Tous les chapitres de : Chapitre 421 - Chapitre 430

นับจากนี้ ฉู่หนิงก็คือคนของข้า! เมื่อคิดถึงจุดตื่นเต้น องค์หญิงเกาผิงพลันโบกมือซ้าย แขนเสื้อยาวสะบัดไหว ปิดประตูห้องโถงลงโดยพลัน ท่ามกลางความมืดสลัว องค์หญิงเกาผิงหัวเราะเสียงหวานหยาดเยิ้มพลางโผเข้าหาฉู่หนิง ฉู่หนิงในตอนนี้แววตาเหม่อลอย คล้ายกับซากศพเดินได้ สูญเสียพลังควบคุมตนเองไปอย่างสิ้นเชิง ทว่าในจังหวะคับขันนี้ พลันมีเสียงฝีเท้าแว่วดังมาจากด้านนอก องค์หญิงเกาผิงขมวดคิ้ว คนของจวนฉู่อ๋องต่างทราบว่าข้าอยู่ที่นี่ ใครกันช่างกล้านักบังอาจเข้ามาโดยไม่แจ้งล่วงหน้า? แม้อยากจะได้ครอบครองฉู่หนิงโดยเร็ว ทว่านางก็ไม่อยากให้ใครหน้าไหนมาเห็นสภาพของพวกเขาทั้งคู่ในยามนี้ทั้งสิ้น ยืนมือไปกั้นขวางฉู่หนิงที่กระหายอยากจะลงมือเอาไว้ก่อน จากนั้นองค์หญิงเกาผิงจึงตะโกนเสียงเย็นเยียบออกไปนอกห้องโถง “ใครอยู่ข้างนอก?” เสียงนุ่มนวลอ่อนโยนพลันดังขึ้น “ได้ยินว่าองค์หญิงเกาผิงเสด็จมาเยือน หว่านอิ๋งจึงตั้งใจมาที่นี่เพื่อพบพระองค์เพคะ” นางเว้นจังหวะเล็กน้อย ไม่รอให้องค์หญิงเกาผิงปฏิเสธ นางก็เอ่ยขึ้นต่อ “ท่านอ๋อง ยุ่งมานานเพียงนี้ ท่านยังไม่ได้เสวยมื้อเย็น หม่อมฉันสั่งให้คนเตรียมสำรับมื้อเย็นไว้

“ทว่าบัดนี้ ยาออกฤทธิ์อย่างสมบูรณ์แล้ว หากไม่ให้ท่านอ๋องได้ปลดปล่อย พลังยาจะยิ่งลุกลาม ตัดทางเดินเลือดลมทั้งหมด กลายเป็นคนพิการไปชั่วชีวิตขอรับ!”สิ้นวาจานี้ หัวใจเสิ่นหว่านอิ๋งพลันสั่นสะท้านนี่จะต้องเป็นแผนการขององค์หญิงเกาผิงแน่หลังจากได้เห็นความเก่งกาจของฉู่หนิงกับตา องค์หญิงเกาผิงพลันหมดความสนใจกับเรื่องการค้าที่พอกหน้าทันที และสิ่งที่อีกฝ่ายต้องการคือการได้ครอบครองฉู่หนิงทว่าฉู่หนิงไม่ยอมตกอยู่ใต้กระโปรงสีทับทิมของอีกฝ่ายเด็ดขาด ซึ่งสิ่งนี้ทำให้องค์หญิงเกาผิงตระหนักได้ถึงความรับมือยากของฉู่หนิงในเมื่อไม่ได้ เช่นนั้นก็ทำลายทิ้ง!สตรีผู้นี้ ร้ายกาจเสียจริง!พิธีสมรสของตนเองและฉู่หนิง ไม่มีความจำเป็นต้องให้องค์หญิงเสด็จมาร่วมงานเลี้ยงด้วยตนเองเลยด้วยซ้ำ จุดประสงค์การมาของอีกฝ่ายคือการหยั่งเชิงจุดแข็งจุดอ่อนของฉู่หนิงอีกทั้งครั้งนี้ฉู่หนิงยังร่วมมือกับองค์หญิงเกาผิง ถึงขั้นดึงตัวองค์หญิงเกาผิงมาร่วมทำการค้าที่พอกหน้า เรื่องนี้ทำให้องค์หญิงเกาผิงรู้ว่าฉู่หนิงมีความสามารถและในเมื่อฉู่หนิงไม่ยอมสวามิภักดิ์ต่อนาง ทางจัดการที่ดีที่สุดก็คือทำลายทิ้งเสีย!เมื่อเข้าใจเรื่องราว

ในฐานะผู้มีวรยุทธ์โดดเด่นเหนือชั้น คำพูดของจ้าวอวี่ย่อมมีน้ำหนักมากที่สุด แววตาฉู่หนิงพลันสว่างวาบ สะท้อนความตื่นเต้นดีใจออกมาวูบหนึ่ง ที่ผ่านมา เรื่องพละกำลังของตนเองอ่อนด้อยเป็นปัญหาอยู่ตลอด แม้ว่าจะมีจ้าวอวี่คอยอารักขา แต่ถึงกระนั้นก็ยังขาดความรู้สึกปลอดภัยวางใจได้ไม่เต็มที่ให้คนอื่นคอยคุ้มครองอารักขา มิสู้ฝึกตนให้แข็งแกร่งเองดีกว่าหรือถึงแม้ไม่จำเป็นต้องลงสนามสังหารศัตรูด้วยตนเอง แต่อย่างน้อยก็อย่าให้เลวร้ายถึงขั้นไร้หนทางใช้วรยุทธ์ในคราวจวนตัว“หากเป็นจริงดังนี้ เช่นนั้นข้าจะลองดูสักตั้ง!”ฉู่หนิงหรี่ตา ทันใดนั้นก็หัวเราะเสียงดังออกมา “วันนี้ต้องขอบคุณท่านหมอหลวงแล้ว แม่ทัพจ้าว จงนำเงินจำนวนหนึ่งให้หมอหลวง และฝากส่งท่านหมอหลวงแทนข้าที”“ขอรับ!” จ้าวอวี่ขานรับคำสั่ง และหันไปผายมือเชิญหมอหลวงออกไปหมอหลวงคารวะฉู่หนิง จากนั้นก็หมุนตัวและล่าถอยออกไปภายในห้องชำระกายยามนี้เหลือเพียงฉู่หนิงลำพัง เขาอดทนรอไม่ไหวรีบนั่งสมาธิ เริ่มบำเพ็ญเพียรตามเส้นทางไหลเวียนลมปราณอย่างที่จ้าวอวี่เคยสอนตนเองหากเป็นเมื่อก่อน แค่เข้าฌานก็ต้องใช้ระยะเวลาถึงหนึ่งเค่อแล้วทว่าครั้งนี้ ฉู่หนิงหล

“เคราะห์ดีที่มีท่านหญิงเสิ่นอยู่ด้วย อุบายชั่วร้ายขององค์หญิงจึงไม่สำเร็จดังหวัง สุดท้ายฉู่อ๋องก็สามารถคลี่คลายเหตุการณ์นี้ไปได้พ่ะย่ะค่ะ” ฮ่องเต้ได้ฟังดังนั้นหัวใจที่กลัดกลุ้มเป็นกังวลพลันคลายโล่งทันที “ในเมื่อปลอดภัยดี เช่นนั้นก็ไม่ต้องตามสืบต่อแล้ว” ฮ่องเต้ทรงโบกพระหัตถ์ “เรื่องของหนุ่มสาว ฉู่หนิงไม่มีทางเสียเปรียบ เจ้าไปจับตาดูความเคลื่อนไหวในจวนอ๋องพรุ่งนี้ต่อเถิด ได้ยินว่าหมีเหิงจะนำที่พอกหน้ากลับมาด้วย ไม่แน่ว่าอาจมีใครหมายตาที่พอกหน้านี้ก็เป็นไปได้” “ข้าน้อยรับทราบ!” องครักษ์เงาขานรับคำสั่งทันที ก่อนจะหมุนตัวและล่าถอยออกไป ภายในพระตำหนักเหลือเพียงฮ่องเต้ลำพัง แสงเปลวเทียนสะท้อนบนพระพักตร์อันเยือกเย็นดวงนั้น และเผยรอยยิ้มจาง ๆ ออกมา จากคนที่เป็นตัวรับเคราะห์ในตอนแรก บัดนี้กลับสร้างผลงานได้ขนาดนี้ ทั้งหมดล้วนเป็นเกิดจากคุณูปการของเรา! หากมิใช่เพราะเราคอยถ่วงดุลอำนาจของแต่ละฝ่ายอยู่ตลอด เจ้าเด็กอย่างฉู่หนิงคนนี้หรือจะมีผลงานนี้? ถึงอย่างไรเงินที่ฉู่หนิงหามาได้ก็ต้องแจกจ่ายให้ทหารเป็นเบี้ยหวัดอยู่ดี และเสิ่นหว่านอิ๋งสตรีที่สมรสด้วยก็มีกิจการเสบียงอาหารของตระกูล สามา

“พวกนางทั้งสองวัยครบสิบแปดในปีนี้ อายุวัยดั่งลูกกระวาน มิหนำซ้ำรูปโฉมโนมพรรณยังงามสุดในแผ่นดินกลิ่นหอมถึงฟากฟ้า และที่สำคัญยังไม่เคยปรนนิบัติบุรุษผู้ใดมาก่อน”“ข้ามาเยือนต้าฉู่ครานี้ ก็เพื่อผูกไมตรีกับฉู่อ๋อง และเพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจ จึงขอมอบทั้งสองนางนี้ให้ฉู่อ๋อง”พูดจบ องค์หญิงเกาผิงผายมือด้านขวา ให้บรรดาพลทหารต้าโจวด้านหลังหลีกทางเดิน จากนั้นเกี้ยวสองหลังก็แหวกฝูงชนออกมาฉู่หนิงขมวดคิ้ว กำลังคิดจะเอ่ยปากปฏิเสธ ทว่าม่านเกี้ยวกลับถูกเปิดออกเสียก่อน ก็มีดรุณีวัยสะพรั่งสองนางเดินลงมาจากเกี้ยวนางหนึ่งสวมอาภรณ์ยาวสีน้ำเงินทั้งตัว สวมทับด้วยเสื้อคลุมกันลมสีเหลืองอ่อน ดวงพักตร์รูปไข่ สวยสดงดงามยิ่งนัก นัยน์ตาคู่สวยเปล่งประกายวาววับ ราวกับหมู่ดาราบนฟากฟ้า งามจับตาเพียงเห็นแวบเดียวก็ยากลืมเลือนอีกนางหนึ่งสวมกระโปรงยาวสีขาวทั้งตัว ทับด้วยเสื้อคลุมกันลมสีเขียว หน้าตาละเอียดอ่อนเลิศล้ำ บนใบหน้าประดับด้วยรอยยิ้มอยู่เสมอ ยามยิ้มจะเผยลักยิ้มเล็ก ๆ สองข้างออกมา ทำให้นางดูสดใสมีชีวิตชีวายิ่งนัก!ฉู่หนิงที่คิดจะปฏิเสธในทีแรกพอได้เห็นสองนี้คนแล้วก็เผลอหมดความตั้งมั่นไปอย่างช่วยไม่ได้ คำพูดใ