอมยิ้มพยักหน้าน้อยๆ “แล้วผมจะให้คานโลร่างข้อเสนอไปให้คุณ”“ผมจะตั้งหน้าตั้งตารอนะครับ” โดมินิคพอใจในคำตอบของดาเนียลเลพอสมควร ในเมื่อเขาเป็นเพื่อนกับวันวิวาห์ แถมวัน

วินาทีนั้นวันวิวาห์แทบจะยืนไม่อยู่พ่อและแม่ของเธอจึงช่วยกันประคองมานั่งพักที่เก้าอี้ หญิงสาวนั่งนิ่งอึ้งพูดอะไรไม่ออกได้แต่ปล่อยให้น้ำตาไหลอาบแก้ม“เลจะต้องไม่เป็นอะไร ใจเย็นๆ นะวินนี่” นาถฤดีรีบปาดน้ำตาที่ไหลอาบแก้มวันวิวาห์ แม้จะใจไม่ดีเรื่องอาการของลูกเขยเหมือนกันแต่เธอก็ต้องปลอบใจลูกเธอเอาไว้ก่อนหลังจากหมอพาดาเนียลเลไปตรวจอย่างละเอียดร่วมชั่วโมงก็พาชายหนุ่มมาพักฟื้นที่ห้อง ตอนนี้ก็ได้เวลาที่สองสามีภรรยาได้เริ่มพูดคุยกันตามลำพังเสียที“วินนี่ขอโทษนะคะที่ทำให้พี่เลเป็นแบบนี้” เธอกุมมือสามีเอาไว้แน่น แม้น้ำตาจะเริ่มไหลอาบแก้มออกมาอีกครั้งแต่เธอก็พยายามปั้นเสียงให้เป็นปกติเพราะไม่อยากให้สามีไม่สบายใจที่เธอทุกข์ใจเพราะอาการของเขา“แค่วินนี่กับลูกปลอดภัยพี่ก็ดีใจมากแล้ว ไม่ต้องห่วงเรื่องตาของพี่ หมอบอกว่าถ้าได้รับการผ่าตัดสักสองรอบก็จะกลับมามองเห็นได้เป็นปกติแล้ว”“ทำไมถึงได้ออกไปสู้กับคนพวกนั้นคนเดียวแบบนั้นคะ ตอนนั้นไม่อยากกลับมาหาวินนี่อีกแล้วหรือไง”“พี่ไม่คิดแบบนั้น ตอนนั้นพี่คิดแค่ว่าต้องทำยังไงก็ได้ให้วินนี่กับลูกปลอดภัยถึงพี่จะต้องตายพี่ก็ยอม”“ไม่พูดถึงเรื่องตายแล้วนะคะ ต่อไปน

ณ โรงแรมสุดหรูในย่านใจกลางเมืองนิวยอร์ก ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงคืนกว่าแล้วแต่ชายหนุ่มต่างชาติใบหน้าหล่อเหล่านัยน์ตาสีฟ้ารูปร่างสูงใหญ่ใชชุดคลุมสีดำยังคงนั่งจ้องธนบัตรดอลล่าร์กองโตตรงหน้าไม่วางตา ‘นี่คือเงินที่เขาควรได้จริงหรือ เขาไว้ใจเจ้าพ่อมาเฟียอย่างโทมัส เทสได้จริงๆ หรือไม่’ ยังเป็นคำถามที่วนไปวนมาอยู่ในใจของเซบาสเตียน หนุ่มวัยสามสิบกลางๆ เป็นนักธุรกิจทั้งขาวและเทาชาวอิตาลีรู้มาตลอดว่าคาสิโนที่เขาไปร่วมหุ้นลงทุนกับโทมัสที่อเมริการายได้ดีแค่ไหน แต่ไม่เข้าใจว่าปันผลที่เขาได้ทำไมไม่ใช่อย่างที่เขาหวัง เป็นแบบนี้มาถึงสองครั้งสองคราแล้ว หรือเขาต้องเข้าไปคุยกับโทมัสเป็นการส่วนตัว และคงเป็นเรื่องที่เขาต้องเร่งทำในวันพรุ่งนี้เซบาสเตียน ชายหนุ่มวัยสามสิบกว่าที่กอบกุมกิจการอสังหาริมทรัพย์ในอิตาลี ทั้งยังร่วมหุ้นลงทุนกับกิจการใหญ่ๆ อีกหลายบริษัทในยุโรปไม่ว่าจะเป็นสีขาวหรือสีเทา เพราะเป็นคนที่กล้าได้กล้าเสีย ผิดกับพี่ชายฝาแฝดอย่างโดมินิคที่ยุ่งเกี่ยวแค่ธุรกิจสีขาวอย่างเดียวพ่อและแม่ของเขาเสียตั้งแต่หลังเรียนจบ จากนั้นเขากับพี่ชายก็ขึ้นบริหารงานทันทีโดยที่ยังไม่ค่อยมีประสบการณ์มากนัก แต่ด้วยควา

โดมินิคมองดูน้องชายที่นอนเป็นผักอยู่บนเตียงก็นั่งก้มหน้ากุมมือกันแน่น จากการสันนิษฐานของเขาและฮานเชื่อว่าคนที่สั่งการทำร้ายเซบาสเตียนจะต้องเป็นฝีมือของใครคนใดคนหนึ่งที่เป็นผู้ร่วมหุ้นในคาสิโนแน่เพราะก่อนที่เซบาสเตียนจะเดินทางมาที่ประเทศไทยเขาได้เข้าประชุมกับผู้ถือหุ้นคาสิโนทุกคนที่อเมริกาและเอ่ยออกไปตรงๆ ว่าเขาไม่เชื่อว่าปันผลของคาสิโนที่จ่ายให้เขาจะเป็นรายได้ที่เต็มเม็ดเต็มหน่วยฮานเล่าให้เขาฟังว่าวันนั้นเซบาสเตียนไม่ได้มีปากเสียงกับใครและโทมัส เทส ผู้ถือหุ้นใหญ่ของคาสิโนก็บอกว่าจะตรวจตราบัญชีใหม่และจะแจงรายละเอียดให้อีกรอบการประชุมจึงสิ้นสุดลงหลังจากนั้นเซบาสเตียนก็เลือกที่จะเดินทางมาที่ประเทศไทย ตอนที่ฮานเห็นเจ้านายตัดสินใจเช่นนั้นเขาก็ขอติดตามไปด้วยทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่านิสัยของเจ้านายตนหากต้องการพักผ่อนก็ชอบไปไหนมาไหนคนเดียว แต่ที่เขาขอตามไปด้วยก็เพราะไม่ไว้ใจคนที่คาสิโน แต่สุดท้ายเจ้านายของเขาก็ไม่ยอมจนต้องมาเจ็บปางตายอยู่คนเดียวเช่นตอนนี้“ฉันจะเข้าไปทำงานแทนเซบ”“อะไรนะครับ” ฮานเงยหน้ามองโดมินิคด้วยสายตาตกใจ เขากำลังคิดจะทำอะไรกัน“ได้ยินไม่ผิดหรอก ในระหว่างที่เซบรักษาตัวฉัน