บททั้งหมดของ ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา: บทที่ 441 - บทที่ 450

696

บทที่ 441

“ท่านพี่องค์รัชทายาท!”หน้าประตูจวนเสิ่นฉู่หนิงได้ยินว่าองค์รัชทายาทจะนำเรื่องนี้ไปกราบทูลฮ่องเต้ สีหน้าเปลี่ยนไปมาก จึงรีบยื่นมือไปขวางเขาไว้“รออีกสักหน่อยเถอะ ถ้าเกิดตระกูลเสิ่นกำลังเตรียมตัวอยู่ล่ะ?”ทว่าฉู่หนิงยิ่งร้อนใจ องค์รัชทายาทก็ยิ่งดีใจเมื่อมองดูท่าทางของฉู่หนิง เหมือนจะไม่ค่อยมั่นใจว่าเสิ่นหว่านอิ๋งจะแต่งกับเขาฉู่หนิงเอ๋ยฉู่หนิง เจ้าก็มีวันนี้หรือ!องค์รัชทายาทแอบยิ้มอยู่ในใจ แต่ภายนอกกลับทำเหมือนคิดเพื่อฉู่หนิง พร้อมเกลี้ยกล่อมไม่หยุด“น้องสิบแปด ต่อให้ตระกูลเสิ่นทำให้เสียเวลา ก็น่าจะส่งคนมาแจ้งข่าว!แต่ขณะนี้พวกเรารอมาสักพักใหญ่แล้ว จวนตระกูลเสิ่นก็ยังไม่มีคนออกมา เห็นได้ชัดว่าองค์หญิงชิ่งหยางไม่อยากแต่งแล้ว!เรื่องใหญ่ขนาดนี้ หากไม่เชิญเสด็จพ่อออกหน้า การแต่งงานในวันนี้ของเจ้าคงไม่ลุล่วง”สีหน้าฉู่หนิงเปลี่ยนเล็กน้อย เตรียมอธิบาย แต่ไม่คิดว่าจะมีเสียงเย้ยหยันดังมาจากที่ไม่ไกล“โอ๊ะ ดูเหมือนข้าจะมาไม่ถูกเวลาสินะ”เมื่อสิ้นเสียงนั้น มีคนคนหนึ่งขี่ม้าศึกสีน้ำตาลแดง พาองครักษ์ขี่ม้ามาด้วยหนึ่งหน่วยผู้มาเยือนสวมชุดสีม่วงยาว บนตัวห่มผ้าคลุมสีน้ำเงินอีกหนึ่งต
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 442

พอหรี่ตา จ้าวอู๋จี๋แค่นหัวเราะมององค์รัชทายาท “นี่ก็คือวิถีต้อนรับแขกของราชวงศ์ต้าจ้าวหรือ? ปล่อยให้คนเหล่านี้จ้องมองข้าอย่างเกลียดชัง?”องค์รัชทายาทใช้ความคิด กล่าวอย่างผสมโรง “องค์ชายสามโปรดวางใจ ข้าจะจัดการให้ท่านเอง!”“ทหาร!” องค์รัชทายาทชี้นิ้วไปที่เหล่าราษฎร “ไล่พวกเขาไปให้พ้น จะได้ไม่ทำให้องค์ชายสามขุ่นเคือง”หากขับไล่ประชาชน ชื่อเสียงของฉู่หนิงจบเห่แน่ อีกทั้งยังได้ผูกมิตรกับจ้าวอู๋จี๋ ยิงนัดเดียวได้นกสองตัว!เมื่อมีคำสั่ง องครักษ์ของตำหนักบูรพารีบเข้าไปขับไล่ประชาชนทว่าในขณะนั้นเอง ในที่สุดฉู่หนิงก็เอ่ยปากแล้ว!“ช้าก่อน!”ฉู่หนิงทำหน้าเข้ม ขมวดคิ้วกล่าว “ท่านพี่องค์รัชทายาท คนเหล่านี้ล้วนมาเพื่อข้า จะใช้กำลังขับไล่พวกเขาไปได้อย่างไร?”“มาเพื่อเจ้าหรือ?”ใบหน้าองค์รัชทายาทเย้ยหยัน “พวกเขามาเพื่องานสมรสของเจ้ากับองค์หญิงชิ่งหยาง แต่ตอนนี้องค์หญิงชิ่งหยางไม่อยากแต่งงานกับเจ้าแล้ว พวกเขาไม่จำเป็นต้องอยู่อีกต่อไป”จ้าวอู๋จี๋ได้ยินดังนั้นจึงหัวเราะเสียงดัง เดินวนรอบฉู่หนิงสองรอบ แล้วหัวเราะ “น่าสนใจ ช่างน่าสนใจจริงๆ เป็นถึงองค์ชายแห่งต้าฉู่แต่กลับถูกเบี้ยวงานแต่ง!ไม่รู้
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 443

จวนตระกูลเสิ่นท่ามกลางเสียงดนตรีที่ครึกครื้น บ่าวไพร่กลุ่มหนึ่งเดินออกมาจากจวนเสิ่น ยืนอยู่ทั้งสองข้างของทางเข้าขณะเดียวกัน ฮูหยินผู้เฒ่าเสิ่นที่อยู่ในชุดทางการ มือถือไม้เท้าโดดเด่นท่ามกลางผู้คนเหตุการณ์เช่นนี้ทำให้องค์รัชทายาทและจ้าวอู๋จี๋ผิดหวัง สีหน้าอึมครึมทันใดเมื่อครู่พวกเขายังเหน็บแนมฉู่หนิง ว่าวันนี้เขาคงแต่งงานไม่สำเร็จทว่าขณะนี้ คนตระกูลเสิ่นออกมาแล้ว เห็นได้ชัดว่ากำลังหักหน้าพวกเขาทั้งสองสบตากันครั้งหนึ่ง สีหน้าย่ำแย่มากแต่ว่า ในใจพวกเขายังมีเศษเสี้ยวความหวังขอเพียงเสิ่นหว่านอิ๋งไม่ออกมา ทุกอย่างยังอยู่ในการควบคุมของพวกเขา!แต่ว่า ขณะที่ความคิดนี้เพิ่งผุดขึ้น ภายในจวนเสิ่นมีคนอีกกลุ่มหนึ่งเดินออกมาผู้ที่เดินนำหน้า สวมชุดแต่งงานสีแดง บนหัวมีผ้าคลุมสีแดงปิดคลุม มีเฝิงมู่หลานและสาวใช้คนสนิทเสี่ยวชิง ประคองให้เดินออกมาอย่างเชื่องช้าแม้จะไม่รู้ว่าผู้ที่อยู่ใต้ผ้าคลุมสีแดงจะเป็นเสิ่นหว่านอิ๋งหรือไม่ แต่มีเฝิงมู่หลานคอยประคองอยู่ด้านข้าง นอกจากเสิ่นหว่านอิ๋งจะเป็นใครได้อีก?มีเพียงเสิ่นหว่านอิ๋งเท่านั้นที่ทำให้คนอย่างเฝิงมู่หลานเต็มใจพยุง คนอื่นยังไม่มีสิทธิ์!
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 444

ฉู่หนิงสีหน้าชะงักงัน รีบยกมือขวาขึ้นทำท่าสาบาน “ข้าขอสาบานต่อหน้าทุกคน นับจากนี้จะไม่ทำให้หว่านอิ๋งเสียใจ!”ท่าทางหนักแน่นเช่นนั้นทำให้เฝิงมู่หลานปวดใจโดยไม่มีสาเหตุ แต่ภายนอกยังคงทำท่าเยือกเย็น ฮึดฮัดกล่าวว่า “จำคำพูดในตอนนี้ของเจ้าให้ดี!”ขณะนี้ จ้าวอวี่เข้ามาทำความเคารพ “ท่านอ๋อง ได้ฤกษ์ดีแล้วพ่ะย่ะค่ะ”ฉู่หนิงพยักหน้าเบาๆ เขาและเฝิงมู่หลานสองคนประคองเสิ่นหว่านอิ๋งให้ก้าวลงบันไดจวนเสิ่น และประคองนางให้เข้าไปนั่งในเกี้ยวหลังใหญ่“ยกเกี้ยว!”ภายใต้เสียงตะโกนของจ้าวอวี่ คนแบกเกี้ยวแปดคนยกเกี้ยวขึ้นพร้อมกัน คนเล่นดนตรีและตีกลองเริ่มบรรเลงขบวนเริ่มเดินไปข้างหน้า ฮูหยินผู้เฒ่าเสิ่นรีบพาคนตระกูลเสิ่นตามไปทันทีบางทีอาจนึกได้ว่านับจากนี้บุตรสาวต้องออกจากบ้านแล้ว ขอบตาของนางเปียกชื้นขึ้นมาส่วนองค์รัชทายาทและจ้าวอู๋จี๋ในยามนี้ พาคนยืนอยู่หน้าจวนเสิ่น จะเข้าก็ไม่ใช่ ถอยก็ไม่ได้หากให้ติดตามขบวนรับเจ้าสาว พวกเขาไม่อยากให้เกียรตินี้แก่ฉู่หนิงแต่หากไม่ตามไปด้วย เมื่อครู่ฉู่หนิงบอกแล้วว่าพวกเขาจะไปส่ง บวกกับแรกเริ่มพวกเขามาด้วยเหตุผลในข้อนี้ หากยามนี้ไม่ตามไปด้วย คนที่เสียหน้าจะกลา
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 445

“องค์ฉู่อ๋องทรงพระเจริญพันปี!”ขบวนรับเจ้าสาวย้อนจากจวนเสิ่นกลับจวนอ๋อง ตลอดทาง เหล่าราษฎรดีใจอย่างมาก ต่างร้องตะโกนว่าฉู่อ๋องพันปีภาพนี้ทำให้องค์รัชทายาทที่เปิดทางอยู่ด้านหน้าสีหน้าอึมครึมอย่างที่สุดเดิมทีคิดฉวยโอกาสกดข่มอำนาจของฉู่หนิง นึกไม่ถึงว่ากลับทำให้ฉู่หนิงมีโอกาส ใช้ประโยชน์จากเรื่องนี้ให้ข้าเปิดทางให้เขาทว่าเรื่องนี้ข้าดันปฏิเสธไม่ได้ ไม่อย่างนั้นจะกลายเป็นที่ครหาพลาดไปนิดเดียว สุดท้ายอย่างไรก็เป็นรองเพียงนิดเดียว!หากรู้แต่แรกว่าจะเป็นเช่นนี้ วันนี้ไม่ควรมาที่นี่โดยอ้างว่ามารับตัวเจ้าสาวองค์รัชทายาทในยามนี้เสียใจมาก ทั้งที่มีเหตุผลมากมาย เหตุใดเขาถึงต้องเลือกข้อที่ไม่เป็นประโยชน์กับตัวเองมากที่สุด? ส่วนจ้าวอู๋จี๋องค์ชายสามแห่งต้าจ้าวที่อยู่ข้างกัน ยามนี้โมโหโทโสอย่างมากเจ้าฉู่หนิงที่สมควรตาย ขนาดนี้แล้วยังให้เขาพลิกสถานการณ์ได้!เดิมนึกว่าสตรีที่เย่อหยิ่งอย่างเสิ่นหว่านอิ๋ง ไม่มีทางใช้สามีร่วมกับหญิงอื่นเด็ดขาด นึกไม่ถึงว่านางจะยอมอ่อนข้อในตอนท้ายพวกเจ้าสองคนคอยดูเถอะ ข้าไม่ยอมปล่อยไปง่ายๆ เด็ดขาด ความอัปยศในวันนี้ ข้าต้องเอาคืนให้ได้!ด้วยความแค้นเต็มอก
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 446

เมื่อคำนวณเวลาดู จากจวนอ๋องไปรับตัวเจ้าสาวที่จวนเสิ่น แล้วกลับมาจากจวนเสิ่น เวลาที่ใช้เกินกว่ากำหนดแล้วแต่ฉู่หนิงยังไม่ปรากฏตัว ต้องเป็นเพราะเสิ่นหว่านอิ๋งไม่ยอมแต่งกับเขา ฉู่หนิงยังคงเจรจากับตระกูลเสิ่นอยู่ที่จวน ถึงได้ทำให้เสียเวลานี่คือจุดจบของการเป็นศัตรูกับองค์หญิงอย่างข้า!เมื่อใดที่พิธีสมรสไม่สามารถจัดขึ้นได้ตามกำหนด เพื่อกู้หน้ากลับมา ฉู่หนิงจำเป็นต้องเปิดประมูลที่พอกหน้าล่วงหน้า เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจเมื่อเป็นเช่นนี้ ข้าทำลายงานสมรสของฉู่หนิง แต่ยังไม่ทำลายการค้ากับฉู่หนิง ถือว่ายิงนัดเดียวได้นกสองตัวกระทั่งคืนนี้ข้ายังมีโอกาสอยู่กับฉู่หนิงตามลำพัง ต้องฉวยโอกาสทำให้เขาตกเป็นของข้า!แม้ไม่รู้ว่าฉู่หนิงถอนยาปลุกอารมณ์ได้อย่างไร แต่เห็นได้ชัดว่าพลังความเป็นชายของฉู่หนิงยังอยู่ ยังถือพรหมจรรย์อยู่ พลังความเป็นชายของเขายังมีผลต่อข้าเมื่อนึกถึงช่วงดีใจ มุมปากองค์หญิงเกาผิงยกขึ้นเล็กน้อย แสร้งทำท่าจนใจ “หากเป็นเพราะฮวาขุยสองนางที่ข้ามอบให้ทำฉู่อ๋องไม่สามารถแต่งงานได้ เช่นนั้นความผิดของข้าคงใหญ่หลวงยิ่งนัก”ท่าทางเสแสร้งเช่นนี้ทำให้องค์หญิงชางผิงที่อยู่ข้างกันแค่นเสียงฮึด
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 447

ตรงประตูจวนอ๋ององค์รัชทายาทกับจ้าวอู๋จี๋อึ้งพวกเขาเปิดทางขบวนเจ้าสาวให้ฉู่หนิงแล้ว แต่เจ้าหมอนี่กลับย้อนมาเล่นงานในตอนสุดท้าย ถามหาของขวัญจากพวกเขา!พวกเขามาเยาะเย้ยอีกฝ่าย จะนำของขวัญมาได้อย่างไรทว่าอยู่ต่อหน้าผู้คน พวกเขาจะยอมรับไม่ได้ว่าไม่ได้นำของขวัญมา มิเช่นนั้นเท่ากับยอมรับว่าวันนี้มาเพื่อจุดประสงค์อื่นทั้งสองสบตากันแวบหนึ่ง สีหน้าอึกอักอยู่บ้างฉู่หนิงจ้องทั้งสองด้วยความหยอกเย้า แสร้งทำท่าใจกว้าง “ทั้งสองท่านน่าจะรีบร้อนเกินไป ดังนั้นจึงลืมนำของขวัญมาด้วย ใช่หรือไม่?”“นี่...”องค์รัชทายาทเตรียมเออออไปตามคำพูดฉู่หนิง แต่เฝิงมู่หลานที่อยู่ข้างกันกลับแค่นหัวเราะ “เป็นถึงองค์รัชทายาท มาร่วมงานแต่งคนอื่นกลับไม่นำของขวัญมา”“ใคร...ใครว่าข้าไม่ได้นำของขวัญมา?”องค์รัชทายาททนคำถากถางของเฝิงมู่หลานไม่ไหว จึงเอ่ยเสียงเย็น “ข้าจะนำของขวัญออกมาเดี๋ยวนี้!”ขณะที่พูด เขาโบกมือขวา “พวกบ่าว นำกระบี่อาญาสิทธิ์มา!”องครักษ์ตำหนักบูรพาที่อยู่ด้านหลังรีบนำกระบี่ขึ้นถวายฝักกระบี่เป็นสีเหลืองทองทั้งเล่ม เป็นกระบี่อาญาสิทธิ์ที่ฮ่องเต้ประทานให้ฉู่หนิงในตอนแรกในใจองค์รัชทายาทเสียดา
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 448

“นี่คือม้าเหงื่อโลหิต คืออาชาสวรรค์ที่เลือกเฟ้นมาอย่างดี เป็นพาหนะของข้า วันนี้ขอมอบให้ฉู่อ๋องเป็นของขวัญโดยเฉพาะ!”แม้จะเสียดายมาก แต่เพื่อหน้าตา จ้าวอู๋จี๋ทำได้เพียงยกพาหนะของตัวเองให้ฉู่หนิงตาลุกวาวม้าศึกตัวนี้ตัวใหญ่กว่าม้าศึกทั่วไป หนำซ้ำขาทั้งสี่แข็งแรงกำยำ แค่เห็นก็รู้ว่าเป็นอาชาสวรรค์!“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า องค์ชายสามใจกว้างสมคำร่ำลือ อาชาสวรรค์เช่นนี้ยังนำมามอบเป็นของขวัญได้ หากข้าปฏิเสธ คงดูเสแสร้งเกินไป”กล่าวจบ ฉู่หนิงโบกมือ “จ้าวอวี่ มาพาอาชาสวรรค์ลงไป!”“พ่ะย่ะค่ะ!” จ้าวอวี่รีบเข้ามารับบังเหียน แล้วจูงม้าศึกลงไปทันทีขณะนี้ หวังเหวินกวงเสนาบดีกรมพิธีการที่รับผิดชอบงานสมรสกล่าว “ท่านอ๋อง ได้ฤกษ์แล้ว รีบเข้าไปทำพิธีเถอะพ่ะย่ะค่ะ”ฉู่หนิงมองคนผู้นี้อย่างชื่นชมแวบหนึ่ง ถึงได้พยักหน้าประคองเสิ่นหว่านอิ๋งเข้าไปในจวนในตอนที่ทุกคนเข้ามาถึงห้องรับแขก เสียงเล็กแหลมเสียงหนึ่งดังขึ้น “ฝ่าบาทเสด็จ พระนางฮองเฮาเสด็จ!”ทุกคนต่างหลีกทางออกมาช่องหนึ่ง ประสานมือโค้งตัวคารวะ “ถวายพระพรฝ่าบาท! ถวายพระพรฮองเฮา!”ฮ่องเต้ในชุดมังกรสีเหลืองทองพาฮองเฮาก้าวเดินเข้ามา“ทุกคนไม่ต้องมากพิธี!”
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 449

พิธีแต่งเสร็จสิ้น งานเลี้ยงเริ่มขึ้นภายในลานบ้านของจวนอ๋องจัดวางโต๊ะเก้าอี้ไว้มากมายตั้งแต่แรก เมื่อสิ้นคำสั่งฉู่หนิง พวกบ่าวยกอาหารเข้ามากลิ่นหอมของสุราอาหารทำให้ทุกคนหิว ภายใต้การจัดการของฉู่หนิง ทุกคนเข้านั่งประจำที่ฉู่หนิงย่อมต้องนั่งตำแหน่งประธาน แต่เพราะเป็นเจ้าบ่าว หลังจากฉู่หนิงดื่มคารวะฮ่องเต้และฮองเฮา ก็ออกจากที่นั่งไปดื่มคารวะให้คนอื่นๆงานสมรสในวันนี้ ใครก็ต้องให้เกียรติฉู่หนิง เมื่อไปเยือนโต๊ะใด เหล่าขุนนางต่างพากันลุกขึ้นยืนชั่วขณะนั้น บรรยากาศภายในงานชื่นมื่น ทุกคนยกจอกชนกัน ครึกครื้นอย่างยิ่งทว่า มีคนดีใจก็ต้องมีคนเสียใจเดิมทีองค์รัชทายาทนั่งตำแหน่งประธาน แต่เพื่อไม่ให้ฮ่องเต้เห็นใบหน้าบึ้งตึงของตน เขาจึงจงใจใช้ข้ออ้างดื่มคารวะไปดื่มเหล้าคลายความกลัดกลุ้มที่โต๊ะอื่นส่วนจ้าวอู๋จี๋นั่งอยู่ที่โต๊ะของคณะทูต สีหน้าอึมครึมที่สุด ซึ่งเขาก็ดื่มเหล้าไม่หยุดเช่นกันต่อให้ด้านข้างมีคนมาดื่มเหล้าด้วย เขาก็ทำท่าเหมือนไม่อยากจะสนใจองค์หญิงเกาหยางในยามนี้ก็ทำหน้าเซ็งเช่นกัน คนที่หยิ่งในศักดิ์ศรีอย่างเสิ่นหว่านอิ๋ง จะอนุญาตให้ฉู่หนิงรับฮวาขุยสองนางนั้นไว้ได้อย่างไร?
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 450

ทุกคนกินดื่มจนอิ่มหนำ จึงเริ่มเสวนากัน“น่าจะสมควรแก่เวลาแล้วกระมัง?”“เป็นเวลาค่ำคืนแล้ว ข้ากำลังรองานประมูลที่พอกหน้าอยู่”“ใครว่าไม่ใช่ละ ภรรยาที่บ้านข้าก็รอให้ข้าซื้อที่พอกหน้ากลับไปสักขวด”“ใครว่าไม่ใช่ละ ภรรยาข้าและบุตรสาวหลายคนล้วนอยากได้ที่พอกหน้า”คำพูดของทุกคนดังเข้าหูฉู่หนิงโดยไม่ตกหล่น เมื่อเงยหน้ามองท้องฟ้า เห็นว่าเริ่มมืดลงแล้ว จึงได้โบกมือสั่งให้หมีเหิงพาคนนำที่พอกหน้าออกมาในไม่ช้า องครักษ์มากมายแบกหีบใหญ่หลายใบมาที่ลานบ้าน ผู้คนเห็นดังนั้น เดิมทีงานเลี้ยงที่อึกทึกพลันสงบทันใดกระทั่งฮองเฮายังตาลุกวาว รีบยื่นมือไปดึงฮ่องเต้ที่กำลังดื่มเหล้าอยู่ขณะนี้ ฉู่หนิงลุกขึ้นยิ้มแล้วกล่าว “ทุกท่าน คืนนี้ข้าเตรียมงานประมูลที่พอกหน้าเพื่อทุกคนโดยเฉพาะ!ประสิทธิผลของสิ่งนี้ คิดว่าทุกคนน่าจะรู้ดี แม้แต่ฮองเฮา รวมถึงองค์หญิงเกาผิง องค์หญิงชางผิงยังเอ่ยชมไม่ขาดปาก”เมื่อสิ้นเสียง หยางซิงเย่เอ่ยเสียงเข้ม “ฉู่อ๋องบอกมาตามตรงเถอะ ขวดหนึ่งเท่าไหร่ ราชบุตรเขยอย่างข้าเหมาหมดเลย!”คำกล่าวนี้ทำให้องค์หญิงเกาผิงที่อยู่ข้างกันแค่นหัวเราะ “ราชบุตรเขยหยาง ข้ารู้ว่าบ้านท่านที่ต้าจิ้นไม่ข
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1
...
4344454647
...
70
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status