All Chapters of ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา: Chapter 521 - Chapter 530

ถึงยามนั้น ราชวงศ์ต้าฉู่ต้องเผชิญหน้ากับไฟโกรธของราชวงศ์ต้าโจวและต้าเยี่ยนถึงสองราชวงศ์องค์หญิงชางผิงมองดูฮ่องเต้ฉู่ที่สีพระพักตร์โกรธขึ้ง เอ่ยเสียงเรียบ “หม่อมฉันเป็นคนฆ่าเขาเอง หากราชวงศ์ต้าเยี่ยนจะถือโทษ พระองค์โยนความผิดมาที่หม่อมฉันได้เลยเพคะส่วนทางฮ่องเต้หญิงแห่งต้าโจว ก่อนนี้หม่อมฉันเคยบอกแล้ว จะเขียนจดหมายไปแจ้งพระนางเองคนอย่างไป่หลีซิงเจ้าเล่ห์เหลี่ยมจัด ใส่ร้ายหม่อมฉันหลายครั้ง หากไม่สังหารเขาคงไม่สามารถบรรเทาไฟโกรธในใจหม่อมฉันได้”ฮ่องเต้ได้ยินกลับทรงพิโรธมาก “เจ้านะพูดง่าย แต่ทุกสิ่งจะเป็นไปตามที่เจ้าคิดกระนั้นหรือ?ฮ่องเต้หญิงแห่งต้าโจวคือใคร จะเชื่อคำพูดเจ้าง่ายดายได้อย่างไร?ส่วนฮ่องเต้ต้าเยี่ยนยิ่งไม่ต้องพูดถึง คนผู้นี้เจ้าเล่ห์เพทุบาย หยาบคายแข็งกระด้าง บัดนี้เจ้าสังหารไป่หลีซิงในวังหลวงของเรา เขาย่อมต้องใช้เหตุนี้เป็นข้ออ้างบุกโจมตีราชวงศ์เรา!”ยิ่งพูดฮ่องเต้ก็ยิ่งโมโหจึงโบกมือ พร้อมตวาดอย่างโมโห “ทหาร คุมตัวนางไป!”เมื่อสิ้นคำสั่ง ทหารรักษาพระองค์รอบด้านรีบลงมือทันทีทว่าขณะนั้น ฉู่หนิงกลับก้าวออกมากะทันหัน ประสานมือคารวะ พร้อมเอ่ยด้วยสีหน้าขึงขัง “อย่าเพ

ทว่าแม้แต่นางก็ยังไม่รู้ตัว เหตุใดนางที่เข้มงวดกับผู้อื่นมาโดยตลอดถึงได้สนใจบุรุษเพศเป็นครั้งแรกไม่ว่าจะเป็นแผนการเมื่อคืน หรือการเตือนสติเมื่อครู่ ล้วนทำให้นางเกิดความสนใจฉู่หนิงเพียงแต่ นางไม่รู้ตัวเท่านั้นเองหรือพูดอีกอย่าง ศักดิ์ศรีในใจนางไม่อนุญาตให้บุรุษแข็งแกร่งกว่าตัวเอง!ฉู่หนิงได้ยินองค์หญิงชางผิงกล่าวขอบคุณเป็นครั้งแรก ใบหน้าเผยความฉงน“ช่างยากเย็นเสียจริง องค์หญิงชางผิงขอบคุณผู้อื่นเป็นด้วย” ฉู่หนิงอดไม่ได้จึงหยอกล้อยิ้มแล้วกล่าวคิ้วงามขององค์หญิงชางผิงเลิกขึ้น “ทำไม ท่านชอบฟังข้าด่าคนหรือ?”มุมปากฉู่หนิงกระตุกยัยตัวดี พูดไม่เขาหูก็แดกดันกันเลยทีเดียวไม่รู้ว่าราชวงศ์ตระกูลฉินสั่งสอนองค์หญิงเช่นนี้ออกมาได้อย่างไรหลังลูบจมูก ฉู่หนิงยิ้มเจื่อน “เรื่องด่าคนนะช่างเถอะ ทุกคนล้วนเป็นคนในราชวงศ์ เกิดข่าวแพร่ออกไปคงน่าเกลียดยิ่งนักใช่สิ ที่ข้ามีการค้าอยู่อย่างหนึ่ง ไม่ทราบว่าองค์หญิงชางผิงสนใจหรือไม่?”การเปลี่ยนหัวข้อสนทนา เป็นวิธีผ่อนปรนบรรยากาศที่ดีที่สุดตลอดกาลเป็นไปตามคาด องค์หญิงชางผิงหรี่ตาลง จ้องฉู่หนิงไม่วางตาแล้วเอ่ยถาม “ท่านอยากให้ข้ารับช่วงต่อจากตำแ

ด้วยนิสัยของฉู่หนิง ย่อมไม่ปล่อยให้องค์หญิงชางผิงสังหารไป่หลีซิงโดยง่าย การทำเช่นนี้ ย่อมมีเจตนาที่ลึกซึ้งฉู่หนิงหัวเราะ “ย่อมเป็นเช่นนั้นอยู่แล้ว ยามนี้กำลังของแคว้นเราอ่อนแอ อีกทั้งยังคอยระวังการแก้แค้นของราชวงศ์ต้าจ้าวอยู่ตลอด หากยามนี้ราชวงศ์อื่นบุกโจมตี ราชวงศ์เราคงยากจะรับมือ”หลังหยุดชั่วครู่ ฉู่หนิงเผยสีหน้าประหลาดใจ “แต่ข้าสงสัยนัก เหตุใดไป่หลีซิงจึงลงมือกับราชวงศ์เราในช่วงเวลานี้ การดึงสี่ราชวงศ์เข้ามามีส่วนเกี่ยวข้องทั้งหมดมีผลดีอย่างไรต่อเขาหรือต่อราชวงศ์ต้าเยี่ยน?”คำพูดเหล่านี้ พูดได้กับเสิ่นหว่านอิ๋งเท่านั้นบัดนี้ เสิ่นหว่านอิ๋งเป็นคนร่วมเรียงเคียงหมอนกับเขา เรื่องบางอย่างเขาไม่ต้องปกปิดยิ่งไปกว่านั้นเสิ่นหว่านอิ๋งฉลาดเพียงนี้ บางทีไม่แน่อาจรู้ถึงจุดประสงค์ของไป่หลีซิงเสิ่นหว่านอิ๋งได้ยินดังนั้นขมวดคิ้ว สวมเสื้อผ้าไปพลาง กล่าวเสียงเข้มไปพลาง “จากที่ข้ารู้มา หลายปีมานี้ราชวงศ์ต้าเยี่ยนประสบภัยจากตั๊กแตน การเก็บเกี่ยวเสบียงภายในแคว้นไม่สู้ดี ทำให้ไม่มีเสบียงและเบี้ยหวัดของทหารแม้ฮ่องเต้ต้าเยี่ยนจะคิดหาวิธีแก้ไขอยู่ตลอด แต่ก็ยังประสบภัยตั๊กแตนติดต่อกันสามปี ฮ่อง

สีหน้าเว่ยตงไหลเปลี่ยนไปเล็กน้อยทั้งสองล้วนต้องการจากไป ย่อมต้องรู้ข่าวที่ไป่หลีซิงถูกสังหารแล้วแน่นอนดูท่าอำนาจในใต้หล้า ใกล้จะเกิดสถานการณ์วุ่นวายไม่ได้การละ เขาจำเป็นต้องจากไปทันที!เมื่อคิดได้ดังนั้น เว่ยตงไหลลุกขึ้นยืนประสานมือคารวะ “ฉู่อ๋องมีกิจธุระมากมาย พรุ่งนี้ไม่ต้องไปส่งหรอก ข้าน้อยกลับไปเองได้พ่ะย่ะค่ะ”กล่าวจบ เว่ยตงไหลตะโกนไปด้านนอก “พวกบ่าว เก็บข้าวของ พรุ่งนี้ออกเดินทางกลับแคว้น!”เมื่อสิ้นคำสั่ง ทั่วทั้งโรงพักม้าต้าเว่ยคึกคักขึ้นมาทันที คณะทูตที่เดิมทีเตรียมจะพักผ่อนเริ่มทยอยเก็บข้าวของสัมภาระฉู่หนิงเห็นดังนั้นจึงหัวเราะเสียงดัง “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ข้าไม่รบกวนใต้เท้าเว่ยแล้ว”กล่าวจบ ฉู่หนิงก้าวเท้าจากไปเว่ยตงไหลจ้องแผ่นหลังของฉู่หนิงที่จากไป ใบหน้าเผยความลังเลหรือที่ฉู่หนิงมาที่นี่ เพียงเพื่อแจ้งข่าวสองเรื่องนี้แก่เขาเท่านั้น?นี่ช่างดูไม่เหมือนนิสัยของเจ้าเด็กคนนี้เอาเสียเลยระหว่างครุ่นคิด ทหารคนหนึ่งเข้ามารายงาน “ใต้เท้า ก้วนจวินโหวแห่งต้าฮั่นมาเยือนขอรับ”“อ๋อ? ก้วนจวินโหวมาแล้วหรือ? เชิญเขาเข้ามา!”แม้จะแปลกใจ แต่เว่ยตงไหลก็เชิญฮั่วชวี่จี๋เข้า

“เอ๊ะ? หลุมพรางที่ขุดไว้ให้พวกเขาหรือ?”ฮ่องเต้สนพระทัยขึ้นมาทันใด พร้อมสอบถามด้วยความใคร่รู้ “ลองว่ามาให้ละเอียดสิ!”ฉู่หนิงฉีกยิ้ม “กระหม่อมจงใจเปิดเผยข่าวนี้ให้พวกเขา เพื่อให้พวกเขาทั้งสองราชวงศ์รวบรวมกำลังพลล่วงหน้า เพื่อเตรียมการให้พร้อมแต่การกระทำของพวกเขาในสายตาราชวงศ์ต้าเยี่ยนหาได้เป็นเช่นนั้นไม่ สองราชวงศ์ชุมนุมกำลังพลจำนวนมากที่ชายแดนพร้อมกัน เสด็จพ่อหากพระองค์เป็นฮ่องเต้ต้าเยี่ยน จะไม่กังวลว่าพวกเขาจะบุกโจมตีกะทันหันเชียวหรือพ่ะย่ะค่ะ?”ฮ่องเต้พระเนตรลุกวาว ทรงพระสรวลเสียงดัง “เยี่ยม ยอดเยี่ยม เมื่อเป็นเช่นนี้ เกรงว่าฮ่องเต้ต้าเยี่ยนคงไม่มีเวลาสนใจราชวงศ์เราแล้ว!” ครั้งนี้ไป่หลีซิงบังอาจเหิมเกริม เดิมทีราชวงศ์ต้าฉู่ควรถามหาความรับผิดชอบจากราชวงศ์ต้าเยี่ยนเพียงแต่ราชวงศ์ต้าฉู่ในยามนี้กำลังแคว้นอ่อนแอ จึงไม่มีความกล้าที่จะปะทะกับราชวงศ์ต้าเยี่ยนสักครั้งต่อให้ความกล้าที่จะส่งคนไปถามหาความผิดก็ยังไม่มี!แต่หากให้ราชวงศ์ต้าเยี่ยนเผชิญหน้ากับราชวงศ์ต้าเว่ยและต้าฮั่น หรือเกิดความขัดแย้ง นั่นย่อมเป็นเรื่องที่ดีต่อต้าฉู่มากอย่างน้อยเมื่อเป็นเช่นนี้ ราชวงศ์ต้าฉู่ไม่ต้องก