บททั้งหมดของ ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา: บทที่ 431 - บทที่ 440

696

บทที่ 431

“ไม่พอ?”สีหน้าองค์หญิงเกาผิงเปลี่ยนไปเล็กน้อยข้าอุตส่าห์ส่งฮวาขุย[1]ที่งามที่สุดมาให้สองคน เจ้ากลับบอกว่าไม่พอ? ดูท่าว่าฉู่หนิงอยากฉวยโอกาสนี้รีดไถข้าแต่ฟังจากที่ฉู่หนิงพูด ขอแค่จ่ายด้วยราคาที่สูงมากพอ ก็จะไม่สืบสาวเรื่องเมื่อวาน! หากสามารถจบเรื่องเมื่อวานได้จริง และเปลี่ยนมุมมองของฉู่หนิงที่มีต่อข้า เช่นนั้นต่อไปข้ายังมีโอกาสควบคุมฉู่หนิงก็แค่จ่ายเพิ่มอีกหน่อยไม่ใช่หรือ ข้าไม่มีอะไรมากนอกจากเงินอย่างมากก็รอควบคุมฉู่หนิงได้แล้ว ค่อยหาทางเอาคืนจากฉู่หนิงก็สิ้นเรื่องเมื่อนึกถึงตรงนี้ องค์หญิงเกาผิงหัวเราะเบาๆ “เพียงแต่ไม่รู้ว่าฉู่อ๋องต้องการอะไร จึงจะสามารถจบเรื่องเมื่อวานโดยสิ้นเชิง?”ฉู่หนิงแสยะยิ้ม พร้อมกับเหยียดนิ้วออกไปหนึ่งนิ้ว “ข้อหนึ่ง พรุ่งนี้องค์หญิงเกาผิง ต้องทำตามเรื่องที่เคยตอบตกลงไว้กับข้าก่อนหน้านี้”หาหน้าม้ามาช่วยยกราคา มีแค่หยางซิงเย่คนเดียวไม่พอแน่นอนยิ่งกว่านั้นองค์หญิงเกาผิงเป็นคนมีเงิน ให้นางเป็นหน้าม้าคู่กับหยางซิงเย่ช่วยกันยกราคาจึงจะน่าสนใจเดิมทีนี่เป็นเรื่องที่คุยกันไว้นานแล้ว แต่เพราะเรื่องเมื่อวาน ในใจทั้งสองจึงเกิดรอยร้าว ย่อมต้องมาคุยกั
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 432

องค์หญิงเกาผิงแค่นเสียงเย็น ‘ฮึ่ม’ บนใบหน้างามปรากฏแววโกรธเคืองต่อหน้าคนมากไหมเช่นนี้ เห็นได้ชัดว่าฉู่หนิงจงใจทำให้ข้าอับอาย!ดูพวกองครักษ์ที่กำลังขนย้ายที่พอกหน้าสิ พวกเขากำลังกลั้นหัวเราะ!ต้องรีบจัดการเรื่องนี้โดยเร็วเมื่อฉู่หนิงเห็นว่าถึงเวลาที่เหมาะสมแล้ว และองค์หญิงเกาผิงก็ถูกตนเองยั่วจนโมโหแล้วจริงๆ เขาจึงจะเผยให้เห็นสีหน้าที่พึงพอใจความคับแค้นใจเมื่อวาน ได้ระบายออกมาสักที!“แปดหมื่นตำลึงก็ไม่ได้หรือ?”ฉู่หนิงแสร้งทำเป็นหมดคำจะพูด “องค์หญิงเกาผิงบอกให้ข้าเสนอราคา แต่กลับบอกว่าราคาที่ข้าเสนอไร้เหตุผล ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ไม่สู้ให้องค์หญิงเกาหญิงเสนอราคาเองดีกว่า”เจ้าไม่ยอมรับราคาที่ข้าเสนอ เช่นนั้นข้าจะเสนอราคาทำไม เอาเป็นว่าให้เจ้าพูดมาเองเลยดีกว่าพลันองค์หญิงเกาผิงก็หรี่ตา และกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “หนึ่งหมื่นตำลึง ถือว่าเป็นคำขอโทษจากข้า มากกว่านี้ไม่มีแล้ว!”“ตกลง!” ฉู่หนิงพยักหน้าตอบตกลงโดยไม่พูดพร่ำทำเพลงองค์หญิงเกาผิงตะลึงงันง่ายขนาดนี้เลย?หรือข้าให้มากเกินไป?ไม่ถูก ฉู่หนิงกำลังปั่นหัวข้า!จงใจเสนอราคาสูง ทำให้ข้ารู้สึกว่าเขาจะเรียกในราคาที่สูงมาก
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 433

องค์หญิงเกาผิงโกรธมาก!อยู่ดีๆ ก็ถูกฉู่หนิงขุดรีดเงินไปหนึ่งก้อน และยังถูกปั่นหัวต่อหน้าทุกคน สิ่งนี้ทำให้นางที่เป็นสตรีชั้นสูงแห่งราชวงศ์หัวเสียยิ่งนักเพื่อยั่วโมโหฉู่หนิง นางจึงจงใจให้คนไปปล่อยข่าวเรื่องที่ฉู่หนิงรับฮวาขุยสองคนไว้แน่นอนว่าคนที่ได้รับข่าวเป็นคนแรกยังคงเป็นฮ่องเต้องครักษ์เงาได้ส่งข่าวนี้เข้าวังทันทีภายในตำหนักอิงอู่หลังจากฮ่องเต้ฟังองครักษ์เงารายงานจนจบ สีพระพักตร์ก็เคร่งขรึมลงทันที“ฉู่หนิงเป็นอะไรของเขา เหตุใดต้องยอมรับฮวาขุยที่องค์หญิงเกาผิงส่งมาในเวลานี้ด้วย?”ฮ่องเต้ตรัสอย่างผิดหวังเล็กน้อย “พรุ่งนี้ก็จะแต่งงานแล้ว ต่อให้เขาอยากได้ผู้หญิง จะรอหลังแต่งงานแล้วค่อยว่ากันไม่ได้เลยหรือ?”เมื่อคืนเพิ่งจะชมเจ้าหนูนี่ วันนี้ก็ก่อเรื่องให้เราเสียแล้วเสิ่นหว่านอิ๋งเป็นบุคคลระดับไหน เกิดเรื่องเช่นนี้ก่อนวันแต่งงาน นี่หรือที่จะยอมจบง่ายๆหากพิธีแต่งงานในวันพรุ่งนี้เกิดปัญหาเพราะเรื่องนี้ เราไม่ละเว้นเขาแน่ๆฮ่องเต้ที่ยิ่งคิดก็ยิ่งโมโห แค่นเสียงเย็น ‘ฮึ่ม’ “ไปเรียกฉู่หนิงมาหาเรา!”แต่องครักษ์เงากลับลังเลครู่หนึ่ง แล้วกล่าวเสียงเบา “ฝ่าบาท องค์หญิงเกาผิงได้ให
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 434

แต่ก็มีชาวบ้านบางคนที่รู้สึกว่าพรุ่งนี้ฉู่หนิงก็จะแต่งงานแล้ว รับฮวาขุยไว้ในเวลานี้มันไม่เหมาะสมชั่วขณะ ภายในโรงเตี๊ยมและร้านอาหารต่างๆ เต็มไปด้วยเสียงวิพากษ์วิจารณ์เกี่ยวกับเรื่องนี้ส่วนเหล่าองค์ชาย อ๋อง กั๋วกง และขุนนางคนอื่นๆ ต่างก็มีท่าทีรอดูเรื่องสนุก ทุกคนส่งคนไปจับตาดูจวนฉู่อ๋อง ก็เพื่อรอเสิ่นหว่านอิ๋งไปเอาเรื่องขณะเดียวกัน ฉู่หนิงที่อยู่ภายในจวนอ๋องไม่ได้ไปหาฮวาขุยสองคนนั้น หลังจากตรวจนับที่พอกหน้าไม่มีปัญหาเสร็จ ก็กลับไปฝึกกระบวนท่าทวนที่เรือนส่วนหลังแต่หลังจากนั้นครึ่งชั่วยาม เสียงอันไพเราะก็ดังขึ้นพร้อมกับเสียงฝีเท้า“ดูเหมือนท่านอ๋องจะว่างมากเลยนะ ไม่ทราบว่าหม่อมฉันขอพบฮวาขุยสองคนที่ท่านเพิ่งรับมาหน่อยได้หรือไม่?”เมื่อสิ้นเสียง เสิ่นหว่านอิ๋งก้าวเข้ามาจากข้างนอกแต่สีหน้าของนางในเวลานี้กลับเย็นดุจน้ำค้างแข็ง และแผ่รัศมีที่ทำให้คนไม่อยากเข้าใกล้เดิมทีคิดว่าหลังจากผ่านเรื่องเมื่อคืน ความสัมพันธ์ของทั้งสองได้ถูกกำหนดแล้ว แต่ไม่คาดคิดว่าพริบตาเดียวฉู่หนิงก็รับฮวาขุยไว้สองคนหลังจากแม่ของตนรู้เรื่องนี้ โมโหจนเกือบเป็นลม!ผู้ชายมีสามเมียหลวงสี่เมียน้อย เรื่องนี้ย่
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 435

ณ เรือนหลังของจวนอ๋อง เฝิงมู่หลานเดินเข้ามาด้วยความโกรธ เดิมทีนางก็รู้สึกไม่พอใจที่ฉู่หนิงรับฮวาขุยสองคนจากองค์หญิงเกาผิงอยู่แล้ว ตอนนี้ก็มาเห็นฉู่หนิงกับเสิ่นหว่านอิ๋งกำลังยื้อยุดฉุดกระชากอีกทันใดนั้น ความคับข้องใจทั้งใหม่และเก่าก็ผุดขึ้นในใจ เมื่อพูดไม่เข้าหู ก็ลงไม้ลงมือทันทีสีหน้าฉู่หนิงเปลี่ยนฉับพลันผู้หญิงบ้าคนนี้ลงมือไม่รู้จักแยกแยะหนักเบา หากโดนหมัดนี้เข้าไปอย่างจัง เกรงว่าต้องนอนเจ็บอยู่บนเตียงเป็นเดือนแม้เขาสามารถฝึกกำลังภายในได้แล้ว แต่ก็ไม่มีทางเป็นคู่ต่อสู้ของเฝิงมู่หลานฉู่หนิงมองดูหมัดที่พุ่งเข้ามา รู้สึกเย็นวูบในใจ เขาพลางหลบ พลางตะโกนออกไปข้างนอก“จ้าวอวี่ ช่วย……”พูดยังไม่ทันจบ หมัดก็มาถึงตัวแล้ว ทำเอาฉู่หนิงตกใจจนพูดส่วนที่เหลือไม่จบพลันเขาก็กลิ้งตัวหลบบนพื้น จึงสามารถหลบกันโจมตีนี้ได้อย่างหวุดหวิดแต่เฝิงมู่หลานไม่ยอมหยุดแค่นี้ นางแค่นเสียงเย็น ‘ฮึ่ม’ แล้วเตะไปที่เป้ากางเกงของฉู่หนิงอย่างแรงสีหน้าฉู่หนิงเปลี่ยนฉับพลัน ดวงตาเบิกกว้าง สองขาอ่อนแรง รู้สึกเย็นวูบไปทั้งร่างลูกเตะนี้ เขาหลบไม่พ้น!หากโดนเตะเข้าไป ชาตินี้คงเป็นเหมือนหัวหน้าขันทีจ้าวหมิ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 436

ฉู่หนิงหายใจเข้าลึกๆ พยายามทำให้น้ำเสียงของตนเองนุ่มนวลเล็กน้อย “ต่อไปฮวาขุยสองคนนี้มีไว้เพื่อแสดงระบำและบรรเลงดนตรีเท่านั้น ข้าจะไม่มีความคิดนอกลู่นอกทางต่อพวกนางเด็ดขาด”แต่เมื่อคำพูดนี้ออกมา เฝิงมู่หลานที่กำลังสู้กับจ้าวอวี่กลับถ่มน้ำลายใส่เขา“ฮึ่ม คำพูดของผู้ชายก็เหมือนผีหลอก เจ้าคิดว่าพวกเราจะเชื่อคำพูดของเจ้าหรือ?”เมื่อกล่าวจบ เฝิงมู่หลานตะโกนก้อง สองมือโจมตีอย่างรวดเร็วและต่อเนื่อง จ้าวอวี่ถูกบีบจนถอยหลังอย่างต่อเนื่อง ไม่กล้ารับการโจมตีตรงๆส่วนเสิ่นหว่านอิ๋งจ้องฉู่หนิงอย่างเย็นชา “ในเมื่อท่านรับพวกนางไว้แล้ว จากนี้ไปต้องอยู่ด้วยกันทุกวัน ใครกล้ารับประกันว่าท่านจะไม่หลงรักพวกนาง?แม้หม่อมฉันไม่เคยเจอพวกนาง แต่ได้ยินมาว่าพวกนางเพิ่งจะอายุสิบแปดปี และยังผ่านการฝึกฝนมาเป็นพิเศษ ผู้หญิงเช่นนี้ ผู้ชายคนไหนที่ไม่หวั่นไหว?”เห็นได้ชัดว่าเสิ่นหว่านอิ๋งไม่พอใจในคำพูดประโยคแรกของฉู่หนิงฉู่หนิงถอนหายใจยาว ไม่ได้รู้สึกประหลาดใจกับเรื่อง“ท่านยังมีโอกาสพูดอีกสองประโยค!” เสิ่นหว่านอิ๋งยังคงมีท่าทีเยือกเย็น น้ำเสียงก็แฝงความเย็นหลายส่วนฉู่หนิงกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “รับพวกนาง
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 437

หลังจากนั้นครึ่งชั่วยามเฝิงมู่หลานถูกจ้าวอวี่ซัดจนกระเด็นออกมากองบนพื้นหน้าประตูจวนอ๋องเฝิงมู่หลานลุกขึ้นด่าทอด้วยความโมโห “ฉู่หนิง เจ้ารอก่อนเถิด!”เมื่อกล่าวจบ นางก็ลากเสิ่นหว่านอิ๋งที่สีหน้าเย็นชาออกมา พลางกล่าวเสียงเย็น “เห็นหรือยัง นี่ก็คือธาตุแท้ของเขา!ผู้ชายก็เป็นแบบนี้แหละ พอเห็นผู้หญิงก็ก้าวขาไม่ออก ตอนนี้เขาหลงผู้หญิงสองคนนั้นจนลืมไปแล้วว่าเจ้าเป็นใครข้าว่านะ พรุ่งนี้เจ้ายกเลิกงานแต่งเถิด!เสิ่นหว่านอิ๋งกล่าวด้วยสีหน้าเย็นชา “กลับไปแล้วค่อยว่ากัน ข้าจะหารือกับท่านแม่”หลังจากทั้งสองคุยกันจบ จึงจะเดินจากไปและภาพนี้ก็ถูกผู้คนจากทั่วสารทิศที่กำลังเฝ้าดูได้ยินและเห็นอย่างชัดเจน พวกเขารีบไปรายงานนายของตนเองทันทีแน่นอนว่าคนที่ได้รับข่าวนี้เป็นคนแรก ย่อมเป็นองค์หญิงเกาผิงที่ให้ความสนใจกับเรื่องนี้ที่สุดเรือนส่วนหน้าของโรงพักม้าองค์หญิงเกาผิงเอนกายอยู่บนเก้าอี้ โดยมีชายบำเรอสองคนประกบซ้ายขวา กำลังนวดไหล่และขาให้นาง ท่าทางดูสบายอารมณ์ยิ่งนัก สายลับที่อยู่ข้างล่างโค้งคำนับ กำลังรายงานเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นในจวนอ๋องเมื่อครู่เมื่อได้ยินว่าเฝิงมู่หลานถูกซัดออกม
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 438

ตระกูลเสิ่นเป็นทายาทของราชวงศ์ก่อน มีอะไรบ้างที่ไม่เคยพบไม่เคยเจอ? มีอะไรบ้างที่ไม่มี?ฮ่องเต้คิดแล้วคิดอีก เหมือนว่าจะเป็นเช่นนี้จริงๆ“เช่นนั้นก็แต่งตั้งเสิ่นหว่านอิ๋งเป็นองค์หญิงชิงหยาง และแต่งตั้งฮูหยินเสิ่นเป็นฮูหยินชิ่งกั๋วขั้นหนึ่ง!”ฮ่องเต้ทรงตรัสด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “ยกฐานะของพวกนางให้สูงขึ้นหน่อย ทำให้พวกนางสบายใจขึ้นบ้าง ขณะเดียวกันก็เหมาะสมกับฐานะของฉู่หนิง ถือว่าเป็นคู่ที่เหมาะสมกัน ยิงนัดเดียวได้นกสองตัว”จ้าวหมิงยิ้มจนตาหรี่ เขาประสานมือคารวะ “ฝ่าบาททรงพระปรีชา บ่าวจะไปถ่ายทอดพระราชโองการเดี๋ยวนี้พ่ะย่ะค่ะ”เกลี้ยกล่อมฉู่หนิงสละฮวาขุยสองคนนั้นย่อมเป็นไปไม่ได้ ยังไม่พูดถึงศักดิ์ศรีของราชวงศ์กับฉู่หนิงก่อน เกรงว่าตัวฉู่หนิงเองก็ไม่ตอบตกลงมีเพียงลงมือจากทางฝั่งของตระกูลเสิ่น ทำให้ตระกูลเสิ่นยอมรับความจริงเรื่องฮวาขุยสองคนนั้น จึงจะสามารถคลี่คลายเรื่องนี้แน่นอน อยากจัดการเรื่องนี้ให้ดี ก็จำเป็นต้องจ่ายด้วยราคาที่เหมาะสมและการยกฐานะของตระกูลเสิ่น ก็คือราคาที่ต้องจ่ายฮ่องเต้มองตามแผ่นหลังที่เดินจากไปของจ้าวหมิง บนพระพักตร์ปรากฏแววจนปัญญา “เจ้าหนูฉู่หนิงตั้งปัญหาใ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 439

วันรุ่งขึ้น ยามเหมา [1]จวนอ๋องฉู่ประดับประดาไปด้วยโคมไฟ มีอักษรคำว่า ‘มงคล’ สีแดงขนาดใหญ่ติดอยู่ตามประตู หน้าต่าง และระเบียงทางเดิน และทั้งจวนอ๋องยังมีผ้าสีแดงแขวนเต็มไปหมดวันนี้เป็นวันแต่งงานของฉู่หนิง คนรับใช้ของจวนอ๋องเริ่มวุ่นวายตั้งแต่รุ่งสางฉู่หนิงก็เช่นกัน เริ่มแต่งหน้าทำผมตั้งแต่ก่อนฟ้าสาง สวมชุดเจ้าบ่าวสีแดง และประดับด้วยดอกไม้สีแดงที่ทำจากผ้าไหมเดิมทีก็มีใบหน้าที่หล่อเหลา เมื่อแต่งองค์ทรงเครื่อง ยิ่งดึงดูดสายตาผู้คนเมื่อทุกอย่างพร้อมแล้ว เสียงของหมีเหิงดังขึ้นจากนอกห้อง “ท่านอ๋อง ขบวนรับเจ้าสาวเตรียมพร้อมแล้วพ่ะย่ะค่ะ”ฉู่หนิงพยักหน้าเบาๆ “ออกเดินทาง!”เมื่อได้รับคำสั่ง องครักษ์จวนอ๋องยกเกี้ยวหามแปดคนขึ้น พร้อมด้วยของขวัญมากมาย เตรียมตัวมุ่งหน้าไปยังจวนเสิ่นแต่ทันใดนั้นเอง มีเสียงกีบเท้าม้าดังขึ้นบนถนนเมื่อทุกคนเงยหน้ามองไป เห็นเพียงทหารกลุ่มหนึ่งคุ้มกันชายหนุ่มคนหนึ่งในชุดเพ้าหม่างควบม้าเข้ามาหลังจากนั้น องครักษ์คนหนึ่งตะโกน “องค์รัชทายาทเสด็จ!”ฉู่หนิงที่ขึ้นมาแล้วเลิกคิ้วขึ้น รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยองค์รัชทายาทมาทำอะไรที่จวนอ๋องในเวลานี้?พิธีแต่งงานย
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 440

เริ่มแรกองค์รัชทายาทยังอารมณ์ดียิ่ง แต่พอเดินมาได้สักระยะก็เริ่มสังเกตเห็นความผิดปกติ ชาวบ้านไม่ได้เห็นเขาอยู่ในสายตาเลยคราวนี้กระอักกระอ่วนยิ่งนักโบกมือตามฉู่หนิงถูกมองข้าม ไม่โบกมือตาม ก็เหมือนเขาอยากเกาะบารมีของฉู่หนิงเรื่องนี้ทำเอาองค์รัชทายาทโมโหมาก และอัดอั้นจนหน้าแดงแล้ว! แต่โกรธก็ส่วนโกรธ เพื่อรักษาชื่อเสียงองค์รัชทายาทของตนเอง เขาทำได้เพียงโบกมือทักทายชาวบ้านตามฉู่หนิงต่อไปโชคดีที่จวนเสิ่นอยู่ไม่ไกลนัก หลังจากนั้นสามเค่อ ขบวนรับเจ้าสาวก็มาถึงหน้าประตูจวนเสิ่นเวลานี้ ประตูใหญ่ของจวนเสิ่นปิดสนิท และไม่มีใครอยู่ข้างนอกเลยเมื่อองค์รัชทายาทเห็นดังนี้ก็ตาเป็นประกายตระกูลเสิ่นทำเช่นนี้ ต้องเป็นเพราะไม่อยากให้เสิ่นหว่านอิ๋งแต่งงานกับฉู่หนิงแน่ๆ ไม่เช่นนั้นคงเปิดประตูต้อนรับตั้งแต่เช้าแล้วฉู่หนิงนะฉู่หนิง วันนี้ข้าจะรอดูว่าเจ้าจะจัดการเรื่องนี้อย่างไร!องค์รัชทายาทยิ้มอย่างเย้ยหยันในใจ แต่ภายนอกกลับทำหน้าสงสัย “น่าแปลก เหตุใดจวนเสิ่นถึงปิดประตูใหญ่ และไม่มีคนออกมาต้อนรับแม้แต่คนเดียว?”ฉู่หนิงลูบปลายจมูกเหมือนร้อนตัว เขาหัวเราะแห้งๆ แล้วกล่าว “อาจเพราะฮูหยินเสิ่นยัง
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1
...
4243444546
...
70
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status