All Chapters of เพลิงสวาทถ่านไฟเก่า: Chapter 71 - Chapter 80

เพลงธิดายังคงข่มตานอนไม่หลับทั้งที่เดินทางมาร่วมหนึ่งวันเต็มๆ เธอมาถึงโรงแรมหรูใจกลางเมืองตั้งแต่กลางดึก ได้อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าและนอนในห้องสวีทสุดหรูกับเตียงแสนนุ่ม แต่นั่นมันก็ทำให้เธอหลับลึกไม่ได้ ด้วยเพราะอะไรน่ะเหรอ? ก็เพราะเธอไม่รู้ว่าจะพาชายหนุ่มไปกราบเจดีย์เก็บกระดูกพ่อกับแม่ของเธอที่ไหน เพราะตอนที่บอกข้อมูลกับเขาไปก็ไม่ใช่ชื่อเสียงเรียงนามของพ่อและแม่จริงๆไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเขาอยากจะได้กราบพ่อกับแม่ของเธอนักฟึ่บ เพลงธิดาสะดุ้งตัวโยนเมื่อมีมือหนาเข้ามารั้งเอวของเธอจนแผ่นหลังไปติดกับตัวอุ่นของเขา เธอดีดตัวหมายจะออกห่างตามสัญชาติญาณแต่กสู้แรงรั้งของชายหนุ่มไม่ได้อยู่ดี“คุณจะได้หลับเร็วๆ ไง”“คือ...”“ทำไม เมื่อก่อนผมไม่เคยกอดคุณหรือไง”“เปล่าค่ะ เพลงแค่กลัวว่าคุณจะนอนไม่หลับ” เจอคำพูดแบบนี้เข้าไปเธอจะปฏิเสธอย่างไรโดมินิคได้แต่หลับตาอมยิ้มกรุ้มกริ่ม การเดินทางมาเหนื่อยๆ ได้กอดร่างบางนุ่มนิ่มแถมมีกลิ่นหอมอ่อนๆ ก็ทำให้เขาได้ผ่อนคลายดีเหมือนกันเช้านี้เป็นวันที่โดมินิครู้สึกสนุกเป็นที่สุดพราะตั้งแค่เช้าเขาขับรถวนไปวนมาอยู่ที่วัดแถวชานเมืองของกรุงเทพมหานครสามสี่รอบแล้ว เพราะเพลง

ทางด้านโดมินิคเมื่อเดินทางกลับมาถึงอิตาลีก็ยังไม่คิดที่จะกลับไปบ้านเพราะไม่อยากรับหน้าคนเป็นยายที่จะต้องสาวความกับเขายืดยาวถึงข่าวคราวไม่ดีที่ได้รับรู้แน่เขาเลือกที่จะพักอยู่ที่โรงแรมหรูใกล้กับสนามบินเพื่อพักกายพักใจเตรียมตัวที่จะกลับไปเจอกับยายของเขาในวันพรุ่งนี้คนเดียวเพราะน้องชายตัวดีเลือกที่จะอยู่อเมริกาไม่ยอมกลับบ้านมาพร้อมกับเขา และปล่อยให้เขาเผชิญหน้ากับคนเป็นยายเพียงคนเดียว โดยให้เหตุผลว่าตัวเองยังจำอะไรไม่ได้เลยยังไม่พร้อมเล่าอะไรทั้งนั้น ตัวเขาเป็นพี่ก็เลยต้องทำหน้าที่นี้แทนขณะนั่งดื่มผ่อนคลายหลังจากยุ่งมาหลายวันเขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดหาชื่อของเพลงธิดา ขณะกำลังจะโทรออกก็ชั่งใจครู่หนึ่งเพราะตอนนี้คงรบกวนเวลาพักผ่อนของเธอ อีกทั้งโทรไปก็ไม่รู้ว่าจะคุยเรื่องอะไร ซ้ำยังจะทำให้เธอกังวลใจหรือตกใจกลัวเขาเสียเปล่าๆ จะว่าไปเขาก็ตลกตัวเองอยู่เหมือนกันที่ดันไปคิดถึงคนที่อยู่ด้วยกันไม่นานไปเสียได้ รู้สึกเหงาพอสมควรเมื่อรู้ว่าไม่มีคนให้แกล้งแล้วชายหนุ่มในชุดคลุมอาบน้ำสีเทาออกมาจากห้องน้ำได้เขาก็ทิ้งตัวนอนบนเตียงนุ่มอย่างไร้เรี่ยวแรง หลายวันมานี้เซบาสเตียนรู้สึกเหนื่อยเหลือเกิน

“ก่อนหน้านี้เธอไปอยู่ที่ไหนทำอะไรอลิซไม่รู้จริงๆ เหรอ”“อลิซกับคุณแม่คิดว่าถ้าหนูดีอยากจะเล่าก็คงจะเล่ามาแล้วล่ะค่ะ พวกเราไม่กล้าที่จะถามเพราะมันอาจจะเป็นเรื่องที่สะกิดแผลในใจของหนูดีอีกก็ได้”“หื้ม...แล้วพี่จะเริ่มคุยกับหนูดียังไงดี ถ้าเธอไม่คิดปริปากพูดเรื่องพ่อของยัยหนูว่าเป็นใคร เท่ากับว่าเธอคงไม่ต้องการให้ยัยหนูมีพ่อ อลิซคิดแบบนั้นไหม”“ตอนนี้ก็เดาได้ไปในทำนองนั้นค่ะ” ในตอนนี้อลิซเองก็คิดไม่ได้ต่างจากเซบาสเตียน แต่ยังไงก็ต้องรอถามจากปากของชนิตราก่อนอยู่ดีอลิซเดินไปเดินมาอยู่ในห้องทำงานพักใหญ่ขณะที่รอให้ชนิตราขับรถเอาอาหารของแม่เธอมาให้ที่นี่ อันที่จริงไม่ได้อยากให้แม่ของเธอทำอาหารมาให้หรอก แต่คิดว่าอุบายนี้น่าจะดีที่สุดแล้วที่ให้ชนิตราได้มาที่นี่คนเดียวอลิซหันไปยิ้มกว้างให้ชนิตราที่เดินถือปิ่นโตเถาใหญ่เข้ามาในห้องทำงานชนิตราส่งยิ้มหวานให้อลิซและวางปิ่นโตเถาใหญ่ลงตรงหน้าพี่สาว (วันนี้คุณเอริคทำอะไรให้ไม่ถูกใจหรือเปล่าคะ พี่อลิซถึงอยากทานอาหารฝีมือคุณแม่) ถามด้วยสีหน้าระรื่น เพราะรู้ว่าช่วงนี้อลิซค่อนข้างติดฝีมือการทำอาหารของเอริคมากพอสมควร ไม่เพียงแค่นั้นยังตัวติดกันแทบจะตลอดเว

“อืม แค่พี่รู้ว่ายัยหนูเป็นลูกพี่แล้วหนูดีไม่ปฏิเสธก็พอแล้ว”“ขอบคุณนะคะ”กว่าจะรู้ว่าตัวเองมีลูก ลูกก็โตจนเกือบจะสองขวบแล้ว หากรออีกนิดเพื่อที่จะได้ทำข้อตกลงกับแม่ของลูกได้อย่างสบายใจอีกหน่อยก็ไม่เสียหาย ถึงแม้เขาจะเข้าหาแม่ของลูกไม่ได้ก็ขอเข้าหาลูกก่อนก็แล้วกัน“อ่อ อีกเรื่องค่ะ ทำไมผ้าเช็ดหน้าของหนูดีไปอยู่กับพี่นิคล่ะคะ”“นิคเล่าว่า วันที่จะไปหาพี่ที่โรงแรมตอนเช้านิคเจอผู้หญิงเดินมาตัดหน้ารถ พอจะลงไปช่วยเธอก็หนีไปแล้ว แล้วก็ทำผ้าเช็ดหน้าผืนนั้นหล่นไว้”“อ๋อ...เข้าใจแล้วค่ะ โชคดีนะคะว่าตอนนั้นหนูดีเข้าใจว่าผู้ชายคนนั้นคือพี่นิค ไม่อย่างงั้นพี่เซบคงไม่มีพยาบาลใจดีคอยดูแล”“นั่นสิ” ยกยิ้มมุมปากเล็กๆ เขาเองก็ไม่รู้เลยว่าหากชนิตราเข้าใจว่าเป็นเขาที่ทำไม่ดีกับเธอจะยังคอยดูแลเขาเป็นอย่างดีไหม ดีที่ผลทุกอย่างไปตกอยู่ที่พี่ชายของเขา“อลิซขอตัวไปดูหนูดีก่อนนะคะ เธออาจจะตื่นแล้ว”เซบาสเตียนพยักหน้าน้อยๆ ให้กับน้องสาวที่กำลังลุกขึ้นเดินออกไปเมื่อได้อยู่กับตัวเองและคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมา จะว่าเสียใจกับเรื่องที่ตัวเองเผลอพลาดทำร้ายชนิตราไปก็ใช่ แต่ทำไมตอนนี้ถึงรู้สึกโชคดีที่เธอมาเป็นแม่ของลู

วันทั้งวันเซบาสเตียนง่วนอยู่กับการตั้งหน้าตั้งตาเลี้ยงลูก เขาพยายามเรียนรู้ทุกอย่างจากชนิตราเรื่องการเลี้ยงลูกอย่างละเอียด ไม่ว่าจะเป็นการชงนม การเลือกอาหารให้ลูก การล้างขวดนมรวมไปถึงช่วยอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าและกล่อมนอน ยอมรับว่าเหนื่อยและต้องละเอียดอ่อนกับทุกอย่างมากๆ แต่ทุกช่วงเวลาที่เขาได้อยู่ใกล้ชิดชนิตราได้ช่วยกันเลี้ยงลูกกับเธอมันเป็นเวลาที่เขามีความสุขมากวันนี้กว่าชนิตราจะกล่อมลูกให้นอนได้ก็เลยเวลานอนไปร่วมครึ่งชั่วโมง เพราะวันนี้ยัยหนูค่อนข้างติดเล่นเป็นพิเศษ เพราะมีเซบาสเตียนอยู่ด้วยตลอดเวลาวางเจ้าก้อนกลมในชุดนอนสีชมพูลงเปลได้เซบาสเตียนก็ยืนกอดอกอมยิ้ม เอ็นดูลูกสาวของเขาเหลือเกินที่พื้นที่เปลแทบจะไม่พอให้พลิกตัวแล้ว“อีกหน่อยคงต้องเปลี่ยนเปลแล้วใช่ไหม” เขาเงยหน้ามามองชนิตราที่เพิ่งห่มผ้าห่มให้ลูก(หนูดีว่าจะไม่ให้ลูกนอนเปลแล้ว แต่จะเปลี่ยนให้ลูกนอนเตียงแทน แล้วก็จะให้เลิกใช้ขวดนมด้วยค่ะ จะเปลี่ยนเป็นแก้วดื่ม)“แล้วผมต้องช่วยอะไรไหม หรือว่าต้องสอนอะไรลูกเป็นพิเศษ”(ช่วยสอนให้เค้าใช้แก้วดื่มนมเป็นก็พอค่ะ แล้วถ้าคุณเซบสอนภาษาลูกได้ก็เป็นเรื่องดีค่ะ)“ผมจะทำให้เต็มที่ ฝันดีนะคร